Potencjal spoczynkowy- ujemny potencjał elektronów występujący stale w spoczynku pomiędzy wnętrzem komórek pobudliwych a płynem zewnątrzkomórkowym Potencjał Czynnościowy - wywołany jest a skutek zadziałania na błonę kom neuronu bodźca powodując zmianę jej właściwości.Depolaryzacja - to zmiana potencjału kom ze stanu spoczynku po zadziałaniu bodźca adekwatnego Repolaryzacja - to regeneracja potencjału spoczynkowego z udziałem pompy jonowej związanej z procesami energetycznymi. Spolaryzowany teoria ślizgowa skurczu, teoria wyjaśniająca molekularne podłoże zjawiska skurczu mięśnia przez mechanizm przesuwania się względem siebie filamentów cienkich - aktynowych i grubych - miozynowych ( miofilamenty) w mięśniach poprzecznie prążkowanych, zorganizowanych w sarkomery i miofibryle; przesuwanie filamentów względem siebie jest wynikiem stymulowanej jonami wapniowymi interakcji głów miozyny w filamentach grubych z cząsteczkami aktyny w filamentach cienkich, która prowadzi do aktywacji enzymu (adenozynotrifosfatazy miozynowej) hydrolizującego ATP; wyzwalana energia chemiczna zamieniana jest w mechaniczną zmianę położenia głów miozynowych w stosunku do filamentu grubego, co w konsekwencji prowadzi do przeciągnięcia filamentu aktynowego przez przemieszczającą się głowę. Energetyka skurczu mięśniowego. Bezpośrednim źródłem energii potrzebnej do skurczów mięśnia szkieletowego jest ATP. Rozkłada się on w czasie skurczu do ADP i fosforanu. Energia do resyntezy ATP czerpana jest w procesie spalania składników odżywczych, aż do końcowych produktów, tj. do CO2 H2O. Całkowity rozpad glukozy dostarcza najwięcej energii do syntezy ATP. Dzieje się to w czasie glikolizy tlenowej , kiedy prężność tlenu w komórce jest dostateczna. W czasie szybko narastającego wysiłku fizycznego, dowóz tlenu do komórek mięśniowych nie nadąża za zapotrzebowaniem na energię i prężność tlenu znacznie się obniża. Dochodzi do dysocjacji mioglobiny, która uwalnia związany tlen. W tym stanie energia do resyntezy ATP czerpana jest w procesie glikolizy beztlenowej. Pompa sodowo potasowa - aktywny mechanizm utrzymujący duże stężenie jonów potasu i małe jonów sodu wewnątrz komórki. Pompa jonowa transportuje wbrew gradientowi stężeń na zewnątrz jony sodu, a do wewnątrz jony potasu, wykorzystując do tego procesu energię z ATP. Ponieważ wewnątrz komórki nagromadzone są aniony organiczne, transport taki powoduje, że błona komórkowa jest spolaryzowana. Dzięki polaryzacji błony komórkowej takie komórki jak nerwowe, mięśniowe, czy pierwotniaki mogą reagować na bodźce. Po zadziałaniu bodźca pompa jonowa przestaje pracować i wzrasta przepuszczalność błony komórkowej dla jonów wskutek otwierania się kanałów jonowych. Następuje depolaryzacja błony komórkowej.