Zawartość

Skuteczność gaśnicza21A 113B C. Masa środka gaśniczego 6 kg. Czynnik roboczyC02. Masa czynnika roboczego 120 g. Średnica zbiornika160 mm. Masa całkowita10,3 kg. Wysokość całkowita511 mm. Rodzaj środka gaśniczego Ogniotex 103. Czas działaniaMin. 12 s. Ciśnienie próbne zbiornika25 bar. Ciśnienie robocze15 bar. Zakres temperatur stosowania-20°C +60°C

Każda gaśnica składa się z trzech podstawowych elementów:
1. Korpus – to obudowa gaśnicy bez akcesoriów, wyposażona w części spawane/przylutowane.

2. Armatura korpusu składająca się przynajmniej z:
- Urządzenia sterującego
- Zespołu węża i dysz
- Zespołu głowicy
- Urządzenia uruchamiającego

3. Media (dany rodzaj środka gaśniczego)

Konserwacja:
Zalecenia dotyczące konserwacji gaśnic są następujące:
· sprawdzeniu stanu ogólnego zbiornika - powłoka lakiernicza, brak wgnieceń
· kontroli terminu badań UDT
· sprawdzeniu osprzętu, ładunków, naboi
· kontroli elementów z tworzyw sztucznych lub elementów gwintowanych na obecność uszkodzeń
· kontroli sprawności urządzeń zabezpieczających, przerywających oraz drożności kanałów i przewodów
· wymianie uszczelnień i uszczelek
· gaśnice proszkowe, stałociśnieniowe (x) i śniegowe powinny być poddawane okresowej kontroli co 6 miesięcy
· podczas okresowej kontroli okresowej w przypadku stwierdzenia ubytku masy środka gaśniczego do 10 % należy poddać taką gaśnice ponownemu ładowaniu.
· przeglądy, konserwacje i naprawy sprzętu gaśniczego mogą być wykonane tylko przez konserwatora który może się wylegitymować pisemnym zaświadczeniem producenta o ukończeniu odpowiedniego przeszkolenia
· aby zapewnić sprawność sprzętu, należy przestrzegać stanu technicznego i czynności naprawczych gaśnic, rewizji z zbiorniku i czynności rejestracyjnych.

Gaśnica na dwutlenek węgla Gs-5x BC budowa , zasada działania, konserwacja

Składa się z butli stalowej, wysokociśnieniowej, zaworu z pokrętłem lub dźwignią, zaworu bezpieczeństwa, węża z dyszą lub dyszy osadzonej na krótkim przewodzie sztywnym. Środkiem gaśniczym stosowanym w urządzeniu jest dwutlenek węgla (CO²) sprężony pod dużym ciśnieniem. Z uwagi na temperaturę krytyczną CO² wynoszącą +31 °C i możliwość samoczynnego rozładowania się butli przez zawór bezpieczeństwa po przekroczeniu tej temperatury, gaśnice śniegowe należy chronić przed nagrzewaniem od zbyt wysokiej temperatury otoczenia i promieniowania słonecznego. Uruchomienie gaśnicy polega na otwarciu zaworu za pomocą pokrętła lub (w nowszych typach) dźwigni. Wydobywający się gaz rozpręża się i przechodzi głównie w stan lotny. Część gazu osiąga stan skupienia stały osadzając się na gaszonych powierzchniach w postaci suchego śniegu. Stąd nazwa - gaśnica śniegowa. Gaśnice śniegowe mogą służyć do gaszenia wszystkich materiałów palnych.

Dane techniczne:
-Skuteczność gaśnicza 55B C
-Masa środka gaśniczego 5 kg
-Czynnik roboczy – CO2
-Masa czynnika roboczego – 5 kg
-Średnica zbiornika 140 mm
-Masa całkowita 15 - 16 kg
-Wysokość całkowita 660 mm
-Rodzaj środka gaśniczego CO2
-Czas działania min. 9 s
-Ciśnienie próbne zbiornika 320 bar
-Ciśnienie robocze 70 bar
-Zakres temperatur stosowania -20C +60C
-Pożar pod napięciem do 1000 V

Każda gaśnica składa się z trzech podstawowych elementów:
1. Korpus – to obudowa gaśnicy bez akcesoriów, wyposażona w części spawane/przylutowane.

2. Armatura korpusu składająca się przynajmniej z:
- Urządzenia sterującego
- Zespołu węża i dysz
- Zespołu głowicy
- Urządzenia uruchamiającego

3. Media (dany rodzaj środka gaśniczego)

Gaśnice na bazie wody GWP 6X AB budowa , zasada działania, konserwacja

Masa środka gaśniczego wynosi 6 kg i jest to pyroforn, środkiem napędzającym jest CO2 , ciśnienie robocze wynosi 8 at. Zasięg strumienia gaśniczego wynosi 5m, Gaśnica przewidziana jest na czas działania 9 sekund, i zakres stosowania w temperaturach od 5 do 60 stopni Celsjusz.

Każda gaśnica składa się z trzech podstawowych elementów:
1. Korpus – to obudowa gaśnicy bez akcesoriów, wyposażona w części spawane/przylutowane.

2. Armatura korpusu składająca się przynajmniej z:
- Urządzenia sterującego
- Zespołu węża i dysz
- Zespołu głowicy
- Urządzenia uruchamiającego

3. Media (dany rodzaj środka gaśniczego)

Konserwacja: Zalecenia dotyczące konserwacji gaśnic są następujące:
· sprawdzeniu stanu ogólnego zbiornika - powłoka lakiernicza, brak wgnieceń
· kontroli terminu badań UDT
· sprawdzeniu osprzętu, ładunków, naboi
· kontroli elementów z tworzyw sztucznych lub elementów gwintowanych na obecność uszkodzeń
· kontroli sprawności urządzeń zabezpieczających, przerywających oraz drożności kanałów i przewodów
· wymianie uszczelnień i uszczelek
· gaśnice proszkowe, stałociśnieniowe (x) i śniegowe powinny być poddawane okresowej kontroli co 6 miesięcy
· podczas okresowej kontroli okresowej w przypadku stwierdzenia ubytku masy środka gaśniczego do 10 % należy poddać taką gaśnice ponownemu ładowaniu.
· przeglądy, konserwacje i naprawy sprzętu gaśniczego mogą być wykonane tylko przez konserwatora który może się wylegitymować pisemnym zaświadczeniem producenta o ukończeniu odpowiedniego przeszkolenia
· aby zapewnić sprawność sprzętu, należy przestrzegać stanu technicznego i czynności naprawczych gaśnic, rewizji z zbiorniku i czynności rejestracyjnych.

Pożarnicze węże tłoczne płasko składane –budowa, zasada działania konserwacja

Wąż pożarniczy (wąż strażacki) - jeden z elementów wodnej armatury pożarniczej. Służy do podawania wody lub roztworów pianotwórczych czyli środka gaśniczego. Służą do podawania (tłoczenia) wody lub wodnego roztworu pianotwórczego od motopompy (autopompy) do prądownicy pod odpowiednim ciśnieniem, prędkością i wydajnością.

Budowa:

Węże tłoczne wykonane są warstwy:

wewnętrznej wykładziny izolacyjno-uszczelniającej wykonanej z gumy, PCW lub żywicy termoutwardzalnej
zewnętrznej ochronnej taśmy cylindrycznej wykonanej z jedwabiu poliestrowego włókien naturalnych lub sztucznych głównie stylonowych i torlenowych.

Najczęściej węże tłoczne typu W-25 i W52 mają długość . Generalnie jednak długość węży tłocznych powinna wynosić . W zależności od średnicy wężom tłocznym przypisuje się funkcje:

W-25 służą do tzw. linii szybkiego natarcia.
W-52 służą do budowy linii gaśniczych od rozdzielacza do prądownicy.
W-75 wykorzystywane są do budowy linii głównych od nasad pomp do rozdzielaczy.
W-110 zaś służą do przetłaczania dużych ilości wody na duże odległości.
W-125 i W-150 służą do podłączenia specjalnego z turbopompami.

Konserwacja węży tłocznych polega przede wszystkim na utrzymaniu ich w czystości oraz w stanie suchym. Po akcji należy zabrudzone odcinki węży wymyć z zewnątrz oraz wypłukać wewnątrz. Następnie trzeba je wysuszyć. Węże składowane w magazynie należy przynajmniej raz na kwartał rozwinąć i przewietrzyć. Każdy odcinek węża raz na rok należy poddać próbom wytrzymałościowym.

Prądownice wodne , Parametry pracy dla prądu zwartego

Prądownice wodne W zależności od konstrukcji rozróżnia sie typy prądownic:

proste PW,

pistoletowe PWS,

prądownice wodne typu TURBO,

prądownice wodne wysokociśnieniowe.

Prądownice wodne służą do wytwarzania odpowiedniego strumienia wody i stanowią zakończenie linii wężowych.
Prądownica prosta (PW) nasada, zawór odcinający (kulowy), rura zakończona dysza wypływowa, osłona termoizolacyjna.

Prądownica pistoletowa (PWS): nasada, rękojeść, zawór grzybkowy, dźwignia do sterowania zaworem grzybkowym, języczek blokady, pokrętna dysza wypływowa. W prądownicach dysze można zmieniać regulując zasięg

Prądownica uniwersalna typu TURBO ma bardziej skomplikowana budowę, u wylotu prądownicy posiada grzybek usytuowany w osi prądownicy oraz ruchoma turbinkę poruszającą sie dzięki energii strumienia wody. Może mieć poprzez pierścień ruchomy regulacje wydajności wody w zakresie od 50 do 500 dm3/min.

Parametry pracy dla prądu zwartego

ciśnienie	Wydajność prądownicy w zależności od ciśnienia	Zasięg strumienia wody w zależności od ciśnienia
(bar)	(l/min)	(m)
10	80	25
20	110	27
30	130	28
40	145	28

Ogólna charakterystyka pomp wirowych, podział pomp

Rys. 3.5. Przykładowy przebieg podstawowych charakterystyk pompy wirowej odśrodkowej

Podział pomp: W zależności od rodzaju napędu pompy dzielimy na:

o napędzie ręcznym
o napędzie mechanicznym (silniki wodne, spalinowe, parowe)
o napędzie elektrycznym

W zależności od przenoszenia cieczy z przestrzeni ssawnej do tłocznej pompy dzielimy na dwie podstawowe kategorie:

pompy wyporowe
pompy wirowe

Pompy wirowe w zależności od sposobu przemiany energii dzieli się na:

pompy krętne
pompy krążeniowe

Pompy kręte w zależności od ukształtowania pola prądu dzieli się na:

odśrodkowe
helikoidalne
diagonalne
śmigłowe
odwracalne

Układ ssąco-tłoczący rysunek , oznaczenie wielkości i wyjaśnienie do czego służą

Rys. 3.1. Schemat układu pompowego

H_gs − geometryczna wysokość ssania, m

H_gt − geometryczna wysokość tłoczenia, m

H_gp − geometryczna wysokość podnoszenia, m

H_ms − manometryczna wysokość ssania, m

H_mt − manometryczna wysokość tłoczenia, m

H_mp − manometryczna wysokość podnoszenia, m

Całkowita geometryczna wysokość podnoszenia H_gp:Całkowita geometryczna (niwelacyjna) wysokość podnoszenia H_gp jest to różnica poziomów zwierciadeł cieczy w zbiorniku górnym i dolnym, bez względu na to, czy zwierciadła te są swobodne czy też znajdują się pod ciśnieniem różnym od atmosferycznego.

Użyteczna (całkowita manometryczna) wysokość podnoszenia H_mp :Jest ona równa całkowitej geometrycznej wysokości podnoszenia z uwzględnieniem strat hydraulicznych na odcinkach ssawnym i tłocznym,

Metody regulacji pomp, omówić jedną z metod

Aby dostosować się do zmiennego zapotrzebowania na ciecz odpowiednio reguluje się wydajność pomp. Regulacji takiej można dokonać zachowując lub nie liczbę obrotów wirnika pompy.

Regulacja przy stałej liczbie obrotów:

Regulacja dławieniem: Regulacja przy stałej liczbie obrotów wirnika odbywa się z reguły przez przymykanie lub otwieranie zaworu na przewodzie tłocznym. Regulacja za pomocą dławienia charakteryzuje się znacznymi stratami energii. Jest to wprawdzie najprostszy, lecz zarazem najmniej ekonomiczny rodzaj regulacji.

Regulacja upustowa: Rzadziej stosowaną metodą regulacji przy stałej szybkości obrotowej wirnika pompy jest regulacja upustowa; polega ona na odprowadzeniu części wody z przewodu tłocznego przez przewód upustowy do innego urządzenia lub do przewodu ssawnego tej samej pompy.

Regulacja przy zmiennej liczbie obrotów wirnika pompy- regulacja polega na zmianie wydajności pompy poprzez zmianę liczby obrotów jej wirnika. Ten sposób regulacji umożliwia w pewnym zakresie zmianę wydajności pompy w górę lub w dół w stosunku do wydajności nominalnej. Straty mocy powstałe podczas takiej regulacji są znacznie mniejsze niż w przypadku regulacji dławieniem.

Pompy pożarnicze : podział i oznaczenie według starych i nowych norm

Podział:
Autopompy
a. Zamontowane z przodu pojazdu,
b. Zamontowane w środku pojazdu,
c. Zamontowane z tyłu pojazdu

Motopompy
a. Przenośne
b. Przewoźne
c. Inne

Oznaczenia: brak informacji

Charakterystyki pracy pomp przy stałych i zmiennych prędkościach obrotowych

Rys. 5.5. Charakterystyki przepływowe dla trzech różnych prędkości obrotowych wirnika pompy

Charakterystyka pracy pompy wirowej punkt nominalny pompy Qn

Rys. 5.6. Konstrukcja dwuwymiarowego pagórka sprawności pompy

Sprzęt do wytwarzania pian gaśniczych zasady działania budowa

Sprzęt do wytwarzania piany ciężkiej

Rys.3. Prądownica piany ciężkiej PP-4-12 – przekrój poprzeczny: 1 – rura prądownicy, 2 – dysza rozpylająca, 3 – zawór kulowy, 4 – zwężka, 5 – nasada tłoczna 52.

Prądownica piany ciężkiej jest wodno – powietrzną strumienicą, w której ciecz roboczą stanowi roztwór środka pianotwórczego, a zasysane jest powietrze. Wodny roztwór środka pianotwórczego tłoczony przez pompę doprowadzany jest do dyszy rozpylającej 2, uzyskuje dużą prędkość przy spadku ciśnienia, niedobór ciśnienia jest uzupełniany przez zasysane powietrze, rolę komory

Sprzęt do wytwarzania piany średniej gaśniczej:

Wytwornice piany średniej służą do wytwarzania piany średniej o liczbie spienienia 20 – 200, obecnie stosowana metoda otrzymywania tego rodzaju piany to „wypienianie na siatkach”

Rys.5. Wytwornica piany WP-2-150 – przekrój podłużny: 1 – nasada tłoczna 52, 2 – rozpylacz, 3 – sito filtracyjne, 4 – manometr, 5 – korpus, 6 – uchwyty,7 – zestaw siatek, 8 – dysza, 9 – zawirowacz.

Wytwornice te wykorzystują zjawisko zasysania, strumień wodnego roztworu środka pianotwórczego dostaje się do rozpylacza 2, który składa się z dyszy i zawirowywacza. Tutaj uzyskuje odpowiednie rozpylenie i znaczny spadek prędkości liniowej, które powodują, że w wypływającym z dyszy rozpylacza strumieniu panuje ciśnienie niższe od atmosferycznego. W wyniku różnicy ciśnień powstałej między rozpyloną strugą a otoczeniem następuje zassanie powietrza w ilości potrzebnej do wytworzenia piany. Powstała w ten sposób mieszanina powietrza i roztworu środka pianotwórczego trafia na zespół siatek, gdzie następuje właściwy proces tworzenia piany. Tutaj krople roztworu nawilżają siatkę zakrywając jej oczka, pod naporem napływającej strugi, wzbogaconej powietrzem, krople roztworu znajdujące się na siatce ulegają deformacji, wydłużają się w kierunku przepływu jednocześnie zwiększając powierzchnię kosztem grubości, do momentu aż następna kropla zakryje oczko. Tak tworzy się pęcherzyk piany, w którym powietrze jest zamknięte wewnątrz błonki roztworu.

Wytwornice łączone są z liniami wężowymi za pomocą nasad, tuż za nasadą znajduje się sitko – 3, którego zadaniem jest zatrzymanie ewentualnych zanieczyszczeń oraz manometr – 4, który służy do kontrolowania i ustalania wartości ciśnienia roztworu w rozpylaczu gwarantującego wytwarzanie piany o najlepszych parametrach użytkowych.

Sprzęt do wytwarzania piany lekkiej:

Pianę lekką o liczbie spienienia ponad 200,otrzymujemy za pomocą generatorów i agregatów piany lekkiej. Generatory są napędzane za pomocą energii uzyskanej podczas wypływu roztworu ze specjalnie ukształtowanych dysz, a agregaty są napędzane za pomocą silnika spalinowego lub elektrycznego. Ogólnie rzecz biorąc, istota powstawania piany jest podobna do procesu powstawania piany w wytwornicach piany średniej, z tą różnicą że powietrze niezbędne do powstania piany jest dostarczane za pomocą wentylatora.

Rys.6. Schemat ideowy agregatu piany lekkiej: 1 – silnik spalinowy, 2 – wentylator, 3 – dysze rozpylające, 4 – dyfuzor, 5 – siatki spieniające, 6 – rękaw, 7 – manometr, 8 – zawór, 9 – gardziel.

Zasada pracy jest następująca: silnik – 1, wprawia w ruch wentylator – 2, który pobiera powietrze z atmosfery i tłoczy je dalej do dyfuzora – 4.
Za wentylatorem są umieszczone dysze – 3, przez które podawany jest roztwór środka pianotwórczego. Powietrze porywa roztwór wypływający z dysz, po czym razem trafiają na zestaw siatek – 5. Na sitkach krople roztworu nawilżają oczka, a napływające powietrze tworzy pęcherzyki w sposób identyczny jak przy tworzeniu piany średniej. Strumień piany można podawać specjalnym przewodem - 6 którego długość może dochodzić do 30 m. Dysze są tak rozmieszczone że równomiernie pokrywają siatki roztworem środka pianotwórczego, zestaw siatek jest bardziej skomplikowany niż wytwornicach, składają się one z większej liczby sitek oprócz siatek metalowych stosuje się tworzywa sztuczne, albo specjalne tkaniny. Zawór – 8, służy do ustalania ciśnienia roboczego roztworu, kontrolując wskazania manometru

Zasada działania, rozkład ciśnień, schemat w strumienicy

Strumienica stanowi urządzenie przeznaczone do zasysania i podnoszenia płynów albo do mieszania płynów z ciałami stałymi. W strumienicach wykorzystuje się zjawisko Venturiego, występujące w zwężce zasilanej dowolnym płynem roboczym. Ogólnie strumienice można podzielić na ejektory przeznaczone do zasysania danego medium oraz na iniektory przeznaczone do wtłaczania medium do określonego obszaru. Z reguły ejektory zasysają medium i wtłaczają go do obszaru , w którym panuje ciśnienie atmosferyczne lub niewiele od niego wyższe, natomiast iniektory wtłaczają medium do obszaru o ciśnieniu wyższym od atmosferycznego. Przyczyną stosowania strumienic w różnych układach jest prostota ich konstrukcji.

Schemat typowej strumienicy cieczowej przedstawiono na rys. 10.1.

Rys. 10.1. Schemat strumienicy (A – dysza robocza, B – komora zasysania, C- komora mieszania,
D – dyfuzor).

Rys. 10.7. Przebieg zmienności ciśnienia w komorze mieszania i dyfuzorze strumienicy cieczowej

Ogólna charakterystyka grup sprzętu np.: podręczny sprzęt gaśniczy, uzbrojenie osobiste strażaka

W Polsce znanych jest kilka typów odzieży przeznaczonej dl strażaków. Jej podział na poszczególne grupy wynika bezpośrednio z funkcji i stopnia ochrony, który ma zapewnić ubranie. O ostatecznej przydatności ubiorów przeznaczonych do wyróżnionych celów decyduje przede wszystkim konstrukcja ubrania, technologia jego wykonania oraz dobór odpowiedniego zestawu materiałów. Ubrania ochronne można podzielić w zależności od warunków w jakich przyjdzie pracować strażakowi:

·         ubrania koszarowe i robocze
·         ubrania bojowe ratowniczo-gaśnicze (NOMEX, ubrania typu NOMEX, ubrania
popularne)
·         ubranie ochrony termicznej (ubrania żarochronne)
·         ubrania ochrony chemicznej (gazoszczelne, kwaso-ługo odporne)
·         ubrania ochrony radiacyjnej
·         inne (ubrania dla płetwonurków, ratowników wysokościowych, itp.)

Skuteczność gaśnicza gaśnic: pożary testowe A i B

Minimalna skuteczność gaśnicza Minimalna skuteczność gaśnicza (numer pożaru testowego podana w polu nr 1 na etykiecie) określa przybliżoną wielkość pożaru, który za pomoc a danej jednostki sprzętowej będzie można ugasić, pozwalając użytkownikowi na optymalne wykorzystanie posiadanych gaśnic. Parametr ten ustala sie, wg PN-EN 3-7:2004+A1:2007 [4], na podstawie wyników serii prób gaśniczych przeprowadzanych dla określonych wielkości pożarów testowych (w danej grupie pożarowej). Jeżeli w jednej serii składającej sie z trzech prób dwukrotnie pożar zostaje ugaszony, wówczas uznaje sie, że gaśnica ma właściwą skuteczność. Serie

badan prowadzi sie tak długo, aż w kolejnej (pożar o większych wymiarach) dwa z trzech testów okażą

sie nieudane – dwukrotnie nie zostanie przerwany proces spalania.

Pożary testowe grupy A (pożary materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których

normalne spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli) są zbudowane z beleczek drewnianych ułożonych

w równe stosy na metalowej konstrukcji, której wysokość wynosi 250 mm, szerokość 900 mm, a długość jest równa długości stosu przygotowanego do pożaru testowego (określa to symbol tego rodzaju pożaru).

Każdemu z pożarów testowych przypisano odpowiednie oznaczenie liczbowo-literowe, w którym liczba symbolizuje jednocześnie: długość beleczek drewnianych w decymetrach, ułożonych w kierunku długości pożaru oraz liczbę beleczek (o długości 500 mm) przekładanych poprzecznie miedzy warstwami tych pierwszych; litera zaś określa grupę pożaru. Znormalizowana wysokość stosu z 14 warstwami drewnianych beleczek, poukładanych naprzemiennie (i rozmieszczonych równomiernie w odstępie 60 mm), wynosi 546 mm. Od warstwy 2., licząc od dołu, zaczynają sie warstwy poprzeczne.

Pożary testowe grupy B (pożary cieczy i materiałów stałych topiących sie) wykonuje sie w okrągłych stalowych tacach o wymiarach zależnych od objętości cieczy, której używa sie do wykonania danego testu. Wymaga sie, by spalana podczas próby skuteczności gaśniczej ciecz składała sie w 1/3 z wody i 2/3 z paliwa (heptanu).

Symbolika oznaczenia jest tutaj podobna, jak w testach grupy A. Jednakże liczba przedstawia objętość cieczy wykorzystanej do przeprowadzenia próby w litrach, natomiast litera analogicznie rodzaj spalanych materiałów. Wymaga sie, by podczas badania gaśnic proszkowych przynajmniej jeden pożar w każdej serii testowej został ugaszony. Po każdym badaniu ciecz powinna być nalana w stosownych proporcjach od nowa. Również dla wszystkich prób z gaśnicami wodnymi należy wymieniać wodę i paliwo na czyste. Chodzi o to, by uzyskane wyniki były wiarygodne – przeprowadzane w analogicznych warunkach. Tylko w przypadku gaśnic, tzw. śniegówek można uzupełniać ciecz, nie nalewając go od nowa.

Charakterystyka drabin przenośnych: podział, omów jedną z nich

Podział drabin:
Przenośne

zawieszane
- drabiny sznurowe
- drabiny hakowe D 4,2
przystawne
- przystawna lekka D 3,8
- przystawna ciężka D 5
- przystawna nasadkowa DN 2,7
- przystawna słupkowa D 3,1
wolno stojące
- przystawna jednoprzęsłowa z drążkami D 5 R
- dwuprzęsłowa wysuwana D 10 W
- dwuprzęsłowa zestawiana D 10 Z

Mechaniczne

SD 18, SD 25, SCD 30, SCD 37, SCDB 25/3

Budowa i zasada działania skokochronu : pneumatyczny lekki lub wentylowany ciężki

Skokochron składa się z:
- napełnionego powietrzem rusztowania (w postaci węża), które jest ze wszystkich stron zamknięte odporną na płomienie plandeką. Rusztowanie na dole i na górze składa się z kwadratowej ramy, która jest połączona w każdym rogu pionowymi słupami.
-Ramę i słupy stanowią węże wypełnione powietrzem. Do dolnej ramy dołączona jest butla o poj. 6 l ze sprężonym powietrzem pod ciśnieniem 300 bar. Pozioma plandeka dzieli pomieszczenie wewnętrzne na komorę górną i dolną.
- Węże o śr. 200 mm z obustronnie gumowanej tkaniny poliamidowej - używane także w ratownictwie morskim - tworzą elastyczne rusztowanie.

Ciśnienie napełnienia ogranicza zawór nadciśnieniowy do ok. 0,5 bara.

- Plandeka zewnętrzna z wysoko wytrzymałej tkaniny jest pokryta nie podtrzymującym palenia PCW. Przy niewielkim ciężarze charakteryzuje się ona wysoką odpornością na rozrywanie, wysoką wytrzymałością na dalsze rozdzieranie oraz nieznacznym wydłużeniem przy rozciąganiu.

- Pokrycie plandeki skokowej białe (RAL 9010), części bocznych pomarańczowe (RAL 2004).

Cechy:
Wymiary rozłożonego skokochronu: 3450 x 3450 x 1690 mm, (dł.x szer. x wys.)
Powierzchnia zeskoku: 11,90 m²
Maksymalna dopuszczalna wysokość ratunkowa: 16 m
Wymiary skokochronu w opakowaniu: 900 x 550 x 300 mm
Ciężar skokochronu (łącznie z opakowaniem i butlą): ok. 55 kg

Sposób działania

Po otwarciu zaworu butli rusztowanie (węże) jest napełniane nadciśnieniem ok. 0,3 bara i samo się podnosi. Równocześnie przez rozmieszczone z boku otwory pomieszczenie wewnętrzne napełnia się powietrzem z otoczenia. Skokochron jest gotowy do użytku w ciągu 30 sek. Po spadnięciu ciała na powierzchnię skokową rusztowanie ulega deformacji. Objętość wewnętrzna komór zmniejsza się, a zagęszczone powietrze wydobywa się w sposób kontrolowany przez boczne otwory stanowiące rodzaj dławików. Powierzchnia skokowa obniża się. Energia kinetyczna spadającego ciała jest zamieniona w energię prądu uchodzącego powietrza i energię odkształcenia się rusztowania. Rusztowanie odkształca się niezależnie od miejsca upadku ciała, zawsze w kierunku centrum skokochronu. To powoduje zanurzenie jak w lejek. Ciało jest relatywnie łatwo wyłapane, powrotne wyrzucenie (efekt trampoliny) jest zredukowane. Po odciążeniu napełnione powietrzem, elastyczne rusztowanie samo się podnosi. Skokochron jest gotowy do przyjęcia następnego skoku po 10 sek. Częstotliwość skakania jest określona przez czas, jaki jest wymagany do usunięcia z niego skaczącej osoby. Skoki mogą następować dowolnie często, bez konieczności ponownego napełniania sprężonym powietrzem.

Budowa i zasada działania rękawa ewakuacyjnego

Osłona górna i korytarz zapobiegają kontaktowi wzrokowemu z ziemią.
Pięć pasów nośnych utrzymuje swobodnie ciężar osób ewakuowanych (rownomierny rozkład sił).
Zsuwnia w formie spiralnej o kierunku przeciwnym do wskazowek zegara.
Osoba zsuwa się równomiernie wewnątrz rekawa ewakuacyjnego.
Pokrywa zewnętrzna rekawa ewakuacyjnego jest żaroodporna i impregnowana.
Dno komory wyjściowej wyścielone jest grubą poduszką ochronną, co zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo osób podczas ewakuacji.
Komora wyjściowa rękawa ratunkowego jest wyposażona dodatkowo w uchwyty.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
npps39 Sprzęt egzamin 2014 aktualizacja
Egzamin sprzet
egzamin Z22 2015, abc pozarnictwa, SPRZĘT POŻARNICZY
Egzamin sprzet
Egzamin sprzet
sprzet SGRW
postępowanie ze sprzętem jednorazowym ASEPTYKA
T 1 4 Dezynfekcja rąk i sprzętu medycznego
Egzamin zaoczne
Pytania egzaminacyjneIM
sprzet lab profilografy
Sprzet i srodk gasnicze
sprzet lab mikromanometry
Materiałoznawstwo i sprzęt stomatologiczny
ANALIZA WYNIKÓW EGZAMINU GIMNAZJALNEGO DLA UCZNIÓW KLAS III

więcej podobnych podstron

sprzet egzamin

Zawartość

Zawartość

Gaśnica proszkowa GP-6Z ABC budowa , zasada działania, konserwacja

Gaśnica na dwutlenek węgla Gs-5x BC budowa , zasada działania, konserwacja

Gaśnice na bazie wody GWP 6X AB budowa , zasada działania, konserwacja

Pożarnicze węże tłoczne płasko składane –budowa, zasada działania konserwacja

Prądownice wodne , Parametry pracy dla prądu zwartego

Ogólna charakterystyka pomp wirowych, podział pomp

Układ ssąco-tłoczący rysunek , oznaczenie wielkości i wyjaśnienie do czego służą

Metody regulacji pomp, omówić jedną z metod

Pompy pożarnicze : podział i oznaczenie według starych i nowych norm

Charakterystyki pracy pomp przy stałych i zmiennych prędkościach obrotowych

Charakterystyka pracy pompy wirowej punkt nominalny pompy Qn

Sprzęt do wytwarzania pian gaśniczych zasady działania budowa

Zasada działania, rozkład ciśnień, schemat w strumienicy

Ogólna charakterystyka grup sprzętu np.: podręczny sprzęt gaśniczy, uzbrojenie osobiste strażaka

Skuteczność gaśnicza gaśnic: pożary testowe A i B

Charakterystyka drabin przenośnych: podział, omów jedną z nich

Budowa i zasada działania skokochronu : pneumatyczny lekki lub wentylowany ciężki

Budowa i zasada działania rękawa ewakuacyjnego