1 Charakterystyka wektoryzacji

Wektoryzacja- konwersja obrazu cyfrowego zarejestrowanego w postaci rastrowej na postać wektorową.

Etapy:

1. Skanowanie

2. Kalibracja

3. Wpasowanie rastra

4. Wektoryzacja

5. Edycja mapy

- kalibracja- przekształcenie obrazu rastrowego, polegającego na eliminacji błędów (deformacji materiałów na których wykonana była mapa i błędów procesu skanowania)

- wpasowanie- dostosowanie układu obrazu rastrowego do układu mapy numerycznej

Skanowanie przeprowadza się w przypadku:

- uzyskania podkładu dla innych typów danych mapy numerycznej

- jako produkt pośredni w procesie przetwarzania graficzno – numerycznego

Warunki wykorzystania materiałów kartograficznych do wektoryzacji:

- wysoka jakość obrazu mapy

- szerokość linii większa niż 0,1mm

W procesie skanowania powinny być dobrane parametry kontrastu, jasności i rozdzielczości.

Zbyt duża jasność = trudności w rozpoznawaniu niektórych elementów rysunku

Zbyt duży kontrast = rejestracja nieporządnych obiektów (kurz)

Rozdzielczość terenowa zeskanowanego obrazu zależy od rozdzielczości skanowania i skali mapy

Przykład:

Skala mapy 1 : 100 000

Rozdzielczość skanowania: 300dpi

Terenowy rozmiar piksela (cm) = Rozdzielczość skanowania (cale) x 2,5 x M skali mapy

TRP (cm) = (1/300) x 2,5 x 100 000 = ok. 800cm

TRP (m) = ok. 8m

ZALETY:

- nie wymaga dodatkowego sprzętu

- możliwa automatyzacja procesu

- bieżąca kontrola rysunku mapy

WADY:

- duża pracochłonność

- wymagane specjalistyczne oprogramowanie

- wymagane duże parametry obliczeniowe komputera

2 Charakterystyka digitalizacji

Proces digitalizacji obejmuje trzy podstawowe etapy :

1. Zebranie i ocena przydatności materiałów kartograficznych

• Ocena kartometryczności

• Ocena rysunku mapy

• Przygotowanie map do digitalizacji

2. Digitalizacja

- ułożenie materiału kartograficznego na blacie digitizera

• digitalizacja punktów łącznych

• ocena dostosowania układu współrzędnych mapy do układu współrzędnych opracowania

• Digitalizacja

3. Kontrola i edycja rysunku mapy

Digitalizacja map- rodzaje:

Digitalizacja manualna – konwersja mapy z postaci analogowej do cyfrowej

z udziałem operatora, który porusza kursorem po mapie umieszczonej na stole

digitizera lub wyświetlanej na ekranie monitora.

Digitalizacja ślepa – operator nie ma możliwości porównania oryginału

z graficznym obrazem wyników digitalizacji

Digitalizacja interaktywna – technika digitalizacji w której występuje dialog

między operatorem a komputerem

Digitalizacja półautomatyczna – technika digitalizacji, w której proces

śledzenia przebiegu linii jest sterowany automatycznie. Proces ten wymaga jednak

stałej obecności operatora.

Digitalizacja automatyczna – konwersja mapy do postaci cyfrowej z

zastosowaniem techniki, która wymaga niewielkiej lub żadnej interwencji operatora

Digitalizację przeprowadza się w przypadku:

- dokładność pozyskania informacji z materiałów kartograficznych jest wystarczająca,

- wymagany jest wektorowy format zapisu danych,

- nie ma możliwości pozyskania informacji przestrzennych z innych źródeł,

Błędy digitalizacji:

1. Niedociągnięcia linii

2. Przeciągnięcia linii

3. Powtarzanie fragmentu obiektu

Zalety digitalizacji

- Stosunkowo tani sprzęt

- Nie wymaga wysokiej jakości materiałów

źródłowych

- Niewielkie korekty po digitalizacji

- Wynik dygitalizacji w formacie wektorowym

Wady digitalizacji

- Duża pracochłonność

- Trudna do zastosowania dla obiektów ciągłych

3 Realizacja wymagań w sys. ewidencyjno-rejestrowym.

- Nowe pomiary w terenie jako podstawowy sposób pozyskiwania informacji przestrzennych z zachowaniem wysokiej, określonej przepisami dokładności;

- Uzupełnienie zasobów danych z innych źródeł, w tym map analogowych i rejestrów;

- Wybór platformy opracowania, umożliwiającej w szczególności łączne przetwarzanie informacji pozyskiwanych na podstawie nowych pomiarów i z innych źródeł, w tym z map analogowych i dokumentów opisowych;

- Rejestrację informacji w rozbudowanym systemie warstwowym z wyróżnieniem grup obiektów o wspólnych atrybutach;

-Kompletność mapy numerycznej, uzupełnionej informacjami opisowymi,

z możliwością sprawnej edycji w formie graficznej w wybranych dużych skalach

4 Realizacja wymagań w sys. inżynieryjno-projektowym.

-Tworzenie bazy przestrzennej do projektowania przez selekcję informacji z mapy numerycznej wchodzącej w skład istniejącego systemu ewidencyjno-rejestrowego i na podstawie pomiarów o podwyższonej dokładności;

- Uzupełnienie bazy geometrycznej o obiekty projektowane w systemie on-line lub przez przeniesienie z opracowań graficznych;

- Wybór platformy opracowania charakteryzującej się rozbudowanymi funkcjami programów grupy CAD;

- Wyposażenie systemu w procedury umożliwiające wielopłaszczyznową wizualizację przestrzenną projektowanych obiektów, edycję informacji przestrzennych niezbędnych do ich realizacji w terenie oraz rejestrację zrealizowanych obiektów w istniejącym systemie informacji przestrzennych

5 Podstawowe warunki realizacji w sys. ewidencyjno-rejestrowym.

-Lokalizacja w mapie numerycznej obiektów o ustalonym stanie prawnym i atrybutach technicznych;

- Rejestracja obiektów istniejących w terenie w układzie przestrzennym, wyselekcjonowanych zgodnie z przepisami, z wyróżnieniem stanu prawnego i atrybutów technicznych;

- Dostosowanie bazy opisowej do zawartości bazy geometrycznej;

- Gwarancja trwałości danych o charakterze prawnym, przy równoczesnym zapewnieniu aktualizacji ciągłej informacji o układzie przestrzennym.

6 Podstawowe warunki realizacji w sys. inżynieryjno-projektowym.

- Konieczność współpracy z systemem ewidencyjno-rejestrowym, zwłaszcza w zakresie transmisji informacji;

- Rejestracja obiektów z wyższą, niż zazwyczaj w innych systemach, dokładnością określoną przepisami geodezyjnymi i budowlanymi;

- Pobór danych do projektowania i lokalizacja projektowanych obiektów istniejącym układzie przestrzennym;

- Wbudowane w systemie procedury modelowania i wizualizacji danych przestrzennych w układach wielowymiarowych.

7 Wymień i zdefiniuj analizy przestrzenne w modelu wektorowym prostym;

8 Wymień i zdefiniuj analizy przestrzenne w modelu wektorowym

topologicznym;

- strefy buforowe

- analiza sieci,

- wyszukiwanie najkrótszej drogi,

- wyszukiwanie optymalnej drogi,

- wyszukiwanie najbliższych obiektów,

- analiza czasu dojazdu,

- zarządzanie infrastrukturą techniczną,

- analizy z wykorzystaniem geometrii analitycznej,

- wyszukiwanie obiektów z warunkiem geometrycznym,

9 Wymień i zdefiniuj analizy przestrzenne w rastrowym modelu rzeźby

terenu;

- analiza powierzchni,

- tworzenie stref buforowych,

- określanie sąsiedztwa,

- badanie gęstości

- analizy ukształtowania terenu,

- obliczenie spadków,

- nasłonecznienie,

- analizy widoczności,

- generowanie warstwic,

- algebra map

- klasyfikacja i reklasyfikacja wartości

- działania arytmetyczne na komórkach rastra

10. Jakie są działania na warstwach;

11 Wymień i zdefiniuj analizy przestrzenne z wykorzystaniem numerycznego modelu terenu.

- generowanie i modyfikowanie

trójwymiarowych modeli terenu

- interpolacja wartości i tworzenie przekrojów,

- obliczanie spadków,

- obliczanie ekspozycji,

- analizy widoczności,

- określenie rzeczywistej powierzchni, i objętości

- animacje i symulacja

- wizualizacja w układzie 3D

12 Jakie cechy dokumentów źródłowych należy uwzględnić przyskanowaniu i

wektoryzacji. ???

Warunki wykorzystania materiałów kartograficznych do wektoryzacji:

- wysoka jakość obrazu mapy

- szerokość linii większa niż 0,1mm

12 Ogólnie o układach współrzędnych w CIVIL 3D:

Współrzędne bezwzględne

Współrzędne bezwzględne odnoszone są do początku aktualnego lokalnego układu współrzędnych. Mogą być one wprowadzone w systemie AutoCAD w jednym z czterech używanych formatów.

1. Układ współrzędnych prostokątnych.

Zapis punktu: współrzędne x y z oddzielone przecinkami. Np. (45,50,78.5)

Określa położenie, mierzone jako odległość od punktu 0,0 w aktualnym lokalnym układzie współrzędnych.

1. Układ współrzędnych biegunowych.

Zapis punktu: odległość od początku układu poczym znak „<” i wartość kąta. Np. (567.43<50)

Określa położenie, mierzone jako odległość i kąt od punktu 0,0 w LUW

1. Układ współrzędnych walcowych.

Zapis punktu: odległość d od początku układu współrzędnych, poczym znak „<” i wartość kąta oraz „przecinek” i wartość współrzędnej „z”. Np. (15.98<45,100.70)

1. Układ współrzędnych sferycznych.

Zapis punktu: odległość „d”, znak mniejszości ”<” i kąt poziomy, znak mniejszości „<” i kąt pionowy. Np. (15.98<40<30)

Współrzędne względne

Wprowadzanie współrzędnych względnych (względem ostatnio wskazanego) polega na wprowadzeniu wartości poprzedzonych znakiem @ np. :

@25.65,12.89

@ 45.98<54