kontekście braku aktów wykonawczych pozwalających na rozpoczęcie ponownego naboru do korpusu służby cywilnej².

Szczególną rolę w tworzeniu i funkcjonowaniu służby cywilnej odgrywa Szef Służby Cywilnej - centralny organ administracji rządowej podległy i wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów spośród urzędników służby cywilnej na okres pięcioletniej kadencji po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Służby Cywilnej i mający do pomocy Urząd Służby Cywilnej.

III. Cała idea tworzenia i funkcjonowania służby cywilnej polega odpartyjnieniu państwa i na odizolowaniu w możliwej części funkcjonował administracji publicznej od ciągle zmieniających się w ślad za swoimi dochodzącymi do władzy partiami ludzi obsadzających partyjnie większość stanowisk publicznych. Chodzi bowiem tylko o zapewnienie udziału wysoko kwalifikowanej, bezstronnej i apolitycznej kadry urzędniczej, pracującej administracji publicznej stale.

IV. Od dnia l stycznia 2004 r. zgodnie z ustawą o służbie cywilnej stosunek pracy osób zatrudnionych na podstawie mianowania według ustawy z 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych zostaje przekształcony stosunek na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Sytuacja niewątpliwie osłabia ochronę trwałości zatrudnienia. W sierpniu 2003 Trybunał Konstytucyjny uznał, iż przekształcenie to jest zgodne z Konstytucji. W sferze skuteczności problem jest jednakże mocno złożony, a niektóre krajał wracają do systemu mianowania,

V. Mając na względzie podstawowe kryteria wykonywania zadań Państwa w urzędach administracji rządowej, wyrażone w art. 153 ust. l Konstytucji Rzeczypospolitej. Polskiej i w art. l ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej oraz konieczność ich | pełnej realizacji w praktyce działania korpusu służby cywilnej

w celu ustanowienia standardów postępowania, których powinni przestrzegać urzędnicy i pracownicy służby cywilnej, oraz wspomagania ich w prawidłowym wypełnianiatych standardów, w zgodzie z oczekiwaniami społecznymi i obywatelskimi;

biorąc pod uwagę Rekomendację Komitetu Ministrów Rady Europy nr R/2000/10 z dnia 11 maja 2000 r. w sprawie kodeksu postępowania urzędników w służbie publicznej

na wniosek Szefa Służby Cywilnej, przedłożony po zasięgnięciu opinii Rady Służby Cywilnej

- Prezes Rady Ministrów zarządzeniem nr 114 z dnia 11 października 2002 r. (Mon.Pol. Nr 46, póz. 683) ustanowił Kodeks Etyki Służby Cywilnej, stanowiący załącznik do zarządzenia.

Szefowi Służby Cywilnej powierzono upowszechnianie Kodeksu Etyki Służby Cy­wilnej wśród urzędników i pracowników służby cywilnej, badanie praktyki jego stosowa­nia, a także wyjaśnianie na tle praktyki jego postanowień.

2 Zob. J. Korczak, [w:] J. Boć (red.), Prawo administracyjne, s. 257.

266

KODEKS ETYKI SŁUŻBY CYWILNEJ

, Władza państwowa jest władzą służebną w stosunku do praw obywateli i prawa wnek korpusu służby cywilnej traktuje pracę jako służbę publiczną, ma zawsze %°^^ redzie dobro Rzeczypospolitej Polskiej, jej ustrój demokratyczny oraz chroni uza-

^l^ie interesy każdej osoby, a w szczególności:

^sa^ n działa tak, aby jego działania mogły być wzorem praworządności i prowadziły do

łebienia zaufania obywateli do państwa i jego organów;

2^ pamiętając o służebnym charakterze własnej pracy, wykonuje ją z poszanowaniem

aodności innych i poczuciem godności własnej;

3) pamięta, że swoim postępowaniem daje świadectwo o Rzeczypospolitej Polskiej

i iei organach oraz współtworzy wizerunek służby cywilnej;

4) przedkłada dobro publiczne nad interesy własne i swojego środowiska.

§ 2. Członek korpusu służby cywilnej wykonuje obowiązki rzetelnie, a w szczegół-

1) pracuje sumiennie, dążąc do osiągnięcia najlepszych rezultatów swej pracy i mając na względzie wnikliwe oraz rozważne wykonywanie powierzonych mu zadań;

2) jest twórczy w podejmowaniu zadań, a wyznaczone obowiązki realizuje aktywnie,

z najlepszą wolą, nie ograniczając się jedynie do ich litery;

3) nie uchyla się od podejmowania trudnych rozstrzygnięć oraz odpowiedzialności za swoje postępowanie; wie, że interes publiczny wymaga działań rozważnych, ale skutecz­nych i realizowanych w sposób zdecydowany;

4) w rozpatrywaniu spraw nie kieruje się emocjami, jest gotów do przyjęcia krytyki,

uznania swoich błędów i do naprawienia ich konsekwencji;

5) dotrzymuje zobowiązań, kierując się prawem i przewidzianym trybem działania;

6) racjonalnie gospodaruje majątkiem i środkami publicznymi, z dbałością o nie

i będąc gotowy do rozliczenia swoich działań w tym zakresie;

7) jest lojalny wobec urzędu i zwierzchników, gotów do wykonywania służbowych poleceń, mając przy tym na względzie, aby nie zostało naruszone prawo lub popełniona

pomyłka;

8) wykazuje powściągliwość w publicznym wypowiadaniu poglądów na temat pracy

swego urzędu oraz innych urzędów i organów państwa;

9) rozumie i aprobuje fakt, iż podjęcie pracy w służbie publicznej oznacza zgodę na ograniczenie zasady poufności informacji dotyczącej również jego życia osobistego.

(...)

VI. W opracowaniu podjętym w ramach przedsięwzięcia Sigma wspólne­go dla OECD i Unii Europejskiej a uwzględniającego również dorobek amery­kański podnosi się, iż nowoczesne konstytucyjne służby cywilne funkcjonu­jące w warunkach państw demokratycznych są uważane za możliwe jedynie wtedy, gdy spełniaj ą łącznie warunki:

1) oddzielenia sfery publicznej od sfery prywatnej,

2) zapewnienia rozwoju indywidualnej solidności pracowników tych

służb,

3) odpowiedniej trwałości i ochrony pracy, należytego poziomu zarob­ków, wyraźnie sprecyzowanych praw i obowiązków,

4) naboru i awansowania opartych na wiedzy i umiejętnościach.

267

---