Wykład 5
Pomiary prędkości przepływu wód podziemnych
stosuje się metodę bezpośredniego jej pomiaru. Metoda indykatorowa lub wskaźnikowa polega na wprowadzeniu do wody podziemnej łatwo rozpoznawalnego wskaźnika i obserwowaniu w jakim czasie pojawi się on w określonej odległości wskaźnika wprowadzony jest do otworu obserwacyjnego od wskaźnikowego wynosi od kilku do kilkudziesięciu metrów. W zależności od przepuszczalności warstwy wodonośnej. Obserwacje prowadzimy w otworach obserwacyjnych położonych na kierunku filtracji.
Ze względu na rodzaj wprowadzonego wskaźnika rozróżnia się metody:
a) chemiczna
b) kolorymetryczna
c) elektrolityczna
d) potencjału elektrycznego
e) izotopowa
Ad. a
Wprowadza się do wody łatwo rozpuszczalny wskaźnik chemiczny (chlorek sodu lub NH3Cl) w postaci gotowego stężonego roztworu
Ad. b
Wprowadzamy barwnik i obserwujemy w jakim czasie dopłynie do otworów obserwacyjnych.
Metoda naturalnego przepływu strumienia
01, 02 – otwory obserwacyjne
Schemat wyznaczania czasu przepływu wskaźnika
J – spadek hydrauliczny
Studnia pojedyncza, woda o zwierciadle swobodnym
So – depresja
Rodzaje przepływu wód podziemnych
Podział filtracji ze względu na powiązanie spadku hydraulicznego z prędkością przemieszczania się wód podziemnych:
- filtracja linearna
- filtracja prelinearna
- filtracja postlinearna
Ze względu na zmienność parametrów ruchu w czasie w wzdłuż drogi przepływu
- filtracja ustalona – parametry ruchu w danym punkcie strumienia nie zmieniają się w czasie
- filtracja nieustalona – parametry zmieniają się w czasie
Ruch wody podziemnej laminarny – cząstki wody poruszają się w uporządkowany sposób, taki ruch podlega liniowemu prawu Darcy’ego.
Ruch wody podziemnej turbulentny – ze wzrostem prędkości ruch cząstek wody staje się chaotyczny. Opisuje go równanie Chezy-Krasnopolskiego
kf- współczynnik fluacji
Schematyzacja warunków hydrogeologicznych obejmuje:
- budowę geologiczną
- warunki geologiczne
- cechy filtracyjne
- warunki zasilania i drenażu
- warunki brzegowe i początkowe
Przepływ strumienia wód podziemnych
Równanie opisujące ustalony przepływ płaski strumienia wód podziemnych
T – przewodność warstwy [m2/s]
H – wysokość hydrauliczna (napór) [m]
W – intensywność infiltracji [m/s]
W strumieniu jednowymiarowym, naporowym jednostkowy wydatek wyraża się: (q)
Schemat strumienia płaskiego o napiętym zwierciadle (rys)
Schemat strumienia płaskiego o swobodnym zwierciadle
Schemat jednowymiarowego wielowarstwowego strumienia filtracyjnego
Wydatek jednostkowy strumienia równy jest sumie wydatków jednostkowych poszczególnych warstw i jest opisywany za pomocą wzoru:
Dopływ wód do studni:
W czasie próbnego pompowania wody w studni występują następujące zmiany:
- zmiana pierwotnego strumienia filtracyjnego w strumień dopływający radialnie do studni
- obniżenie wysokości hydraulicznej – depresja zwierciadła
Kształt strumienia filtracji zależy od:
- pierwotnego strumienia filtracyjnego
- kształtu, rodzaju i odległość do studni granic obszaru filtracji
- stopnia nafiltrowania warstwy wodonośnej
- rodzaj dopływu wody do studni (przez ścianki boczne, dno, ścianki boczne i dno)
- oddziaływania innych ujęć
- powierzchnia depresyjna ma kształt leja o różnej regularności. Odległość studni do granic leja depresji nazywamy zasięgiem leja depresyjnego lub zasięgiem oddziaływania studni.
Dopływ do pojedynczej studni zupełnej:
Dopływ wód podziemnych do studni uzależniony jest od szeregu czynników; uwzględnianie tych czynników wpływa w dużym stopniu na dokładność wyliczeń. Podstawowe z tych czynników, to:
- hydrauliczny charakter poziomu wodonośnego (naporowy, swobodny, mieszany)
- charakter ruchu wód podziemnych (lamin)
- warunki hydrodynamiczne studni (dogłębienie, nafiltrowanie)
- istnieje lub brak współdziałania studni między sobą
- wpływ dodatkowych źródeł zasilania warstwy wodonośnej
- ograniczenie rozprzestrzeniania warstwy wodonośnej
obliczenia dopływu do studni związane jest z obraniem odpowiedniego schematu obliczeniowego; zakładając często uproszczenie panujących warunków przepływu wód podziemnych.
Rozpatrując powierzchnię walcową położoną w odległości x od otworu przepływa stała ilość wody.
Wielkość powierzchni walcowej wynosi:
Prędkość Darcy’ego
Po przekształceniach i scałkowaniu obu stron równania w przedziałach x=r do x=R oraz z=h do z=H otrzymujemy wzór na wydatek pojedynczej studni do poziomu wodonośnego o zwierciadle swobodnym.
Wzór na wydatek pojedynczej studni dla poziomu wodonośnego o zwierciadle naporowym.
hr – wysokość zwierciadła statyczne
ho – wysokość zwierciadła dynamicznego
Przy studni niezupełnej należy uwzględnić miąższość warstwy wodonośnej.
Dopływ do pojedynczej studni niezupełnej
Oblicza się go za pomocą wzorów, analogicznych jak dla studni zupełnej z uwzględnieniem poprawki Forchheimera. Wydatek studni niezupełnej Qn:
Qn=Q*b
Q – wydatek studni zupełnej [m3/a]
b – poprawka Forchheimera