„Ballada o spalonej Synagodze” Muzeum

Nawiedzona, wiek XX

słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1979

Buty Czarnego lśnią ogniście	g
Czuję w powietrzu spaleniznę	g
Kiedy mi ogolili głowę	g
Nie było śladu po siwiźnie	B A Gis g
Bardzo nas dużo bardzo dużo	F
I wszystkie takie jednakowe	F
Ale ten Czarny jak kałuża	F
Mnie krzycząc "Dumne" bije w głowę	F
A znów ten biały jak robaki	g F
Powiedział że mam dobrą krew	g F
I śmiał się więc zaczęłam płakać	g F
A płacz zamienił mi się w śmiech	g F
Więc z chleba chociaż jestem głodna	gis
Zrobiłam sobie dziś wisiorki	gis
Od razu ładniej wyglądałam	gis
Wśród kobiet powpychanych w worki	H B A gis
I zaśpiewałam sobie cicho	Fis
Że jestem ja księżniczką z baśni	Fis
Co czeka by ktoś po nią przyszedł	Fis
A jedna z was skoczyła na mnie	Fis
Czy ktoś zrozumie co to znaczy	gis Fis
Miała czerwone w oczach łzy	gis Fis
Krzyczała na mnie nie wiem co	gis Fis
Że jestem karmicielką wszy	gis Fis
I wyjaśniła skąd są dymy	a
I czemu część z nas dawno śpi	a
Po naszych gdy leżymy ciałach	a
Wędrują takie białe wszy	C H B a
Podobno lubią słodką krew	G
I te z nas które jej nie mają	G
Nie mogą razem z nami żyć	G
Znikają	G
A ja żyć mogę dzięki wszy	a G
Co ssie moją krew za jakie grzechy	a G
Bo ciągle pragnie mojej krwi	a G
Więc będę żyła póki wszy	a G

---