ADHD
ADHD to terin wg klasyfikacji amerykańskiej, wg. ICD-10 -> hiperkinetyczne zaburzenia zachowania;
ADHD to przypadłość od 4-8% społeczeństwa, cechy charakterystyczne są bardziej widoczne u dzieci, z wiekiem ich liczba i natężenie maleje;
ADHD jest rozpoznaniem medycznym i psychologicznym. Dziecko z tym zaburzeniem ma trudności w szkole nie z powodu tego, że jest niegrzeczne, ale z powodu objawów tj. problem z koncentracją, nadruchliwość, impulsywność;
ADHD w pełni stwierdzić może jedynie lekarz psychiatra!
Zaświadczenia o ADHD nie może wystawić pracownik poradni psychologiczno-pedagogicznej, chociaż będzie on opisywał w wydawanej opinii lub orzeczeniu objawy wskazujące na występowanie ADHD;
Tylko psychiatra może przepisywać leki, o ile są one niezbędne;
Czasem wystarczy jedynie praca z dzieckiem w domu, współpraca ze szkołą, psychologiem.
Są 3 typy ADHD:
Z przewagą zaburzeń koncentracji
Z przewagą impulsywności i nadruchliwości każde dziecko jest inne
Mieszany(najbardziej klasyczna forma
Typ mieszany:
Nie uważa na lekcji, łatwo się rozprasza
Często skupia się na nieistotnej lub niewłaściwej informacji
Ma problemy z rozpoczęciem, zakończeniem zadania lub z przechodzeniem z jednego zadania do drugiego
Odzywa się bez pozwolenia, przeszkadza na lekcji, nie potrafi zachować się adekwatnie do sytuacji, do wytyczonych zasad
Domaga się ciągłej uwagi rówieśników
Szybko się nudzi
Ma problem z kontrolowaniem emocji, jest impulsywny
Lekceważy zasady, reguły
Ma problem z motywacją
Typ z przewagą zaburzeń koncentracji
Nie jest nadpobudliwe
Często jest spokojne, flegmatyczne,
często się zamyśla, jest nieobecne
ma braki w zeszycie, niedokończone zadania
żeby doprowadzić rzecz do końca potrzeba nadzoru osoby dorosłej
ma problemy z samooceną
trudności z motywacją]zapomina o obowiązkach, jet niezorganizowane
sprawia wrażenie leniwego
nie potrafi skoncentrować się na 1 czynności
ma trudności z przechodzeniem z 1 zadania do 2
nie zwraca uwagi na sczegóły
ma złe kontakty z rówieśnikami, nie potrafi nawiązać znajomości
Typ z przewagą impulsywności i nadruchliwości
Nadmierna aktywność
Tzn. żywe sreberko (szczególnie 5-6 lat)
Skłonność do buntu, uporu, agresji, napadów złości, wywoływania kłótni, nieprzestrzegania reguł
Jest niespokojne, szybkie,
Niekiedy ADHD towarzyszą zaburzenia emocjonalne typu:
Niepokój
Agresja
Obawy związane z różnymi wydarzeniami w życiu
Dysleksja, dysgrafia itd.
Wszystko to utrudnia dziecku naukę i funkcjonowanie w społeczeństwie. To sprawia, że często kończy ono naukę poniżej swoich możliwości.
ADHD ogólnie
Zaburzenia pamięci(zapominają co miały zrobić, co robiły przed chwilą, gubią rzeczy)
Łatwiej się im uczyć jeśli temat jest podany w skrócie(punkty, mapy itp.), długie teksty je rozpraszają
Zaburzenia językowe:
Nie trzymają się myśli przewodniej
Trudności z budową spójnych wypowiedzi
Użycie ogólnych wyrażeń(tam, ten, oni, tego)
Brak harmonii co do czasu, gramatyki, trybu itp.
Trudności w posługiwaniu się przyimkami określającymi położenie w przestrzeni i czasie( przed, po, nad, pod)
Specyficzne trudności(dysleksja dysortografia, dysklakulia)
Zaburzenie funkcji poznawczych:
Wzrokowe- trudności w czytaniu, mylenie podobnych graficznie liter, ale dobre pisanie ze słuchu
Słuchowe- mylenie podobnych głosek, problem z pisaniem pod dyktando, rozumieniem ze słuchu
Motoryczne-problem z koordynacją, przestawianie liter, problem z pisanie w linijkach, dysgrafia," zaginanie rogów" w książkach i zeszytach
Odpowiednio wczesna diagnoza pozwala odnosić sukcesy w szkole.
Zaleca się ćwiczenia usprawniające, wyrównawcze, stymulację polisensoryczną. Ćwiczenia koniecznie indywidualne. Należy zaplanować dłuższą pracę, dobrać ciekawe materiały pomocnicze (praca z komputerem, dyktafonem itp).
Ogromnie ważna jest komunikacja z rodzicem!
Inne, częste problemy dzieci z ADHD:
niska samoocena <- niepowodzenia w szkole, negatywne komunikaty ze strony dorosłych (jesteś niegrzeczny, brzydko to napisałeś, jesteś niechlujny itp.)-> pracujemy nad motywacją;
depresja -> czasem prowadzi do samobójstwa, dlatego nigdy nie wolno nam tego lekceważyć, dziecko staje się apatyczne, milczące, ma problemy ze snem lub ciągle długo śpi, brak apetytu;
zachowania opozycyjno- buntownicze-> przeciwstawianie się dorosłym, wybuchy złości
poważne zaburzenia zachowania -> agresja, łamanie prawa( kradzieże, pobicia, wandalizm)
uzależnienia -> szczególnie u dzieci nadpobudliwych wzrasta ryzyko uzależnień (próbują różnych rzeczy, żeby zaimponować rówieśnikom, dostosować się itp.)
Skuteczne sposoby pracy:
psychoedukacja
praca również z rodzicami i nauczycielami
treningi zastępowania agresji
zajęcia grupowe dla dzieci ukierunkowane na rozwiązywanie problemów
terapie grupowe lub indywidualne dla nastolatków
zajęcia korekcyjno - kompensacyjne
strategie radzenia sobie:
Impulsywność
stosujemy model nauczania równoległego (zasady + informacje)
wpieramy mocne strony
pracujemy nad deficytami
motywujemy
wprowadzamy skuteczne metody wydawania poleceń:
-w formie graficznej lub hasłami (szczególnie u dzieci)
-używamy krótkich, prostych zdań
chwalimy: budowanie pozytywnej motywacji, chwal za to co poszło lpiej niż ostatnio
wzmacniamy zachowania prospołeczne: zabawa w przewidywanie konsekwencji, konstruowanie prostych zasad np. przed spacerem
Prowadząc pracę z dzieckiem w zakresie strefy emocjonalnej pamiętamy o:
rozmowa z rodzicami( np. o ograniczeniu bodźców w pokoju)
pomoc w uporządkowaniu świata fizycznego (żeby nic nie rozpraszało dziecka)
pomoc w kończeniu czynności (timers, minutnik)
formułowanie jasnych, nieodległych w czasie i możliwych do osiągnięcia celi
"łapanie" chwil uwagi
ćwiczenie koncentracji i uwagi
Nadruchliwość:
motoryka duża:
ćwiczenia i zabawy typu: żabki, przeskakiwanie przez linę, podrzucanie i łapanie piłki, dmuchanie na piłkę,
możliwość wyładowania energii: jazda na rowerze, sztuki walki
motoryka mała:
swobodne malowanie, rysowanie, wypełnianie malowanek, robienie np. kartek okolicznościowych, lepienie plasteliną, "rysowanie" w powietrzu,
pchełki, bilard, bierki, puzzle, klocki