METALE
plastyczność
bardzo wysoka wytrzymałość
układy wieloskładnikowe złożone z więcej niż jednego pierwiastka, o przewadze wiązania metalicznego
wiązania metaliczne
dobre przewodnictwo elektryczne i cieplne
Dodatki temperaturowy współczynnik rezystyności
Połysk metaliczny
CERAMIKA
Kruchość ( plastyczność bliska zeru)
Bardzo wysoka wytrzymałość
Twardość
Wytwarzanie zwykłe w wysokotemperaturowych procesach nieodwracalnych
Wiązania jonowe
wiązania kowalencyjne
niezdolność do poddawania obróbce cieplnej i plastycznej
POLIMERY
Duża odporność chemiczna
Niska gęstość
Materiały ograniczone złożone ze związków węgla
Stosowane do ich wytworzenia barwniki pigmenty katalizatory napełniacze zmiękczacze antyutleniacze
Właściwości izolacyjne
Wiązania kowalencyjne
Wiązania Van dre Walssa
Słabe odbici światła
Ograniczona możliwości poddawania obróbce cieplnej
ANIZOTROPIA – wykazywanie zróżnicowania badanej cechy w zależności od kierunku badania
POLIMORFIZM – określenie ujmujące występowanie tego samego pierwiastka w różnych sieciach krystalograficznych; określenie ujmujące występowanie możliwych odmiany altropowych pierwiastka
RODZAJU ROZTWORU I ZAKRESIE ROZPUSZCZALNOŚCI DECYDUJĄ ZGODNIE Z WARUNKAMI HUMA ROTHEREGO – typ sieci krystalicznej ; wielość atomów ; liczna reynoldsa
ROZTWÓR STAŁY WĘGLA W ŻELAZIE – roztwór stały międzywęzłowy z ograniczoną rozpuszczalnością
KTÓRA Z FAZ POSIADA STAŁĄ NIEZMIENNĄ ZAWARTOŚĆ WĘGLA – cementyt
OBRÓBKA CIEPLNA – proces technologiczny obejmujący zespół operacji realizowanych z udziałem fazy ziekłej wynikiem których są zmiany struktury materiału a więc i jego właściwości
PRZEMIANA DYFUZYJNA ASTENITU POZWALA NA UZYSKANIE STRUKTURY FINALNEJ BĘDĄCEJ STRUKTURĄ – Perlitu
MARTENTYT- przesycony węglem ferryt charakteryzujący się deformacją tetragonalną sieci Regulującej Przestarzenie Cementytowej
TEMP POCZATKU I KOŃCA PRZEMIANY MARTENZYTYCZNEJ ZALEŻNA JEST – temp austenizowania ; zaw węgla w roztworze ; zawartości składników stopowych ; początkowej wielkości ziarna
WYTRZYMAŁOŚCIOWE
Rm – wytrzymałość na rozciąganie
Re – granica plastyczności
R 0,05 – umowna granica plastycznośći
H – twardość
CIĄGLIWE
Z - przewężenie
A - wydłużenie
K - udarność
Klc – odporność na pękanie
WYŻARZANIE NORMALIZUJĄCE - polega na nagrzaniu stali do temp. 30 ÷50°C wyższej od Ac3 i wygrzaniu w tej temp. W wyżarzaniu normalizującym wykorzystuje się efekt rozdrobnienia ziarna przy przemianie ferryt + perlit -> austenit. Chłodzenie po normalizowaniu odbywa się w spokojnym powietrzu co zbliża strukturę stali do równowagowej zgodnej z układem fazowym żelazo – cementyt. Normalizowanie dzięki rozdrobnieniu ziarna wyraźnie zwiększa swoją granicę plastyczności, udarność przy niewielkim wzroście twardości. Zmniejsza się poziom naprężeń własnych wyrobu i niejednorodność struktury. W stanie normalizującym dostarcza się stale niestopowe konstrukcyjne, niskostopowe, automatowe oraz staliwa – często przed dalszą obróbką cieplną – w celu ujednolicenia struktury
UTWARDZANIE CIEPLNE – Odpuszczanie stosuje się po hartowaniu celem zmniejszenia właściwości wytrzymałościowych i zwiększenia plastycznych oraz udarności. Poziom właściwości mechanicznych zależy od temp odpuszczania i składu stali. Ogólnie ze wzrostem temp. Odpuszczania maleją właściwości wytrzymałościowe a zwiększają się właściwości plastyczne. Stan opuszczony dotyczy niskiego albo średniego odpuszczenia. Niskie odpuszczanie polega na nagrzaniu stali do temp. 150-200°C, wygrzaniu w czasie od jednej do kilku godzin i dowolnym studzeniu. Hartowanie i niskie odpuszczanie nazywa się utwardzaniem cieplnym. Prowadzi ono do uzyskania struktury odpuszczonego martenzytu tj martenzytu o zmniejszonej zawartości węgla z wydzieleniem drobnych węglików. Średnie odpuszczenie martenzytu zachodzi w temp. 250-500°C i prowadzi do uzyskania ferrytu i bardzo drobnych wydzieleń węglików. Charakterystyczną cechą struktury odpuszczania jest iglasty ferryt, co jest wynikiem dziedziczenia morfologii martenzytu. W stanie odpuszczonym dostarcza się gotowe wyroby stalowe.
( wg książki z ćwików)
UTWARDZANIE CIEPLNE- ( objętościowe lub powierzchniowe ) jest to hartowanie martenzytyczne i następnie niskie odpuszczenie ; jest ono stosowane do elementów wykonanych na gorąco, poddawanych po obróbce cieplnej jedynie procesem wykończeniowym ( np. szlifowanie)
(wg książki od niego)