1. zdefiniuj długość
Długość lub odległość. Długość określa relacje wymiarowe :
*większy / mniejszy,
*bliżej / dalej.
Długość jest miarą przestrzeni. Jednostką długości jest metr.
Długość fizyczna — to miara fizyczna odległości pomiędzy dwoma punktami, liczona zgodnie z metryką euklidesową (zwykłym sposobem mierzenia odległości), albo w linii prostej (np. długość fali — odległość między jej dwoma węzłami) albo po krzywej (np. długość drogi przebytej przez ciało). Długość fizyczna zwykle jest oznaczona małą literą l (od angielskiego słowa length). Jednostką podstawową, która wyraża długość fizyczną w układzie SI jest 1 metr.
2. zdefiniuj jednostkę Pa
Jest to iloraz siły działającej na powierzchnię do wartości tej powierzchni:
Paskal - jednostka ciśnienia (także naprężenia) w układzie SI (Jednostka pochodna układu SI), oznaczana Pa. Nazwa paskal pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka Blaise'a Pascala.
3. zdefiniuj lepkość
Lepkość (tarcie wewnętrzne, wiskoza) - właściwość płynów i plastycznych ciał stałych charakteryzująca ich opór wewnętrzny przeciw płynięciu. Lepkością nie jest opór przeciw płynięciu powstający na granicy płynu i ścianek naczynia. Lepkość jest jedną z najważniejszych cech płynów (cieczy i gazów).
Siła oporu lepkości między dwoma płytkami:
Współczynnik lepkości:
Jednostki lepkości:
jednostką l. dynamicznej w układzie SI jest Pa · s,
l. kinematycznej — m2/s.
puaz, P, jednostka lepkości dynamicznej w układzie CGS;
1 P = 1 dyn · s/cm2
1P= 0.1 Pa · s
4. zdefiniuj masę i jej jednostkę
masa - jedna z podstawowych wielkości fizycznych określająca bezwładność (masa bezwładna) i oddziaływanie grawitacyjne (masa grawitacyjna) obiektów fizycznych. Jest wielkością skalarną. Potocznie rozumiana jako miara ilości materii obiektu fizycznego. W szczególnej teorii względności związana z ilością energii zawartej w obiekcie fizycznym. Najczęściej oznaczana literą m. W układzie jednostek miar SI podstawową jednostką masy jest kilogram.
MASA jest miarą bezwładności ciała. Pomiar masy, czyli porównanie jej ze wzorcem umożliwia II zasada dynamiki poprzez porównanie przyspieszeń pod działaniem takiej samej siły (na Ziemi ważenie).
Jednostką masy jest kilogram [kg] - jest to masa wzorca przechowywanego w Międzynarodowym Biurze Miar i Wag w Sevres k. Paryża. W przybliżeniu jest to masa 1 litra (dcm3) wody.
5. zdefiniuj siłę
Siła jest efektem fizycznych oddziaływań ciał i pól. Efektem oddziaływania sił na ciała materialne jest wywoływanie zmian w ich ruchu. Tylko siła jest zdolna zmienić ruch ciała. Związki między ruchem i siłami opisują trzy zasady dynamiki sformułowane przez Newtona.
Siłą nazywamy iloczyn masy ciała i przyspieszenia jakiego mu ta siła nadaje:
Niutonem nazywamy siłę która masie jednego kilograma nadaje przyspieszenie jednego metra na sekundę do kwadratu:
Siła - wektorowa wielkość fizyczna będąca miarą oddziaływań fizycznych między ciałami. Jednostką miary siły w układzie SI jest niuton [N]. Nazwa tej jednostki pochodzi od nazwiska wybitnego fizyka Isaaca Newtona. Siła ma wartość 1 N, jeżeli nadaje ciału o masie 1 kg przyspieszenie 1 m/s².
6. zdefiniuj entropie
Entropia - termodynamiczna funkcja stanu, określająca kierunek przebiegu procesów spontanicznych (samorzutnych) w odosobnionym układzie termodynamicznym. Entropia jest miarą stopnia nieuporządkowania układu. Jest wielkością ekstensywną. Zgodnie z drugą zasadą termodynamiki, jeżeli układ termodynamiczny przechodzi od jednego stanu równowagi do drugiego, bez udziału czynników zewnętrznych (a więc spontanicznie), to jego entropia zawsze rośnie. Pojęcie entropii wprowadził niemiecki uczony Rudolf Clausius.
Entropią nazywamy funkcję stanu której zmiana jest równa stosunkowi ciepła pobranego przez układ do jego temperatury:
Entropią jest funkcją opisującą stan uporządkowania w układzie:
7. zdefiniuj moc
Moc - skalarna wielkość fizyczna określająca pracę wykonaną w jednostce czasu przez układ fizyczny. Moc może być również definiowana jako prędkość emisji energii (na przykład dla źródła światła, anteny, głośnika). Moc urządzeń elektrycznych wyraża się iloczynem natężenia przepływającego przez nie prądu I i napięcia elektrycznego U, do którego urządzenie jest włączone. Jednostką mocy w układzie SI jest wat (W). Moc jest równa 1 wat, jeśli praca 1 dżula wykonywana jest w czasie 1 sekundy.
Mocą nazywamy stosunek pracy do czasu w jakim została ona wykonana.
Moc średnia:
Moc chwilowa:
Jednostką mocy jest wat - W
Jest to moc urządzenia, które pracę 1J wykonuje w czasie 1s:
8. zdefiniuj czas
Czas - skalarna (w klasycznym ujęciu) wielkość fizyczna określająca kolejność zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami zachodzącymi w tym samym miejscu. Jednostka podstawowa czasu w SI: sekunda (s)
Czas jest wielkością opisującą rytm i następstwo zjawisk zachodzących w przyrodzie.
Pomiar czasu polega na porównaniu trwania zjawiska z przebiegiem zjawisk okresowych.
Dobowy rytm czasu był podstawą zdefiniowania sekundy jako 1/(24•60•60) część średniej doby słonecznej.
9. narysuj wykres v(t) i s(t) w ruchu jednostajnie przyspieszonym
10. narysuj wykres v(t) u i s(t) w ruchu jednostajnie opóźnionym
11. opisz II zasadę dynamiki newtona
Jeśli siły działające na ciało nie równoważą się (czyli wypadkowa sił jest różna od zera), to ciało porusza się z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do siły wypadkowej, a odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.
Jest to podstawowe prawo pozwalające zdefiniować masę i siłę:
Jeżeli na ciało działa stała siła to ciało porusza się ruchem jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do siły. Współczynnikiem proporcjonalności jest masa ciała (miara bezwładności).
12. przelicz 22 KM na wartość w jednostkach SI
22KM = 22 x 746 W = 16412 W
13. przelicz 790 mmHg na wartość w jednostkach podstawowych SI
790 mmHg = 790 x 133,3224 Pa = 105324,696Pa
14. sformułuj zasadę zachowania pędu
ZASADA ZACHOWANIA PĘDU. Jeżeli na jakiś układ ciał nie działają siły (oddziaływania) zewnętrzne, wtedy układ ten ma stały pęd. Czyli, zapisując to wzorami: jeżeli F = 0, to p = const
Jest to ogólne oryginalne sformułowanie II zasady dynamiki:
Szybkość zmiany pędu ciała jest równa sile działającej na to ciało. Jeżeli siły nie działają to pęd się nie zmienia (stały)
15. sformułuj zasadę zachowania momentu pędu
Zasada zachowania momentu pędu - Dla dowolnego izolowanego układu punktów materialnych całkowita suma ich momentów pędu jest stała. W przypadku bryły sztywnej zasadę tę można sformułować następująco: Moment pędu bryły pozostaje stały, gdy nie działa na nią żaden moment siły zewnętrznej.
Jeżeli na ciało nie działa zewnętrzny moment siły lub momenty sił równoważą się to moment pędu ciała się nie zmienia.
16. opisz II zasadę dynamiki Newtona dla bryły sztywnej
Druga zasada dynamiki ruchu obrotowego - sformułowanie II zasady dynamiki dla ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół stałej (nie obracającej się w przestrzeni) osi. Dotyczy np. sytuacji, gdy oś obrotu jest wymuszona przez zewnętrzne więzy. Mówi ona, że jeśli na pewne ciało, o momencie bezwładności względem tej osi równym I, działają zewnętrzne siły, które wywierają na to ciało wypadkowy moment siły M, to w wyniku tego ciało będzie obracać się z przyspieszeniem kątowym takim, że:
Jeżeli na ciało o masie m poruszające się po okręgu działa siła F to tylko składowa wzdłuż kierunku ruchu zmienia ruch.
II zasada dynamiki ma postać:
Mnożymy przez r:
Uogólniając:
17. opisz energię rotacyjną bryły sztywnej
Jeśli bryła sztywna obraca się wokół nieruchomej osi, wtedy jej energia kinetyczna jest równa sumie energii kinetycznych wszystkich n punktów materialnych, na jakie można ją podzielić.
Energia kinetyczna elementów deltaV:
Suma energii kinetycznej elementów jest energią całej bryły a dokładniej:
18. oblicz moment bezwładności rury o masie m i promieniu ir względem jej osi
Moment bezwładności walca jest na slajdzie 9 Wykład5-Bryła.
19. oblicz prędkość rury o masie m=0,5kg i promieniu r=2cm toczącego się bez tarcia z równi o wysokości 1m
Nie mam.
20. opisz energię wirującej bryły
To samo co energia rotacji? Jak tak to patrz pytanie 17.
21. opisz swobodny spadek ciała na powierzchnię Ziemi.
Jeżeli spadek ma miejsce z małej wysokości w pobliżu powierzchni Ziemi i dotyczy ciała o stosunkowo dużej gęstości i aerodynamicznym kształcie (np. kuli), wówczas ruch takiego ciała można z dobrym przybliżeniem traktować jak ruch jednostajnie przyspieszony z przyspieszeniem ziemskim g bez prędkości początkowej.
Nad powierzchnią Ziemi wszystkie ciała spadają z jednakowym przyspieszeniem.
Obserwowane zmiany w tym ruchu spowodowane są oporem powietrza.
Slajd 14 i 15 Wykład2-Kinematyka.
22. opisz zasadę zachowania energii dla swobodnego spadku
Zasada zachowania energii mechanicznej mówi, że suma energii potencjalnej i kinetycznej musi pozostać stała, tak więc gdy jedna z energii maleje, druga rośnie. Ek + Ep = constans. W spadku swobodnym, spadające ciało traci swoją energię potencjalną na rzecz energii kinetycznej. Mówiąc prościej: wraz ze zmniejszaniem sie wysokości (w czasie spadku), rośnie prędkość spadającego ciała (przy założeniu, że masa ciała pozostaje stała).
23. opisz oddziaływania grawitacyjne
Jedno z czterech oddziaływań podstawowych, będące zjawiskiem naturalnym polegającym na tym, że wszystkie obiekty posiadające masę oddziałują na siebie wzajemnie przyciągając się. We współczesnej fizyce grawitację opisuje ogólna teoria względności. Oddziaływanie grawitacyjne jest w niej skutkiem zakrzywienia czasoprzestrzeni przez różne formy materii. W ramach fizyki klasycznej grawitacja jest opisana prawem powszechnego ciążenia sformułowanym przez Newtona.
24. opisz energię potencjalną w polu grawitacyjnym Ziemi
Energia potencjalna grawitacji ciała o masie m umieszczonego na wysokość h nad poziom odniesienia (poziom ziemi) jest równa pracy wykonanej przy podnoszeniu ciała z poziomu odniesienia na wysokość h
Ep = W = F h = mgh gdzie siła F jest równa co do wartości ciężarowi ciała, czyli iloczynowi masy m i przyspieszenia ziemskiego.
Aby przemieścić ciało od Ziemi o odległość dr trzeba wykonać pracę:
Praca potrzebna na przesunięcie od r1do r2:
25. opisz prawo zachowania energii dla oscylatora harmonicznego
Coś o energii oscylatora harmonicznego na slajdzie 21 Wykład3-Dynamika
26. opisz fale stojącą jako efekt sumowania dwu fal
Fala, której grzbiety i doliny nie przemieszczają się. Fala stojąca powstaje na skutek interferencji dwóch takich samych fal poruszających się w przeciwnych kierunkach. Zwykle efekt ten powstaje np. poprzez nałożenie na falę biegnącą fali odbitej. Zjawisko powstawania fali stojącej wykorzystywana jest w urządzeniach wytwarzających drgania, w celu wzmacniania fal o określonej częstotliwości (wnęka rezonansowa, pudło rezonansowe) w instrumentach muzycznych (piszczałki w organach), technice fal radiowych i mikrofalowych.
27. udowodnij prawo załamania fali
Jeżeli fala przenika do ośrodka w którym porusza się z inną prędkością to kierunek jej rozchodzenia też się zmienia.
Również slajdy 21,22,23 Wykład7-Fale.
28. oblicz długość fali dźwiękowej o częstotliwości 2kHz w wodzie (v=1400m/s)
1400 m/s / 2000 Hz = 0.7m
29. zdefiniuj jednostkę pojemności elektrycznej
Jednostką pojemności elektrycznej jest Farad jest to pojemność ciała na którym ładunek jednego 1C wytwarza potencjał 1V.
farad (F) - jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Jest to pojemność elektryczna przewodnika elektrycznego, którego potencjał zwiększa się o 1 wolt po dostarczeniu ładunku 1 kulomba. Jednostka została nazwana na cześć dziewiętnastowiecznego fizyka i chemika angielskiego Michaela Faradaya.
30. zdefiniuj jednostkę natężenia prądu A
Stały prąd elektryczny o natężeniu 1 A jest prądem, który płynąc w dwóch równoległych, prostoliniowych, nieskończenie długich przewodach o znikomo małym przekroju kołowym, umieszczonych w próżni w odległości 1 m od siebie, spowodowałby wzajemne oddziaływanie przewodów na siebie z siłą równą 2x10-7 N na każdy metr długości przewodu.
„Szybkość” przemieszczania się ładunków nazywamy natężeniem prądu.
Amper jest natężeniem prądu, który przepływa w dwu równoległych umieszczonych w próżni w odległości 1m od siebie przewodnikach, jeżeli na każdy metr długości przewodnika działa siła F = 2x10 -7N.
31. zdefiniuj potencjał elektryczny V, podaj jednostkę
Potencjałem elektrycznym
w dowolnym punkcie P pola nazywa się stosunek pracy W wykonanej przez siłę elektryczną przy przenoszeniu ładunku q z tego punktu do nieskończoności, do wartości tego ładunku: Jednostką potencjału jest 1 V (wolt) równy 1 J / 1 C (dżulowi na kulomb).
Jeżeli potencjał wycechujemy tak aby poza zasięgiem pola był on równy zeru to staje się on funkcją jednoznaczną:
Potencjałem w danym punkcie pola nazywamy stosunek pracy wykonanej przy przesunięciu ładunku próbnego z nieskończoności do danego punktu, do wartości tego ładunku.
32. opisz prawo zachowania energii dla układów elektrycznych
Połączenie sił elektromotorycznych przewodnikami z opornikami, kondensatorami i innymi elementami tworzy obwody elektryczne w których zachodzą procesy, które muszą spełniać prawa zachowania ładunku i energii nazywane prawami Kirchoffa.
Slajd 23 Wykład12-Prad
33. opisz energię naładowanego kondensatora
Energia zmagazynowana w naładowanym kondensatorze jest równa pracy jaką należy wykonać podczas ładowania kondensatora, co można wyrazić:
gdzie:
q - ładunek już zgromadzony w kondensatorze,
Q - ładunek, do który zgromadzono na okładce kondensatora,
C - pojemność kondensatora,
U - napięcie uzyskane między okładkami kondensatora.
34. podaj wzór na moc prądu stałego i zmiennego
Stały:
Zmienny: jest na slajdzie 20 Wykla12-Prad
35. opisz energię potencjalną sprężystości
Energia potencjalna sprężystości jest energią określaną dla ciała odkształcanego sprężyście. Energia ta jest proporcjonalna do kwadratu odkształcenia od położenia równowagi. W przypadku odkształconej sprężyny energię tę opisuje wzór
gdzie:
k - współczynnik sprężystości [N/m],
x - odkształcenie, czyli odległość od położenia równowagi [m].
Praca potrzebna na odkształcenie sprężyny wymaga działania zmienną siła proporcjonalną do odkształcenia
Praca ta zamienia się na energię (potencjalną) sprężystości odkształconej o x sprężyny i jest równa:
36. opisz równanie oscylatora harmonicznego i jego rozwiązanie
Równanie:
Rozwiązanie:
Slajdy 18-20 Wykład3-Dynamika.
37. sformułuj zasadę zachowania energii z uwzglednieniem ciepła
Bilans cieplny. Jeżeli dwie masy wymieniają ciepło to z prawa zachowania energii wynika bilans cieplny:
Q1 = m1 c 1 deltat1 = m1 c 1 (t1 - tk)
Q2 = m2 c 2 deltat2 = m2 c 2 (tk - t2)
m1 c 1 (t1 - tk) = m2 c 2 (t2 - tk)
Więcej slajd 3 i 4 Wykład9-Ciepło
38. opisz równanie bernoulliego
Równanie Bernoulliego opisuje zachowanie gęstości energii całkowitej na linii prądu. Obowiązuje w podstawowej wersji dla stacjonarnego przepływu nieściśliwego płynu idealnego, a w wersji rozszerzonej dla idealnego płynu barotropowego. Równanie Bernoulliego wynika z zasady zachowania energii i według intencji jego autora stanowić powinno jej zapis za pomocą parametrów hydrodynamicznych.
Ciśnienie całkowite w przepływie jest stałe.
Efekty wynikające z równania Bernuliego:
- zasysanie w przepływ
- efekt smoczka
- wzmacnianie fal
- przysysanie ciał płynących
39. oblicz ciśnienie dynamiczne wody płynącej z prędkością 4km/s
Nie potrafię,
40. opisz równanie ciągłości dla cieczy i gazów
Równanie ciągłości strugi - jeżeli założyć, że dla płynu nieściśliwego temperatura jest stała i jednakowa dla każdego przekroju przewodu to objętość V płynu wpływającego i odpływającego w ciągu jednej sekundy z dowolnego przekroju przewodu jest stała (ponieważ ciecz wypełnia całą rurę, a będąc nieściśliwą nie może się nigdzie gromadzić)
Masa płynu przepływającego przez powierzchnię S
Prawo zachowania masy
Dla cieczy:
41. opisz ciśnienie hydrostatyczne i siłę wyporu wg Archimedesa prawa
Prawo Archimedesa: na każde ciało zanurzone w cieczy działa siła wyporu równa ciężarowi cieczy wypartej przez to ciało.
Slajdy 8 i 9 Wykład6-Płyny.
Ciśnienie hydrostatyczne - ciśnienie wynikające z ciężaru cieczy znajdującej się w polu grawitacyjnym. Analogiczne ciśnienie w gazie określane jest mianem ciśnienia aerostatycznego. Ciśnienie hydrostatyczne nie zależy od wielkości i kształtu zbiornika, a zależy wyłącznie od głębokości. Ciśnienie to określa wzór:
gdzie:
- gęstość cieczy - w układzie SI: w kg/m³,
g - przyspieszenie ziemskie (grawitacyjne) - w układzie SI: w m/s²,
h - wysokość słupa cieczy odpowiadająca np. głębokości zanurzenia - w układzie SI: w metrach (m).
Siła wyporu - siła działająca na ciało zanurzone w płynie czyli w cieczy lub gazie w obecności ciążenia. Jest skierowana pionowo do góry - przeciwnie do ciężaru. Wartość siły wyporu jest równa ciężarowi płynu wypartego przez to ciało.
ρ - gęstość cieczy lub gazu, w którym znajduje się ciało.
g - przyspieszenie grawitacyjne, zazwyczaj przyjmuje się przyspieszenie ziemskie (9,81 m/s2 ~ 10m/s2).
V - objętość wypieranego płynu równa objętości części ciała zanurzonego w płynie.
42. opisz prawo zachowania masy dla przepływów
W mechanice klasycznej masa ciała i układu ciał nie zmienia się podczas przemian i oddziaływań fizycznych, a masa układu jest sumą mas ciał wchodzących w jego skład (addytywność masy). Krótko mówiąc masa cieczy wpływającej do układu będzie taka sama jak masa cieczy wypływającej.
Prawo zachowania energii w przepływie - slajd 11 Wykład6-Płyny.
43. opisz model i własności gazu doskonałego
Gaz doskonały - zwany gazem idealnym jest to abstrakcyjny, matematyczny model gazu, spełniający następujące warunki:
-brak oddziaływań międzycząsteczkowych z wyjątkiem odpychania w momencie zderzeń cząsteczek
-objętość cząsteczek jest znikoma w stosunku do objętości gazu
-zderzenia cząsteczek są doskonale sprężyste
-cząsteczki znajdują się w ciągłym chaotycznym ruchu
Gaz taki w mechanice klasycznej opisuje równanie Clapeyrona (równanie stanu gazu doskonałego), przedstawiające zależność między ciśnieniem gazu p, jego objętością V, temperaturą T i licznością n wyrażoną w molach:
gdzie R to stała molowa
Właściwości gazu można opisać i wytłumaczyć w oparciu o model gazu doskonałego:
- gaz jest zbiorem bardzo (nieskończenie) małych sprężystych cząsteczek
- cząsteczki gazu są w bezustannym chaotycznym ruchu w którym ulegają sprężystym zderzeniom ze ściankami naczynia i innych ciał.
44. opisz przemianę adiabatyczną, wyprowadź stałą kappa.
Przemiana adiabatyczna (Proces adiabatyczny) - proces termodynamiczny, podczas którego izolowany układ nie nawiązuje wymiany ciepła, lecz całość energii jest dostarczana lub odbierana z niego jako praca. Przemianę tę można zrealizować dzięki użyciu osłon adiabatycznych lub wówczas, gdy proces zachodzi na tyle szybko, że przepływ ciepła nie zdąży nastąpić.
45. opisz przemianę izochoryczną, wykres
Przemiana izochoryczna - proces termodynamiczny zachodzący przy stałej objętości (V = const). Oprócz objętości wszystkie pozostałe parametry termodynamiczne mogą się zmieniać. Podczas przemiany izochorycznej nie jest wykonywana praca, układ może wymieniać energię z otoczeniem tylko w wyniku cieplnego przepływu energii. Z pierwszej zasady termodynamiki wynika, że całe ciepło doprowadzone lub odprowadzone z gazu w procesie izochorycznym jest zużywane na powiększenie lub pomniejszenie jego energii wewnętrznej.
W przypadku gazu doskonałego wzór ten jest słuszny dla dowolnego procesu, natomiast dla gazu rzeczywistego wzór ten jest słuszny tylko w zakresie niewielkich zmian temperatur. Przy większych zmianach ciepło właściwe cV gazu rzeczywistego nie może być traktowane jako stała.
46. opisz przemianę izobaryczną, wykres
Przemiana izobaryczna − proces termodynamiczny, podczas którego ciśnienie układu nie ulega zmianie, natomiast pozostałe parametry termodynamiczne czynnika mogą się zmieniać. Procesy izobaryczne mogą zachodzić zarówno w sposób odwracalny, jak i nieodwracalny. Odwracalny proces izobaryczny przedstawia na wykresie krzywa zwana izobarą. Praca wykonana przez układ (lub nad układem) w odwracalnym procesie izobarycznym jest równa ubytkowi (lub przyrostowi) entalpii układu.
46.1. Przemiana izotermiczna - w termodynamice przemiana, zachodząca przy określonej, stałej temperaturze. Krzywa opisująca przemianę izotermiczną nazywana jest izotermą.
47. opisz cykl Carnota
Cykl Carnota - obieg termodynamiczny, złożony z dwóch przemian izotermicznych i dwóch przemian adiabatycznych. Cykl Carnota jest obiegiem odwracalnym. Do realizacji cyklu potrzebny jest czynnik termodynamiczny, który może wykonywać pracę i nad którym można wykonać pracę, np. gaz w naczyniu z tłokiem, a także dwa nieograniczone źródła ciepła, jedno jako źródło ciepła (o temperaturze T1) - górne źródło ciepła obiegu, a drugie jako chłodnica (o temperaturze T2) - dolne źródło ciepła obiegu.
48. sformułuj II zasadę termodynamiki
Druga zasada termodynamiki - jedno z podstawowych praw termodynamiki, stwierdzające, że w układzie termodynamicznie izolowanym istnieje funkcja stanu, która z biegiem czasu nie maleje. Funkcja ta zwana jest entropią i oznaczamy ją symbolem S.
II zasada termodynamiki tak jak nie można w 100% wykorzystać na pracę energii potencjalnej spadającej wody tak i nie można w 100% wykorzystać na pracę energii cieplnej.
49. sformułuj III zasadę termodynamiki
Trzecia zasada termodynamiki (zasada Nernsta, teoremat cieplny Nernsta) może być sformułowana jako postulat: nie można za pomocą skończonej liczby kroków uzyskać temperatury zera bezwzględnego (zero kelwinów), jeżeli za punkt wyjścia obierzemy niezerową temperaturę bezwzględną.
Dla temperatur zbliżających się do zera bezwzględnego zdolność przekazywania ciepła zmierza do zera:
Niemożliwe jest ochłodzenie ciał do temperatury zera bezwzględnego.