Sposób transportu zależy od: a).rodzaju surowca- sposób transportu truskawek, zboże, zwierząt rzeźnych bowiem artykuły te różni wiele cech np fizyczne. b).koszt transportu- odległość i częstotliwość przewozu pojemności środka transportowego oraz rozproszenie bazy surowcowej c).czas transportu- powinien być on najkrótszy szczególnie w przypadku surowców łatwo psujących się. D).higiena. Transport ziarna zbóż czy nasion strączkowych powinien odbywać się w samochodach cysternach lub w workach z tkanin. Mleko przeworzone jest w cysternach lub zbiornikach transportowanych (zbiorniki te są wyposażone w pompy do napełniania i opróżniania zbiornika) zwierzęta rzeźne mogą być transportowane samochodami przystosowanymi do bezpiecznego przewozu zwierząt. Standardowe wyposażenie takich śr trans. To: sciany izolowane w celu ochrony zwierząt, dobra wętylacja, antypoślizgowa podłoga, odpowiednia ilość ściółki, która zapewnia wygodę i bezpieczeństwo, urządzenia do pojenia i karmienia. Podstawowym celem magazynowania jest:a) zapewnienie ciągłości produkcji zakładom spożywczym (specyfiką produkcji rolniczej jest jej sezonowość w związku z tym istnieje konieczność przechowywania surowca) b) zabezpieczenie surowców przed wpływem czynników atmosferycznych niepożądanymi zmianami. Masowe magazynowanie dotyczy: ziarna zbóż, nasiona roślin strączkowych, nasiona roślin oleistych, warzyw i niektórych owoców, jaj. Najważniejsze czynniki w procesie magazynowania to: a) temperatura w pomieszczeniach magazynowych powinna być obniżóna tak aby zachować procesy życiowe zachodzące w surowcu. W tym celu instaluje się urządzenia chłodzące jak i grzewcze pozwalające utrzymać stałą temp. I tak: kasza przyprawy cukier sól 15C, warzywa owoce jeja mleko ziemniaki 0-4. b) wilgotność- powinna być odpowiednia dobrana do rodzaju surowca tak by nie wysychały ale jednocześnie nie zbyt duża gdyż duża wilgotność sprzyja rozwojowi drobnoustrojów. C) światło- naturalne nie powinno mieć dostępu do pomieszczeń magazynowanych szczególnie w przypadku surowców o dużej zawartości tłuszczów (powoduje jełczenie rozkład witamin) dlatego zaleca się by magazyny były pozbawione okien. D) wętylacja- może być:- naturalna- poprzez kanały kratki otwory okna.- wymuszona- za pomocą wentylatorów. Rodzaje magazynów: a) otwarte- place składowe oraz kopce na których mogą składowane ziemniaki buraki cukrowe. B) półotwarte- zadaszone wiaty rampy w których surowce przetrzymywane są krótko. C) zamknięte są to: -odpowiednio przygotowane budynki do przechowywania surowców tzw. Magazyny uniwersalne, - spichlerze zbożowe- magazyny specjalne, - komorowe- elewatory lub silosy.
Sposób transportu zależy od: a).rodzaju surowca- sposób transportu truskawek, zboże, zwierząt rzeźnych bowiem artykuły te różni wiele cech np fizyczne. b).koszt transportu- odległość i częstotliwość przewozu pojemności środka transportowego oraz rozproszenie bazy surowcowej c).czas transportu- powinien być on najkrótszy szczególnie w przypadku surowców łatwo psujących się. D).higiena. Transport ziarna zbóż czy nasion strączkowych powinien odbywać się w samochodach cysternach lub w workach z tkanin. Mleko przeworzone jest w cysternach lub zbiornikach transportowanych (zbiorniki te są wyposażone w pompy do napełniania i opróżniania zbiornika) zwierzęta rzeźne mogą być transportowane samochodami przystosowanymi do bezpiecznego przewozu zwierząt. Standardowe wyposażenie takich śr trans. To: sciany izolowane w celu ochrony zwierząt, dobra wętylacja, antypoślizgowa podłoga, odpowiednia ilość ściółki, która zapewnia wygodę i bezpieczeństwo, urządzenia do pojenia i karmienia. Podstawowym celem magazynowania jest:a) zapewnienie ciągłości produkcji zakładom spożywczym (specyfiką produkcji rolniczej jest jej sezonowość w związku z tym istnieje konieczność przechowywania surowca) b) zabezpieczenie surowców przed wpływem czynników atmosferycznych niepożądanymi zmianami. Masowe magazynowanie dotyczy: ziarna zbóż, nasiona roślin strączkowych, nasiona roślin oleistych, warzyw i niektórych owoców, jaj. Najważniejsze czynniki w procesie magazynowania to: a) temperatura w pomieszczeniach magazynowych powinna być obniżóna tak aby zachować procesy życiowe zachodzące w surowcu. W tym celu instaluje się urządzenia chłodzące jak i grzewcze pozwalające utrzymać stałą temp. I tak: kasza przyprawy cukier sól 15C, warzywa owoce jeja mleko ziemniaki 0-4. b) wilgotność- powinna być odpowiednia dobrana do rodzaju surowca tak by nie wysychały ale jednocześnie nie zbyt duża gdyż duża wilgotność sprzyja rozwojowi drobnoustrojów. C) światło- naturalne nie powinno mieć dostępu do pomieszczeń magazynowanych szczególnie w przypadku surowców o dużej zawartości tłuszczów (powoduje jełczenie rozkład witamin) dlatego zaleca się by magazyny były pozbawione okien. D) wętylacja- może być:- naturalna- poprzez kanały kratki otwory okna.- wymuszona- za pomocą wentylatorów. Rodzaje magazynów: a) otwarte- place składowe oraz kopce na których mogą składowane ziemniaki buraki cukrowe. B) półotwarte- zadaszone wiaty rampy w których surowce przetrzymywane są krótko. C) zamknięte są to: -odpowiednio przygotowane budynki do przechowywania surowców tzw. Magazyny uniwersalne, - spichlerze zbożowe- magazyny specjalne, - komorowe- elewatory lub silosy.
Pojęcie pierwotne to pojęcie którego nie definiujemy, ale intuicyjnie jest to dla nas zrozumiale. W geometrii takimi pojęciami są: punkt-punkt oznaczony jest dużą literą, np. A,B,C. Prosta-prosta oznaczamy małą literą np. a,b,k,l lub wskazując dwa różne punkty które do niej należą, np. prosta AB lub PR. płaszczyzna-płaszczyznę oznaczamy małą litera alfabetu greckiego np. α,β lub wskazując trzy nie współliniowe punkty, które do niej należą np. płaszczyzna ABC. Figura geometryczna-zbiór punktów o określonych właściwościach. Półprosta o początku- A nazywamy każdą z dwóch części prostej, na którą dzieli ją punkt wraz z tym punktem. Odcinek o koncach- A i B (A≠B) nazywamy częścią prostej złożoną z punktów A i B oraz wszystkich punktów prostej które leżą między nimi. Kąt- to każdy z dwóch części płaszczyzny na które podzieliły płaszczyznę dwie półproste o wspólnym początku wraz z tymi półprostymi.Wielokątem nazywamy figurę złożona z łamanej zwyczajnej zamknietej i części płaszczyzny przez nią wciętej, wielokątom nadajemy nazwę od ilości ich bków która jest również liczbą ich kątów, Wielokąty dzielimy na:a) wypukłe-czyli takie które posiadają własność że każdy odcinek którego końcami są dowolne dwa punkty należące do tego wielokąta jest zawarty w tym wielokącie) wklęsłe- czyli takie które nie spełniają własności wypukłego wielokąta.Wielokąt foremny-to taki wielokąt którego wszystkie boki mają tę sama długość i wszystkie katy tej samej miary. Łamaną nazywamy figurę złożona z takich odcinków że koniec każdego z nich jest początkiem tylko jednego kolejnego odcinka (z wyjątkiem ostatniego którego koniec nie musi być początkiem żadnego odcinka) oraz dwa sąsiednie odcinki nie są zawarte w jednej prostej łamana dzieli się na zwyczajną (otwarta,zamknięta) wiązana (otwarta, zamknięta)Kąty przyległe - kąty mające wspólne ramię, których pozostałe ramiona dopełniają się do prostej, kąty takie tworzą razem kąt półpełny. Suma miar kątów przyległych wynosi 180°, z czego wynika, że kąty wklęsłe nie mają kątów przyległych Kąty wierzchołkowe-pary kątów wypukłych o wspólnym wierzchołku, w których ramiona jednego kąta stanowią przedłużenia ramion drugiego. Kąty wierzchołkowe w takiej parze mają równe miary,dwie pary kątów wierzchołkowych powstają w wyniku przecięcia dwóch prostych.Kąty naprzemianległe -pary kątów utworzone poprzez przeciecie dwóch prostych p i q trzecią prostą (sieczną) leżące po przeciwnych stronach siecznej i mająca jednakowe miary, gdy prosta p jest równoległa do prostej q .Kąty te dzielimy na naprzemianległe wewnętrznie i zewnętrznie.
Pojęcie pierwotne to pojęcie którego nie definiujemy, ale intuicyjnie jest to dla nas zrozumiale. W geometrii takimi pojęciami są: punkt-punkt oznaczony jest dużą literą, np. A,B,C. Prosta-prosta oznaczamy małą literą np. a,b,k,l lub wskazując dwa różne punkty które do niej należą, np. prosta AB lub PR. płaszczyzna-płaszczyznę oznaczamy małą litera alfabetu greckiego np. α,β lub wskazując trzy nie współliniowe punkty, które do niej należą np. płaszczyzna ABC. Figura geometryczna-zbiór punktów o określonych właściwościach. Półprosta o początku- A nazywamy każdą z dwóch części prostej, na którą dzieli ją punkt wraz z tym punktem. Odcinek o koncach- A i B (A≠B) nazywamy częścią prostej złożoną z punktów A i B oraz wszystkich punktów prostej które leżą między nimi. Kąt- to każdy z dwóch części płaszczyzny na które podzieliły płaszczyznę dwie półproste o wspólnym początku wraz z tymi półprostymi.Wielokątem nazywamy figurę złożona z łamanej zwyczajnej zamknietej i części płaszczyzny przez nią wciętej, wielokątom nadajemy nazwę od ilości ich bków która jest również liczbą ich kątów, Wielokąty dzielimy na:a) wypukłe-czyli takie które posiadają własność że każdy odcinek którego końcami są dowolne dwa punkty należące do tego wielokąta jest zawarty w tym wielokącie) wklęsłe- czyli takie które nie spełniają własności wypukłego wielokąta.Wielokąt foremny-to taki wielokąt którego wszystkie boki mają tę sama długość i wszystkie katy tej samej miary. Łamaną nazywamy figurę złożona z takich odcinków że koniec każdego z nich jest początkiem tylko jednego kolejnego odcinka (z wyjątkiem ostatniego którego koniec nie musi być początkiem żadnego odcinka) oraz dwa sąsiednie odcinki nie są zawarte w jednej prostej łamana dzieli się na zwyczajną (otwarta,zamknięta) wiązana (otwarta, zamknięta)Kąty przyległe - kąty mające wspólne ramię, których pozostałe ramiona dopełniają się do prostej, kąty takie tworzą razem kąt półpełny. Suma miar kątów przyległych wynosi 180°, z czego wynika, że kąty wklęsłe nie mają kątów przyległych Kąty wierzchołkowe-pary kątów wypukłych o wspólnym wierzchołku, w których ramiona jednego kąta stanowią przedłużenia ramion drugiego. Kąty wierzchołkowe w takiej parze mają równe miary,dwie pary kątów wierzchołkowych powstają w wyniku przecięcia dwóch prostych.Kąty naprzemianległe -pary kątów utworzone poprzez przeciecie dwóch prostych p i q trzecią prostą (sieczną) leżące po przeciwnych stronach siecznej i mająca jednakowe miary, gdy prosta p jest równoległa do prostej q .Kąty te dzielimy na naprzemianległe wewnętrznie i zewnętrznie.