Tlenek węgla- powstaje w niezupełnym spalaniu węgla

oraz jego związków, podczas wysokotemperaturowej

redukcji CO2 przez substancje zawierające węgiel oraz

podczas wysokotemperaturowej dysocjacji CO2. Źródłami

zanieczyszczeń tlenkiem węgla SA procesy spalania a w

szczególności spalanie w transporcie. PRZEMIANY: z

emisji tlenku węgla wynika żę w ciągu 4-5 lat jego

stężenie powinno ulegać podwojeniu. Proces utleniania

tlenku węgla do CO2 jest procesem powolnym i nie

mającym wpływu na stężenie tlenku węgla . Zasadniczym

procesem majacym wpływ na usuwanie tlenku węgla z

powietrza jest jego przyswajanie przez organizmy glebowe.

Tlenek azotu – jest to gaz bezbarwny i bezwonny. Źródłami

jego występowania są: procesy biologiczne a szczególnie

przemiany zachodzące przy udziale bakterii. PRZEMIANY

: dwutlenek azotu posiada zdolność do absorbowania

promieniowania widzialnego oraz promieniowania

ultrafioletowego.STĘŻENIE OZONU POPOŁUDNIU JEST

NAJWIĘKSZE BO: poranny ruch samochodowy powoduje

nagły wzrost stężenia tlenku NO który utlenia się do NO2.

W południe w wyniku nasłonecznienia NO2 ulega

rozpadowi na NO i O. Tlen atomowy O reaguje z tlenem

atmosferycznym O2 tworząc O3 którego stężenie rośnie

w godzinach popołudniowych do maksymalnych wartości.

Tlenki siarki: SO2 i SO3. SO3 jest związkiem b. reaktywnym.

Tlenki siarki tworzą się w wyniku spalania paliw zawierających

siarkę. Głownym produktem spalania jest dwutlenek siarki.

Zawartość tlenku siarki wynosi od 1-10% mieszaniny.

Trójtlenek siarki jest gazem higroskopijnym czyli raguje z

wodą z wytworzeniem kwasu siarkowego. SO2 absorbuje

promieniowanie w zakresie widzialnym, następuje

aktywacja układu i utlenienie do SO3. ŻRÓDŁA: spalanie

paliw w energetyce, zakłady produkujące kwasy Sierki

oraz hutnictwo metali kolorowych oparte na przeróbce rud

siarczkowych. Rudy te utleniane są do tlenków metali oraz

dwutlenków siarki. Dwutlenek siarki niszczy mechanizm

chlorofilowy prowadząc do obumierania roślin. W rejonach

wysokich stężeń występują tzw. Kwaśne deszcze które

negatywnie wpływaja na wegetację roślin. Tlenki siarki

powodują podrażnienie górnych dróg oddechowych. Tlenki

siarki przyspieszają procesy korozyjne materiałów budowlanych.

FORMY ZAOTU W WODZIE I PRZEMIANY: azot ze

związków organicznych przechodzi w azot amonowy. Jest to

proces mineralizacji białek zwany amonifikacją. Część azotu

jest wydalana przez zwierzęta w fekaliach i moczu. Występuje t

am azot w postaci mocznika, który jest szybko utleniany do

amoniaku. Uwolniony amoniak może z powrotem służyć do

produkcji białka roślin w procesie asymilacji Jeżeli w wodzie

jest tlen zachodzi proces nitryfikacji. Część amoniaku w

warunkach tlenowych jest utleniana do azotynu, potem do

azotanów w obecności bakterii: Nitrosomonas i Nitrobacter

. W warunkach beztlenowych może następować redukcja NO3

do tlenków azotu lub do wolnego azotu. Drugi proces to

denitryfikacja - powstaje azot cząsteczkowy. W procesie tym

biorą udział bakterie: Achrombacter agile, Chromabacter

denitryficans, Pseudomonas denitryficans. Denitryfikacja

występuje zwykle w warunkach przydennych zbiornika, gdzie

brak jest tlenu w osadach dennych. Osady denne odgrywają

istotną rolę w obiegu azotu w zbiorniku wodnym.

Wskaźniki jakości wody służą do określania przydatności wody

do określonych celów. O możliwości użycia wody do zaspokojenia

różnorodnych potrzeb decydują rodzaj i ilość zawartych w niej

substancji. Podstawowymi grupami wskaźników, stanowiącym

i o przydatności wody są:a) wskaźniki fizyczne - temperatura,

barwa, zapach, mętność, smak;b) wskaźniki chemiczne – odczyn

pH, utlenialność, BZT5 - biochemiczne 5-cio dobowe zużycie

tlenu, ChZT - chemiczne zużycie tlenu, twardość (ogólna,

węglanowa, niewęglanowa, przemijająca), zasadowość oraz

zawartości: związków azotu, chlorków, siarczanów, żelaza,

manganu, fluoru, gazów rozpuszczonych w wodzie, pierwiastków

śladowych, substancji trujących oraz sucha pozostałość i strata

po prażeniu,c) wskaźniki biologiczne - zawartość bakterii w

objętości próbki wody.

Efekt cieplarniany – energia absorbowana przez ziemie

zostaje zamieniona a promieniowanie podczerwone i

wyprowadzona z powierzchni ziemii. CO2, CH2, - są to

gazy, które b.dobrze absorbują promieniowanie

podczerwone. Im wyższe stężenie CO2 w atmosferze

tym absorpcja będzie wyższa. Wzrasta energia kinetyczna

cząsteczek, które zaabsorbowały energię co powoduje

wzrost temperatury powietrza na świecie.

Utlenialność to wielkość wyrażająca ilość tlenu potrzebną

do utlenienia substancji organicznych i niektórych związków

nieorganicznych (np. soli żelaza (II), siarkowodoru, siarczków,

azotanów (III)) zawartych w wodzie Jest to umowny wskaźnik

określający zużycie manganianu(VII) potasu (nadmanganianu

potasu, KMnO4) przez łatwo utleniające się substancje chemiczne,

(ChZT) - umowne pojęcie oznaczające ilość tlenu (mg/dm³),

pobranego z utleniaczy (np. dichromiany (Cr2O72-), jodany

(V) (IO3-), manganiany (VII) (MnO4-)) na utlenienie związków

organicznych i niektórych nieorganicznych (np. siarczanów(IV),

siarczków, żelaza(II)) do najwyższego stopnia utlenienia.

Stosowane jako miara zanieczyszczeń w wodzie i ściekach.

BZTn (Biochemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) - to umowny

wskaźnik określający biochemiczne zapotrzebowanie tlenu,

czyli ilość tlenu wymaganą do utlenienia związków organicznych

przez mikroorganizmy (bakterie aerobowe). Wartość tę uzyskuje

się w wyniku pomiaru zużycia tlenu przez badaną próbkę wody

lub ścieków w ciągu 5 lub 20 dni jest wskaźnikiem czystości

wody i jakości oczyszczanych ścieków: im wyższa wartość

BZTn tym większe zanieczyszczenie.

Eutrofizacja mówiąc o procesach zachodzących w

wodach powierzchniowych pod tym pojęciem rozumiemy

wzbogacanie wód na drodze naturalnej lub sztucznej w

składniki pokarmowe i związany z tym nadmierny, masowy

rozwój roślin wodnych. Z przedstawionego wyżej powodu

wiążemy ten rozwój z nadmierną obecnością związków fosforu.

Dostępność związków pokarmowych i związana z tym

intensyfikacja rozwoju roślin wodnych w pierwszej fazie

wiąże się z poprawą stanu zanieczyszczenia wód związkami

azotu i fosforu, gdyż pierwiastki te zostają wbudowane w

biomasę, a zatem wartość ich stężenia w wodzie obniża się, .

Pojawia się też duża ilość tlenu, powodując często wzrost

stopnia nasycenia wody tlenem do wartości znacznie

przekraczającej 100%. Masowy rozwój glonów jest jednak

czynnikiem niepożądanym, gdy bowiem glony zaczynają

się ponownie rozkładać dochodzi do wtórnego zanieczyszczenia

wody, wzrostu biochemicznego zapotrzebowania tlenu i

gwałtownego spadku stopnia nasycenia wody tlenem

Budowa cząsteczki wody ( tlenku wodoru ) jest bardzo prosta,

a jednocześnie pod wieloma względami doskonała.wodór(H)

+ tlen(O) + wodór(H) = cząsteczkowy ładunek ujemny na części

cząsteczki zawierającej tlen -(H2O) lub cząstkowy ładunek

dodatni na części cząsteczki zawierający wodór ( H-O-H)

Cząstkowe ładunki dodatnie po stronie atomów wodoru i

cząstkowy ładunek ujemny po stronie atomu tlenu sprawiają,

że cząsteczka wody zachowuje się jak dipol elektryczny –

jest polarna ( ma budowę biegunową). Wiązania kowalencyjne

H-O są tu spolaryzowane i mają w jednej trzeciej charakter

wiązania jonowego W przyrodzie woda występuje w trzech

stanach skupienia : gazowym ( para wodna ), ciekłym i

stałym ( lód ), z których drugi jest najbardziej rozpowszechniony

.W utrzymaniu wody w postaci cieczy i lodu podstawową rolę

odgrywają wiązania wodorowe powstające między ujemnym

biegunem jednej cząsteczki a jednym z wodorów dodatniego

bieguna drugiej cząsteczki.

Tlen rozpuszczony pełni niezmiernie ważną rolę w życiu

organizmów wodnych i utrzymaniu właściwego stanu

sanitarnego wód powierzchniowych. Stężenie tlenu w

wodzie bliskie stanu nasycenia świadczy o dobrym stanie

wody, właściwie przebiegających procesach samo oczyszczania

i odpowiednim stanie flory i fauny wodnej. Źródła:

Rozpuszczanie tlenu z atmosfery, Proces fotosyntezy,