Funkcje skóry

• w metabolizmie białek, lipidów, węglowodanów, witamin zarówno rozpuszczalnych w wodzie jak i w tłuszczach

• w procesach odpornościowych ustroju

• w wytwarzaniu witaminy D

• jest narządem zmysłu

• bierze udział w termoregulacji

• jest nieprzenikliwa dla większości substancji rozpuszczalnych i gazów

• chroni przed wniknięciem drobnoustrojów i trucizn

• ochrania głębiej położone narządy przed urazami mechanicznymi

• ochrania przed promieniowaniem ultrafioletowym

• bierze udział w wydalaniu – łój i pot

• reguluje równowagę wodno – elektrolitową

• chroni przed ucieczką wody ustrojowej

Odleżyna – decubitus

To obszar miejscowej martwicy tkanek powstający na skutek ograniczenia lub przerwania krążenia z powodu ucisku na naczynia krwionośne tkanek miękkich. Jest obszarem martwicy tkanek. Martwicą nazywamy miejscową śmierć komórki, tkanki, narządu w żywym organizmie. Pojawienie sie odleżyn znacznie pogarsza jakość życia chorych, zwiększając ich cierpienie, pogłębiając ograniczenia wywołane chorobą podstawową.

Patomechanizm powstawania odleżyn warunkowany jest przez wiele czynników, jednak jako podstawowe, a zarazem najistotniejsze, uznaje się:

• ciśnienie proste

• boczne siły ścinające

• tarcie

Ciśnienie proste- Działa prostopadle do powierzchni skóry. Zamyka światło naczynia krwionośnego przez ciśnienie działające z zewnątrz.

Przyczyny:

Powtarzający się ucisk przekraczający średnie ciśnienie w naczyniach włosowatych skóry
[35 mm Hg], powoduje uszkodzenie śródbłonka i zakrzepy płytkowe. W świetle obecnych badań i dowodów nawet umiarkowany ucisk, nieprzekraczający granic fizjologicznych, może spowodować uszkodzenie skóry, jeżeli się często powtarza. Zwraca się uwagę na każde ciśnienie, o każdej wartości i każdym czasie trwania. W patogenezie odleżyn ważne jest: zarówno długotrwałe działanie niskiego ciśnienia jak i nawet krótkotrwałe działanie wysokiego ciśnienia.

Siły ścinające - Działają w płaszczyźnie równoległej i powodują przesuwanie skóry względem struktur położonych głębiej. Efektem tego jest zamknięcie dopływu krwi dorozległych obszarów skóry, co ma gorsze skutki niż ucisk prostopadły. Proces ten może dotyczyć wszystkich warstw:

• naskórka,

• skóry właściwej,

• tkanki podskórnej,

• powięzi

• mięśni,

a także struktur podporowych, jak:

• ścięgna,

• torebki stawowe,

• stawy

• kości.

Niemożliwe jest, by te dwie siły /prostopadłe i równoległe/występowały oddzielnie.

Te dwa procesy, w praktyce często zachodzą jednocześnie, powodują serię patofizjologicznych zmian prowadzących do uszkodzenia skóry i pojawienia się odleżyny. Odleżyna powstaje głównie jako efekt dwóch procesów:

1. zamknięcia światła naczyń krwionośnych przez ciśnienie działające z zewnątrz

2. śródbłonkowych uszkodzeń w mikrokrążeniu spowodowanych siłami ścinającymi.

Często dołącza się do tego tarcie, które może bezpośrednio uszkadzać skórę.Tarcie na podłoże (materac, poduszkę) zatrzymuje przepływ krwi w skórze, w wyniku czego dochodzi do uszkodzenia oraz miejscowej martwicy głębiej leżących tkanek przylegających do wypukłych części układu kostnego.

Jakkolwiek ciśnienie i siły ścinające są ciągle uznawane za główną przyczynę uszkodzenia tkanek i powstawania odleżyn, to analiza ich roli oraz obecność i wpływ innych czynników predysponujących, wskazuje na wieloczynnikowość i wielowymiarowość tego procesu. Istnieje szereg zewnętrznych i wewnętrznych czynników predysponujących, które zmniejszają indywidualną tolerancję skóry na działające siły.

CZYNNIKI ZEWNĘTRZNE

Są to pochodzące z otoczenia pacjenta,

• ciśnienie proste, - czas trwania i wielkość

• tarcie , siły ścinające, - szczególnie u chorych z wrażliwą skórą

• stan skóry

CZYNNIKI WEWNĘTRZNE

Są specyficzne dla indywidualnego chorego i upośledzają zdolność skóry do odpowiedzi na działające siły, wpływając na czucie, przepływy tkankowe i metabolizm skóry.

Należą do nich:

• stan zdrowia i odżywienia,

• typ budowy ciała,

• ruchomość,

• nietrzymanie moczu i stolca,

• czynniki neurologiczne, np. zaburzenia czucia,

• czynniki naczyniowe, np. cukrzyca i miażdżyca.

Stan ogólny i odżywienie – są kluczowe dla procesów zachodzących w organizmie, w tym szczególnie dla prawidłowego metabolizmu tkanek. Nieprawidłowe odżywienie: zmniejsza odporność tkanki na uszkodzenie i hamuje procesy naprawy tkankowej

Typ budowy – jest ważny zarówno:u pacjenta wyniszczonego, gdzie istnieje większy nacisk w miejscach wyniosłości kostnych i ścięgien, jak u pacjenta otyłego - istnieje większe ryzyko pojawienia się sił ścinających i problemów z prowadzeniem odpowiedniej profilaktyki.

Ograniczenie ruchomości chorego powoduje brak pojawiającej się spontanicznie redystrybucji ciśnienia w miejscach ucisku i jest przyczyną większego zagrożenia rozwoju odleżyn w tych miejscach.

Skóra drażniona przez wilgoć przy nietrzymaniu moczu, czy stolca. Nietrzymanie moczu lub stolca może powodować macerację skóry, co powoduje jej chemiczne i mechaniczne uszkodzenie i może być też przyczyną infekcji szczególnie wtedy, gdy działają tarcie i siły ścinające.

Czynniki neurologiczne i naczyniowe powodują zaburzenia w skórze i mięśniach, wpływają na ich funkcjonowanie i perfuzję tkankową. Czynniki neurologiczne (brak czucia bólu, ucisku, rozciągania itp.), czynniki naczyniowe ( przewlekłe choroby: miażdżyca, niewydolność krążenia, cukrzyca, wylewy)

Czynniki sprzyjające rozwojowi odleżyn

Można je podzielić na te które są:

1. bezpośrednio związane są z osobą pacjenta:

2. wynikające z poziomu świadczonych usług (personel)

3. sprzęt

AD. 1 Można je podzielić na te które są:

1. bezpośrednio związane są z osobą pacjenta:

• ogólny stan zdrowia, stan skóry pacjenta

• pacjent nieprzytomny,

• uraz rdzenia kręgowego,

• podeszły wiek,

• nietrzymanie moczu i stolca,

• otyłość,

• choroby nowotworowe, cukrzyca, miażdżyca,

• ograniczenie ruchomości, ograniczona aktywność,

• infekcje bakteryjne,

• wyniszczenie, stan i urazy skóry pacjenta.

AD.2

• niski poziom wiedzy,

• złe nawyki,

• brak motywacji,

• braki kadrowe

• organizacja pracy:

• brak oznaczenia chorych z grupy ryzyka,

• zła organizacja pracy,

• brak osoby odpowiedzialnej za program odleżyn,

• brak pomocy, informatorów, materiałów szkoleniowych,

AD.3

• brak sprzętu p/odleżynowego; materiał – brak opatrunków, środków
  o działaniu miejscowym, pampersów

Miejsca szczególnie narażone na odleżyny. Odleżyny tworzą się głównie tam, gdzie skóra i znajdująca się pod nią tkanka są blisko kości, okolice

• kości krzyżowej,

• kości ogonowej,

• pośladków,

• na piętach

• biodrach;

w stanach ciężkich nawet na

• ramionach,

• kostkach

• kolanach.

STOPNIE ODLEZYN

Klasyfikacja wedlug Torrance'a

Stopien I - Blednące zaczerwienienie reaktywne przekrwienie i zaczerwienienie, odwracalne. Lekki ucisk palcem powoduje zblednięcie zaczerwienienia, co wskazuje na to, że mikrokrążenie jest jeszcze nieuszkodzone

Stopień II - Nieblednące zaczerwienienie rumień utrzymuje sie po zniesieniu ucisku. Spowodowane jest : uszkodzeniem mikrokrążenia, zapaleniem, obrzękiem tkanek. Może pojawić się powierzchniowy obrzęk, uszkodzenia naskórka i pęcherze. Zwykle towarzyszy temu ból

Stopien III - Uszkodzenie pełnej grubości skóry do granicy z tkanką podskórną. Brzegi rany są dobrze odgraniczone, otoczone obrzękiem i rumieniem. Dno rany jest wypełnione czerwoną ziarniną lub żółtymi masami rozpadających się tkanek.

Stopien IV - Martwica tkanki tłuszczowej spowodowana jest zapaleniem , zakrzepicą małych naczyń. Brzeg odleżyny jest zwykle dobrze odgraniczony, lecz martwica może także dotyczyć tkanek otaczających. Dno może być pokryte czarną martwicą.

Stopien V - Zniszczenie może także obejmować stawy i kości. Powstają jamy mogące się komunikować między sobą. W ranie znajdują się rozpadające masy się tkanek i czarna martwica

Typy odleżyn:

• zwykłe – okres wyleczenie około 6 tygodni, nie ma zaburzeń ukrwienia, różnica między obszarem odleżyny a otaczającą skórą około 2,5 ⁰C

• miażdżycowe – wyleczenie 16 tygodni, zaburzenia ukrwienia, różnica 1 ⁰C lub mniej

• terminalne – u ludzi umierających nie ulegają wyleczeniu

W stadium powstawania

• naskórkowe, powierzchniowe

• skórne

• skórno – podskórna

• podskórna

• skórno– podskórne i podskórne

• stare

• przetoki

Leczenie odleżyn jest długotrwale kosztowne i często bolesne może nawet zakończyć się amputacją.

Profilaktyka odleżyn

• identyfikacja zagrożenia

(Skala Punktowa rozwoju odleżyn NORTON:

1.Stan fizykalny

2.Stan świadomości

3.Aktywność (zdolność przemieszczania się)

4. Stopień Samodzielności przy zmianie pozycji

5. Czynność zwieraczy odbytu i cewki moczowej

Ryzyko rozwoju odleżyn stwierdza się u pacjenta z wynikiem równym 14 lub niższym

Skala punktowa oceny ryzyka rozwoju odleżyn DOUGLAS;

• Stan odżywiania (Hb)

• Aktywność

• Czynność zwieraczy odbytu i cewki moczowej

• Ból

• Stan skóry

• Stan świadomości

Ryzyko rozwoju odleżyn stwierdza się u pacjentów z wynikiem równym 18 punktów lub niższym

Duth Consensus Prevention of Bedsores CBO; czynnik ryzyka:

• stan psychiczny

• stan neurologiczny

• zdolność przemieszczania się

• stan odżywiania

• sposób żywienia

• czynność zwieraczy odbytu i cewki moczowej

• wiek

• temperatura ciała

• leki (kortykosterydy, nasenne, p/bólowe, uspakajające,przeciwnowotworowe, antybiotyki doustne i dożylne

• cukrzyca

Skala Waterlow

Czynniki ryzyka

• budowa ciała, ciężar, wzrost

• stan skóry

• płeć, wiek

• trzymanie moczu i stolca

• ruchliwość pacjenta

• łaknienie

• odżywianie komórkowe

• choroby neurologiczne i inne

• urazy, zabiegi

• przyjmowane leki

Profilaktyka odleżyn

• Minimalizacja ucisku- dokonuje się poprzez zmianę pozycji ciała chorego, a częstotliwość tych zmian należy dobrać indywidualnie do potrzeb chorego i jemu tylko właściwej tolerancji na ucisk.

• Techniczne udogodnienie: wałki, kliny, poduszki w celu stabilizacji pozycji i zabezpieczenia chorego przed zsunięciem się

• Specjalistyczne podkłady, materace. Z materaców zmiennociśnieniowych powinni korzystać wszyscy pacjenci unieruchomieni powyżej dwóch godzin. Poduszki przeciwodleżynowe, kliny, wałki podkładane są w celu stabilizacji pozycji miejscowemu odciążeniu części ciała najbardziej narażonych na odleżyny. Wykonane są z pianki poliuretanowej, mogą być też wypełnione kulkami styropianu lub siemieniem lnianym. Rolą materaca jest: odciążenie ciała pacjenta, poprawa ukrwienia tkanek, polepszenie ich utlenienia, zmniejszają bóle spoczynkowe mięśni, pozwalają na wydłużenie godzin odwracania chorych w stanie terminalnym z powodu bólów podczas zmiany pozycji ciała. Poduszki przeciwodleżynowe, kliny, wałki podkładane są w celu stabilizacji pozycji miejscowemu odciążeniu części ciała najbardziej narażonych na odleżyny. Wykonane są z pianki poliuretanowej, mogą być wypełnione kulkami styropianu siemieniem lnianym. Występują także poduszki zmiennociśnieniowe, których zasada działania jest podobna do materacy zmiennociśnieniowych. Poduszki te są szczególnie polecane dla osób korzystających z wózków inwalidzkich.

• Korzystne jest stosowanie podkładów z owczej skóry pod najbardziej narażone części ciała, czyli kości krzyżowej, pięty u osób wyniszczonych. Owcze futro daje: dobrą amortyzację, uczucie ciepła, zmniejsza tarcie między ciałem chorego a podłożem.

• Do profilaktyki przeciwodleżynowej można wykorzystać opatrunki łagodzące ucisk. Stosujemy je w miejscach gdzie wymagane jest złagodzenie ucisku miejscowego np. łokcie, pięty, łopatki. Nadmuchiwane opaski na kończyny, które stosujemy zamiast kółek pod pięty.

• Kontrola i pielęgnacja skóry . Miejsca narażone delikatnie oklepywać w celu poprawienia ukrwienia. Nie należy masować wyniosłości. Celem pielęgnacji skóry jest utrzymanie jej elastyczności i suchości. Skórę należy myć codziennie ciepłą wodą stosując delikatne środki oczyszczające. Należy dokładnie osuszyć skórę po każdorazowej toalecie. Po umyciu wykonuje się oklepywanie uwypukloną dłonią o złączonych palcach i delikatne nacieranie miejsc narażonych na ucisk. Należy eliminować czynniki prowadzące do wysychania skóry takie jak: niska wilgotność powietrza, ekspozycja na zimno. Umytą i osuszoną skórę należy natłuścić, co pozwoli utrzymać jej wilgotność. Nie należy razem stosować środków natłuszczających, osuszających i pudrów. Zwrócić uwagę na likwidowanie źródeł wilgoci, na które narażona jest skóra. Bielizna pościelowa i osobista winna być wykonana z naturalnych materiałów, pozbawiona zgrubień, szwów, guzików, nie krochmalona. Przy ułożeniu: na boku - należy pamiętać o przedzieleniu nóg poduszkami aby uniknąć wzajemnego ucisku; na brzuchu - układamy pacjentów wydolnych oddechowo, pamiętając o zabezpieczeniu kolan, podkładając pod uda np. poduszkę p/odleżynową; przy ułożeniu na plecach należy zabezpieczyć: łokcie np. układając przedramię na poduszce, klinie p/odleżynowym, pośladki - podkładając pod nie również poduszki, owcze runo, pięty - używając podpórek z gąbki poliuretanowej zakładając je na nogi powyżej kostek.

• Obserwacja skóry pozwala na szybkie i wczesne wychwycenie zmian odleżynowych

• Miejsca narażone delikatnie oklepywać (uwypukloną dłonią o złączonych palcach) i nacierać w celu poprawienia ukrwienia. Nie należy masować wyniosłości

• Częsta zmiana pozycji jest najlepszym sposobem zapobiegania powstaniu odleżyn, ponieważ powoduje odciążenie miejsc narażonych na ucisk. /minimum co 1-2 godziny. Częstotliwość zmiany ułożenia jest uzależniona od stanu pacjenta, a także od rodzaju podłoża na którym jest położony.

• Uzupełnienie niedoborów pokarmowych Niedobory pokarmowe zwłaszcza białek, witaminy C i cynku

Edukacja: Chorym i opiekunom należy wyjaśnić cel podejmowanych działań i zapoznać ich ze sposobem postępowania profilaktycznego. Tylko w sytuacji, kiedy pacjent i rodzina zaakceptują proponowane postępowanie można liczyć na dobrą współpracę w tym zakresie. Zawsze trzeba brać pod uwagę komfort chorego. U chorych umierających należy odstąpić od intensywnych czynności profilaktycznych.

Wskazówki dla pacjentów narażonych na wystąpienie odleżyn

A. Zwróć uwagę na dietę uwzględniającą dużą zawartość białka i soli mineralnych, nie przejadaj się słodyczami,

B. Codziennie umyj ciało, miejsca narażone dobrze osuszaj, nie tylko po umyciu, również podczas upału, gdy jesteś spocony,

C. Kontroluj skórę za pomocą lusterka lub drugiej osoby.

D. Sprawdzaj skórę, co najmniej raz dziennie przy dobrym naświetleniu w poszukiwaniu zmian na skórze.

E. Dbaj o czystość bielizny osobistej i pościelowej /preferowane włókna naturalne/.

F. Unikaj wilgotnej, mokrej pościeli.

G. Unikaj skaleczeń i uderzeń.

H. Unikaj przesuwania przy obracaniu, najlepiej unieś ciało.

I. Noś miękkie ubranie i obuwie

J. Łóżko powinno być codziennie prześcielone a prześcieradło dobrze naciągnięte, bez okruchów,

L. Unikaj nadmiaru talku, pudru, zasypek, które mogą się grudkować.

M. Unikaj jednoczesnego stosowania pudru i oliwki.

N. Miejsca najbardziej narażone mają spoczywać na miękkim podłożu, najlepiej na owczej skórze.

O. Jeżeli masz takie możliwości, zastosuj materac przeciwodleżynowy.

P. Regularnie przestrzegaj zmiany pozycji ciała, uwzględnij ułożenie na obu bokach, plecach i brzuchu,

R. Zmieniaj pozycje, minimum co dwie godziny.

Gdy nastąpi zaczerwienienie, które nie znika przy uciśnięciu palcem oraz swędzenie to : Odciążaj miejsca zmienione,

• Stosuj masaż wodny z mydłem,

• Oklepuj i wklepuj kremy natłuszczające,

S. Nie masuj wyniosłości kostnych.

T. Stosuj zabiegi poprawiające ukrwienie skóry:

• Lekki masaż,

• Oklepywanie,

• Delikatne nacieranie spirytusem salicylowym lub kamforowym,

U. Sedesy łazienkowe wyposaż w wykładzinę z pianki.

V. W przypadku korzystania z wózka inwalidzkiego:

• Zmieniaj często pozycje ciała,

• Unieś się co 15 - 20 minut, aby chwilowo odciążyć miejsca nadmiernie odciążone i ułatwić lepsze ukrwienie tej okolicy, jeśli to możliwe siedzenie w wózku nie powinno trwać dłużej niż 2 - 3 godziny,

• Podkładaj wałki i poduszki pod pośladki, uda, kolana,

W. Wykonuj codziennie ruchy bierne porażonych części ciała.

X. Wykonuj codziennie ruchy czynne ciała jak najczęściej i możliwie jak najlepiej,

Y. Bądź aktywny ruchowo na ile jest to możliwe ze względu na stan zdrowia.

Z. Unikaj nadmiernego stosowania leków uspokajających i znieczulających,

AA. Pamiętaj o krótkim przycinaniu paznokci,

BB. Rygorystycznie dbaj o czystość.

Leczenie miejscowe odleżyn

rany "czarne/brązowe" - pokryte. Są to rany odleżynowe głębokie IV, a nawet V stopnia

pokryte martwicą suchą - twardą lub miękką, która znajduje sie w dnie rany na całości lub jej części martwicą suchą (twarda lub miękka). Rany "czarne/brązowe" leczy się:

• chirurgicznie, przy pomocy opatrunków antyseptycznych,

• jak również przy pomocy larw muchy Lucilia sericata (larwoterapii, biochirurgii).

rany „żółte" - pokryte martwicą rozpływną. - Są to rany odleżynowe pokryte martwicą rozpływną. Ich kolor czasami przechodzący w biel, pochodzi od nagromadzonych mas komórek, głównie tłuszczowej tkanki podskórnej. Leczenie miejscowe „żółtych ran" polega na:

• ich oczyszczaniu, głównie przy pomocy opatrunków hydrowłóknistych, alginianowych,

• jak również opatrunków hydrokoloidowych lub dekstranomerowych.

rany "czerwone" – ziarninujące. Są to rany odleżynowe ziarninujące.

Ich kolor oznacza fazę wzrostu komórkowego. Z istniejących naczyń krwionośnych nowe naczynia włosowate rozrastają się na zrębie kolagenowym produkowanym przez fibroblasty. Powstająca w ten sposób ziarnina jest:

• żywo czerwona,

• bardzo delikatna

• przy urazie może łatwo krwawić.

Leczenie miejscowe "czerwonych ran" polega na:

• stosowaniu opatrunków zapewniających wilgotne środowisko

• oraz pobudzających ziarninowanie,

takich jak opatrunki:

• hydrowłókniste,

• hydrokoloidowe,

• poliuretanowe,

• hydrożelowe.

rany "różowe" - naskórkujące. So to rany odleżynowe naskórkujace, czyli na ostatnim etapie gojenia. Wypełnione ziarniną pokrywają się naskórkiem wędrującym z:brzegów rany, głębiej położonych mieszków włosowych i gruczołów potowych. Leczenie miejscowe "rożowych ran" polega na:

• pobudzeniu

• oraz ochronie naskórkowania

przy pomocy opatrunków, takich jak:

• żel hydrokoloidowy,

• hydrokoloidy supercienkie

• albo błony poliuretanowe,

Udowodniono, ze rany goją sie dwa razy szybciej w środowisku wilgotnym. Temperatura i stężenie tlenu również mają wpływ na szybkość gojenia sie ran. Ten specyficzny mikroklimat można stworzyć za pomocą nowoczesnych opatrunków.

Stosowane w leczeniu ran odleżynowych opatrunki nowej generacji można podzielić na siedem glównych grup:

1. błony poliuretanowe - półprzepuszczalne (OpSite, Tegaderm, Bioclusive)

2. hydrokoloidy (Granuflex, Comfeel, Tegasorb)

3. hydrożele (Aquagel, IntraSite Gel, Nu-Gel, Purilon)

4. gąbki poliuretanowe (Lyofoam, Allevyn, Tielle, Biatain)

5. dekstranomery (Debrisan, Acudex, Iodosorb)

6. opatrunki alginianowe (Kaltostat, Kaltogel, Sorbsan, Sea Sorb, Algisite M)

7. inne - złożone/mieszane (Carboflex, Aquacel, Carbonet, Granugel, Lyofoam C, Actisorb, Inadine).

Larwoterapia (biochirurgia)

Podstawową zasadą leczenia ran jest usunięcie martwiczych tkanek, by zapobiec szerzeniu sie zakażenia i umożliwić gojenie sie rany. Jedna z metod oczyszczania ran jest biochirurgia, czyli oczyszczanie za pomocą larw much (maggot debridement therapy, MDT). Żywe larwy much wielkości ziarenek ryżu usuwają martwice, zmniejszają ilość bakterii w ranie i aktywują procesy gojenia. Zastosowanie larw much pozwala na:

• szybkie i bezpieczne oczyszczenie ran z martwiczych i zakażonych tkanek,

• zmniejszenie ilości wydzieliny

• redukcję nieprzyjemnego zapachu z rany,

• Wyraźne skrócenie czasu leczenia.

Biochirurgiczne oczyszczenie ran jest tańsze niż zastosowanie tradycyjnych opatrunków.

Wspomagająca terapia podciŚnieniowa (NPWT)

Jedną z metod leczenia ran odleżynowych jest system do podciśnieniowej terapii ran (ang. Negative Pressure Wound Therapy) dostępny w niektórych szpitalach w kraju. Dzięki wytworzeniu i utrzymaniu podciśnienia (zadanego ciśnienia ujemnego) w łożysku rany, pompa Genadyne A4 pomaga: odprowadzać nadmiar wysięku wraz z bakteriami poprawić ukrwienie dna rany, co stymuluje proliferacje fibroblastów i pozytywnie wpływa na procesy epitelializacji (nabłonkowania).Urządzenie to może być stosowane zarówno w: warunkach szpitalnych, w ośrodkach opieki długoterminowej, jak i w opiece domowej.

OZONOTERAPIA - Ozonoterapia to nowoczesna metoda leczenia mieszaniną tlenowo-ozonową

Służy do leczenia:trudno gojących się ran, infekcji bakteryjnych, infekcji grzybiczych, odleżyn. Terapia tlenowo-ozonowa to jedna z niekonwencjonalnych metod leczniczych, która od wielu lat znajduje miejsce w medycynie jako metoda wspomagająca leczenie podstawowe

DC

• 10027337ryzyko odleżyny

• 10015237ryzyko zaburzenia integralności skóry

• 10001290 zaburzona integralność skóry

• 10025798 odleżyna - wrzód: uszkodzenie, stan zapalny oraz bolesność skóry lub tkanki podskórnej, wywołana uciskiem na tkanki i niedostatecznym ukrwieniem

• 10035293 utrzymywane integralności skóry

• 10029065 bez odleżyny

• 10028501 efektywna ciągłość skóry

• 10028517 poprawa integralności skóry

• 10011035 wiedza o gojeniu rany

• 10033784 wiedza o pielęgnowaniu rany

• 10023826 wiedza o procesie patologicznym

• 10028643 wiedza o środkach bezpieczeństwa

IC

• 10030710 ocenianie ryzyka odleżyny

• 10040847 ocenianie odleżyn

• 10040224 prewencja odleżyn

• 10036861 nauczanie o prewencji odleżyn

• 10032420 pielęgnacja odleżyny

• 10033922 ocenianie integralności skóry

• 10030799 ocenianie rany

• 10030781 ocenianie trzymania moczu

• 10030558 ocenianie trzymania stolca

• 10024280 ocenianie samodzielności

• 10021844 ocenianie samoopieki

• 10030747 ocenianie samopielęgnacji skóry

• 10041126 ocenianie skóry

• 10002752 ocenianie wiedzy o pielęgnacji i gojeniu się rany

• 10033368 ocenianie potrzeb

• 10026072 ocenianie oczekiwań

• 0040658 ocenianie jakości życia

• 10026161 ocenianie kontroli objawów

• 10024185 ocenianie przestrzegania zaleceń

• 10033188 przemieszczanie pacjenta

• 10039189 terapia masażem

• 10033231 leczenie zmian chorobowych skóry

• 10007218 ewaluacja gojenia się rany

• 10034961 nauczanie o pielęgnacji rany

• 10033029 nauczanie o samopielęgnacji skóry

• 10034974 nauczanie o gojeniu się ran

• 10010382 instruowanie pacjenta

• 10007124 ewaluacja psychospołecznej odpowiedzi na instruowanie dotyczące rany

• 10034961 nauczanie o pielęgnacji rany

• 10033029 nauczanie o samopielęgnacji skóry

• 10036169 nauczanie o efektywnej komunikacji

• 10038131 nauczanie rodziny o wzorcu utrzymywania higieny

• 10041489 nauczanie o technikach przemieszczania się

• 10038804 nauczanie o technice obniżania ryzyka

• 10038550 nauczanie rodziny o technikach przenoszenia

• 10038131 nauczanie rodziny o wzorcu utrzymywania higieny

• 10032109 monitorowanie odpowiedzi na leczenie

• 10031805 zarządzanie mimowolnym moczeniem

• 10031879 zarządzanie nietrzymaniem moczu

• 10041142 technika przemieszczania z wykorzystaniem urządzenia podnoszącego

• 10031846 zarządzanie zaburzonym procesem radzenia sobie

• 10035915 planowanie opieki

• 10006966 zapewnianie ciągłości opieki

• 10032477promowanie higieny

• 10026347promowanie samoopieki

• 10026188 wzmacnianie ustalania priorytetów

• 10015919 ochrona praw pacjenta

• 10030911 sprawdzanie tożsamości pacjenta

• 10023565 współdziałanie z lekarzem

• 10035873 współdziałanie z pacjentem

• 10035887 współdziałanie z rodziną

• 10039416 współdziałanie z zespołem wielospecjalistycznym

M

• 10002222 technika przemieszczania się

• 10020048 technika przenoszenia

• 10038794 technika redukcji ryzyka

• 10009957 technika treningu zapobiegania nietrzymaniu moczu

• 10013670 maść

• 10041560 materac przeciwodleżynowy

• 10020974 materac wodny

• 10021227opatrunek na ranę

• 10041573 osłona biodra

• 10040997osłona pięty

• 10011365 płyn do nacierania

• 10003175 pościel

• 10014611 poszewka na poduszkę

• 10002222 technika przemieszczania się

• 10041142 technika przemieszczania z wykorzystaniem urządzenia podnoszącego

• 10020048 technika przenoszenia

• 10038794 technika redukcji ryzyka

• 10002734 urządzenie do oceny

• 10011850 usługi medyczne

• 10013380 usługi pielęgniarskie

• 10010542 wywiad

A

• 10002911 doglądanie

• 10006173 dokumentowanie

• 10001917 doradzanie

• 10009285 higiena

• 10010162 informowanie

• 10011768 masowanie

• 10006253 opatrunek

• 10015620 prewencja

• 10016716 przynoszenie ulgi

• 10019142 wspieranie

• 10013474 obserwowanie

• 10016498 zapisywanie

L

• 10017402 kość krzyżowa

• 1001422 kość miednicy

• 10018239 skóra

Wynik DC

• 10029065 bez odleżyny

• 10028501 efektywna ciągłość skóry

• 10027392 efektywna masa ciała

• 10036423 efektywna odpowiedź na terapię

• 10028593 efektywna perfuzja tkanek

• 10028615 efektywny proces układu moczowego

• 10001509 gotowość do otrzymania wiedzy

• 10028517poprawa integralności skóry

• 10035569 poprawa statusu odżywienia

• 10022275 pozytywna postawa wobec opieki

• 10025714pozytywna zdolność do samoopieki

• 10025002pozytywny status odżywienia

• 10028564pozytywny wizerunek własny

• 10027112 wiedza adekwatna

Proces ICNP

• 10027337 DC ryzyko odleżyny

• 10030710 IC ocenianie ryzyka odleżyny

• 10040224 IC prewencja odleżyn

• 10036861 IC nauczanie o prewencji odleżyn

• 10017402 L kość krzyżowa

• 1001422 L kość miednicy

• 10040194 A prewencja odleżyn

• 10006173 A dokumentowanie

• 10038794 M technika redukcji ryzyka

• 10041560 M materac przeciwodleżynowy

• 10041573 M osłona biodra

• 10040997M osłona pięty

• 10029065 DC bez odleżyny

Literatura:

Podstawy pielęgniarstwa

Profilaktyka i leczenie odleżyn