Ferromagnetyk to substancja o bardzo silnych własnościach magnetycznych.
Ferromagnetyki miękkie są to materiały magnesujące się łatwo pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego, przy czym uzyskane namagnesowanie jest nietrwałe i ustępuje po zaniku zewnętrznego pola.
Ferromagnetyki twarde są to materiały trudne do namagnesowania, lecz po ustąpieniu zewnętrznego pola zachowują one swoje własności magnetyczne na długi okres czasu.
Materiały ferromagnetyczne charakteryzują się zjawiskiem histerezy, które obrazuje nieodwracalne zmiany indukcji magnetycznej w następstwie zmian natężenia zewnętrznego pola magnetycznego. Ich obrazem jest pętla histerezy obrazująca zmiany B=f(H)
Ferrmognetyk namagnesowany można rozmagnesować na dwa sposoby:
1. podgrzać materiał do temp. wyższej od temp. Curic i następnie go ochłodzić
2. umieścić próbkę w solenoidzie zasilanym prądem z sieci elektrycznej 50Hz z regullacją natężenia I tego prądu od wartości maksymalnej, zapewniającej stan nasycenia magnetycznego próbki, do natężenia I=0.
Pętla histerezy jest to krzywa przedstawiająca pełny cykl namagnesowania i odmagnesowania materiału uprzednio namagnesowanego.
Paramagnetyk jest przyciągany przez magnes, jednak znacznie słabiej niż ferromagnetyk. W niezbyt niskich temperaturach oraz dla niezbyt silnych pól magnetycznych paramagnetyki wykazują liniową wielkość namagnesowania od pola zewnętrznego
Diamagnetyki to substancje, które magnesują sie pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego, przeciwnie do tego pola, w efekcie czego są z niego wypychane. Namagnesowanie znika po usunięciu zewnętrznego pola. Diamagnetyki ustawiają się prostopadle do kierunku pola magnetycznego. Przykładem diamagnetyków są: ołów, cynk, miedź, złoto, srebro.
Debye'a temperatura, charakterystyczna dla danego ciała temperatura (-), poniżej której ciepło właściwe kryształu spełnia prawo Debye'a.
Efekt Halla - Polega na tym, że w przewodniku z prądem umieszczonym w polu magnetycznym powstaje poprzeczne do prądu i pola magnetycznego napięcie elektryczne.
Zjawisko Wiedemanna-Franza - w większości metali stosunek przewodności cieplnej i elektrycznej jest w Prost proporcjonalny do temperatury, przy czym współczynnik proporcjonalności jest z dużą dokładnością jednakowy dla różnych metali.
Zjawisko Seebecka - zjawisko termoelektryczne polegające na powstawaniu siły elektromotorycznej i w konsekwencji tego przepływie prądu elektrycznego w miejscu styku dwóch metali lub półprzewodników o różnych temperaturach, w zamkniętym obwodzie termoelektrycznym.
Zjawisko Peltiera - występuje, gdy przez dwa spojone ze sobą przewodniki przepływa prąd. Wówczas na spojeniu jest wydzielane lub pochłaniane ciepło. Ciepło przekazywane w jednostce czasu jest wprost proporcjonalne do natężenia prądu, gdzie współczynnik proporcjonalności nazywany współczynnikiem Peltiera, zależy od rodzaju stykających się materiałów i od temperatury styku.
Zjawisko Thomsona - Polega na wydzielaniu się lub pochłanianiu ciepła podczas przepływu prądu elektrycznego (tzw. ciepła Thomsona) w jednorodnym przewodniku, w którym istnieje gradient temperatury. Ilość wydzielonego lub pochłoniętego ciepła jest proporcjonalna do różnicy temperatury, natężenia prądu i czasu jego przepływu, a także od rodzaju przewodnika.
Faza - część układu oddzielona od reszty wyróżnia granice po przekroczeniu której właściwości układu ulegają skokowej zmianie. Fazy zwykle określamy literami greckimi α,β,γ
Składnik - składniki układu to pierwiastki lub związki chemiczne potrzebne do utworzenia wszystkich faz
Liczba stopni swobody - to liczba zmiennych niezależnych takich jak np. temperatura, stężenie składników lub ciśnienie, których zmiana nie powoduje zmiany liczby faz.
Trójkąt Gibasa - służy do przedstawienia składu układów trójfazowych zwany także trójkątem składów Gibasa. Jest to trójkąt równoboczny, gdzie wierzchołki są to czyste składniki ABC, boki trójkąta to stopy potrójne a wewnątrz podwójne. W każdym stopie podwójnym suma zawartości trzech składników A+B+C=100%
Zasada nieoznaczoności Heisenberga - By zobaczyć jakikolwiek przedmiot musimy go oświetlić promieniowaniem długości fali mniejszej niż ten przedmiot., ponieważ długość fali elektronowej jest krótsza niż długość fali świetlnej to mikroskop elektronowy pozwala nam na zobaczenie szczegółów niewidocznych w mikroskopie świetlnym.
Jeżeli promieniowanie a krótszą falę, to ma większą energię. E=h*v ; v=1/lambda ; E= h/lambda
Efekt fotoelektryczny - na płytkę pada promieniowanie elektromagn. co powoduje wybijanie z płytki elektronów. Energia wybitych elektronów jest tym większa im większa jest częstotliwość padającego promieniowania.
Dualizm korpuskularno-falowy - cecha wielu obiektów fizycznych (np: światła czy elektronów) polegająca na tym, że w pewnych sytuacjach, zachowują się one jakby były cząstkami (korpuskułami), a w innych sytuacjach jakby były falami.
Histereza - Krzywa zależności namagnesowania ferromagnetyka od zewnętrznego pola magnetycznego, ma postać pętli. Jeśli zaczynamy z nienamagnesowanym ferromagnetykiem, potem włożymy go w pole zewnętrzne to jego namagnesowanie rośnie, później jak zmniejszamy pole zewnętrzne to namagnesowanie spada ale nie "tak szybko" jako wcześniej rosło, w związku z tym poruszamy się na po innej krzywej niż wcześniej. I jeśli tak będziemy zmniejszać a następnie zwiększac zewnętrzne pole magnetyczne to będziemy się poruszać po krzywej w kształcie pętli - i to nazywa się pętlą histerezy
Perytektyka - charakterystyczny punkt w dwuskładnikowym układzie równowagi, w którym faza ciekła, która jest najuboższa w składnik wysokotopliwy, reaguje z fazą stałą najbogatszą w składnik wysoko topliwy, wskutek czego powstaje nowa faza stała o składzie pośrednim.
Przemiana Eutektyczna - Proces krzepniecia drobnoziarnistej mieszaniny zlozonej z krysztalow metalu A i B. Przy całkowitej rozpuszczalności wzajemnej składników w stanie ciekłym ograniczonej rozpuszczalności w stanie stałym mogą wystąpić 2 postacie ukł. równowagi tego typu. Jednym z nich jest układ z eutektyką . graniczna rozpuszczalność składnika B wskazinika A nie jest stała lecz zmienia się wraz z temperaturą co prowadzi do wtórnej krystalizacji wydzielania się roztworu stałego a kryształów b zwanych kryształami wtórnymi.
DYFUZJA - Zjawisko polegajace na wedrowce atomow, jonow, czasteczek i defektow punktowych w ciele stalym.
ZAKAZ PAULIEGO - W jednej orbitali mogą być co najwyżej dwa elek. i to pod warunkiem że ich spiny są przeciwnie skierowane. W jakimkolwiek ukladzie wieloelektronowym żadne 2 elektrony nie mogą znajdowac się w tym samym stanie kwantowym.