Warszawski Indeks Giełdowy
Warszawski Indeks Giełdowy (WIG) charakteryzuje rynek podstawowy Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Do końca 1992 roku wyznaczany był według starej formuły, według której był interpretowany jako średnia procentowa zmiana cen akcji wszystkich spółek od trzech pierwszych sesji WGPW.
Od początku 1993 roku indeks ten obliczany jest według nowej formuły, zgodnie ze wzorem:
N - liczba spółek uwzględnianych w indeksie,
WIGt - wartość WIG w okresie t,
wit - liczba akcji i-tej spółki znajdujących się na rynku w okresie t,
Pit - cena akcji i-tej spółki w okresie t,
wiB - liczba akcji i-tej spółki w okresie podstawowym,
PiB - cena akcji i-tej spółki w okresie podstawowym,
Kt - współczynnik korygujący w okresie t.
Jak wynika z powyższego wzoru, WIG określa zmianę - w stosunku do okresu podstawowego - wartości rynkowej spółek, których akcje notowane są na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Przyjęto, że wartość WIG na pierwszej sesji wynosiła 1000. Uwzględnienie we wzorze współczynnika korygującego Kt wynika z konieczności porównania wartości indeksu w dwu różnych momentach w sytuacji:
wprowadzenia nowej spółki na giełdę,
wprowadzenia nowej emisji akcji spółki występującej na giełdzie,
wypłaty dywidendy,
wystąpienia prawa poboru,
podziału akcji.
Oprócz tego w indeksie wprowadzone zostały modyfikacje wynikające z przyjęcia dwóch warunków:
udział wartości rynkowej akcji spółek z jednej branży nie może przekraczać 30% wartości rynkowej wszystkich akcji notowanych na rynku podstawowym giełdy,
udział wartości rynkowej akcji jednej spółki nie może przekraczać 10% wartości rynkowej wszystkich akcji notowanych na rynku podstawowym giełdy.