CD5.

Przedłużanie się stanów impasu wywołuje szereg niepożądanych reperkusji w obrębie system społecznego. Niejednokrotnie korzystniejsze jest przyjecie jakiegokolwiek rozwiązania , niż utrzymywanie się stanu bezwładu decyzyjnego . w wielu jednak przypadkach próba przezwyciężenia wzajemnego impasu stron za pomocą konfliktu społecznego okazuje się nieudana . po pierwsze siły obu stron mogą być zrównoważone a takich przypadkach następuje rozszerzenie zakresu sporu na dziedziny dotychczas niezwiązane z nim.

Po drugie w przypadku nierównych proporcji sil zwycięstwo jednej strony wcale nie musi oznaczać rozwiązania problemów które dany konflikt zrodził . przezwyciężeni impasu nawet jeśli uda się je na tej drodze osiągnąć Może okazać się na tej drodze problemem drugoplanowym . znamionować może stan kryzysu istniejącego typu ładu społecznego oraz załamanie się dotychczasowego etosu wartości i ideałów.

Funkcjonowanie systemu społecznego , a zwłaszcza w fazie dynamicznych przekształceń, wiąże się z koniecznością przezwyciężenia wyłaniających się sprzeczności uzgadniania odmiennych opcji , godzenie rozbieżnych interesów . być może jednak aby doszło do przezwyciężenia istniejących rozbieżności , niezbędne jest ujawnienie nieskuteczności działań opartych na konflikcie . jedynym pozytywnym następstwem konfliktu jest w takim przypadku zmiana dokonująca się w obrębie podmiotów uczestniczących w konflikcie dotycząca miedzy innymi oceny sytuacji sposobu postrzegania partnera , uznawania przekonań itp. Zmiany te warunkują możliwości rozwiązania konfliktu.

Wykład 6

Truizmem wydaje się stwierdzenie ze każdy konflikt prędzej czy później musi się zakończyć . nie zawsze jednak to zakończenie nastepuje w momencie kiedy oczekują tego zaangażowane strony . często nie wiadomo czy konflikt się zakończył czy wkroczył w inna fazę . wylania się pytanie kiedy konflikt uznać za zakończony.

W sytuacji gdy zachodzi zgodność nie można wykluczyć ze ocena ta ulegnie zmianie w przyszłości i konflikt wydawać by się mogło zakończony- odżyje.

Odwrotny przypadek występuje gdy obie strony maja świadomość Istnienia konfliktu nie uważają go za zakończony jednak faktycznie nie podejmują żadnych działań skierowanych przeciwko rywalowi . formalnie wiec konflikt trwa , jednak w rzeczywistości wygasł . jest to trwały rozejm , gdy strony nie maja sił i ochoty na działanie .

Odpowiedz na pytanie kiedy konflikt się zakończył nie jest prostsza . zwłaszcza ze te zakończenia mogą przybierać różne formy .

Wydawać się może ze najprościej za zakończenie konfliktu uznać moment i sytuacje gdy usunięte zostają przyczyny , które do konfliktu doprowadziły. Nie zawsze stronom udaje się dotrzeć do faktycznych przyczyn konfliktu , często poruszają się one wyłącznie w sferze derywacji. W przypadku takim konflikt musiałby być niejako nierozwiązywalny.

Konflikt nie zawsze rozwiązuje przyczyny które uległy u podstaw jego zajścia . może się zdarzyć tak ze konflikt się skończył , a przyczyny do niego doprowadzające istnieją nadal. Usuniecie przyczyn niektórych konfliktów wymagać może strukturalnych zmian całej rzeczywistości społecznej , a to oznacza niemożność ich zakończenia . występowanie strukturalnych sprzeczności wiązałoby się z brakiem możliwości zakończenia konfliktów przez nie zrodzonych co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy.

Paradoksalnie można zauważyć ze konflikt nie tyle usuwa przyczyny , które doprowadziły do jego zajścia , ile powodują zmianę oceny ich ważności, dokonywanej przez strony. Jest to istotna funkcja pełniona przez to zjawisko . polega na zmianie dokonującej się w obrębie podmiotów zaangażowanych w konflikcie . zmiana ta w gruncie rzeczy umożliwia zakończenie konfliktu w wielu przypadkach jest tego nieodzownym warunkiem . ta dokonująca się zmiana umożliwia w efekcie zaprzestanie działań skierowanych przeciwko drugiej stronie.

Forma zakończenia

Konflikt jest zakończony wówczas gdy uda się doprowadzić do jego rozwiązania lub co najmniej do zaprzestania otwartej walki miedzy stronami.

Zakończenie konfliktu przybiera różne formy. W przypadku kontaktów interpersonalnych D.R Paterson wyróżnia pięć rodzajów zakończenia: SEPARAJCĘ, DOMINACJĘ, KOMPROMIS, CALKOWITĄ ZGODĘ i STRUKTURALNĄ POPRAWĘ.!

Jeśli akceptować pogląd że uogólnienie konfliktów interpersonalnych na pozostałe rodzaje konfliktów jest uprawnione , to trzeba przyjąć ze konflikty zachodzące miedzy zbiorowościami mogą Kończyc się w podobny sposób. „dominacja” oznacza całkowite zwycięstwo jednej ze strony. „separacja”- ograniczenie wzajemnych kontaktów , prowadzi do wielu mogących stać się czynnikiem wiodącym na powrót do otwartego konfliktu.

Można wyróżnić cztery sposoby reagowania stanowiące różne typy jego zakończenia: 1) znalezienie rozwiązania

2) perswazja

3) przetarg

4)”politykowanie” .

Dwa pierwsze sposoby są określane jako „postępowanie analityczne” pozostałe dwa natomiast jako „przetarg”. Należy dodać ze konflikty międzygrupowe rozwiązywane są w drodze przetargu, a konflikty osobiste w drodze analizy konfliktu

Rozwiązanie i Regulacja konfliktu jest następstwem „sprzeczek” które już zaistniały. Zajście konfliktu nie jest procesem nieuchronnym. Na to zjawisko można oddziałowywać. Świadczą o tym dyskusje w kręgu „zawodowych rewolucjonistów” zmierzających do świadomego wywołania wybuchu rewolucji umożliwiającej zmianę ukształtowania porządku społecznego.

Z drugiej strony wskazuje się czynniki uniemożliwiające zajście rewolucji . specjaliści wyróżniają następujące sposoby 1) eliminacja przywódców 2)uwzględnienie odpowiednio zmodyfikowanej wersji celów grupy przeciwnej 3)kanalizowanie niezadowolenia i kreowanie go przeciwko mniejszościom. Tego typu sposoby mogą być stosowane również po to aby nie dopuścić do wybuchu innych rodzajów konfliktów np. strajk.

Ujecie psychospołeczne kładzie nacisk na zmianę postaw stron mogących brać udział w konflikcie. Ma to prowadzić do usuwania uprzędzeń , wrogości , przemocy i agresji w stosunkach międzyludzkich .

Regulacje i rozwiązywanie konfliktów dotyczą tych konfliktów, którym udało się zapobiec . Rozwiązywanie konfliktów to usunięcie czynników które doprowadziły do jego zajścia i zaniechanie wrogich działań skierowanych przeciwko drugiej stronie. Regulacje to świadome oddziaływanie przez stronę niezaangażowana lub przez samych uczestników na przebieg konfliktu w celu ograniczenia jego gwałtowności i natężenia , jak również skrócenia czasu jego trwania.

Ograniczenie gwałtowności i natężenia konfliktu można uzyskać miedzy innymi przez 1) ograniczenie zasięgu konfliktu tj. liczby uczestników i przedmiotów sporu.

2) ograniczenie stosowanych Śródków walki – chodzi zarówno o środki techniczne jak i rodzaj działań.

3) wyraźne określenie przeciwnika

4)nawiązywanie kontaktów miedzy stronami –pomaga to w uniknięciu nieporozumień

5)obiektywne przedstawienie przeciwnika i jego działań –przeciwdziała się tworzeniu zniekształconych wyobrażeń o antagoniście.

Postawienie celu nadrzędnego przed stronami zaangażowanymi w konflikt okazało się jedynym skutecznym sposobem pozwalającym na jego przezwyciężenie . niekiedy podkreśla się ze stosowanie techniki celu nadrzędnego możliwe jest jedynie w sytuacjach gdy strony konfliktu są funkcjonalnie uzależnione od siebie , a osiągniecie celu nadrzędnego jest pożądane przez obie grupy.

Aby nastąpiło zaniechanie konfliktu i podjecie współdziałania , spełnione musza zostać określone warunki . istotną role odgrywa wielkość …….- żadna ze stron nie może Mieć wątpliwości ze zaistniała sytuacja stanowi faktyczne zagrożenie . musza istnieć drożne kanały komunikacyjne pozwalające na wypracowanie przynajmniej minimum zaufania do drugiej strony.

Zewnętrzne Zagrożenie może ułatwić zakończenie konfliktu jednak nie zawsze dokonuje się to w sposób automatyczny.

Innym sposobem regulacji jest instytucjonalizacja konfliktu lub „oswojenie” bądź „udomowienie” konfliktu. Utworzenie stałych przedstawicielstw stron pozostających w konflikcie , których zadaniem jest skuteczna realizacja interesów reprezentowanych grup, stwarza się szanse ograniczania gwałtowności i natężenia konfliktu. W takich przypadkach porozumienie wypracowuje się na drodze negocjacji , a nie bezpośrednio konfrontacji . groźba otwartego konfliktu w przypadku silnego poparcia swoich reprezentantów ze strony zbiorowości stanowi jedynie argument przetargowy . instytucjonalizacja konfliktu umożliwia zapobieganie wybuchowi konfliktu.