Zrównoważony rozwój ? doktryna ekonomii politycznej, zakładająca jakość życia na poziomie na jaki pozwala obecny rozwój cywilizacyjny, w przeciwieństwie do "żelaznej reguły ekonomii" Malthusa. Ideę zrównoważonego rozwoju (dalej używany skrót ZR) streszcza pierwsze zdanie raportu WCED z 1987 r. ? "Nasza Wspólna Przyszłość"[1]: Na obecnym poziomie cywilizacyjnym możliwy jest rozwój zrównoważony, to jest taki rozwój, w którym potrzeby obecnego pokolenia mogą być zaspokojone bez umniejszania szans
przyszłych pokoleń na ich zaspokojenie.
Raport ów dostrzega, że cywilizacja osiągnęła poziom dobrobytu możliwy do utrzymania, pod warunkiem odpowiedniego gospodarowania. Model takiej gospodarki zakłada odpowiednio i świadomie ukształtowane relacje pomiędzy wzrostem gospodarczym, dbałością o środowisko (nie tylko przyrodnicze, ale także sztuczne ? wytworzone przez człowieka) oraz jakością życia ( w tym zdrowiem człowieka). Doktryna ZR dąży do sprawiedliwości społecznej poprzez m.in. ekonomiczną i środowiskową efektywność
przedsięwzięć zapewnioną m.in. przez ścisły rachunek kosztów produkcji, rozciągający się również w bardzo złożony sposób na zasoby zewnętrzne (iiSBE). Szerokie zastosowanie w ekonomii ZR ma teoria dobra publicznego[2].
Ochrona środowiska dział ochrony przyrody zajmujący się ochroną wód, powietrza i gleby przed ich zanieczyszczeniem, np. ciekami przemysłowymi, środkami ochrony roślin itp. Mówiąc o ochronie środowiska rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań umożliwiające zachowanie bądź przywracanie równowagi przyrodniczej. Ochrona ta wyraża się w szczególności w racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju - przeciwdziałaniu
zanieczyszczeniom oraz przywracaniu do stanu właściwego elementów przyrodniczych. Ww. problemy, związane z ochroną środowiska, reguluje ustawa (p.z. 2) Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U. 2008 nr 25 poz. 150). Jej art. 1 stanowi: "Ustawa określa zasady ochrony środowiska oraz warunki korzystania z jego zasobów, z uwzględnieniem wymagań zrównoważonego rozwoju, a w szczególności:
1) zasady ustalania: a) warunków ochrony zasobów środowiska, b) warunków wprowadzania substancji lub energii do środowiska, c) kosztów korzystania ze środowiska;
1) udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie;
1) udział społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska;
1) obowiązki organów administracji;
odpowiedzialność i sankcje". Szczegółowe unormowania z zakresu ochrony środowiska są zawarte w następujących aktach prawnych: Ustawa o ochronie przyrody z 16 października 1991 r. Ustawa Prawo wodne z 18 lipca 2001 r. Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym z 7 lipca 1994 r. Ustawa Prawo budowlane z 7 lipca 1994 r. Ustawa Prawo geologiczne i górnicze z 4 lutego 1994 r. Ustawa o odpadach z 27 kwietnia 2001 r., Ustawa o drogach publicznych z dnia 21 marca 1985 r. Ustawa o autostradach płatnych z
27 października 1994 rl