Czynnik wzrostu hepatocytów, [Hepatocyte Growth Factor - HGF]
HGF jest czynnikiem wzrostu wiążącym heparynę [*11], który znajduje się na zewnętrznej powierzchni nieuszkodzonych tkanek. Po uszkodzeniu, migruje do komórek satelitarnych, gdzie powoduje ich aktywację. Ekspresja HGF jest regulowana poprzez uwolnienie tlenku azotu [nitroc oxiede], co jest stymulowane uszkodzeniem włókna mięsniowego. Tlenek azotu pomaga w transporcie składników odżywczych i hormonów do zniszczonego obszaru. PGE2 odgrywa kluczową rolę w syntezie tlenku azotu i uwolnieniu HGF. 

Androgeny
Androgeny są silnymi wspomagaczami tempa syntezy białek w mięśniach szkieletowych. Prowadzą także do stymulacji lokalnej ekspresji IGF-1, więc efektywność tych hormonów rozciąga się również na komórki satelitarne (tłumaczy to czemu są tak silnymi stymulatorami wzrostu mięśni). Odnotowano również, że kwas arachidonowy zwiększa gęstość receptorów androgennych w mięśniach, co przyczynia się to do dalszego połączenia biochemicznego między fazą I a II. 

Insulinopodobny czynnik wzrostu IGF-1, [Insulin-Like Growth Factor I]
IGF-1 jest hormonem podobnym do insuliny, z zaznaczonymi efektami anabolicznymi. IGF-1 zwiększa tępo syntezy białek oraz wspiera mnożenie się i dzielenie komórek satelitarnych. Prostaglandyna PGF2alfa silnie reguluje ekspresje receptorów IGF-1. PGE2 najprawdopodobniej również odgrywa dużą rolę w zwiększeniu syntezy IGF-1. 

IGF-2 Insulinopodobny czynnik wzrostu II
IGF-2 jest drugim insulinopodobnym czynnikiem wzrostu, który odgrywa role w mnożeniu się komórek satelitarnych. Ekspresja IGF-2 nie wzrasta drastycznie w odpowiedzi na trening, co ma miejsce w przypadku IGF-1. 

Mechaniczny czynnik wzrostu MGF, [Mechano-Growth Factor]
MGF jest nowoodkrytym wariantem IGF-1. Czynnik ten jest produkowany podczas alternatywnego splicingu [*12] sekwencji białka IGF. Silnie wspomaga mnożenie się mioblastów. Ekspresja MGF, tak jak wielu czynników wzrostu omawianych tutaj, jest silnie regulowana przez odpowiedź ciała na trening siłowy. 

czynnik wzrostu fibroblastów [*13], FGF [Fibroblast Growth Factor]
FGF jest w zasadzie całą rodziną czynników wzrostu, z dziewięcioma izoformami (od FGF-1 do FGF-9). Rola, którą gra FGF w mięśniowej hipertrofii u dorosłego człowieka nie jest w pełni zrozumiana, jednak panuje przekonanie, że jest silnym namnażaczem komórek satelitarnych, prowadzącym do rozszerzenia ich populacji. FGF może również pełnić role w różnicowaniu się komórek. Jak wiele czynników wzrostu FGF również zależy od stopnia uszkodzenia tkanki. FGF-2 i FGF-4 zdają się być najbardziej aktywne podczas wzrostu mieśni. 

Insulina
Pomimo posiadania zdolności do zwiększania tempa syntezy białek oraz hamowania ich rozpadu, insulina jest najważniejszym hormonem transportującym składniki odżywcze. Dzięki temu komórki mają możliwość transportu glukozy i aminokwasów przez błonę komórkową. Ekspresja receptorów insulinowych jest silnie związana z uszkodzeniami spowodowanymi treningiem. Prowadzi to do szybszego dostarczenia składników odżywczych do tego obszaru. Regulacja jest związana z prostadlandyną PGE2. 

Cytokiny (IL-1, IL-6, TNF)
Cytokiny to grupa związków immunomodulujących, choć w ramach tego rozdziału są luźno powiązane z czynnikami wzrostu. Cytokiny IL są nazywane interleukinami, a TNF to skrót od [Tumor Necrosis Factor], czynnik martwicy nowotworów. Między innymi, cytokiny stymulują migrację limfocytów, neutrofili, monocytów i innych komórek leczniczych do miejsca uszkodzenia, w celu wspomagania naprawy komórek. Pomagają również w wielu innych przypadkach, takich jak usuwaniu uszkodzonych komórek, odpowiedzi na stany zapalne, oraz produkcji niektórych prostaglandyn. Prostaglandyny odgrywają znaczną rolę przy ekspresji tych trzech cytokin, jednak nie są jedynym bodźcem. Inne ścieżki metabolizmu kwasu arachidonowego również mogą w to być wmieszane. 

Prostaglandyny
Chociaż są kluczem do początkowej reakcji związków chemicznych, prostaglandyny w dalszym ciągu odgrywają istotną rolę w całym procesie budowania masy mięśniowej (wliczając w to fazę III). Wlicza się w to wsparcie dla mnożenia się receptorów hormonalnych, zwiększonym tempem syntezy białek oraz zintensyfikowaniem anabolicznego sygnału IGF-1. 

Estrogeny
Choć niespecjalnie zaznaczone w tym miejscu, estrogeny także grają małą rolę w procesie anabolicznym. Dotyczy to również do zwiększenia gęstości receptorów androgennych w niektórych tkankach (choć może nie mięśni szkieletowych), stymulując oś GH/IGF-1, oraz zwiększenie wykorzystania glukozy do wzrostu i naprawy tkanek.