Praca Kontrolna

Produkcja Zwierzęca

1. Rola witamin w żywieniu zwierząt.

2. Rola składników mineralnych w żywieniu zwierząt

Wykonał :

Krystian Miciuła

Kurs Rolnik Sem I

Rola składników mineralnych w żywieniu zwierząt

Znajdujące się w tkankach i płynach ustrojowych dorosłego zwierzęcia związki mineralne stanowią około 4% ciężaru jego ciała. Poszczególne składniki tych związków mają charakter wybitnie egzogenny. Pokrycie zapotrzebowania organizmu na składniki mineralne zależy od ich zawartości w paszach, rodzaju związków, w jakich są podawane, oraz od możliwości ich wykorzystywania i przyswajania. Niedobór ich w organizmie prowadzi bardzo szybko do zaburzeń w przebiegu procesów życiowych, ale i nadmiar niektórych z nich może oddziaływać toksycznie, co pociąga za sobą zaburzenia w rozpłodzie oraz występowanie innych stanów chorobowych u zwierząt. Rola składników mineralnych w organizmie zwierzęcym polega głównie na tworzeniu struktur budulcowych komórek i tkanek, a przede wszystkim układu kostnego. Poza tym wchodzą one w skład czynnych w organizmie substancji (np. hemoglobina, enzymy, hormony, witaminy i in.), umożliwiając przebieg różnych zachodzących w nim reakcji, oraz biorą udział w przemianach fizykochemicznych i gospodarce wodnej. Znaczenie ich dla zwierząt jest szczególnie duże w okresie wzrostu, rozpłodu i karmienia młodych mlekiem matki. O ile przy zaspokajaniu potrzeb bytowych dzienna dawka pokarmowa może zawierać do 5 % składników mineralnych o tyle w żywieniu uwzględniającym potrzeby produkcyjne udział tych składników powinien być większy 5 - 6%. Do pierwiastków strukturalnych (makroelementów) należą wapno, fosfor, sód, potas, chlor, żelazo, magnez i siarka. Wapń i fosfor występują głównie w tkance kostnej - w stałym stosunku ilościowym ( 2:1- stanowią 65-70% ) wszystkich składników mineralnych. Mleko królicy zawiera średnio 0,65% wapnia i 0,44% fosforu (prawie pięciokrotnie więcej niż w mleku krowim). Sole wapnia (fosforany i węglany) są konieczne do normalnego funkcjonowania serca i zachowania krzepliwości krwi. Fosfor jest konieczny do prawidłowej przemiany i wchłaniania z jelit tłuszczu, węglowodanów i aminokwasów. Na wchłanianie i przemianę wapnia i fosforu wywiera wpływ witamina D. U zwierząt młodocianych w razie niedoboru wapnia i fosforu (także niewłaściwego ich wzajemnego stosunku ilościowego) następuje zahamowanie wzrostu, ogólne wycieńczenie organizmu i krzywica. Niedobór tych pierwiastków u zwierząt starszych powoduje odwapnienie, czyli tzw. łamikost (kruchość, łamliwość kości), a u samic kotnych — poronienia lub obumieranie albo znaczne osłabienie rozwoju płodu. Zapotrzebowanie organizmu zwierząt na wapń i fosfor jest, zatem szczególnie duże w okresie rozpłodu, laktacji i wzrostu (4 - 6 razy większe niż u zwierząt dorosłych poza okresem rozrodu). Zapotrzebowanie królików na wapń i fosfor nie zostało dotąd ściśle określone.