Rozdział 6- Treści programowe wychowania w przedszkolu

1.Struktura i zakres treści programowych w przedszkolu:

Treści dzielą się na:

-wychowanie umysłowe- obejmuje rozwijanie mowy i myślenia( edu. polonistyczna), poznawanie stosunków jakościowych i ilościowych i kształtowanie pojęć matematycznych(edu. Matem.) oraz poznawanie przyrody(e.przyrodnicza). W zakresie tego wychowania dziecko kończące naukę w przedszkolu, a rozpoczynające w szkole powinno: zwracać się bezpośrednio do rozmówcy, starać się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym, mówić płynnie niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji, uważnie słuchać, pytać o niezrozumiałe fakty i formułować dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach, w zrozumiały sposób mówić o swoich potrzebach i decyzjach, słuchać i starać się zrozumieć innych , gdy opowiadają o tym czego pragną i do czego dążą, przewidywać w miarę swych możliwości jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach- wnioskowanie o wprowadzonych i obserwowanych zmianach, grupować obiekty w sensowny sposób i formułować uogólnienia typu „to do tego pasuje”, „te obiekty są podobne, a te inne”- itd.,patrz podstawa programowa!!!!!PP

-w. estetyczne- dz. Powinno: wiedzieć jak należy zachować się na uroczystościach np. na koncercie, w teatrze, na festynie itd. , odgrywać role w zabawach parateatralnych, śpiewać, tworzy muzykę, słuchać w skupieniu, dostrzegać zmiany dynamiki i tempa, swobodnie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych, przejawiać zainteresowanie malarstwem rzeźba itd..-PP

-w. społeczno- moralne- umie przedstawić się, adres zamieszkania i wiedzieć komu można udzielać takich info a komu nie, przestrzegać reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej, współdziałać, rywalizować/ w miarę samodzielnie Radzic sobie w sytuacjach życiowych, przewidywać skutki zachowań, wiedzieć, że nie należy chwalić się bogactwem, wymieniać imiona i nazwiska rodziców, czym się zajmują gdzie pracują, znać godło i flagę państw, znam nazwę miejscowości w której mieszkają, orientować się w rolach społecznych np. policjant, strażak..itd. -PP

-w. zdrowotne- umie poprawnie się umyć wytrzeć, poprawnie zachować przy stole posiłku, korzystać z toalety, ubrać się, rozebrać, utrzymać porządek, dba o zdrowie- orientuje się w zasadach zdrowego żywienia, dostrzega związek miedzy choroba a leczeniem, sprawne fizycznie, zahartowane, wie jak zachować się w sytuacji zagrożenia gdzie otrzymać, prosić o pomoc, bezpiecznie porusza się po drodze, zna zagrożenia płynące ze świata zewnętrznego, wie, że nie można samemu zażywać lekarstw i środków chemicznych, próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas w przedszkolu ,domu , ogrodzie, wie gdzie będzie bezpiecznie mógł się bawić a gdzie nie.

2. Treści edukacji polonistycznej- rozwijanie mowy i myślenia. Kierowanie rozwojem myślenia dzieci ma na celu doskonaleniu procesów spostrzegania, analizy i syntezy, abstrahowania, uogólniania, porównywania, klasyfikowania, , rozwijaniu myślenia logicznego, wnioskowania i uzasadniania. Kształtowanie mowy przyczynia się do rozwoju tych procesów poznawczych, a także wzbogacanie słownictwa, wymowy i gramtycznej poprawności wypowiedzi, umiejętności swobodnego wyrażania myśli i uczuć, budzenie wrażliwości na piekno języka ojczystego, kształtowanie kultury słowa i przyzwyczajanie do obcowania z różnymi formami literatury dziecięcej. Na rozwój mowy dziecka bezpośredni wpływ na mowa otoczenia i uczenie się przez nąsladownictwo, a zatem nauczyciel powinien pięknie się wysławiać bedąc tym samym wzorem do naśladowania dla dziecka. Etapy kształcenia języka: 1) stymulowanie jego potrzeby mówienia w róznych codziennych sytuacjach okolicznościowych , co jest naturalnym ćwiczeniem językowym, np. w zabawach tematycznych, konstrukcyjnych, plastycznych, ponieważ dzialanie wraz z manipulacja wywołuje u dziecka potrzebę wypowiadania myśli i skłania je do mówienia. Z wiekiem potrzeba mówienia u dzieci wyraza się w pytaniach zadawanych nauczycielowi, w rozmowach i dyskusjach z rówieśnikami. Takie sytuacje okolicznościowe są okazją dla nauczyciela do zaobserwowania poziomu rozwoju mowy u dziecka, zasobu jego słownictwa, oceny poprawności gramatycznej itd. 2) Rozwijanie mowy dialogowej ,przekazywanie myśli i uczuć u dziecka poprzez rozmowy z dziećmi.- przyswajaja kulture rozmowy, umijetność słuchania, rozwijają myślenie, poszerzają zasób słow itd. Pytania stawiane dzieciom powinny mieć charakter otwarty, by skalniac je do dłuższych wypowiedzi i pobudzac ich myslenie, nie mogą być takie na które odpowiedz jest tylko tak lub nie.(to wiadomo:D) heh. 3) Opowiadania- sluża przyzwyczajaniu dzieci do tworzenia dłuższych i poprawnych wypowiedzi. Temat zwykle inicjuje nauczyciel i powinien byc związany z życiem codziennym dzieci, ale także obrazkow, wlasnych wytworów plastycznych, audycji radiowych i TV, teatrzyków, utworów literackich itp. Najtrudniejszą dla dziecka formą wypowiedzi jest opowiadanie na temat dowolny, wybrany z własnej inicjatywy.Ich opowiadania stanowia na ogol ciąg zdań pojedynczych, często równoważników, z dużą ilością zaimków typu „on”, „ten”, w czasie teraźniejszym, mimo iż dziecko opowiada o zdarzeniach z przeszłości. Wypoiwiedzi te zwykle maja zabarwienie emocjonalne, i bywają uzupełnianie pantomimiką , gestem. Z tego powodu opowiadan dzieci nie należy przerywac i korygowac ich mowy, lecz zachęcać do bardziej szczegółowego wyrazania niektórych fragmentow. 4)Kształcenie języka pod względem słownikowym i gramatycznym- uaktywnianie słownika dzieci, przyswajanie nowych pojedynczych wyrazów i związków frazeologicznych. Zatem Rozwijanie mowy i myślenia dzieci w wieku przedszkolnym dotyczy budowy słowotwórczej wyrazów, rozróżniania znaczenia wyrazów pokrewnych i rozumienia zachodzących miedzy nimi związków etymologicznych. Nowe słowo należy przedszkolakom wyjaśnić za pomoca innych znanych słowi utrwalic za pomoca ćwiczen prowadzonych w formie zabaw. W ćwiczeniach językowych można wykorzystać zabawy słowne połaczone z czynnościami, np.”zabawa w sklep, w pocztę”, ilustracje, gry stolikowe, loteryjki, zagadki, polecenia, pytania i odpowiedzi. 5) Kształcenie fonologicznej warstwy języka- ma na celu doskonalenie mowy, słuchu fonematycznego i podstaw kultury żywego słowa. Trzeba doskonalić prawidłową wymowę poprzez doskonalenie narządów artykulacyjnych poprzez ćwiczenia ortofoniczne- słuchowe, oddechowe, narządów artykulacyjnych, sluchu fonematycznego.(patrz notatki Misiak):P

3. Treści edukacji matematycznej- poznawanie stosunków jakościowych i ilościowych oraz kształtowanie pojęc matemtycznych. 1- Poznanie przedmiotów i ich cech jakościowych( wielkość, ciężar, pojemność, kształt, długość, szerokość, wysokość). 2- Przestrzeń, którą przedmioty zajmują- ich położenie w stosunku do innych przedmiotów lub układów odniesienia oraz kierunek przemieszczania się przedmiotów w przestrzeni. Kształtowanie pojęc dotyczących położenia przedmiotu ma na celu wyrobienie umiejętności posługiwania się takimi określeniami jak: nad, pod, za, obok, miedzy, wyżej , niżej, na prawo, na lewo od, bliżej, dalej, wewnątrz, na brzegu, itd. 3) Do OKRESLANIA CZASU stosuje się wyrażenia: długo-dłużej, krótko- krócej, teraz- przedtem, potem, najpierw, szybko- wolno, rano, południe, wieczór, dzisiaj, wczoraj, jutro. W czasie zajęć i zabaw dzieci ćwiczą posługiwanie się nazwami dni tygodnia z zachowaniem ich właściwej kolejności, pór roku ze znajomością ich cech charakterystycznych, poznają nazwę aktualnego miesiąca. Określenie trwania różnych czynności ćwiczone jest przez OBSERWOWANIE PRZESUNIEĆ WSKAZÓWEK ZEGARA NA TARCZY (STĄD- DOTĄD) np. podczas jedzenia, sprzątania, ubierania. 4) Ćwiczenia orientacyjne służą przygotowaniu do nauki geometrii- w przedszkolu polega ona na zapoznaniu z podstawowymi figurami geometrycznymi, płaskimi i przestrzennymi jak: koło, prostokąt, kwadrat, trójkąt, kula, sześcian, układaniu z nich różnych kompozycji przestrzennych i płaskich oraz rozpoznawaniu ich w otoczeniu i nazywaniu. 5) W toku doświadczeń dzieci wyodrębniają ZBIORY I PODZBIORY- klasyfikują i segregują rózne przedmioty i figury geometryczne według wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia itp., klasyfikują je ze względu na dwie cechy jednoczesnie. Określają, które przedmioty spełniają dwa dane warunki, co jest przygotowaniem do pojęcia CZĘŚCI WSPÓLNEJ ZBIORÓW. 6)Kształtowanie pojęcia liczby elementów zbioru- ocenianie na oko liczby elementów zbioru( dużo, mało, tyle samo), poprzez badanie czy dane zbiory są równoliczne lub nierówno liczne za pomocą ustawiania ich elementów w pary lub posługując się innymi formami przyporządkowania i przeliczania elementów. Klasyfikowanie zbiorów wg wzrastającej lub malejącej liczby elementów służy przygotowaniu dzieci do rozmumienia, że w ciągu liczb występują dwie relacje- każda liczba jest o jeden wieksza od poprzedniej i o jeden mniejsza od nastepnej. 6) Opanowanie przez dzieci umiejętności porównywania liczebności zbiorów jest wprowadzeniem do ARYTMETYKI LICZB NATURALNYCH. Przedszkolaki ucza się posługiwac liczebnikami głownymi i porządkowymi w zakresie 10 w związku z analizą sytuacji przedstawionej na konkretach lub graficznie- bo jak wiadomo myslenie dziecka w tym wieku jest konkretno- wyobrażeniowe::D Łączenie i rozłączanie zbiorów przygotowuje do dodawania i odejmowania liczb naturalnych. Wszystkie ćwiczenia związane z poznawaniem stosunków jakościowych i ilościowych oraz kształtowaniem pojęć matem. powinny być wplecione do zabaw przedszkolnych, począwszy od zabaw dzieci 3-letnich. Służą temu również rozmowy, opowiadania i zagadki, objaśnienia i instrukcje, ogladanie obrazków, różne gry i zabawy dydaktyczne, spacery , wycieczki, czynności samoobsługowe itd.

4. Treści edukacji przyrodniczej- obejmuje poznawanie otoczenia 1)społecznego(środowisko przedszkolne i rodzinne dziecka/środ. Społeczne w którym wzrasta/imię i nazwisko, pełny adres domowy, pomieszczenia przedszkolne, czynności wykonywane przez nauczyciela, niektóre prace gospodarcze dzieci/ zaznajamianie z pracą w różnych punktach usługowych, działach przemysłu, handlu i na roli/ środki lokomocji, transportu, miejsca użyteczności publicznej/ znajomośc znaków pieszego i kołowego ruchu drogowego) 2) technicznego( zapoznanie ze źródłami energii i formami ich wykorzystania- głownie prąd elektryczny/ rozwijanie zainteresown technicznych poprzez posługiwanie się sprzętem gospodarstwa domowego, zabawkami mechanicznymi, prostymi narzędziami, oraz materiałem konstrukcyjnym wymagającym różnych technik montażowych.) oraz 3)poznawanie przyrody( obejmuje poznawanie natury ożywionej i nieożywionej w zakresie możliwości dzieci i warunków lokalnego środowiska,/poznawanie odmiennych środowisk przyrodniczych w trakcie spacerów itd., takich jak: pole uprawne, łąka, staw , las, ogród botaniczny i zoologiczny, działka przedszkolna, wiejske podwórko, park, sad- dz. Poznają występujące tam rośliny i zwierzęta, przypatrują się pracom ludzi i narzędziom tam używanym np. w polu, ogrodzie./ Obcując z naturą obserwują zjawiska zachodzące w przyrodzie wraz ze zmianą pór roku/ Ważnym aspektem jest prowadzenie kącika przyrody gdzie dzieci gromadzą przedm. Natury nieożywionej, hodują i pielęgnują rośliny, drobne zwierzęta/. Poprzez realizacje treści przyrodniczych poznają zjawiska zachodzące w przyrodzie np. zamarzanie wody, topnienie śniegu i lodu, nasłonecznienie, parowanie wody, rozpuszczanie różnych składników itp./ dostrzegają zależności między temperaturą i długością dnia, a porami roku, a także prowadzenie kalendarza przyrody./ dowiadują się o chronionych roślinach i zwierzętach, o niebezpieczeństwach zagrażających środowisku ze strony człowieka, i sposobach ochrony natury/ W ramach poznawania środ. Dz. Dokarmiają zimą ptaki i inne zwierzęta oraz utrzymują porządek w karmnikach i paśnikach/ Budzeniu zainteresowań służy także kolekcjonowanie róznych zbiorów przyrodniczych oraz ilustracji i fotografii o tematyce przyrodniczej.

5.Treści wychowania estetycznego- dotyczą 1)estetyki życia codziennego( utrzymanie ładu i porządku w otoczeniu- ocenianie wystroju Sali przedszk., projektowanie zmian korzystnych ze względu na estetykę i funkcjonalność, interesowanie się przedmiotami dekoracyjnymi, wykonywanie prac plastycznych, wspólne naradzanie się z nauczycielem nad zestawem i uładem przedmiotów w kącikach, zabawek na półce itd.), 2.obcowania dzieci z przyrodą, sztuką i wytworami techniki-(zapoznanie dzieci z wartościami wizualnymi, dźwiękowymi, dotykowymi, węchowymi chrakterytycznymi dla określonych środowisk- oglądają i porównuja sprzęty codziennego użytku,i inne wytwory pracy człowieka i oceniaja je pod względem kształtu, przydatności, wygody, estetyki koloru, oglądają też obrazy, rzeźby, plakaty, fotografie, przykłady sztuki ludowej itp.).3) działalność plastyczno- konstrukcyjną,- wyrażanie w formach płaskich, półprzestrzennych i przestrzennych o teamtyce tak dowolnej jak i określonej przeżyć i wiedzy o świecie, spostrzeżeń na temat ludzi, zwierząt, roślin. W tej działalności wykorzystuje się takie techniki jak: rysownie kredkami świecowymi, kredą, patykiem na ziemi, malowanie farbami akwarelowymi i plakatowymi, budowanie z kolcków, piasku i ze śniegu , lepienie z gliny, wydzieranie i wycinanie z papieru, stemplowanie na papierze i płótnie, wyszywanie i zszywanie prostymi ściegami.itd. – techniki te służą gromadzeniu doświadczeń techniczno-konstrukcyjnych, rozwijaniu wrażliwości estetycznej oraz wdrażaniu ładu i porządku przy pracy. 4)umuzykalnianie- słuchanie śpiewanych piosenek przez naucz., spostrzeganie i pokreślanie różnych zjawisk akustycznych, rozpoznawanie piosenki na podstawie melodii, rozróżnianie tempa i dynamiki w muzyce, dźwięki w skrajnych rejestrach, skalę głosu instrumentu muzycznego, / znaczenie w umuzykalnianiu ma: spiewnie piosenek zespołowo i indywidualnie, zabawy rytmiczne ze śpiewem, zabawy z elementami tańca oraz zabawy w formie opowieści ruchowej./ Dz. Próbują muzykować głownie na instrumentach perkusyjnych np. dzwonki, kołatki, grzechotki, tamburyny, bębenki, trójkąty i talerze./ Słuchanie krótkich utworów wokalnych i instrumentalnych muzyki poważnej ze zwróceniem uwagi na charakter i nastrój utworu, rozpoznawanie brzmienia instrumentów i głosów ludzkich żeńskich i męskich/ poznają także wybranych kompozytorów i dorobek muzycznej kultury polskiej.) 5)kulturę żywego słowa- dostarczanie dzieciom wzorów pięknej mowy polskiej poprzez nagrania magnetofonowe, na płytach Cd, widowiska teatralne. Duża wartość mają też zabawy w teatr, inscenizowanie różnych tekstów literackich oraz samodzielnie układane przez dzieci scenariusze bajek i opowiadań.

6. Treści wychowania społeczno- moralnego- dotyczą uczestniczenia dziecka w życiu podstawowych grup społecznych jak 1) rodzina- ( kształtowanie uczucia przywiązania i szacunku dla rodziców, dziadków, rodzeństwa itd./naucz. Powinien poprawnie zachowywac się w stosunku do osob przyprowadzających dziecko do przedszkola-dając tym wzór dziecku; zachęcać do pomocy w lekkich pracach w gospodarstwie domowym, uswiadamiać dzieci konieczności zachowania ciszy i spokoju w czasie odpoczynku lub choroby domowników i okazywania im wtedy troskliwości/ wzmacnianiu więzi z rodziną służą np. przygotowane przez dzieci samodzielnie w przedszkolu upominki, uroczystości o charakterze rodzinnym np. dzień matki,dzień babci 2)grupa przedszkolna- system norm regulujących współżycie w grupie- wymogi życia zbiorowego stawiają przed dzieckiem zadanie wzajemnego uznawania praw do zabay, przestrzegania zwyczajów godnego współżycia i kulturalnego zwracania się do siebie, odwoływanie się do przyjętych norm w razie konfliktów. Wspóldziałanie to także: odpowiedzialne wykonywanie dyżurów, i podporządkowywanie się kolegom ten dyżur pełniącym/ uświadamianie wartości: koleżeństwa, dobroci, sprawiedliwości, umiejętności panowania nad sobą, poszanowania cudzej własności, uczciwości, obowiązkowości, przeciwstawianie się objawom samolubstwa i okrucieństwa./ wpojenie właąsciwego odnoszenia się do nauczyciela, reagowania na jego polecenia, szacunku,posłuszeństwa/ zwrócenie uwagi na samoobsługę dzieci np.zapinanie, sznurowanie butów, mycie się, ale także prace porządkowe wycieranie kurzu, scieranie plamy z podlogi, posługiwanie się szczotką na kiju, zmiotką, szufelką itd.3)lokalne społeczeństwo- uczestniczenie w uroczystościach związanych ze świętami państwowymi i przedszkolnymi/znajomość barw narodowych, godła i hymnu, nazwy stolicy i głównych rzek./ wyrabianie umiejętności właściwego zachowywania się w miejscach publicznych, zwracanie uwagi na elementy charakterystyczne dla danej miejscowości, odwiedzanie zabytkow i miejsc kultury, zaznajamianie z historia i tradycjami rodzimej miejscowości, budzenie przywiązania do rodzinnego krajobrazu i folkloru/ realizowane SA też treści Doty. Życia ludzi w innych krajach i obszarach klimatycznych i kształtowanie braterskiego stosunku do dzieci z innych krajów.

7.Treści wychowania zdrowotnego- obejmują: wdrażanie dzieci do 1)przestrzegania zasad bezpieczeństwa – uświadamianie różnych grożących im niebezpieczeństw związanych np. z zabawą zapałkami, zbieraniem nieznanych grzybów i owoców, manipulowaniem urządzeniami elektrycznymi/kształtowanie postaw i nawyków związanych z poruszaniem się po budynku i ogrodzie, zasad ruchu drogowego/uswiadomienie konsekwencji bawienia się w miejscach niedozwolonych np. przy torach, zbiornikach wodnych itd.,/zapoznać z bezpiecznym posługiwaniem się przyborami i narzędziami codziennego uzytku i sprzętem gospodarstwa domowego) 2) kształtowanie ich nawyków i przyzwyczajeń higieniczno- kulturalnych- dotyczą odżywiania, korzystania ze świeżego powietrza i słońca, czystości osobistej, higieny narządów zmysłowych i układu nerwowego, zapobiegania infekcjom i chorobom i kształtowanie pozytywnego nastawienia do lekarza/uświadomienie konieczności przestrzegania zasad higieny i kulturalnego zachowania się/pomoc w przyswojeniu przeświadczenia o nabywaniu odporności na choroby i niepowodzenia przy pokonywaniu trudności) 3)rozwijanie sprawności ruchowej- zachęcanie i tworzenie warunków do różnorodnych zabaw ruchowych grupowych i indywidualnych z wykorzystaniem przyborów, przyrządów, warunków terenowych i klimatycznych. Treści obejmuja zabawy i ćwiczenia kształtujące prawidłową postawę ciała, zabawy i cwiczenia orientacyjno-porzadkowe oraz z.i ćw. Z elementami utrzymywania równowagi, rzucania, celowania, toczenia i noszenia, wspinania się, skoku i podskoku, ćw. Na czworakach, na śniegu i lodzie oraz w wodzie- zmierzają one do wzmocnienia organizmu, hartowania, podniesienia ogólnej sparwnosci ruchowej, nabycia umiejętności rekreacyjno- sportowych i rozwijania inwencji twórczych.

Rozdział 7. –Przygotowanie dzieci do podjęcia nauki w szkole

1.Gotowość szkolna- zeszyt

2.Gotowość dziecka przedszkolnego do nauki czytania-zeszyt

3.Gotowość dziecka przed. Do nauki pisania- zeszyt

4.Przygotowanie dzieci pięcioletnich do podjęcia obowiązków ucznia- odbywa się poprzez:

- stwarzanie mu sytuacji samodzielnego rozwiązywania problemów(np. wyszukanie odpowiednich pudełek do prac konstrukcyjnych),

- kształtowanie odpowiedzialności za własną pracę i postępowanie-nabywanie przez dz. umiejętności samodzielnego organizowania sobie pracy(np. dbanie o swoją teczkę z rysunkami, porządkowanie miejsca pracy),

- zdyscyplinowanie dzieci, ich umiejętność współżycia w zespole przejawia się w świadomym przestrzeganiu wspólnie ustalonych zasad i reguł,

- kształtowanie poczucia obowiązku,

- rozwijanie wytrwałości i wyrobienie nawyku doprowadzania rozpoczętej pracy do końca,

- kształtowanie punktualności,(nie spóźnianie się do przedszkola-zrobić listę obecności),

- wdrażać dzieci do dłuższego skupiania uwagi poprzez np. obserwację przyrody, gry i zabawy z regułami, pogadanki z całą grupą,

- przyzwyczajanie do stopniowego, indywidualnego wypowiadania się w kolejności wskazanej przez nauczyciela,

-przygotować do uważnego słuchania kolegów, nie przerywania im, i rezygnowania z mówienia gdy padła już prawidłowa odpowiedź,

-przyzwyczajać do sygnalizowania chęci mówienia poprzez podniesienie ręki,

- przyzwyczajać dzieci do stawania przed kolegami twarzą do nich podczas udzielania odpowiedzi na pytania( do publicznych wystąpień, bo wiadomo, że wiąże się to ze stresem),

- ważne jest psychiczne przygotowanie dz. przed odejściem z przedszkola a pójściem do szkoły, gdyż wiąże się to z ogromnym szokiem i stresem dla dziecka, by przejście to było pomyślne należy -np. pokazać szkołę, klasy, poznanie przyszłego nauczyciela jeśli to możliwe,

- czuwanie nad prawidłowym ogólnym rozwojem wychowanka, praca nad korygowaniem i kompensowaniem braków, odchyleń i trudności,- należy je wykrywać i korygować jak najwcześniej gdyż łatwiej dokonać tego gdy dziecko jest młodsze,(współpraca z rodzicami, czasem jeszcze dodatkowo z lekarzem, pielęgniarką lub poradnią psychologiczno- pedagogiczną),

- szczególnej pracy wymagają te dzieci, u których trudne warunki domowe pozostawiły trwały ślad na fizycznym rozwoju,/ takie , które mają wadliwą postawę ciała, płaskostopie, krótkowzroczność, zez, przytępiony słuch, wady wymowy, jąkanie, zaburzenia motoryczne- przeciwdziałać tym wadom należy poprzez odpowiednie zabawy i ćwiczenia przy współpracy ze specjalistą, gdyż nie skorygowane w okresie przedszkolnym utrudnią dziecku podjęcie obowiązków ucznia i spowodują narastanie niepowodzeń dydaktycznych;

Rozdział 8- Nauczyciel wychowania przedszkolnego

1. Cele i zadania działalności pedagogicznej nauczycieli przedszkola:

-Prawidłowe kształtowanie osobowości dziecka, w związku z tym do zadań n. należy.:

- organizowanie środowiska przedszkolnego,

-dbanie o wszechstronny rozwój dzieci,

-właściwe kształtowanie ich postaw, przekonań i zainteresowań,

- wyrabianie umiejętności i sprawności,

- stopniowe poszerzanie ich wiedzy,

- wynika stąd konieczność indywidualizacji w wychowaniu zbiorowym i osobistego kontaktu nauczyciela z każdym dzieckiem w grupie,

- troska o zdrowie i bezpieczeństwo wychowanków,

- w związku a naczelnym celem pedagogiki jakim jest wszechstronny rozwój każdego wychowanka, pedagog pełni zadania opiekuńcze, wychowawcze, dydaktyczne, diagnostyczno- prognostyczne i kompensacyjno- usprawniające,

- dalsze zadania nauczyciela: dobór materiałów nauczania i ewentualna selekcja w zależności od możliwości uczniów/ dobór programów, metod wychowania, środków dydaktycznych, form organizacyjnych/włączanie środowiska i innych podmiotów edukacji przedszkolnej w działalność wychowawczo- dydaktyczną grupy/ umiejętne budzenie i wspieranie potrzeb, zainteresowań i uzdolnień dzieci/ pozytywne motywowanie dzieci do działalności poznawczej/ wdrażanie ich do samowychowania i samooceny/ zdobywanie wiedzy i doskonalenie własnej kultury intelektualnej przez pedagoga/otwartość na postęp naukowy i pedagogiczny/tworzenie własnych koncepcji programowych/życzliwa i fachowa pomoc rodzicom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych ich dzieci.

2.Podstawowe funkcje nauczyciela przedszkola-

- organizowanie życia i działania dzieci- planowanie, aranżowanie, animowanie sytuacji wychowawczych i wprowadzenie w nie podopiecznych, wdrażanie ich do realizacji odpowiednich zadań takich jak poznawanie, kształtowanie umiejętności i ich stosowanie,

- nauczyciel- organizator, przewodnik i partner dzieci,

- osoba wspierająca i wspomagająca rozwój dzieci,

- dla instytucji przedszkolnych(jako konkretnego szczebla edukacji) charakterystyczne są następujące funkcje nauczyciela: organizowanie samodzielnych doświadczeń dziecka/projektowanie zadań wykonywanych przez dziecko/sterowanie ćwiczeniami dziecka/inicjowanie i prowadzenie dialogów, opowiadań, stawianie i rozwiązywanie zagadek, objaśnianie i instruowanie, porozumiewanie się z dziećmi oraz ułatwianie im komunikowania się między sobą, stosowanie założeń kultury żywego słowa/prowadzenie pokazów i obserwacji/oddziaływanie przykładem osobistym/udostępnianie prac z zakresu sztuk plastycznych/wykorzystanie utworów muzycznych-FUNKCJE NADRZĘDNE

-z uwagi na stosowane formy pracy wyróżniamy następujące funkcje pedagogów: stwarzanie sytuacji zabawowej/stwarzanie innej aktywności dowolnej/sterowanie czynnościami obsługowymi i samoobsługowymi dzieci/projektowanie czynności wychowawczo-dydaktycznych/kształtowanie stosunku do pracy/przejawianie troski o relaks dzieci/organizowanie uroczystości/prowadzenie kontaktów okolicznościowych-NADRZĘDNE 2 STOPNIA.

- ze względu na rodzaj działalności dzieci: zabawowe/twórczości artystycznej/pracy/nauki.

-ze względu na umiejętności zawodowe: diagnostyczne/prognostyczne/prewencyjno-korekcyjne/socjotechniczne.

3.Pedagogiczna postawa nauczyciela przedszkola-

- postawa demokratyczna

- umiejętność nawiązywania i utrzymywania bliskich kontaktów z każdym dzieckiem i cała grupą, opartych na silnej więzi rzeczywistej, osobowej(emocjonalna) i ideowej,

- tworzenie atmosfery kontaktu,

-akceptacja(indywidualności każdego dziecka) i zrozumienie(w znaczeniu empatii) dzieci, oraz autentyczność w zachowaniu(szczery i spontaniczny, zgodny ze sobą samym), uważne i cierpliwe słuchanie, aktywne słuchanie,

-chce i potrafi zaspokajać potrzeby dzieci,/ wnikliwie poznaje dzieci, z którymi pracuje,

- oprócz gruntownej wiedzy i praktycznych umiejętności powinien też posiadać cechy takie jak: opanowanie wewnętrzne, zrównoważenie psychiczne, takt, łatwość nawiązywania kontaktów i przyjaźni z dziećmi, zdolność przejmowania się losem dzieci i ich zyciowymi trudnościami oraz umiejętność odczuwania pewnego zapału, entuzjazmu wobec przejawów życia dzieci i przedszkola/pogodne usposobienie/ życzliwość i sympatia/ szacunek dla dziecka/ chęć niesienia mu pomocy/ stałe obcowanie z dziecmi, troska o ich zdrowie, codzienne potrzeby, uczestniczenie w porażkach i sukcesach/ bezinteresowne zaangażowanie w ich sprawy/zrozumienie motywów zachowania dzieci/ sprawiedliwe ocenianie i traktowanie/wiara w dzieci/ cierpliwość i wytrwałość/pracowitość/równowaga psychiczna/wrażliwość zawodowa/poczucie moralnej odpowiedzialności za dzieci,

- powinien reprezentować określone wartości etyczne: poczucie odpowiedzialności, obowiązkowość, potrzebę dążenia do doskonałości, moralną odwagę i bohaterstwo, gotowość do ofiar i dążenie do pokonywania trudności,

- powinien odznaczać się prostotą w stosunku do dzieci, takt pedagogiczny, subtelność odczuwania,

-musi analizować i osądzać nie tylko czyny ale i motywy wychowanka- ważne są pobudki tych czynów, a nie same czyny, bo dziecko może coś zrobić źle z dobrych pobudek i odwrotnie),

- prostota, subtelność, obiektywizm, takt, cierpliwość, jasność osądu, poparte wiedzą tworzą prawdziwy autorytet nauczyciela, kto go nie posiada nie powinien być nauczycielem,

Całość to wzór idealnego pedagoga przedszkolnego, którego osiągnięcie jest mało prawdopodobne, ale dobry pedagog powinien posiadać co najmniej kilka z wyżej wymienionych cech i powinien się zbliżać do wykreowanego wyżej wzorca, który wyraża postawę jakiej oczekuje się od wszystkich dobrych pedagogów placówek przedszkolnych.

4.Przygotowanie nauczyciela przedszkola do pracy z dziećmi-

- podstawową sprawą w tym przygotowaniu jest znajomość programu wychowania i to nie tylko dla grupy z która pracuje aktualnie, ale dla wszystkich roczników, aby zapewnić ciągłość oddziaływań wychowawczych oraz indywidualizować poczynania w stosunku do różnych dz.,

- znajomość grupy dziecięcej i poszczególnych jej członków, ich potrzeb i możliwości, aby właściwie dobrać treść pracy z dziećmi oraz sposoby ich realizacji, dobrać środki dydaktyczne i zadania stawiane podopiecznym,

- dobór treści wychowania,

- wybór odpowiedniej metody jaką dzieci miałyby się posłużyć w trakcie wykonywania zadania, przemyślenia i przygotowania pomocy dydaktycznych najodpowiedniejszych do danej metody, przemyśleć organizację pracy,

- przygotowanie n. do pracy ma 3charater: metodologiczny(zasób wiedzy warsztatowej bezpośrednio przekazywanej dzieciom), merytoryczny(zgromadzenie, uzupełnienie, uporządkowanie lub odświeżenie wiedzy na dany temat, dobieranie odpowiednich materiałów i pomocy dydaktycznych) i metodyczny(przemyślenie budowy zajęć, określenie zadań wychowawczych i dydaktycznych jakie będą realizowane, doborze metod i form, opracowanie scenariusza, konspektów.,

-przygotowując się do zajęć n. musi odpowiednio rozmieścić w czasie wykorzystywane w czasie zajęć środki Dyd. , odpowiednio zestawić stoliki, wypróbować funkcjonowanie środków technicznych- im dokładniej przemyśli tym będą lepsze efekty zajęć.

5. Warsztat pracy nauczyciela przedszkola- na warsztat składają się : określone przedmioty i urządzenia, środki dydaktyczne, metody i techniki wychowania, oraz wzory postępowania pedagogicznego. Zawiera w sobie element aktywnej, refleksyjnej postawy nauczyciela oraz jego nastawienie na samokształcenie i związane z tym gromadzenie określonych materiałow, które wzbogacają jego indywidualny dorobek. Warsztat powinien też zawierać pierwiastek nowoczesności- analityczne i twórcze podejście do działania, samokształcenie i samodoskonalenie swojej działalności pedagogicznej i osobowości. Ten nowoczesny model warsztatu pracy zmierza do doskonalenia form nauczania dziecka, nabywania przez nie umiejętności korzystania z różnych źródeł wiedzy za pomocą nowoczesnych środków dydaktycznych, np. komputerów. Warsztat rozpatrujemy w 2 aspektach:

- 1aspekt- polega na dostrzeganiu nowoczesności warsztatu w jego ustawicznym doskonaleniu i modernizowaniu, polegającym na poszukiwaniu przez nauczyciela skutecznych i efektywnych sposobów nabywania i przekazywania przez niego wiedzy oraz kształtowania umiejętności, tak rozumiany warsztat pracy to- ogół metod, form i środków stosowanych przez nauczyciela, świadczących o jego umiejętnościach ogólno pedagogicznych, dydaktycznych i walorach osobowościowych,

-2 aspekt- nowoczesny warsztat wymaga odejścia od tradycyjnego sposobu wychowania w przedszkolu, a oparcia się w kształceniu i wpajaniu dziecku wiadomości, umiejętności i nawyków na jego aktywności własnej i opanowaniu przez nie umiejętności korzystania z informacji informatycznej- to alternatywna koncepcja warsztatu pracy naucz. Przedszkola.

- Nowoczesny warsztat powinien wynikać z przesłanek współczesnej teorii i praktyki, powinien usprawniać proces wychowawczo- dydaktyczny, podnosić sprawność organizacyjną edukacji przedszkolnej, efektywnie i efektownie stymulować rozwój dziecka oraz samodoskonalenie zawodowe nauczyciela.

6.Kształcenie nauczycieli wychowania przedszkolnego- odbywa się w ramach 2 systemów prawno- administracyjnych i dwóch rozłącznych środowisk- akademickiego (akademie pedagogiczne, uniwersytety zapewniające wykształcenie wyższe magisterskie) i pozaakademickiego(kolegia nauczycielskie, wyższe szkoły zawodowe kształcące na poziomie licencjatu)- zróżnicowanie kształcenia jest nieodzowne, ale musi ono uwzględniać zasadę drożności, która zapewnia wszystkim nauczycielom możliwość uzyskania pełnych kwalifikacji na poziomie wyższym magisterskim. Kwalifikacje nauczycieli reguluje Rozporządzenie MEN z dnia 12 marca 2009r, obowiązuje od 1września 2009r. Jakie? Doczytać sobie w książce :P:P

7.Pomoc przedszkolna- część zadań pomocy przedszkolnej stanowi praca fizyczna- sprzątanie Sali, przygotowanie stolików do zajęć, Sali do leżakowania. Wypełnia też zadania edukacyjne. Pomaga dzieciom przy ubieraniu się i rozbieraniu, udaje się z nimi do wc, przygotowuje je do snu, odpoczynku, utrzymuje w czystości. Pomaga dz. samodzielnie jeść i obsługiwać się przy stole, uczy używać sztućców. Uczestniczy u boku nauczyciela w trakcie prowadzenia zajęć i wszystkich ważnych etapach dnia, wpiera nauczyciela, rozmawia z dziećmi, razem z nauczycielem wyposaża i uposaża salę, uczestniczy w wycieczkach i wyjściach poza teren przedszkola, opiekuje się kącikami zainteresowań, zmienia dekoracje, dba o czystość zabawek.itd