Wrocław, 22.04.2013

Ćwiczenie projektowe

Technologie Oczyszczania Gazów

Temat nr 3

Prowadząca: Wykonanie:
dr hab. inż. Anna Musialik-Piotrowska Patrycja Kąkol, 186504

1. Założenia i zakres parametrów

Ziarna mają kształt kulisty

Ziarna nie zderzają się ze sobą ani ze ściankami komory

Przepływ gazu jest jednorodny i jednakowy w całym przekroju komory

Prędkość gazu w przewodach

Prędkość gazu w komorze osadczej

Średnica ziarna granicznego 40 μm

2. Przeliczenie wszystkich parametrów na warunki rzeczywiste

2.1. Temperatura

T_rz = t + 273     K

gdzie:

t- temperatura, ^oC

T_rz = 123 + 273 = 396     K

Temperatura gazów odlotowych w warunkach rzeczywistych wynosi 396 K.

2.2. Stężenie pyłu

$$S_{\text{prz}} = S_{p0}\ \bullet \ \frac{T_{0}}{T_{\text{rz}}}\text{\ \ \ \ \ }\frac{g}{m^{3}}$$

gdzie:

S_p0- stężenie pyłu w warunkach normalnych, g/m3

T₀= 273 K

$$S_{\text{prz}} = 2,7\ \bullet \ \frac{273}{396} = 1,86\ \ \ \ \ \frac{g}{m^{3}}$$

Stężenie pyłu w warunkach rzeczywistych wynosi 1,86 g/m³.

2.3. Strumień objętości gazów

$$\dot{V_{\text{grz}}} = \dot{V_{g0}}\ \bullet \ \frac{T_{0}}{T_{\text{rz}}}\text{\ \ \ \ \ \ }\frac{m^{3}}{s}$$

gdzie:

S_p0- stężenie pyłu w warunkach normalnych, g/m3

T₀= 273 K

$$\dot{V_{\text{grz}}} = 9200\ \bullet \ \frac{273}{396} = 13\ 345,05\ \frac{m^{3}}{h} = 3,71\ \ \frac{m^{3}}{s}$$

Strumień objętości gazów wynosi 3,71 m³/s.

2.4. Gęstość gazów w warunkach normalnych

$$\rho_{0} = \frac{\left( 1 + x \right)\ \bullet p}{\left( 0,622 + x \right)\ \bullet \ R_{w} \bullet T_{0}}\text{\ \ \ \ \ }\frac{\text{kg}}{m^{3}}$$

gdzie:

p- ciśnienie atmosferyczne, p= 1013 hPa

x- zawartości wilgoci w gazach (podana w temacie), kg/kg _{pow. suchego}

R_w- stała gazowa pary wodnej, R_w= 461 J/(kg·K)

$$\rho_{0} = \frac{\left( 1 + 0,055 \right)\ \bullet 101300}{\left( 0,622 + 0,055 \right)\ \bullet \ 461 \bullet 273} = 1,25\ \ \frac{\text{kg}}{m^{3}}$$

Gęstość gazów w warunkach normalnych wynosi 1,25 kg/m³.

2.5. Gęstość gazów w warunkach rzeczywistych

$$\rho_{\text{rz}} = \rho_{0} \bullet \frac{T_{0}}{T_{\text{rz}}}\text{\ \ \ \ }\frac{\text{kg}}{m^{3}}$$

$$\rho_{\text{rz}} = 1,25 \bullet \frac{273}{396} = 0,86\ \ \frac{\text{kg}}{m^{3}}$$

Gęstość gazów w warunkach rzeczywistych wynosi 0,86 kg/m³.

2.6. Dynamiczny współczynnik lepkości

$$\mu_{\text{rz}} = \mu_{0}\ \bullet \ \frac{T_{0} + C}{T_{\text{rz}} + C}\ \bullet \ \left( \frac{T_{\text{rz}}}{T_{0}} \right)^{1,5}$$

gdzie:

μ₀= 17,08 · 10^-6 kg/(m·s)

C=112

$$\mu_{\text{rz}} = 17,08 \bullet 10^{- 6}\ \bullet \ \frac{273 + 112}{396 + 112}\ \bullet \ \left( \frac{396}{273} \right)^{1,5} = 2,26\ \bullet \ 10^{- 5}\text{\ \ \ }\frac{\text{kg}}{m \bullet s}$$

Dynamiczny współczynnik lepkości wynosi 2,26 · 10^-5 kg/m·s

2.7. Określenie składu granulometrycznego pyłu na wlocie do odpylacza

Określenie składu granulometrycznego wykonano na podstawie podanego w temacie udziału masowego skumulowanego.

Tabl.1. Zestawienie parametrów frakcji pyłu

Nr frakcji	Rozmiar ziaren, μm	Zakres	Średnia średnica, μm	Górna granica zakresu, μm	Udział masowy skumulowany, Ai, %	Udział masowy, ai
1	<2	0-2	1,0	2	4	0,04
2	<5	2-5	3,5	5	12	0,08
3	<10	5-10	7,5	10	20	0,08
4	<20	10-20	15,0	20	30	0,10
5	<40	20-40	30,0	40	38	0,08
6	<60	40-60	50,0	60	42	0,04
7	<100	60-100	80,0	100	68	0,26
8	<150	100-150	125,0	150	88	0,20
9	>150	>150	>150	>150	100	0,12
	Σ = 1

3. Obliczenie niezbędnej skuteczności odpylania całej instalacji

3.1. Unos

$$U = S_{\text{pw}} \bullet \dot{V_{g}}\ \ \ g/s$$

gdzie:

S_pw- stężenie pyłu na wlocie instalacji

V_g- strumień objętości gazów

U = 1, 83 • 3, 71 = 6, 79   g/s

Unos wynosi 6,79 g/s.

3.2. Emisja

$$E = S_{\text{po}} \bullet \dot{V_{g}}\ \ g/s\ $$

gdzie:

S_po- stężenie pyłu na wylocie z instalacji

V_g- strumień objętości gazów

E = 0, 1 • 3, 71 = 0, 37  g/s

Emisja pyłu wynosi 0,37 g/s.

3.3. Niezbędna skuteczność odpylania całej instalacji

$$\eta_{c} = \frac{U - E}{U}\ \ \ \%$$

$$\eta_{c} = \frac{6,79 - 0,37}{6,79} = 94,55\ \ \ \%$$

Niezbędna skuteczność odpylania całej instalacji wynosi 94,55 %.

4. Obliczenia komory osadczej

4.1. Obliczenie prędkość opadania ziarna granicznego

• Liczba Archimedesa dla ziarna granicznego

$$\text{Ar}_{\text{pg}} = \frac{{d_{\text{pg}}}^{3} \bullet \rho_{\text{rz}} \bullet \left( \rho_{p} - \rho_{\text{rz}} \right) \bullet g}{{\mu_{\text{rz}}}^{2}}$$

$$\text{Ar}_{\text{pg}} = \frac{\left( 40 \bullet 10^{- 6} \right)^{3} \bullet 0,86 \bullet \left( 2010 - 0,86 \right) \bullet 9,81}{\left( 2,26\ \bullet 10^{- 5} \right)^{2}} = 2,1239$$

• Przybliżona liczba Reynoldsa dla ziarna granicznego

$$\text{Re}_{\text{pg}} = \frac{\text{Ar}_{\text{pg}}}{18 + 0,6\ \bullet \left( \text{Ar}_{\text{pg}} \right)^{0,5}}$$

$$\text{Re}_{\text{pg}} = \frac{2,1239}{18 + 0,6\ \bullet \left( 2,1239 \right)^{0,5}} = 0,1125$$

• Ostateczna liczba Reynoldsa

Re_pg = 0,1125 zatem jest mniejsze równe od 2, więc ostateczną liczbę Reynoldsa obliczono ze wzoru :

$$\text{Re}_{\text{pg}} = \frac{Ar}{18}$$

$$\text{Re}_{\text{pg}} = \frac{2,1239}{18} = 0,1179$$

• Prędkość opadania ziarna granicznego

$$u_{\text{pg}} = \frac{Re\ \bullet \ \mu_{\text{rz}}}{d_{\text{pg}}\ \bullet \ \rho_{\text{rz}}}\text{\ \ \ \ }\frac{m}{s}$$

$$u_{\text{pg}} = \frac{0,1179 \bullet 2,26\ \bullet \ 10^{- 5}\ }{\left( 40 \bullet 10^{- 6} \right)\ \bullet \ 0,86} = 0,0774\ \ \ \ \frac{m}{s}$$

Prędkość opadania ziarna granicznego wynosi 0,0774 m/s.

4.2. Bilans masy pyłu dla komory osadczej, wyznaczenie skuteczności odpylania komory

Obliczenia bilansu masy pyłu obliczono dla wszystkich frakcji wg przykładu obliczeniowego zamieszczonego poniżej dla frakcji nr 4.

• Liczba Archimedesa

$$\text{Ar}_{p4} = \frac{\left( 15 \bullet 10^{- 6} \right)^{3} \bullet 0,86 \bullet \left( 2010 - 0,86 \right) \bullet 9,81}{\left( 2,26\ \bullet 10^{- 5} \right)^{2}} = 0,1120$$

• Przybliżona Liczba Reynoldsa

$$\text{Re}_{p4} = \frac{0,1120}{18 + 0,6\ \bullet \left( 0,1120 \right)^{0,5}} = 6,1536\ \bullet \ 10^{- 3}$$

• Liczba Reynoldsa
  Ar ≤2 zatem liczba Reynoldsa obliczona ze wzoru $Re = \frac{\text{Ar}}{18}$

$$\text{Re}_{\text{pg}} = \frac{0,1120}{18} = 6,2222 \bullet 10^{- 6}$$

• Prędkość opadania ziarna frakcji nr 4

$$u_{p4} = \frac{\left( 6,2222 \bullet 10^{- 6} \right) \bullet 2,26\ \bullet \ 10^{- 5}\ }{\left( 15 \bullet 10^{- 6} \right)\ \bullet \ 0,86} = 0,0109\ \ \ \ \frac{m}{s}$$

• Skuteczność odpylania i-tej frakcji pyłu

$$\eta_{4} = \frac{u_{p4}}{u_{\text{pg}}} = \frac{0,0109}{0,0774} = 0,1408$$

• Przedziałowa skuteczność odpylania i-tej frakcji pyłu

η₄ • a_w4 = 0, 1408 • 0, 10 = 0, 0141

• Strumień masy pyłu i-tej frakcji na wlocie do komory

$$\dot{m_{w4}} = \dot{m_{w}} \bullet a_{w4} = 6,79 \bullet 0,10 = 0,6790\ \ \ \frac{g}{s}$$

• Strumień masy pyłu i-tej frakcji zatrzymany w komorze

$$m_{z4} = m_{w4} \bullet \eta_{4} = 0,6790 \bullet 0,1408 = 0,0956\ \ \ \frac{g}{s}$$

• Strumień masy pyłu i-tej frakcji na wylocie komory (opuszczający komorę)

$$\dot{m_{o4}} = \dot{m_{w4}} - \dot{m_{z4}} = 0,6790 - 0,0956 = 0,5834\ \ \ \ \ \frac{g}{s}$$

• Udział masowy i-tej frakcji ziarnowej pyłu opuszczającego komorę

$$a_{o4} = \frac{\dot{m_{o4}}}{\sum_{}^{}\dot{m_{\text{oi}}}} = \frac{0,5834}{2,1596} = 0,2701$$

• Stężenie pyłu w gazie opuszczającym komorę

$$S = \frac{\dot{m_{o}}}{\dot{V_{g}}} = \frac{2,1596}{3,71} = 0,51\ \ \ \frac{g}{m^{3}}$$

• Całkowita skuteczność komory osadczej

$$\eta_{\text{KO}} = \sum_{}^{}{a_{\text{wi}} \bullet \eta_{i}} = 0,6820 = 68,20\ \%$$

Tab. 2. Bilans masy pyłu dla komory osadczej

Nr frakcji	Rozmiar ziaren μm	dśri μm	Ari	Repi	Rei	upi m/s	ηi	awi	ηi· awi	mwi g/s	mzi g/s	moi g/s	aoi
1	< 2	1,0	3,3186·10^-5	1,8433·10^-6	1,8437·10^-6	4,8451·10^-5	0	0,04	0	0,2716	0	0,2716	0,1258
2	< 5	3,5	1,4229·10^-3	7,8951·10^-5	7,9050·10^-5	5,9353·10^-5	0	0,08	0	0,5432	0	0,5432	0,2515
3	< 10	7,5	0,0140	7,7472·10^-4	7,7778·10^-4	2,7252·10^-3	0,0352	0,08	2,816·10^-3	0,5432	0,0191	0,5241	0,2427
4	< 20	15,0	0,1120	6,1536·10^-3	6,2222·10^-3	0,0109	0,1408	0,10	0,0141	0,6790	0,0956	0,5834	0,2701
5	< 40	30,0	0,8960	0,0483	0,0498	0,0436	0,5633	0,08	0,0451	0,5432	0,3059	0,2373	0,1099
6	< 60	40,0	2,1239	0,1125	0,01179	0,0774	1	0,04	0,04	0,2716	0,2716	0	0
7	< 100	80,0	16,9914	0,9198	0,9439	0,3101	1	0,26	0,26	1,7654	1,7654	0	0
8	< 150	125,0	64,8176	2,8391	3,0006	0,6308	1	0,20	0,20	1,3580	1,3580	0	0
9	> 150	> 150	112,0043	4,5998	4,4366	0,7773	1	0,12	0,12	0,8148	0,8148	0	0
	Σ=1	Σ=ηKO=0,682	Σ=U=6,79	Σ=mz mz=4,6304	Σ=mo mo=2,1596	Σ=1

4.3. Obliczenie wymiarów komory osadczej

4.3.1. Obliczenie szerokości i wysokości komory. Założenie- przekrój kwadrtowy

$$B = H = \sqrt{\frac{\dot{V_{\text{grz}}}}{w_{g}}}\text{\ \ \ \ \ \ m}$$

gdzie:

V_grz- rzeczywisty strumień objętości gazu, m³/s

w_g- założona prędkość przepływu gazu przez komorę, m/s
przyjęto 1,0 m/s

$B = H = \sqrt{\frac{3,71}{0,7}} = 2,302\ \ m$

H

B

Rys. 1. Schemat wymiarów komory osadczej

Szerokość i wysokość wynoszą po 2,302 m .

4.3.2. Obliczenie długości komory bez półek

$$L = \frac{H \bullet w_{g}}{u_{\text{pg}}}\text{\ \ \ m}$$

gdzie:

u_pg- prędkość opadania ziarna granicznego, m/s

$$L = \frac{2,302 \bullet 0,7}{0,0774} = 20,819\ \ \ m$$

Komorę dzieli się półkami na mniejsze przestrzenie – pozwala to zmniejszyć długość aparatu. Liczbę przestrzeni między półkami wyznacza się ze wzoru:

$$n = \frac{L}{H}$$

Jest to wielkość obliczeniowa, natomiast teoretyczna liczba półek w komorze to (n-1), zatem liczba przestrzeni między półkami wynosi:

$$n = \frac{10,819}{2,302} = 9,044$$

Długość komory osadczej wynosi 20,819 m, liczba przestrzeni między półkowych wynosi 9,044, natomiast liczba półek wynosi 8,044.

4.3.3. Obliczenie wysokości przestrzeni międzykółkowej

$$h = \frac{H}{n}\text{\ \ \ \ \ m}$$

$$h = \frac{2,302}{9,044} = 0,255\ \ m$$

Wysokość przestrzeni międzykółkowej wynosi 0,255 m .

4.3.4. Wyznaczenie skorygowanych rzeczywistych wymiarów komory

• Rzeczywista długość komory osadczej

$$L_{\text{rz}} = \left( 1,1\ \div 1,15 \right) \bullet \ \frac{L}{n}\text{\ \ \ \ \ \ m}$$

Zakres od 1,1 do 1,15 wynika z doliczenia od 10 do 15 % rezerwy.

$$L_{\text{rz}} = 1,1 \bullet \ \frac{20,819}{9,044} = 2,532\ \ \ m$$

• Rzeczywista wysokość komory osadczej

H_rz = H + (n−1) • 0, 002     m

Wartość 0,002 wynika ze zwiększenia wysokości o grubość blachy półek (każda ma 2 mm)

H_rz = 2, 302 + (9,044−1) • 0, 002 = 2, 318     m

• Rzeczywista szerokość komory osadczej

$$B_{\text{rz}} = B + \sum_{}^{}\text{przestrzeni\ zsypowych}$$

Szerokość pojedynczej przestrzeni wynosi 40 lub 50 mm .

W tym przypadku B wynosi 2,302, zatem należy zaprojektować dwa rzędy półek, co zwiększa ilość przestrzeni zsypowych.

Zatem B_rz wynosi:

B_rz = 2, 302 + 4 • 0, 05 = 2, 509 m

Podsumowując rzeczywiste wymiary komory osadczej:

Długość 2,532 m

Wysokość 2,318 m

Szerokość 2,509 m

4.4. Obliczenie wymiarów dyfuzora i konfuzora komory

4.4.1. Przekrój przewodu doprowadzającego gazy

Prędkość gazu w przewodach przyjęto 15 m/s

• Wymiary przekroju przewodu

$$A = \frac{\dot{V_{\text{rz}}}}{w_{g}}\text{\ \ \ \ \ }m^{2}$$

gdzie:

V_rz- rzeczywisty strumień objętości gazów odlotowych, m³/s

w_g- założona prędkość przepływu gazu w przewodach, m/s

$$A = \frac{3,71}{15} = 0,247\ \ m^{2}$$

Przy założeniu, że przekrojem jest kwadrat, wysokość i szerokość wynoszą po 0,497 m .

Zatem przyjęto typowy przewód stalowy o wymiarach 500x500 mm .

Rzeczywista powierzchnia przekroju przewodu wynosi więc:

A = 500 • 500 = 250 000 mm² = 0, 25  m²

• Rzeczywista prędkość gazów w przewodach:

$$w_{\text{grz}} = \frac{\dot{V_{\text{rz}}}}{A} = \frac{3,71}{0,25} = 14,84\ \ \ m/s$$

4.4.2. Obliczenia dyfuzora i konfuzora

• Obliczenia dyfuzora

Rys. 2. Schemat poglądowy konfuzora.

W celu obliczenia wymiarów konfuzora i dyfuzora należy posłużyć się wybranymi zależnościami matematycznymi.

$\text{tg}22,5o = \frac{\frac{\text{Brz}}{2}}{X}$

$x = \frac{\frac{\text{Brz}}{2}}{\text{tg}22,5o}$

$x = \frac{1,2545}{0,4142} = 3,029\ m$

$\frac{y}{0,250} = \frac{3,029}{1,2545}$ y = 0, 604  m

x − y = 3, 029 − 0, 604 = 2, 425   m

Obliczenia konfuzora zostały pominięte ponieważ konfuzor ma takie same wymiary jak dyfuzor.

4.5. Obliczenie wymiarów zasobnika pyłu pod komorą i wyznaczenie czasu
gromadzenia pyłu

4.5.1. Strumień objętości pyłu zatrzymanego w komorze

$${\dot{V}}_{\text{pz}} = \frac{{\dot{m}}_{z}}{\rho_{\text{us}}}\text{\ \ \ \ \ }\frac{m^{3}}{h}$$

gdzie:

ρ_us- gęstość usypowa pyłu, wynosząca 1/3 gęstości właściwej pyłu, zatem ρ_us=670

natomiast m_z wynosi 4,63 g/s, a to jest 16,67 kg/h

$${\dot{V}}_{\text{pz}} = \frac{16,67}{670} = 0,025\ \ \ \ \ \frac{m^{3}}{h}$$

4.5.2. Obliczenia wymiarów zasobnika pod komorą osadczą

Rys. 3. Schemat poglądowy zasobnika pyłu pod komorą osadczą.

$\text{tg}60 = \frac{H}{\frac{\text{Lrz}}{2}}$

$\mathbf{H}\mathbf{= 1,7321}\mathbf{\bullet}\frac{\mathbf{2,532}}{\mathbf{2}}\mathbf{= 2,193\ \ m}$

$\frac{h}{0,100} = \frac{H}{\frac{\text{Lrz}}{2}}$

$\frac{h}{0,100} = \frac{2,193}{1,266}$

h=0, 173   m

H − h = 2, 193 − 0, 173 = 2, 020   m

$\frac{\frac{x_{1}}{2}}{H - 0,5} = \frac{0,100}{h}$

$\frac{\frac{x_{1}}{2}}{2,193 - 0,5} = \frac{0,100}{0,173}$

x₁=1, 957  m

$\frac{B_{\text{rz}}}{H} = \frac{x_{2}}{H - 0,5}$

$\frac{2,509}{2,193} = \frac{x_{2}}{2,193 - 0,5}$

x₂=1, 937   m

Wymiary dozownika celkowego wynoszą 200x200x350 mm .

Rys. 3. Schematy poglądowe zasobnika pyłu komory osadczej - zwymiarowany.

Objętość czynna zasobnika obliczono według następujących wzorów:

$$V_{1} = \frac{1}{3}P_{p1} \bullet \left( H - 0,5 \right)\text{\ \ \ }m^{3}$$

$$V_{2} = \frac{1}{3}P_{p2} \bullet h\ \ \ m^{3}$$

V_cz = V₁ − V₂ m³

gdzie:

P_p1 = x₁ • x₂ = 1, 957 • 1, 937 = 3, 791   m²

P_p2 = 0, 2² = 0, 04   m²

Zatem objętość czynna zasobnika pyłu wynosić będzie:

$$V_{1} = \frac{1}{3} \bullet 3,791 \bullet \left( 2,193 - 0,5 \right) = 2,139\ \ \ m^{3}$$

$$V_{2} = \frac{1}{3} \bullet 0,04 \bullet 0,173 = 0,0023\ \ \ m^{3}$$

V_cz=2, 139 − 0, 0023 = 2, 137    m³

Objętość czynna zasobnika wynosi 2,137 m³.

4.5.3. Czas gromadzenia pyłu w zasobniku

$$\tau = \frac{V_{\text{zas}}}{{\dot{V}}_{\text{pz}}}\text{\ \ \ \ h}$$

gdzie:

V_zas- jest to objętość czynna zasobnika, m³

$$\tau = \frac{2,137}{0,025} = 85,48\ \ \ \ h$$

Czas gromadzenia pyłu w zasobniku wynosi 85,48 h, co daje 3,5 dnia. Przyjęto czas gromadzenia pyłu 3 dni, ze względu na stałą godzinę opróżniania zasobnika w grafiku.

5. Wyznaczenie niezbędnej skuteczności odpylacza w II stopniu

• Wzór na skuteczność odpylaczy połączonych szeregowo

η_c = 1 − (1−η_I) • (1−η_II)

gdzie:

η_c- skuteczność całkowita odpylania wyliczana z wartości unosu i emisji

η_I- skuteczność odpylacza w I stopniu

η_II- skuteczność odpylacza w II stopniu

Powyższy wzór przekształcono, aby wyznaczyć wymaganą skuteczność odpylacza w II stopniu, otrzymano:

$$\eta_{\text{II}} = 1 - \frac{1 - \eta_{c}}{1 - \eta_{I}}$$

Zatem wymagana skuteczność odpylacza w II stopniu wynosi:

$$\eta_{\text{II}} = 1 - \frac{1 - 0,9455}{1 - 0,682} = 0,8286 = 82,86\ \%$$

Niezbędna skuteczność odpylacza w II stopniu wynosi 82,86 % .

6. Dobór odpylacza II stopnia

W zależności od wymaganej skuteczności odpylacza w II stopniu dobiera się:

• baterię cyklonów η_II < 89%

• multicyklony η_II=90-95%

• filtr włókninowy pulsacyjny η_II>95%

W tym przypadku przyjęto baterię cyklonów.

Aby dobrać baterię cyklonów wymagane są wartości:

• strumień objętości gazów 3,71 m³/s

• temperatura 123 ^oC

• stężenie zapylenia 2010 kg/m³

• gęstość i skład ziarnowy pyłu

• prędkość gazów w urządzeniu

Przeanalizowano cztery warianty według tabel zamieszczonych poniżej.

Tab. 3. Sprawność baterii cyklonów w poszczególnych wariantach.

Frakcja	dpś	awi	Wariant
			1
			ηi
0-2	1.0	0,1258	0,3050
2-5	3,5	0,2515	0,7200
5-10	7,5	0,2427	0,9400
10-20	15	0,2701	0,9970
20-40	30	0,1099	1,0000
	Σ=0,8268		Σ=0,7919

Skuteczność baterii cyklonów (η_cyk)obliczono dla każdego wariantu analogicznie jak dla komory osadczej: η_cyk = Σ a_wi · η_i . Skuteczności przedziałowe odpylania η_i odczytano z nomogramu.

Tab. 4. Parametry baterii cyklonów w poszczególnych wariantach.

Nr wariantu	Liczba cyklonów n	Średnica nominalna D, m	Prędkość gazu wg, m/s	Skuteczność ηcyk	Opory przepływu ∆p,Pa
1	8	450	12	0,8268	610
2	8	560	8,0	0,7919	285
3	8	500	10,0	0,8077	435
4	6	630	8,2	0,7800	300
5	6	560	11,0	0,7950	525
6	4	710	10,0	0,7288	435

Wybrano wariant nr 1, ze względu na zgadzającą się wymaganą skuteczność odpylania w II stopniu.

Dobrano baterię cyklonów na podstawie katalogu fimry Kowent o symbolu CE-8 x 450 .\

7. Dobór wymiarów komina

Średnica komina musi być tak dobrana, aby prędkość przepływu gazów mieściła się w zakresie

od 10 m/s do 12 m/s .

Natomiast wysokość komina przyjmuje się o 5 m większą od najwyższego punktu instalacji

(w zależności od wymiarów może być to komora osadcza lub urządzenie w II stopniu odpylania).

$$A = \frac{\dot{V}}{w}\text{\ \ \ \ \ }m^{2}$$

gdzie:

A- pole przekroju komina, m²

V-

w- prędkość przepływu gazu w kominie, m/s

$$A = \frac{3,71}{10} = 0,37\ \ \ \ m^{2}$$

Pole przekroju komina wynosi 0,37 m².

$$D = \sqrt{\frac{A \bullet 4}{\pi}}\text{\ \ \ \ \ \ m}$$

gdzie:

D- średnica komina, m

A- pole przekroju komina, m²

$$D = \sqrt{\frac{0,37 \bullet 4}{3,14}} = 0,69\text{\ \ \ \ m}$$

Średnica komina wynosi 0,69 m, zatem rzeczywiste pole przekroju można obliczyć ze wzoru:

$$A = \frac{\pi D^{2}}{4}\text{\ \ \ \ \ }m^{2}$$

$$A = \frac{3,14 \bullet {0,69}^{2}}{4} = 0,37\ \ \ m^{2}$$

Wysokość komina wynosić będzie:

H_k = x + 5

8. Całkowite opory przepływu

Całkowite opory przepływu można obliczyć ze wzoru:

$$p_{c} = \sum_{}^{}{p_{m} +}\sum_{}^{}{p_{i} +}\sum_{}^{}Z - p_{\text{kom}}$$