CZ
1.Wodorotlenki
Wodorotlenki to związki chemiczne, które składają się z metalu i jednej lub więcej grup wodorotlenkowych, o wzorze
M(OH)x
Gdzie
M - metal, OH - grupa wodorotlenkowa
Nazewnictwo
Nazwy wodorotlenków tworzy się po przez dodanie do słowa "wodorotlenek" nazwy pierwiastka tworzącego dany związek, np.:
NaOH - wodorotlenek sodu
Otrzymywanie
Istnieją różne sposoby otrzymywania, najczęściej używane to:
1. Wodorotlenki litowców i berylowców otrzymuje się dwoma sposobami:
a) w reakcji tlenku z wodą:
Na2O + H2O -> 2NaOH
CaO + H2O -> Ca(OH)2
b) w reakcji metalu z wodą:
2Na + 2H2O -> 2NaOH + H2
Ca + 2H2O -> Ca(OH)2 + H2
2. Wodorotlenki innych metali można otrzymać w reakcji strącania osadu, np.:
CuSO4 + 2NaOH -> Cu(OH)2
+ Na2SO4
Właściwości fizyczne
Są one w większości ciałami stałymi
Właściwości chemiczne
Główną ich cechą jest zdolność do reagowania z kwasami, dzięki czemu otrzymuje się sól. Wodorotlenki można podzielić na dwie grupy:
1. wodorotlenki zasadowe - reagują z kwasami, lecz z zasadami nie reagują,
2. wodorotlenki amfoteryczne - reagują z kwasami i zasadami
2. Elektroliza i prawa
ELEKTROLIZA - jest to proces rozkładu związków chemicznych będących elektrolitami pod wpływem przepływającego prądu elektrycznego.
I prawo elektrolizy Faraday'a
Masa substancji osadzających się na elektrodzie podczas elektrolizy jest proporcjonalna do natężenia przepływającego prądu i czasu
m = k x I x t
II prawo elektrolizy Faraday'a
Do wydzielenia na elektrodzie w trakcie elektrolizy 1 gramorównoważnika substancji potrzebny jest ładunek 96485 kulombów - jest to stała Faraday'a.
Zastosowanie elektrolizy: rafinacja elektrolityczna (oczyszczanie elektrolityczne), galwanizacja, anodyzowanie.
3. Dysocjacja wody, pH, hydroliza
DYSOCJACJA WODY - woda ulega zjawisku autodysocjacji w bardzo małym stopniu:
H2O + H2O = H2O+ + OH- ,
stała równowagi tej reakcji: Kw = C (OH-) x C(H2O+) / C2 (H2O) x ε
stężenia OH- i H2O+ są tak małe w porównaniu ze stężeniem niezdysocjowanej wody, że to ostatnie można przyjąć za stałą i napisać, że: Kw = C(OH-) x C(H2O+) = 10-14 (298K).
Nowa stała równowagi nazywana jest iloczynem jonowym wody, a w konsekwencji:
C(OH-) = C(H2O+) = 10-7
Jest to wielkość stała, jeżeli do wody wprowadzimy pewną ilość jednego z tych jonów, stężenie drugiego musi ulec zmianie.
Stężenie wygodniej jest podawać używając pojęcia pH:
pH = - log C(H2O+) lub pH = - log[H+]
HYDROLIZA - badając odczyn roztworów wodnych różnych soli stwierdzono, że ich pH przyjmuje różne wartości. Zjawisko to spowodowane jest zachodzeniem w roztworze reakcji pomiędzy cząsteczkami soli i wody reakcji hydrolizy.
Hydrolizują w wodzie cząsteczki soli mocnych kwasów i słabych zasad, słabych kwasów i mocnych zasad oraz słabych kwasów i słabych zasad.
O odczynie roztworu soli decyduje różnica mocy kwasów i zasad z których powstała.
Roztwory soli mocnych kwasów i słabych zasad - odczyn kwaśny.
Roztwory słabych kwasów i mocnych zasad - odczyn alkaliczny.
Roztwory słabych kwasów i słabych zasad - o pH decyduje, który z tych związków jest mocniejszym elektrolitem.
4. Stopnie utlenienia i zastosowanie
STOPIEŃ UTLENIENIA - pierwiastka wchodzącego w reakcję chemiczną określamy na podstawie dodatnich lub ujemnych ładunków elektrycznych, jakie należałoby przypisać atomom tego pierwiastka - gdyby cząsteczki miały budowę jonową. Stopień utlenienia pierwiastka w cząsteczce związku chemicznego określamy w oparciu o bilans stopnia utlenienia wszystkich składników cząsteczki.
Zasada:
suma stopni utlenienia pierwiastków wchodzących w skład obojętnej cząsteczki związku chemicznego wynosi 0.
Stałe wartości:
1.pierwiastek w stanie wolny - zawsze 0
2.fluor - zawsze (-1)
3.tlen - prawie zawsze (-2), z wyjątkiem:
4.wodór w większości (+1) z wyjątkiem:
- wodorki litowe i berylowe (-1) BaH, BeH2
5.litowce (+1) zgodnie z nr grupy
6.berylowce (+2) __ „ __
7.glin i bor (+3) __ „ __
UTLENIACZ - substancja, która obniża stopień utlenienia, a pobierając elektrony redukuje się
REDUKTOR - substancja, która podwyższa stopień utlenienia, a oddając elektrony utlenia się
5. Budowa atomu- poglądy
TEORIA DALTONA - 1804 - hipoteza o atomistycznej budowie materii. Sześć postulatów Daltona:
1. Każdy pierwiastek chemiczny jest zbiorem małych, niepodzielnych cząstek zwanych atomami. Wszystkie atomy danego pierwiastka są identyczne, to znaczy mają jednakową masę, objętość, kształt i takie same właściwości chemiczne.
2. Atomy różnych pierwiastków różnią się od siebie masą i innymi właściwościami. Rodzajów atomów jest tyle ile pierwiastków.
3. Atomu danego pierwiastka nie można podzielić ani przekształcić w inny atom. Atomów nie można niszczyć ani tworzyć.
4. Związek chemiczny jest zbiorem cząsteczek. Wszystkie cząsteczki danego związku chemicznego są identyczne, tzn. zawierają tą samą liczbę tych samych rodzajów atomów i mają identyczną masę.
5. Łączenie się pierwiastków w związki chemiczne polega na łączeniu się atomów w większe zespoły zwane cząsteczkami. Najprostsza cząsteczka składa się z dwóch atomów
6. Rozłożenie związku chemicznego na pierwiastki polega na rozpadzie cząsteczek na atomy. Proces ten może przebiegać w kilku etapach.
Treść tego postulatu jest w pełni zgodna z aktualnym stanem wiedzy.