NACZYNIA CIŚNIENIOWE
Naczynie ciśnieniowe w znaczeniu przemysłowym to powłoka sprężysta przeznaczona do przechowywania płynów pod ciśnieniem różnym od atmosferycznego ( mogą one pracować na nad i podciśnienie - o ile są na to obliczone).
My zajmiemy się naczyniami pracującymi na nadciśnienie.
Naczynia ciśnieniowe są najczęściej powłokami kołowo-symetrycznymi
( obrotowymi) jak walec, kula stożek, elipsa obrotowa. Grubość ścianki tych naczyń jest dużo mniejsza od innych wymiarów ( średnica, długość). Przyjmuje się ze rozkład naprężeń na grubości ścianki jest równomierny.
Jeśli powłoka taka przenosi tylko naprężenia rozciągające , nazywamy ją powłoką bezmomentową lub błonową. Powłokami błonowymi są:
• cienka powłoka kulista
• cienka powłoka walcowa z dala od den
• w przybliżeniu pewne przypadki elipsoidy obrotowej.
W takich przypadkach w powłoce występują naprężenia rozciągające : dwuosiowy stan naprężeń rozciągających.
KULISTA POWŁOKA CIENKOŚCIENNA.
Jeśli kulę, o średnicy D i grubości ścianki g - gdzie g<<D, w której wnętrzu panuje nadciśnienie p, przetniemy w przekroju równikowym, to siła pochodząca od ciśnienia działająca na ta połówkę będzie wynosiła:
Siła ta musi być zrównoważona przez tzw. napięcie powłokowe q [N/m]:
stąd napięcie powłokowe wynosi :
a naprężenie
WALCOWA POWŁOKA CIENKOŚCIENNA
Jeśli walec, o średnicy D i grubości ścianki g - gdzie g<<D, w którego wnętrzu panuje nadciśnienie p, przetniemy w przekroju wzdłużnym, to siła działająca na element o długości L wyniesie :
siła ta musi być zrównoważona przez napięcia powłokowe działające w przekroju ścianki na łącznej długości 2*L :
stąd :
W przekroju poprzecznym siła od ciśnienia wyniesie :
i jest ona równoważona przez napięcie wzdłużne:
stąd można wyznaczyć napięcie obwodowe:
DOWOLNA POWŁOKA OBROTOWA.
Oznaczenia:
N- promień równoleżnika
R- promień południka
- naprężenia równoleżnikowe
- naprężenia południkowe
g - grubość ścianki
p - nadciśnienie wewnętrzne
N i R - dotyczą powierzchni środkowej
Analizując warunki równowagi elementu powłoki o wymiarach dSr i dSn otrzymamy wielkość siły działającej na element od ciśnienia :
P=p*dSr*dSn
Siła ta jest równoważona przez rzuty sił na oś n , z uwzględnieniem , że
dSn=2*N*cos(90-dαn/2)
dSr=2*R*cos(90-dαr/2)
Pn=qn*dSr - siła działająca w przekroju równoleżnikowym
Pr=qr*dSn - siła działająca w przekroju południkowym
Po prostych przekształceniach otrzymuje się ogólną zależność:
oraz zależności na napięcia powłokowe :
SPRAWDZENIE :
KULA:
N=R=D/2
WALEC:
N=D/2 ;
analogicznie otrzymamy wielkości naprężeń :
Zgodnie z hipotezą Hubera :
dla kuli :
dla walca :
ponieważ N=D/2 a to
wstawiając : D=Dśr=Dz-g=Dwewn+g
otrzymamy :
Jest to taki wzór, jaki znajduje się w przepisach Dozoru Technicznego dla obliczeń stałych zbiorników ciśnieniowych - część walcowa.
ELIPSOIDA OBROTOWA - dno elipsoidalne.
Jeśli określimy z zależności znanych z geometrii analitycznej wielkości promieni w punktach 1i 2 zaznaczonych na rysunku , wyrażając je w funkcji znanych wielkości D i H, a następnie wstawimy te wielkości do ogólnych wzorów na naprężenia południkowe i równoleżnikowe, a te z kolei do wzoru Hubera otrzymamy zależność :
Wyrażenie na współczynnik geometryczny kształtu elipsy jest stabelaryzowany, gdyż nie ma go jak uprościć.