ODBIORNIK NAVTEX+ EPIRB
ZASIĘG SYSTEMU NAVTEX: system navtex pokrywa obszary przybrzeżne, leżące od 250 do 400Mm od brzegu. Każda stacja musi posiadać zdefiniowane dwa obszary: pokrycia oraz usługi. 1) OBSZAR POKRYCIA: zależy od mocy nadajnika i warunków propagacji, jego wielkość powinna być dostosowana do wielkości planowanych obszarów usług. Żądany zasięg 250-400 Mm może być osiągnięty przez nadajniki o mocy z zakresu 100-1000W podczas dnia, przy 60% redukcji mocy w nocy. 2) OBSZAR USŁUG: jest to jednoznacznie określony akwen wodny, w obrębie którego Morskie Informacje Bezpieczeństwa (MSI) są transmitowane przez daną stację. Musi się ona całkowicie zawierać w obszarze pokrycia.
CZĘSTOTLIWOŚCI PRACY: 1) 518kHz (wszystkie stacje używają tej częstotliwości, a informacje przekazywane są w j.ang). 2) 490kHz (pasmo fal średnich, emisja informacji w języku dowolnie wybranym przez daną administrację). 3) 4209,5kHz (pasmo fal krótkich).
W celu uniknięcia wzajemnych zakłóceń stosuje się podział czasowy transmisji poszczególnych stacji, ograniczenie mocy nadajników oraz odpowiedni rozdział znaków identyfikacyjnych. W obrębie danego obszaru NAVAREA, wszystkie stacje podzielono na cztery grupy. Każda z nich obejmuje 6 nadajników, z których wszystkie posiadają 10-minutowy czas transmisji w odstępach 4-godzinnych.
FEC: NAVTEX to sys radioteleksowy stosujący radiotelegrafię NBDP tryb B, tj FEC- w celu rozpowszechniania info MSI w strefie przybrzeżnej. FEC (forward Error Corection)- tzw. Sys otwarty z podziałem czasowym. Umożliwia on pracę między jedna stacją nadającą i dowolną liczbą stacji odbierających (podległych). FEC kolektywny polega na synchronizacji transmisji syg przez stacje nadawczą, który jest możliwy do odbioru przez stację BRS. Nie istnieje potrzeba zwrotnego przesyłania powtórzeń odbioru.
FSK: (Frequency Shift Keying)- podczas transmisji stosowana jest emisja F1B z kluczowanym przesuwem częst 1700Hz +- 85Hz (częt podnośna). Szybkość modulacji wynosi 100 Bd (100 znaków na minutę). Emisja F1 nazywana jest syste radiotelegraficznym z aktywną przerwą.
SPOSOBY KOREKCJI BŁĘDÓW: FEC—stacja nadająca emituje każdy znak dwukrotnie. Po pierwszej transmisji określonego znaku nazywanej transmisją DX następuje retransmisja (Rx) tego samego znaku. Odbiór każdego znaku odbywa się więc w 2 cyklach transmisji Dx i Rx. Odbiornik sprawdza za każdym razem poprawność odebranego znaku.
RODZAJE KOMUNIKATÓW: Litera B2 stanowi identyfikację rodzaju informacji np.: (!)A- ostrzeżenie nawigacyjne. (!)B- ostrzeżenie meteorologiczne. C- raporty lodowe. (!)D- informacje SAR. E- prognozy meteo. F- komunikaty służby pilotowej. G- komunikat DECCA. H- komunikat LORAN. I- komunikat OMEGA. J- komunikat SATNAV. K- komunikaty innych służb radionawigacyjnych. (!)(!) L- ostrzeżenia nawigacyjne dodatkowe do ostrzeżeń nawigacyjnych. V-W,X,Y, służby specjalne. Z-brak komunikatu.
(!)- tzn. są zawsze odbierane, nie mogą być odrzucone i nie ma możliwości ich odrzucenia przez odbiornik.
(!)(!)- tzn. nie powinny być odrzucone.
EPIRB
CZĘSTOTLIWOŚCI PRACY RADIOPŁAW AWARYJNYCH EPIRB: 1) 121,5MHz (międzynarodowa lotn częst niebezpieczeństwa). 2) 406,0-406,1MHz (technicznie bardziej skomplikowane ze względu na możliwość włączenia w skład inform kodu identyfikacyjnego oraz danych o pozycji wprowadzanych automatycznie lub ręcznie). 3) 1645MHz (radiopława EPIRB sys INMARSAT. Pracuje w paśmie L. Transmisje sygn niebezpieczeństwa odbywają się na przemian w dwóch zakresach częst; od 1644,3 do 1644,5MHz, od 1645,6 do 1645,8MHz).
4) (ch70) 156,525MHz (radiopława DSC VHF EPIRB).
RODZAJE RADIOPŁAW: 1) EPIRB 121,5MHz, EPIRB 406MHz- w sys COSPAS-SARSAT. 2) EPIRB sys INMARSAT E. 3) DSC VHF EPIRB.
CHARAKTERYSTYKI TECHNICZNE RADIOPŁAW:
EPIRB 406MHz: 1) częst nośna: 406,025MHz +_ 0,002MHz. 2) stabilność częst: --krótkookresowa =< 0,002części/milion w ciągu 100ms, --długookresowa +_ 0,005 MHz w okresie 5lat. 3) rodzaj emisji: G1B, 4) moc wyjściowa: 5W+_ 2dB, 5) kodowanie danych: binarna zmiana fazy. 6) modulacja: kluczowanie fazy, 7)częst powtarzania transmisji: 440ms +_1%, 520ms +_1%, 9) szybkość transmisji: 400bit/s +_1%, 10)parametry anteny: --polaryzacja (kołowa, prawoskrętna lub liniowa), --charakter promieniowania (półsferyczna ).
DSC VHF EPIRB: 1) częst 156,525 MHz (ch 70), 2) modulacja: G2B, 3)tolerancja częst:10-5, 4) niezbędna szerokość pasma: 16kHz, 5)moc wyjściowa: co najmniej 100mW, 6)polaryzacja anteny: pionowa. 7) charakterystyka anteny w płaszczyżniepoziomu: --dookoła,8) szybkość modulacji: powinna +1200bodów.
PARAMETRY EKSPLOATACYJNE SYSTEMU:
1) prawdopodobieństwo wykrycia sygn EPIRB (Pa odebrania przez LUT co najmniej 1 informacji z prawidłowością ochronną hatu w czasie pierwszego przelotu satelity). 2)Prawdopodobieństwo określenia współ geograficznych. 3) Błąd w określaniu pozycji EPIRB (dokładność+ różnica między lokalizacją wyznaczoną przez syst na podstawie zliczenia dopplerowskiego a jej rzeczywistym położeniem).4) Prawdopodobieństwo rozwiązania niejednoznaczności( zdolność sys do wybrania prawdziwego, a nie lustrzanego położenia radiopławy).5) przepustowość systemu( określana jest liczba radiopław będących jednocześnie w polu widzenia satelity których sygn mają być równocześnie przetwarzane przez syts). 6) Tryb pokrycia. 7) czas przesyłania informacji o niebezp do służby SAR (uzależniony od: ustawienia satelitów, konfiguracji lokalnych stacji naziemnych, względnego położenia radiopławy wg dowolnego LUT).
ZASADY RĘCZNEGO I AUTOMATYCZNEGO URUCHAMIANIA RADIOPŁAWY: zwalnianie radiopław może być:-- RĘCZNA: poprzez wyrzucanie za burtę statku, --ZDALNE: z mostka, AUTOMATYCZNE: poprzez zwalnika hydrostatyczny, gdy radiopława znajduje się na odpow głębokości pod wodą.
Aktywowanie jej może być: ręczne/ automatyczne w momencie zwolnienia/ automatycznie po znalezieniu się radiopławy w wodzie morskiej.
ZASADY MONTAŻU RADIOPŁAW NA STATKU: konstrukcję radiopławy cechuje zwarta budowa, niewielki wymiary i waga (około3-6kg). Jest ona przystosowana do instalowania na otwartych pokładach morskich jednostek pływających w miejscach odsłoniętych i łatwo dostępnych oraz przeznaczone do wynoszenia tratw i łodzi ratunkowych. Radiopława na statku powinna: 1) posiadać układ pozwalający na lokalne, ręczne uruchamianie radiopławy. Może być także przewidziany układ pozwalający na zdalne uruchamianie radiopławy zamontowanej w urza do samospływania z mostka nawigacyjnego. 2) Pracować poprawnie przy wstrząsach, wibracjach i wszelkich warunkach środowiskowych istniejących na pełnomorskich statkach, gdy zamocowana jest na pokładzie. 3) nie uwalnia się samoczynnie przy przechyle do 450 i wypływać przed osiągnięciem głębokości 4m.
ZAPOBIEGANIE FAŁSZYWYM ALARMOM: radiopława powinna być wyposażona w należyte środki uniemożliwiające jej przypadkowe uruchomienie. Przed użyciem radiopławy należy zapoznać się z instrukcją i co najważniejsze. W celu jej testowania włączyć przełącznik „RESET”. W przypadku wysłania fałszywego alarmu należy natychmiast powiadomić o tym najbliższy ośrodek ratowniczy.