„Osobista teoria wychowania - by ustrzec dziecko przed narkomanią”
1. Cele wychowania.
Moim celem wychowania jest ustrzeżenia dzieci i młodzieży przed zażywaniem narkotyków, nim będzie już za późno, nim zdążą zasmakować tychże środków. Żeby ustrzec ich przed szkodami jakie mogą sobie wyrządzić, a czasem nawet śmiercią, bo każdy narkotyk zażyty nawet raz, może do niej doprowadzić.
2. Uzasadnienie celów wychowawczych.
W Polsce szybki wzrost popularności narkotyków, głównie wśród młodzieży, może sprawić, że każde dziecko może być zagrożone narkomanią.
Dzieci, które uzależniły się od narkotyków i alkoholu przed 18 rokiem życia, mają jedynie 50% szansy, aby dożyć 30 urodzin.
Wszystkie narkotyki uszkadzają komórki centralnego układu nerwowego, oraz mogą wywoływać wiele chorób. Nie trzeba wspominać o wirusie HIV, którym można się zarazić używając niesterylnych igieł.
Coraz częściej możemy przeczytać o złych skutkach środków uzależniających. Dane takie są przerażające dla każdego rodzica. Wielu rodziców nie potrafi pomóc własnym dzieciom dlatego są potrzebne programy wychowawcze.
Narkomani często są odrzuceni przez swoich rodziców, pozbawieni przez to wzorów do naśladowania. Są w gruncie rzeczy bezbronni, a przez to niezwykle podatni na wpływ grup rówieśniczych, często namawiających do zażywania narkotyków.
Proces wychowawczy rozpoczyna się już zaraz po urodzeniu i trwa przez długie lata. Dziecku trzeba poświęcać wiele uwagi już od samych urodzin.
Zadaniem wychowania jest ukształtowanie dziecka, by w przyszłości wyrosło na pełnowartościowego człowieka, który będzie zdolny do życia w społeczeństwie. Rola rodzica wiąże się z wielka odpowiedzialnością za wychowanie swojej pociechy, za wpojenie dziecku zasad etycznych, którymi będzie się kierowało w dorosłym życiu.
Za uświadomienie mu uczyć takich jak miłość czy nienawiść, by mogło bezstresowo wkroczyć w świat dorosłych, by nie zeszło na złą drogę i nie zmarnowało swojego życia. By wiedziało jakie zagrożenia stwarzają narkotyki, by nie miało ochoty po nie sięgać z ciekawości i nudy, lub gdy ma problemy.
Rodzice powinni uświadomić sobie, jakie błędy popełniali ich rodzice w swoim wychowaniu i starać się ich wystrzegać przy wychowywaniu własnych dzieci. Rodzice, którzy zdają sobie sprawę z niebezpieczeństwa „grania roli rodzicielskiej” pozwalają sobie na to, aby być prawdziwymi ludźmi, którzy zachowuję „ludzkie uczucia” i nie karcą dzieci za ich błędy tylko rozmawiają z nimi, chcąc im w ten sposób pomóc.
Każde dziecko ma problemy, które mogą doprowadzić do zażywania narkotyków, gdy dziecko przestanie sobie z nimi radzić. Rodzice powinni pomagać im w ich rozwiązywaniu. Dzięki temu dzieci nabierają pewności siebie i zaufania do rodziców, które procentuje we wzajemnych relacjach, gdyż rodzic nie powinien być dla swojej pociechy tylko rodzicem, ale również przyjacielem, na którego może zawsze liczyć,
z którym może porozmawiać o wszystkich swoich rozterkach i poradzić się
w trudnych sytuacjach.
3. Program działań wychowawczych.
Aby ustrzec dziecko przed narkomanią rodzic powinien:
Być przykładem do naśladowania.
Rodzic powinien być dla dziecka autorytetem. Dziecko powinno swoje zachowania wzorować na rodzicach. Dzieci cały czas obserwują rodziców, dlatego powinni oni o tym pamiętać i postępować zgodnie z zasadami moralnymi oraz kierować się dobrem. Nie powinni przy dziecku mającym problemy z narkotykami pić napojów alkoholowych w tym także piwa, ani nie palić. Spożywanie tych używek przy dziecku może wywołać w nim chęć sięgnięcia po takie środki.
Często rozmawiać ze swoimi dziećmi.
Rodzic powinien starać się zrozumieć świat dziecka i jego zachowanie oraz przyczyny, dlaczego sięgnęło po narkotyki. W zrozumieniu tego pomoże szczera rozmowa z dzieckiem. Rodzic w trakcie takiej rozmowy nie powinien unikać tematów tabu, ale powinien dostosować je do wieku i stanu rozwojowego dziecka. W trakcie takiej rozmowy rodzic nie powinien pokazywać swojej wyższości
i dominacji. Powinien potraktować swoją pociechę jako przyjaciela, nie narzucać mu swoich racji, tylko wysłuchać spokojnie i znaleźć optymalne rozwiązanie, które zadowoli obie strony.
Nie porównywać go z innymi.
Każdy jest indywidualnością, ma swoją osobowość i nie można jednej osoby porównywać do drugiej. Dziecko denerwuje się, gdy rodzic mówi: „Zobacz jaki twój brat jest dobry i grzeczny, czy ty byś nie mógł być taki?”. Porównywanie jednego dziecka do drugiego wywołuje negatywne skutki i nie prowadzi do dobrych relacji rodzic - dziecko. Każdy człowiek jest indywidualną jednostką,
a dziecko jest przecież człowiekiem.
Słuchać z uwagą co dziecko ma do powiedzenia.
Czasami dziecko, gdy ma problemy sięga po narkotyki, gdy jego organizm jest już wyniszczony potrafi samo przyjść do rodziców i opowiedzieć im o swoich problemach oczekując pomocy. Gdy nie zostaje wysłuchane wycofuje się i dalej pogrąża się w świecie narkotycznym. Gdy rozmawiamy z dzieckiem dajmy mu się swobodnie wypowiedzieć, nie negujmy jego poglądów, tylko wysłuchajmy go
w spokoju i później przedstawmy swoje argumenty i zacznijmy dyskusję
i wymianę poglądów.
Zauważać i doceniać to co dziecko dobrze robi.
Nagradzajmy dzieci za dobre zachowanie oraz wykonanie zadań. Dzięki nagrodom dziecko ma motywację, by dalej dobrze działać. Gdy nagrodzimy naszą pociechę czuje się ona doceniona, a niedocenianie dziecka przez rodziców jest jednym
z czynników prowadzących do narkomanii.
Nie zezwalać zbyt długie oglądanie telewizji.
W dzisiejszych czasach w porach dziennych możemy obejrzeć filmy i reportaże zawierające brutalne sceny, ukazujące patologiczne środowiska, w których królują narkotyki. Nie zawsze filmy te ukazują negatywne cechy tych zjawisk, ale również przedstawiają ich zalety takie jak:
zabicie nudy dzięki narkotykom,
chęć uwolnienia się od stresów, napięć i problemów,
chęć akceptacji ze strony grupy,
wywołanie stanów euforii, które są czymś nowym i fascynującym dla młodego człowieka.
Jeżeli dziecko lubi gry komputerowe polegające na walczeniu, zabijaniu przeciwników, itp. wytłumaczyć, iż w życiu panują inne reguły gry.
Brutalne gry, podobnie jak filmy wprowadzają dziecko w inny świat, świat pełen agresji i zachowań nie istniejących w normalnym życiu, a życie nie jest grą.
Nie przyzwyczajać go do używek.
Czasami widać, że na urodzinach dziecko wraz z dorosłymi wznosi toast kieliszkiem szampana lub wina. Nie powinno się przyzwyczajać dziecka do takich używek jak, np.: wino, piwo czy mocna kawa. Może to wytworzyć w dziecku złe nawyki i może to prowadzić do uzależnień wszelkiego typu, a wiemy, że wraz z upływem czasu osoba uzależniona potrzebuje coraz więcej środka uzależniającego, aby dalej funkcjonować.
Znać kolegów z jakimi się zadaje nasze dziecko.
Dobrze jest wiedzieć w jakim środowisku dziecko się obraca, z kim spędza swój wolny czas. Czy nie jest to jakieś podejrzane towarzystwo, które sięga po narkotyki i które może namawiać do tego również nasze dziecko. Warto wiedzieć coś
o znajomych naszej pociechy, z jakich rodzin pochodzą. Gdy znamy współtowarzyszy naszego dziecka dużo łatwiej jest nam rozmawiać z nim, czujemy się pewniej gdy wiemy z kim wychodzi lub wiemy, że mamy zwrócić większą uwagę na dziecko, bo przebywa z towarzystwem nie stroniącym od narkotyków i innych używek.
Nauczyć dziecko by nie wracało zbyt późno do domu.
Przebywanie o później porze poza domem wyzwala w dziecku pewną siłę, bo wie, że nie stoją za nim rodzice i wie, że może zrobić wszystko na co ma ochotę. Gdy dziecko jest nauczone odpowiedzialności i rodzice mają do niego zaufanie nie zrobi nic nieodpowiedzialnego, nie sięgnie po narkotyki, bo będzie znało skutki wynikające z ich używania, dzięki rozmowom z rodzicami i uświadamianiu ile niekorzystnych rzeczy wywołują w organizmie. Późna pora naraża również dziecko na pewne niebezpieczeństwa typu zaczepki grup wałęsających się po ulicy i szukających zwady, dlatego lepiej nauczyć swoja pociechę wracać o stosownej porze do domu.
Uczyć odpowiedzialności za własne czyny.
Dopóki dziecko jest niepełnoletnie, jest pod opieką rodziców i to oni są odpowiedzialni za jego czyny. Natomiast gdy osiągnie pełnoletność staję się odpowiedzialne za swoje czyny i ponosi za nie konsekwencje. Gdy nie nauczymy dziecka odpowiedzialności może to mieć w przyszłości szkodliwe skutki. Osoby uzależnione od narkotyków często wchodzą w konflikt z prawem, co może prowadzić do aresztowań i zatrzymań. Powinniśmy dziecko od najmłodszych lat uczyć odpowiedzialności i konsekwencji swoich zachowań.
1