Wstępna analiza rachunku zysków i strat w spółce Cadbury Wedel Sp. z o.o.

Wykres 1 Przychody i koszty ogółem

W analizowanych latach 2006-2008 obserwujemy tendencję wzrostową zarówno w przychodach jak i w kosztach. W 2007 roku można zauważyć delikatny spadek obu pozycji, jednakże był on na tyle niewielki, że w kolejnym roku przychody i koszty zdecydowanie przewyższyły te z roku 2006. Wzrost tych pozycji był spowodowany rozbudową spółki (budową nowych fabryk i rozbudową starych). Sądzę, że jest to pozytywne zjawisko, ponieważ firma się rozwija i w przyszłości dzięki efektowa skali będzie mogła obniżyć koszty.

Wykres Struktura przychodów

Na sporządzanym zestawieniu zysków i start widać, że przychody netto za sprzedaży produktów, towarów i materiałów stanowiły od 97,5% do 98,5% przychodów ogółem. Jest to sytuacja charakterystyczna dla przedsiębiorstwa produkcyjno handlowego. Taki stan rzeczy oceniam pozytywnie, ponieważ świadczy to o ściślej specjalizacji spółki i ograniczeniu pozyskiwania dochodów do głównej działalności. Dobrze, że przedsiębiorstwo skupia się na tym co robi najlepiej i nie zajmuje się spekulacjami na giełdzie, czy innymi mocno niepewnymi inwestycjami. Widać również, że na przestrzeni omawianych lat przychody ze sprzedaży rosły ( w 2007 roku spadek o niecałe 2%, a w 2008 roku wzrost o ponad 13%). Jest to kolejny dowód na to, że spółka jest w dobrej kondycji i rozwija się w pożądanym kierunku.

Pozostałe przychody operacyjne odgrywały marginalne znaczenie 0,5%-1,5% procent. Co istotnie nie pochodzą one za zbycia niefinansowych aktywów trwałych. Spółka jest w dobrej sytuacji i nie musi wyprzedawać majątku. Wręcz przeciwnie powiększa się.

Troszkę większe znaczenie miały przychody finansowe 0,5%(2007 roku) do 4% (w 2008 roku). Pochodziły one głównie z innych źródeł. Można domyślać się, że były to transfery od zagranicznych oddziałów Cadbury, przeznaczone na dofinansowanie budowy fabryki gumy do żucia.

Wykres Struktura kosztów

W strukturze kosztów przeważały koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów, co jest normalne dla tego typu działalności. Godne podkreślenia jest to, że ich udział na przestrzeni lat 2006-2008 malał. Jak również istotne jest to, że koszty nie rosły tak szybko jak przychody. Wartość sprzedanych towarów i materiałów stanowiła nieznaczny udział w strukturze kosztów, co jest bezpośrednio związane ze specjalizacją produkcji w przedsiębiorstwie. Głównym kosztem był koszt wytworzenia co jest jak najbardziej naturalne.

Duże znaczenie w strukturze kosztów odgrywały koszty ogólnego zarządu. Ich udział w strukturze wzrósł z 23,5% w 2006 roku do 28,5% w 2008roku. Wzrost widać też w dynamice. W 2007 roku koszty wzrosły o 7,5%, a w 2008 o aż 23,5%. Zwiększenie wartości tych kosztów w roku 2008 miało miejsce na skutek podniesienia wartości podatków i opłat, a także wynagrodzeń pracowników.

Trzecią co do wielkości pozycją kosztów były koszty sprzedaży. Ich udział w strukturze wyniósł 22% w 2006 roku i 20,5% w 2008. Mimo tendencji spadkowej jeśli chodzi o udział w strukturze, wartościowo nie widać dużych zmian. W 2007 roku koszty spadały, żeby w 2008 wzrosnąć do niemalże wyjściowego poziomu. Sądzę, że koszty sprzedaży na poziomie około jednej piątej wszystkich kosztów jest jak najbardziej odpowiednie dla przedsiębiorstwa produkcyjno handlowego.

Pozostałe koszty były mniej istotne. Wynosiły około 2 % wszystkich kosztów.

	2006	2007	2008
$$\frac{\mathbf{\text{zysk}}\mathbf{\ }\mathbf{z}\mathbf{\ }\mathbf{\text{dzia}}\mathbf{l}\mathbf{\text{alno}}\mathbf{s}\mathbf{\text{ci}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{operacyjnej}}\mathbf{\text{\ \ }}}{\mathbf{\text{wynik}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{ze}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{sprzeda}}\mathbf{z}\mathbf{y}}\mathbf{\bullet}\mathbf{100}\mathbf{\%}$$	92,63%	61,31%	61,12%
$$\frac{\mathbf{\text{wynik}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{brutto}}\mathbf{\text{\ \ }}}{\mathbf{\text{wynik}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{ze}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{sprzeda}}\mathbf{z}\mathbf{y}}\mathbf{\bullet}\mathbf{100}\mathbf{\%}$$	89,69%	45,09%	94,10%
$$\frac{\mathbf{\text{\ \ }}\mathbf{\text{wynik}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{brutto}}}{\mathbf{\text{wynik}}\mathbf{\ }\mathbf{z}\mathbf{\ }\mathbf{\text{dzia}}\mathbf{l}\mathbf{\text{alno}}\mathbf{s}\mathbf{\text{ci}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{operacyjnej}}}\mathbf{\bullet}\mathbf{100}\mathbf{\%}$$	96,83%	73,56%	153,96%
$$\mathbf{\text{ESP}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{\text{podatek}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{dochodowy}}\mathbf{\text{\ \ }}}{\mathbf{\text{zysk}}\mathbf{\ }\mathbf{\text{brutto}}}\mathbf{\bullet}\mathbf{100}\mathbf{\%}$$	29,78%	31,71%	24,06%

W każdym z analizowanych lat część zysku ze sprzedaży była przeznaczana na pokrycie kosztów pozostałej działalności operacyjnej. W 2006 niewielka część zysku została przeznaczona na pokrycie tych kosztów. Jednakże w kolejnych dwóch latach, aż 39% zysku została wytracana przez straty na działalności operacyjnej. Nie jest to jednak niekorzystna sytuacja, biorąc pod uwagę to, że spółka systematycznie inwestuje i powiększa swoją skalę działania. Można liczyć na to, że po zakończeniu inwestycji sytuacja się unormuje.

Z relacji zysku brutto do wyniku ze sprzedaży, wynika że w latach 2006 i 2008 niewielka część zysku z działalności podstawowej, musiała zostać przeznaczona na pokrycie strat z innych działalności. W 2007 roku znacznie ponad połowa zysku ze sprzedaży została strawiona przez pozostałe koszty. Pozytywne jest to że po bardzo nie korzystnym roku 2007 firma w 2008 roku, szybko odrobiła straty i w tym roku niecałe 6% zostało przeznaczone na pokrycie kosztów.

Wynik brutto do wyniku z działalności operacyjnej pokazuje co działo się z zyskiem w kolejnych etapach rachunku zysków i strat. A ponieważ spółka nie poniosła zysków ani strat nadzwyczajnych, współczynnik ten pokazuje jaki wpływ na zysk miała działalność finansowa. W latach 2006 i 2007 spółka poniosła stratę na działalności finansowej. Natomiast w 2008 roku przedsiębiorstwo odnotowało zysk na tej działalności. Oznacza to, że wystąpił pozytywny efekt działalności finansowej.

Efektywna stopa podatkowa na przestrzeni analizowanych lat była wyższa od nominalnej stopy podatkowej. Nie jest to pozytywna sytuacja, ponieważ przedsiębiorstwo płaci wyższe podatki niż, jest to konieczne. Przez to ponosi koszt alternatywny wydanego kapitału. W pierwszych dwóch latach efektywna stopa procentowa wyniosła ok. 30% W ostatnim roku spadła do 24%. Na przestrzeni analizowanych lat przedsiębiorstwo tworzyło rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego, występowały dodatnie różnice przejściowe oraz miała miejsce zawyżona wycena wartości aktywów. W ostatnim roku część rezerw została rozwiązana dlatego efektywna stopa podatkowa trochę spadła.