Pijany poeta

sł. i muz. Jacek Kaczmarski 1986

Pijany poeta ma za złe że klaszczą,	C G C
Że patrzą na niego ciekawie,	F C
Że każdy mu nietakt łaskawie wybaczą,	C G a
Poeta wszak wariat jest prawie.	G C
Nie chodzi po ziemi, współżyje z duchami -	C G C
Ich mowę na wylot zna przecież.	F C
I cóż, że ogląda się wciąż za trunkami,	C G a
Alkohol nie szkodzi poecie.	G C
Kochają go bardzo drwiąc z rąk jego drżenia,	F C
Ta drwina współczucia ma nazwę,	G C
Ugoszczą, przytulą, ukoją cierpienia,	F C
A on mimo wszystko ma za złe.	G C
Do łez się zamartwią, że znowu nic nie jadł,	C G C
Ze pali za dużo i nie śpi,	F C
Że w oczach mu tańczy szaleńcza zawieja,	C G a
A oni pragnęliby pieśni.	G C
A on się zakocha trzy razy n tydzień	C G C
I wtedy zstępuje na ziemię,	F C
Czasami w połowie wieczoru gdzieś wyjdzie,	C G a
Czasami w połowie zadrzemie.	G C
A oni się wtedy po cichu rozzłoszczą,	F C
Że nie dba gdy w krąg niego siedzą,	G C
Lecz czegoś mu jednak naprawdę zazdroszczą,	F C
Lecz czego zazdroszczą - nie wiedzą.	G C