PRAWO INTERTEMPORALNE
Zasada powagi rzeczy osądzonej – res iudicata
Nowa ustawa nie wpływa na wyroki zapadłe przed jej wejściem w życiem (zasada stabilności wyroków).
Wyjątki:
Całkowita depenalizacja (dekryminalizacja) czynu:
Art. 4 § 4 dotyczy tylko i wyłącznie całkowitego uchylenia karalności czynu
Zasada wyrażona w art. 4 § 4 nie ma mocy wstecznej: tzn. Nie można domagać się odszkodowania czy restytucji uiszczonych grzywien, lub środków karnych
Nie wpływa na stosowania środków zabezpieczających:
Nie mają one charakterystki skazania
Pełnią odmowienną funkcje niż kary, czy środki karne
Nie dotyczy depenalizacji częściowej
np. kontrawencjonalizacji – przekwalifikowania występku na wykroczenie
Skutki:
Niezwłoczne przerwanie wykonywania kary – jeżeli sprawca już odbył część kary, nie będzie wykonywana ta część, która pozstała do odbycia,
Jeżeli orzeczona kara w ogóle nie zaczęła być wykonywana, jej całość nie będzie wykonywana,
Usunięcie kart karnych z rejestru skazanych.
Łagodniejsze zagrożenie karą w nowej ustawie
Pojęcie „górnej granicy ustawowego zagrożenia karą“
Zagrożenie przeidziane w sankcji przepisu określającego dany typ przestępstwa
Górna granica sankcji wskazanej za określone przestępstwo w:
Przepisie części szczególnej kodeksu karnego, lub
Przepisie pozakodeksowego prawa karnego
Odnosi się do granicy dopuszczalnego maksymalnego wymiaru kary za dany cztn zabroniony na podstawie nowej ustawy
Art. 4 § 2 dotyczy kar prawomocnie orzeczonych, lecz jeszcze niewykonanych
Obniżenie orzeczonej kary do gór nej granicy przewidzianej za przypisane przestępstwo w nowej ustawie następuje więc na każdym etapie, dopóki kara ta nie została wykonana (odbyta)
Konieczność tej regulacji wynika z zakazu wykonywania kary surowszej, niż jest to dopuszczalne w świetle obowiązującego prawa
Nie może być podstawą roszczeń wstecznych z tytułu odbycia za przestępstwo kary surowszej, niż przeiwduje to nowa ustawa.
Artykuły niniejszego przepisu stosuje się także do środków zapobiegawczych, środków karnych, środków probacyjnych.
Art. 4 § 3 dotyczy kar prawomocnie orzeczonych, lecz jeszcze niewykonanych (niezakończonych)
Znajduje zastosowanie w przypadku, kiedy ustawa nowa przewiduje za określony typ czynu zabronionego sankcje tylko o charakterze nieizolacyjnym (grzywna, kara ograniczenia wolności)
OBOWIĄZYWANIE USTAWY KARNEJ WZGLĘDEM MIEJSCA I OSÓB
Określone w art. 6 § 2, jako:
Miejsce, w którym sprawca działał, lub zaniechał działania, do którego był obowiązany,
Miejsce, gdzie wystąpił skutek przestępny (dokonane przestępstwo skutkowe)
Miejsce, gdzie według zamiaru sprawcy skutek miał nastąpić (usiłowane przestępstwo skutkowe)
Locus delicti
KK przyjmuje twz. Teorie wszędobylstwa – przestępstwo może być uznane za popełnione w wielu (róznych) miejsach – wielomiejscowość
KK przyjmuje zasadę równowartości miejsca działania (lub zaniechania), miejsca skutku planowego
Tzn. Że każde z powyższych miejsc jest tak samo istotne.
Znaczenie ustalenia locus delicti:
Miejsce popełnienia czynu zabronionego należy niekiedy do ustawowych znamiom czynu, np.
Art. 193 KK
Art. 188 KK
Ustalenie właściowości miejscowej organów wymiaru sprawiedliwości,
Decyduje o stosowaniu polskiej ustawy karnej w myśl zasady terytorialności
Zasada obowiązywania ustawy co do miejsca:
Zasada terytorialności – art. 5 KK
Zasada narodowości podmiotowej – art. 109 KK
Zasada narodowości przedmiotowej – zwykła – art. 110 § 1 KK
Zasada narodowości przedmiotowej – zastępcza – art. 110 § 2 KK
Zasada narodowści przedmiotowej – zaostrzona „zasada ochronna“ – art 112 KK
Zasada represji wszechświatowej – art. 113 KK
ZASADA TERYTORIALNOŚCI
Polską ustawę karną stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony;
Na terytorium RP – zasada terytorialności
Na polskim Statku wodnym Zasada bandery - flagi
Na polskim statku powietrznym
Statek polski – statek, który podnosi polską banderę
Terytorim RP – reguluje ustawa z dnia 12/10/1990 r. Ochrona granicy państwowej, 21/03/1991 Obszary morskie RP, i administracji morskiej.
Terytorim lądowe wraz z śródlądowymi wodami stojącymi, i płynącymi,
Morskie wody wewnętrzne i morze terytorialne (12 mil morskich od linii podstawowej)
Wnętrze ziemi pod obszarami ląsowymi i morskimi (figura przestrzennna zbliżona kształtem do odwróconego stożka, gdzie podstawę stanowi powierzchnia ziemi a wierzchołek – jądro ziemi)
Służ powietrza (ok. 90 km n.p.m. – najniższe punkty orbit sztucznych satelitów ziemi)
12/11/2009 KOLOKWIUM DZIAŁ 1. BEZ ROZDZIAŁU III, + TO CO NA ĆWICZENIACH.