BZ
1. I zasada termodynamiki
I ZASADA TERMODYNAMIKI
Przyrost energii układu (ΔE) jest równy ciepłu (q) pochłoniętemu przez układ pomniejszony o pracę l wykonaną przez ten układ:
ΔE = q - l
gdzie: q i l - wyrażone są w jednostkach energii
Jeżeli q - dodatnie to układ pochłonął ciepło i energia układu wzrasta, gdy q - ujemne to ciepło zostało pobrane z układu i energia zmalała.
Jeżeli l - dodatnie to układ wykonał pracę na otoczeniu i energia zmniejszyła się, gdy l - ujemne to otoczenie wykonało pracę na układzie i jego energia wzrosła.
Dla układu całkowicie izolowanego od otoczenia ΔE=0, co oznacza, że energia układu jest stała.
2. Dysocjacja elektrolityczna
ELEKTROLIZA - jest to proces rozkładu związków chemicznych będących elektrolitami pod wpływem przepływającego prądu elektrycznego.
I prawo elektrolizy Faraday'a
Masa substancji osadzających się na elektrodzie podczas elektrolizy jest proporcjonalna do natężenia przepływającego prądu i czasu
m = k x I x t
II prawo elektrolizy Faraday'a
Do wydzielenia na elektrodzie w trakcie elektrolizy 1 gramorównoważnika substancji potrzebny jest ładunek 96485 kulombów - jest to stała Faraday'a.
Zastosowanie elektrolizy: rafinacja elektrolityczna (oczyszczanie elektrolityczne), galwanizacja, anodyzowanie.
3. Liczby kwantowe
LICZBY KWANTOWE - za ich pomocą określamy stan energetyczny elektronów otaczających jądro:
- główna liczba kwantowa - może przyjmować wartości: n = 1,2,3,... (tylko liczby naturalne); główna liczba kwantowa to numer poziomu; główna liczba kwantowa numeruje kolejne poziomy energetyczne dla elektronu, a w praktyce oznacza numer jego orbity; liczbie kwantowej głównej n=1 odpowiada powłowa elektronowa K najniższego poziomu energetycznego, dalszym liczbom kwantowym głównym (n=2,3,4,5,6,7) odpowiadają powłoki - L, M, N, O, P Q; liczba elektronów każdej warstwy jest ograniczona do 2n2.
- poboczna (orbitalna) liczba kwantowa - oznacza podpowłokę, którą zajmuje elektron i wskazuje model kątowy rozmieszczenia elektronów. Może przyjmować wartości l = 0,1,2,...,n-1. (0 ≤ l ≤ [n-1]). Maksymalna liczba podpoziomów w każdym poziomie głównym równa jest głównej liczbie kwantowej tego poziomu. Podpoziomy oznaczamy literami s, p, d, f, g. Powłoka K(n=1) ma 1 podpoziom s, powłoka L(n=2) ma 2 podpoziomy s i p, itd.
- magnetyczna liczba kwantowa - określa ruch ładunku elektrycznego na orbitalu będący przyczyną powstania pola magnetycznego. Może przyjmować wartości -l < m < +l.
- magnetyczna liczba spinowa kwantowa - może przyjmować wartości +½ lub -½ ; pokazuje ona w którą stronę skierowany jest spin, czyli wewnętrzny moment pędu elektronu; oznaczana także: ↑ i ↓.
4. Wiązania cząsteczkowe
WIĄZANIA JONOWE - wiązanie METAL + NIEMETAL, tworzy się ono wówczas, gdy atomy jednego z reagujących pierwiastków łatwo oddają, atomy drugiego natomiast łatwo przyłączają elektrony.
WIĄZANIA KOWALENCYJNE - wiązanie NIEMETAL + NIEMETAL, każdy z połączonych atomów „korzysta” z jednego elektronu należącego do swojego partnera i w ten sposób uzyskuje pełny oktet elektronowy; wiązanie kowalencyjne polega na istnieniu wiążących par elektronów należących jednocześnie do dwóch sąsiadujących ze sobą atomów.
WIĄZANIA KOORDYNACYJNE - obydwa elektrony składające się na wspólną parę pochodzą od tego samego atomu
WIĄZANIA METALICZNE - wiązanie METAL + METAL
WIĄZANIA WODOROWE - jądro wodoru, czyli proton, należący do jednej cząsteczki może działać silnie na elektrony drugiej cząsteczki, przyciągając je do siebie, w ten sposób jądro wodoru może łączyć dwie cząsteczki wiązaniem - wiązaniem wodorowym.
5. Ogniwo Leclanchego
OGNIWA LECLANCHE'GO - schemat ogniwa: Zn | NH4Cl | MnO2 , C
Budowa:
- dodatnią elektrodę stanowi węgiel;
- ujemną - cynk;
- elektrolitem jest 20% roztwór NH4Cl;
- depolaryzatorem jest MnO2, który otacza elektrodę węglową w postaci sproszkowanej; - elektrolit zmieszany jest z trocinami i mąką tworząc ciasto wypełniające ujemną elektrodę, którą jest cynkowy kubeczek;
Cechy:
- jest to ogniwo nieregenerowalne;
- występuje w postaci suchej (najbardziej rozpowszechnionej) i mokrej;
- jako depolaryzator występuje dwutlenkek manganu w formie warstw materiału utleniającego wodór;
Uwagi:
- Mechanizm procesów zachodzących na ogniwie Leclanchego nie został do końca wyjaśniony.
Zastosowanie:
- Suche ogniwo Leclanchego spotykamy w handlu jako popularne bateryjki do drobnego sprzetu elektronicznego: piloty do TV, walkmany, zegarki, latarki etc.