1.Zasadowość (alkaiczność) – wskaźnik określający zawartość wodorotlenków, wodorowęglanów i węglanów metali alkaicznych i metali ziem alkaicznych. Zasadowość wody wyraża się w mval/dm3 i oznacza wobec fenoloftaleiny a następnie oranżu metylowego. Zasadowość p ( zmiana barwy pH=8,2) uwzględnia wszystkie alkaiczne reagujące składniki wody, które dysocjują z wydzielaniem jonów OH-, zasadowość m zaś (przy pH=4,3) obejmuje takie występujące w wodzie związki, które reagują z kwasem solnym aż do uzyskania punktu zobojętnienia wobec oranżu metylowego. Alkaiczność p określa całkowitą zawartość wodorotlenków, połowę zawartości węglanów oraz 1/3 zaw. Fosforanów, natomiast alkaliczność całkowita m określa całkowitą zaw wodorotlenków i węglanów oraz 2/3 zawartości fosforanów. Jeżeli pominąć zazwyczaj bardzo nieznaczną zawartość fosforanów w wodzie kotłowej, można na podstawie wartości p i m określić ilość soli powodujących alkaliczność wody
2.Cel oznaczania – kotrola jakości otrzymanego destylatu (przydatność do celów technicznych), diagnostyka prawidłowej pracy wyparownika, diagnostyka prawidłowej pracy wymienników ciepła, wnioskowanie o korozyjnym oddziaływaniu wody na podstawie poziomu zawartości chlorków (korozja wewnątrzcząsteczkowa). Obecność jonów chlorkowych w wodzie świadczy o wysoce prawdopodobnym dostaniu się wody morskiej do danego rodzaju wody na statku. W wodzie kotłowej zasolenie może być spowodowane złą pracą wyparownika zasilającego zbiorniki wody kotłowej i sanitarnej. UNITOR zaleca utrzymywanie stężenia jonów Cl- poniżej wart. 200ppm zaś destylatu poniżej 12-24 ppm
3.Twardość wody – cecha wody, będąca funkcją stężenia soli wapnia, magnezu i innych metali, które są zdolne do tworzenia soli na wyższym niż pierwszy stopniu utlenienia. Twardość wody dzieli się na: nietrwałą (przemijającą, węglanową) - która jest generowana przez sole kwaśne kwasu węglowego – wodorowęglany; trwałą - która jest generowana przez sole innych kwasów, głównie chlorki, ale też siarczany, azotany i inne.
Typowa twardość wody użytkowej (kranowej) wynosi ok. 10 °n. Woda poniżej 3 °n jest uważana za miękką, zaś woda powyżej 30 °n jest uważana za twardą: bardzo miękka: <75 mg CaCO3/dm3;miękka: 75–150 mg CaCO3/dm3;średnio twarda: 150–300 mg CaCO3/dm3;twarda: 300–500 mg CaCO3/dm3;bardzo twarda: >500 mg CaCO3/dm3
4.Inhibitor korozji to środek chemiczny hamujący przebieg procesów niszczenia materiałów instalacji. Inhibitory mogą zmniejszać szybkość postępowania korozji poprzez tworzenie warstwy ochronnej na powierzchni metalu. Dla nowoczesnych kotłów wymaga się usunięcia tlenu z wody zasilającej np środkami jak siarczyn sodowy Na2SO3 oraz hydrazynę N2H4. 2Na SO3+02->2Na2SO4 ; N2H4 +02-> N2+2H2O. Sole fosforowe nadają się równie dobrze do usuwania twardości węglanowej jak i niewęglanowej. Fosforany ograniczają tworzenie się kamienia kotłowego oraz osłabiają proces korozji. Fosforany i polifosforany wykazują dobre własności inhibitujące w obecności jonów chlorkowych. Jako inhibitory stosowane są również chromiany i dwuchromiany sodu lub potasu.
5.Oznaczanie odczynu wyciągu wodnego jest badaniem wstępnym przed oznaczaniem liczby kwasowej i zasadowej. Ma ono także odrębne, samodzielne znaczenie. Charakter odczynu wyciągu wodnego badany jest dla olejów smarowych, szczególnie silnikowych. Oznaczanie odczynu wyciądu wodnego jest badaniem jakościowym a więc możliwe są tylko 3 wyniki: odczyn alkaliczny, obojętny i kwaśny. Na podstawie odczynu wyciągu wodnego określa się obecność w produkrach naftowych kwasów rozpuszczalnych w wodzie. Alkaliczny odczyn śiwadczy o obecności w oleju rozpuszczalnych w wodzie zasadowych dodatków uszlachetniających (wskaźnik wys. Jakości oleju). Kwaśny odczyn oznacza obecność w oleju kwasów rozpuszczalnych w wodzie czyli kwasów nieorganicznych (zjawisko groźne). Obojętny świadczy o braku rozpuszczalnych kwasów lub zasad.
6.Lepkość Lepkość (tarcie wewnętrzne) – właściwość płynów i plastycznych ciał stałych charakteryzująca ich opór wewnętrzny przeciw płynięciu. Lepkością nie jest opór przeciw płynięciu powstający na granicy płynu i ścianek naczynia. Lepkość dynamiczna wyraża stosunek naprężeń ścinających do szybkości ścinania: Lepkość kinematyczna, nazywana też kinetyczną, jest stosunkiem lepkości dynamicznej do gęstości płynu.
Wskaźnik lepkości (WL) ma charakter empiryczny, ponieważ określa zależność lepkości od temperatury w stosunku do dwóch grup olejów wzorcowych, a mianowicie olejów serii H otrzymywanych z ropy pensylwańskiej (WL = 100) i olejów z serii L otrzymywanych z ropy kalifornijskiej (WL=0)
7.Smary plastyczne to substancje o oknsystencji od ciekłej do stałej, których głównymi składnikami są oleje bazowe i zagęszczacze. Oprócz zagęszczacza do smaru wprowadza się wybrane dodatki modyfikujące niektóre właściwości użytkowe smaru. Smar plastyczny: Faza rozpraszająca (OLEJ)50-95% mineralne, syntetyczne; Faza rozpraszana (ZAGĘszczacz)3-50% mydła,węglowodory itp; Dodatki0-20% inhibitory utleniacze itp. Parametry: lepkość oleju bazowego, klasa konsystencji, najniższa temperatura, odporność smaru na działanie wody, ...