KLĄTWA FARAONÓW

Co to jest klątwa faraonów?
część 1:

   Ważną kwestią, którą chciałbym poruszyć w najbliższych kilku
numerach jest sprawa infekcji grzybiczych, o których na studiach
medycznych dowiedziałem się bardzo niewiele. Sprawa natomiast, jak się
okazuje, jest niebłaha i wielowątkowa.

   dr Anatol Rybczyński

   Punktem wyjścia mojego zainteresowania grzybami był artykuł o
preparacie ANRY (homeopatyczny roztwór krzemu) odkrytym przez dr
Anatola Rybczyńskiego z Poznania, który to artykuł zamieszczony był w
Optymalniku w połowie roku 2004. Było w nim napisane, że nowotwór to
de facto jest zwykły grzyb Penicillium w swojej najwyższej postaci
rozwojowej.

   W pierwszym odruchu pomyślałem sobie, że to jakiś absurd, by przez
z górą 100 lat wszyscy patolodzy na świecie nie potrafili odróżnić
grzyba od zmutowanej komórki ludzkiej. Jednak po wysłuchaniu wykładu
pani Wiesławy, wieloletniej współpracownicy dr Rybczyńskiego, która
opowiedziała o jego doświadczeniach w tym temacie, patrzę na tę sprawę
znacznie ostrożniej.
   Zdecydowanie bardziej prawdopodobne wydaje mi się, że komórka
nowotworowa jedynie współżyje z grzybem w guzie, a grzyb znajduje tam
korzystne dla siebie środowisko, stąd pojawianie się grzybów w
izolowanych hodowlach tkanek nowotworowych, jakie wykonywał dr
Rybczyński. Tym nie mniej rola patogennych grzybów w pojawianiu się
przynajmniej w części typów nowotworów jest całkiem prawdopodobna.

   Aflatoksyny

   Dzięki uprzejmości pani Wiesławy dotarłem do książki prof.
Aleksandrowicza "Nie ma nieuleczalnie chorych". Znalazłem w niej
informacje, które mnie zaskoczyły. Profesor Aleksandrowicz już w
latach 60-tych wskazywał na rolę aflatoksyn wytwarzanych przez grzyby,
a szczególnie przez Aspergillus flavus, jako istotnych czynników
rozwijania się nowotworów. Profesor Aleksandrowicz przeprowadzał m.in.
badania zagrzybionych mieszkań i wykazał, że ludzie mieszkający w
takich budynkach znacznie częściej chorują na choroby nowotworowe niż
ludzie mieszkający w zdrowych domach. Wyniki doświadczeń potwierdzili
prof. Dr Betty Wray i K.G. O'Steen. Z flory wyosobnionej ze ścian
pomieszczenia, w którym przebywały chore osoby i z powietrza
wyhodowali oni grzyby, które rozmnożone na odpowiednich pożywkach
wyzwalały choroby nowotworowe u zwierząt doświadczalnych.
   Trudno przypuszczać, by przyczyną takiego stanu rzeczy miały być
toksyny uwalniane przez grzyb do powietrza. Osobiście dużo bardziej
prawdopodobny związek widziałbym w inhalowaniu przez mieszkańców
zarodników tych grzybów, zasiedlaniu się grzybów w organizmie a
następnie zatruwaniu go aflatoksynami i innymi toksynami grzybiczymi.

   Aby bardziej potwierdzić związek przyczynowo-skutkowy między
grzybem Aspergillus a nowotworami prof. Aleksandrowicz zbadał odczyn
immunologiczny na antygeny Aspergillus flavus u chorych na białaczki
oraz u zdrowych osób z tych samych środowisk. Silnie dodatnie odczyny
stwierdzono u 16 spośród 35 osób chorych. Spośród 19 osób klinicznie
zdrowych stwierdzono jedynie słaby odczyn u 5 osób.

   U chorych z reumatycznym zapaleniem stawów odczyn ten również
wypadał silnie dodatni. Sugeruje to, że choroba ta może mieć również
związek z przewlekłą infekcją grzybiczą.

   W innych miejscach książki "Nie ma nieuleczalnie chorych" profesor
Julian Aleksandrowicz pisał:
   "Patogenne działanie pleśni było znane już w odległej przeszłości,
choć dopiero dziś zrozumieliśmy jego mechanizmy. W średniowieczu
psychozy pochodzenia mykotoksycznego, w świetle dzisiejszych badań, to
psychoepidemie "biczowników i taneczników" wyzwolone działaniem
metabolitu sporyszu (Claviceps purpura), który w tym okresie
szczególnie rozplenił się skażając zboża środkowoeuropejskich pól.
Dziś wiemy, że sporysz zawiera halucynogen, jakim jest kwas
lizergenowy, popularny LSD, którym wyzwolić można schizofreniczną
psychozę. Historia czarownic z Salem jest przykładem takiej
mykotoksykozy pod postacią ergotyzmu."

   W innym miejscu pisze:

   "Ogromne straty spowodowane padnięciem kilkuset tysięcy indyków
zwróciły uwagę patologów na 'chorobę X indyków'. Badania brazylijskiej
paszy, którą karmiono drób, dowiodły, że zawiera ona potężny jad
miąższu wątrobowego, który niekiedy wyzwala nawet charakterystyczną
proliferację nowotworową śródbłonka przewodów żółciowych o typie
nowotworowym. Na podstawie tego spostrzeżenia przyjęto, że orzechy
arachidowe, pospolicie zwane fistaszkami, pozbawione skorupki lub z
uszkodzoną skorupką, są najlepszą ze znanych dotąd pożywek dla
wszędobylskiego kropidlaka żółtego (Aspergillus flavus). Jego
metabolit, aflatoksyna, jest najpotężniejszym ze znanych dotąd
czynników wyzwalających raka wątroby ptaków. Potem okazało się, że
również u zwierząt i ludzi. Okazało się, że nie mniej często grzybem
tym ulegają skażeniu nasiona bawełny, kakao, ziarno sezamowe, orzechy
włoskie i laskowe, wyłuskane lub mające uszkodzoną skorupkę."

jeszcze gdzie indziej natomiast:

   "Nasze badania prowadzone wspólnie z moim współpracownikiem doc.
dr Kazimierzem Janickim, dowiodły, że u ludzi zatrudnionych przy
hodowli bydła i przy przetwórstwie produktów zwierzęcych, a więc u
masarzy, grabarzy itd. Białaczki limfatyczne występują częściej niż
wśród innych zawodów...
   Zagrożeniem społecznego zdrowia jest nie tylko kontakt bezpośredni
lub pośredni z chorym na nowotwór zwierzęciem ale i zwierzę, choć
klinicznie zdrowe, też może stanowić niebezpieczeństwo, będąc
rezerwuarem wirusów onkogennych."



   Rozmawiając sobie pewnego dnia ze swoim sąsiadem o tych wszystkich
nowych informacjach dotyczących roli grzybów w powstawaniu choroby
nowotworowej zapytał się mnie on, czy słyszałem może przypadkiem o
klątwie Jagiellończyka i klątwie faraonów? Odpowiedziałem, że nie...

cdn...

Klątwa faraonów
część 3:


   Klątwa faraonów

   Już od wielu lat mówiło się, że zakłócanie wiecznego spokoju
miejscom pochówków faraonów jest niebezpieczne, bo zmarłe dusze się
mszczą. Wielu penetratorów różnorakich grobowców umierało nagłą
śmiercią w jakiś czas po tym, jak zwiedzili w tych czy innych celach
czyjś grób. Podobnie było z grobowcem Tutenchamona, jednego z
największych władców starożytnego Egiptu, który na przełomie wieków
XIX i XX był poszukiwany przez wiele lat przez rzesze archeologów. Gdy
wreszcie w 1922 r. został on znaleziony przez Howarda Cartera i
przebadany, prawie wszyscy, którzy wielokrotnie i na długo wchodzili
do grobowca, zmarli nagle w pełni sił twórczych w ciągu kilku lat.
Wszystko to owiane było pewną mgiełką tajemniczości i zagadkowości. W
końcu śmiertelność w tamtych czasach była wyższa niż jest teraz, więc
wszystkie te zgony mogły być mimo wszystko przypadkowe, jednak raz
wypowiedzianych przez zabobonne usta słów nic już nie było w stanie
zatrzymać: "Faraon się mści". Prasowa wrzawa wokół tego tematu w
latach 20 i 30-tych, zrobiła więcej dobrego dla popularyzacji
archeologii niż wiele uczonych ksiąg.


   Podobnież było z królem Polski Kaziemierzem Jagiellończykiem:

   Klątwa Jagiellończyka
   (na podstawie książki A.Święcha: "Grobowce, mikroby uczeni")

   W kwietniu roku 1973, w związku z prowadzonymi pracami
renowacyjnymi w Katedrze Wawelskiej postanowiono otworzyć w celach
renowacyjnych i badawczych po 500 latach zamknięcia grobowiec Króla
Polski - Kazimierza Jagiellończyka. Prace zaczęto w atmosferze
naukowego podniecenia i euforii, w końcu nie każdemu
historykowi-archeologowi dane jest w ciągu swojego życia móc badać
grobowiec wielkiego władcy po 500-set latach od pochówku. W jakie
szaty by przyodziany? Jaką koronę miał na głowie? Jakie insygnia
władzy? Jaki miecz? Tych i innych pytań nasuwały się setki.

   Legendarny przekaz przestrzegał jednak wszystkich, którzy
ośmieliliby się zakłócać spokój duszy króla, że spotka ich kara. Każdy
z badaczy dobrze słyszał o klątwie Tutenchamona i o nagłych zejściach
niektórych innych penetratorów grobowców w przeszłości. W sumie nikt
nie brał tego do końca poważnie, jednak w czasie otwierania grobowca
pewien strach był zdecydowanie wyczuwalny. Jeden z bohaterów w czasie
otwierania krypty powiedział podobno nawet przed wejściem: "Kto
pierwszy wejdzie, pierwszy zejdzie".

   Zanim przystąpiono do prac renowacyjnych pobrane zostały próbki do
badań mikrobiologicznych. Pierwsze wyniki hodowli dały wynik
negatywny. Nie stwierdzono żadnych drobnoustrojów i dano sygnał do
wejścia z pracami pełną parą. Jednak po krótkim czasie pomyślano, żeby
spróbować aktywować uśpione organizmy bodźcem termicznym. Ten zabieg
dał nadspodziewane rezultaty. Na płytkach hodowlanych pojawiły się
obfite hodowle różnych bakterii i grzybów. Niektórych z nich nie udało
się nawet sklasyfikować. Prace renowacyjne w krypcie trwały jednak
dalej...

   Pierwszy nagły zgon nastąpił równo w rok po otwarciu krypty.
Kolejne dwa nastąpiły w ciągu najbliższych 4 miesięcy. Czwarty po
kolejnym roku - w maju 1975. Wszyscy zmarli nagle - na zawał serca
albo udar mózgu. Zmarli ludzie, którzy całym sercem i pasją oddani
byli pracom renowacyjnym i historycznym naszego Wawelskiego Grodu. Po
ich nagłym odejściu wielka się uczyniła pustka. Prac, które oni z
takim entuzjazmem prowadzili, nikt już później nie kontynuował.

   W ciągu 10 lat od otwarcia grobowca "ofiar" klątwy Jagiellończyka
było piętnaście. Przyczyną tych zgonów mógł być najprawdopodobniej
Aspergillus flavus, który oprócz nowotworów może wywoływać również
prawdopodobnie zawały, udary i być może inne choroby. Wszystko to
jednak pozostanie w sferze spekulacji. Na pewno też nie wszystkie te
osoby zmarły na skutek kontaktu z mikroflorą grobowca, a w
szczególności z olbrzymim stężeniem zarodników grzybiczych, jakie tam
panowało. W związku z zaistniałą sytuacją trzeba jednak postawić
pytanie: Czy pojedynczy kontakt z wysokim stężeniem zarodników
grzybiczych może doprowadzić po kilku latach do rozwinięcia się
jakiejś poważnej choroby?

cdn...

Klątwa faraonów
część 4:


   Kryształy - cyborgi

   Dlaczego eksploracja właśnie grobowców jest taka niebezpieczna?
Nie trudno sobie wyobrazić, że jeśli ciało ludzkie po zamknięciu w
grobowcu zostanie w całości strawione przez grzyby, to po niejakim
czasie, gdy woda odparuje, pozostaną w krypcie olbrzymie ilości
zarodników niewidocznych pod mikroskopem świetlnym, których liczba
ograniczona będzie ilością najbardziej deficytowego mikropierwiastka
niezbędnego do ich wytworzenia. Na podstawie informacji zawartych w
publikacjach prof. Sedlaka oraz dr Rybczyńskiego wnioskuję, że
pierwiastkiem tym jest najprawdopodobniej krzem. Badacze wchodząc do
krypt inhalują przez płuca duże ilości tych zarodników, które
przełamują barierę immunologiczną i zasiedlają organizm. O ile
bakterie wywołują w takiej sytuacji najczęściej ostre stany chorobowe,
o tyle grzyby najczęściej nie dają objawów ostrej infekcji tylko się
spokojnie wyłączają ukłąd odpornościowy i rozmnażają się dając objawy
choroby po miesiącach i latach.

   Zarodniki grzybów, podobnie zresztą jak wirusy, poza komórką
organizmu przedstawiają się jako kryształy zbudowane z materii
nieożywionego kwasu nukleinowego. Jedyna różnica między wirusem a
zarodnikiem grzyba jest taka, że wirus, aby ożyć, musi wniknąć do
innej komórki i tam przejąć dowodzenie, natomiast zarodnik po
napęcznieniu wodą staje się samodzielną komórką zdolną podjąć
samodzielne życie.

   Kryształ jak wiemy jest strukturą niezmiernie trwałą. Wszyscy
wiemy jak twarde są minerały zawierające w swej strukturze krzem. Nie
może więc dziwić, że właśnie ten pierwiastek posłużył ewolucji do
wytwarzania kryształów krzemu ze związkami organicznymi - białkami i
kwasami nukleinowymi w celu wytworzenia struktury, która jest w stanie
przetrwać najgorsze warunki środowiskowe, z lawą wulkaniczną,
przestrzenią kosmiczną i upadkiem meteorytu włącznie. Dr Rybczyński
odkrył, że zarodniki grzybów giną dopiero w temperaturze
przekraczającej 4000°C, czyli w temperaturze, w której następuje
rozpad kryształu na elementarne atomy. Dopiero wtedy wypalona pleśń
traciła zdolność zakażania zwierząt laboratoryjnych. Pozostawała mu
jedynie grudka krzemu - która o dziwo posiadała zdolności silnej
stymulacji układu odpornościowego.

   Myślę, że już czas najwyższy, by dostrzec ofiarę ludzi, którzy
badając grobowiec Kazimierza Jagiellończyka zmarli na skutek infekcji
grzybiczej. Czas wyciągnąć właściwe wnioski i uporządkować wiedzę na
temat wpływu zarodników pleśni na rozwój nie tylko chorób
nowotworowych, ale również wielu innych chorób szerzących się w
społeczeństwie. Lista bardziej lub mniej dokuczliwych dolegliwości,
których przyczyna leży w utajonych, skąpoobjawowych grzybicach jest
prawdopodobnie długa. Różne gatunki pleśni w toku ewolucji świetnie
dostosowały się do bytowania w niszy ekologicznej, jaką jest organizm
ludzki, wytwarzając dziesiątki związków chemicznych, które
przestrajają nasz układ neurohormonalny i immunologiczny w taki
sposób, by stworzyć sobie jak najlepsze warunki do bytowania i
rozwoju.

   Jak się ustrzec przed tymi wszędobylskimi intruzami? Jak się ich
pozbyć? Żywienie niskowęglowodanowe znacznie utrudnia funkcjonowanie
tym małym "cwaniaczkom" w naszym ciele, ale nie zawsze organizm jest w
stanie je wytępić. Jak można sobie pomóc? To już temat na osobny
numer...

cdn...

dr n. med. Krzysztof Piotr Michalak