Glaser doszedł do przekonania że wartość drzewostanów trzeba szacować różnymi sposobami, w zależności od wieku. Pierwotnie wydzielił dwie grupy drzewostanów, a mianowicie drzewostany dojrzałe, które osiągnęły wiek rębności, oraz drzewostany niedojrzałe, które nie osiągnęły wieku rębności. Z czasem wśród drzewostanów niedojrzałych dodatkowo wyodrębnił jeszcze jedną grupę – uprawy i młodniki.

Wartość upraw i młodników Glaser zalecał obliczyć za pomocą metody wyłożonych kosztów, która to metoda polega na sumowaniu wszystkich kosztów, od momentu założenia uprawy, do momentu szacowania, co symbolicznie można zapisać:

Wi = ∑ wyłożonych kosztów

Wyliczona wartość pomniejszona o ewentualne dochody z prac pielęgnacyjnych.

Z ekonomicznego punktu widzenia nie można sumować kosztów z długich okresów czasu.

Wartość drzewostanów niedojrzałych (średnich klas wieku) należy obliczać za pomocą wartości spodziewanej. W tej grupie zanotowano najważniejsze osiągnięcia Glasera. Pierwotnie przyjął że wartość drzewostanu zmienia się proporcjonalnie do wieku, stąd ułożył proporcję:

1. Wersja wzoru Glasera:

$$\frac{\text{Ai}}{\text{Au}} = \frac{i}{u}$$

Ai – wartość spodziewana drzewostanu w wieku i

Au – wartość sprzedażna drzewostanu w wieku u

i– wiek szacowania (wyceny)

u – wiek rębności

po przekształceniu tej proporcji wychodzi że:

Ai=Au*$\frac{i}{u}$

Ten poprawny wzór pod względem matematycznym dawał wyniki zawyżone – zawyżał wartość drzewostanu.

1. Wersja wzoru Glasera:

$\frac{\text{Ai}}{\text{Au}} = \frac{i^{2}}{u^{2}}$ stąd Ai=Au*$\frac{i^{2}}{u^{2}}$

Ta formuła dawała zaniżone wyniki

1. Wersja wzoru Glasera:

Ai=(Au-c)$\ \frac{i^{2}}{u^{2}}$ +c

c – koszty założenia uprawy

Trzecia grupa wiekowa – drzewostany dojrzałe (rębne) – wartość drzewostanów dojrzałych oblicza się za pomocą metody wartości sprzedażnej która ma postać :

Am=(A’m-kp)

Am – wartość sprzedażna drzewostanu netto

A’m – wartość sprzedażna brutto drzewostanów

kp – koszty pozyskania wszystkich sortymentów

A’m=(m₁*c₁+…m_n*c_n)

m₁, m₂, m₃ – miąższości poszczególnych sortymentów

c₁, c₂, c₃ – cena poszczególnych sortymentów

Obecnie występuje szereg modyfikacji wzorów Glasera. Dla potrzeb warunków Polskich, modyfikację wzorów Glasera przeprowadził profesor Świąder. Uszczegółowił on granice wiekowe dla których należy stosować odpowiednie wzory.

Uprawy/młodniki to drzewostany do wieku 20 lat – iglaste, do 30 lat – liściaste, do 40 lat Dąb. Drzewostany niedojrzałe iglaste od 21 lat do wieku rębności, liściaste od 31 lat do wieku rębności, i Dąb od 41 lat do wieku rębności. Drzewostany rębne po uzyskaniu odpowiedniego wieku rębności. Wartość upraw i młodników należy szacować metodą kosztów reprodukcji w drzewostanie średnich klas wieku – metodą spodziewanej wartości drzewostanów. Drzewostany rębne i starsze metodą sprzedażną .

1. Metoda kosztów reprodukcji

Wr=(Kj+Kk*n+Ko*i)*z*p*BWP

Kj – jednorazowy koszt założenia uprawy (z poprawkami)

Kk – koszt kilkakrotny związany z pielęgnowaniem lasu

n – liczba zabiegów pielęgnacyjnych

Ko – koszty ochrony i administracji

i – wiek szacowania (wyceny)

z – zadrzewienie (wskaźnik)

p – powierzchnia

BWP – Bonitacyjny Współczynnik Przeliczeniowy

BWP oblicza się jako stosunek zasobności drzewostanu rębnego rosnącego na danym, szacowanym siedlisku do zasobności drzewostanu rębnego rosnącego na najsłabszym siedlisku dla danego gatunku. BWP ma za zadanie podnieść wartość upraw i młodników rosnących na lepszych siedliskach.

Profesor Świąder przyjął założenie że koszty (ze wzoru) są to koszty jednostkowe (na 1 ha), są to średnie wartości z 3 lat z dużej jednostki typu RDPL, i przyjął założenie że ta średnia wartość odpowiada wartości uprawy (młodnika) rosnącego na najsłabszym siedlisku dla danego gatunku.

Koszty zależne są od czynników atmosferycznych i przyrodniczych.

Wartość drzewostanów średnich klas wieku – metodą spodziewaną:

Ai=(Au-c)$\frac{i^{2}}{u^{2}}*z*p$

Wartość drzewostanów rębnych i starszych:

Au=(M1*C1+…+Mn*Cn)-Kp

Szacowanie wartości lasu za pomocą metod tablicowych

Do szacowania wartości drzewostanów służą TWD (tablice wartości drzewostanów). Twórcami tych tablic byli Tadeusz Partyka i Tadeusz Trampler, obaj pracownicy IBL – opracowane przez IBL.

Szacowanie wartości drzewostanów oraz szacowanie strat w drzewostanach jest zadaniem wyjątkowo trudnym, gdyż brakuje odpowiednich rozwiązań metodycznych, a poza tym każdy drzewostan jest inny.

W celu ułatwienia i przyspieszenia szacowania wartości drzewostanów i szacowania wartości strat w drzewostanach w 1968 roku opracowano pierwsze wydanie TWD. Tablice te do dnia dzisiejszego mają szereg wydań, do 1985 roku tablice te podawały wartość drzewostanów w złotówkach. W związku ze stałą zmianą wartości pieniądza oraz dużą inflacją, tablice te wymagały ciągłej nowelizacji. Od tegoż roku ukazały się pierwsze tablice które podawały wartość w jednostkach przeliczeniowych. Tymi jednostkami przeliczeniowymi były różne ceny średnie 1m3 drewna. Obecnie od 2002 roku tą jednostką przeliczeniową jest cena 1m3 drewna podawana przez GUS - C_GUS .