Koszt całkowity

Jest to suma wynagrodzeń wszystkich czynników wytwórczych. To suma całkowitych kosztów stałych i całkowitych kosztów zmiennych.

Wzór:

Kc = Kcs + Kcz gdzie: Kc-koszt całkowity, Kcs – koszt całkowity stały , Kcz – koszt całkowity zmienny

Koszt stały

Koszty, które firma ponosi nawet w okresie , w którym produkcja jest równa zero. Pozostają niezmienne (constans) dla szerokiego zakresu działalności w pewnym okresie czasu,w długim okresie czasu mogą ulegać zmianom, np. ze względu na zmianę warunków makroekonomicznych). Należy pamiętać, że określenie "koszty stałe", nie jest równoznaczne z określeniem "koszty które nigdy się nie zmieniają". Koszty stałe mogą się zmieniać, ale ich zmiany nie są spowodowane zmianami poziomu działalności, lecz innymi czynnikami. Do typowych czynników wpływających na zmianę poziomu kosztów stałych należą choćby: zmiany organizacji przedsiębiorstwa, zmiany stosowanej technologii, sprzedaż maszyn i urządzeń produkcyjnych, podjęcie decyzji przez zarząd o przeprowadzeniu kampanii promocyjnej itd.

Do kosztów stałych należą takie nakłady jak: czynsz, procenty od kredytów, koszty konserwacji, płace strażników i służb administracyjnych, często pensie pracownicze (w przypadku sztywnego rynku pracy). Koszty te narastają w miarę upływu czasu.

Koszt zmienny

Jest to koszt, który zmienia się wraz ze zmianami wolumenu produkcji. Jest zależny od tego po prostu jaką wielkość danego dobra produkujemy, na przykład koszt zużycia energii, surowców i bezpośredniej robocizny jest zdecydowanie większy, kiedy się więcej produkuje, wynoszą zero jeśli się nic nie produkuje. Do tego rodzaju kosztów zaliczyć możemy koszty powiązane z wynajęciem zmiennych czynników produkcji, na przykład pracy lub surowców. W praktyce wygląda to tak, że przedsiębiorstwa mają podpisane umowy z pracownikami i dostawcami surowców, ale można zastosować tu dość dużą elastyczność polegająca na tym, że można zastosować: prace w nadgodzinach albo w niepełnym wymiarze godzin, Wynajmowanie bądź też nie pracowników sezonowych, zakup surowców na giełdzie .

Wzór:

Kz = Kc - Ks gdzie: Kz - koszt zmienny, Kc – koszt całkowity, Ks – koszt stały

Koszt przeciętny całkowity

Niekiedy po prostu koszt przeciętny , to pojęcie ekonomiczne oznaczające całkowity koszt produkcji przypadający na jednostkę produktu. Oblicza się go jako koszt całkowity podzielony przez wielkość produkcji:

Wzór:

Kpc = Kc/Q gdzie Kc – koszt całkowity, Q – wielkość produkcji

Koszt przeciętny stały

Wzór:

Kps = Ks/Q gdzie: Ks – koszt stały Q – wielkość produkcji

Koszt przeciętny zmienny

Wzór:

Kpz = Kz/Q gdzie: Kz – koszt zmienny Q – wielkość produkcji

Koszt krańcowy

Inaczej koszt marginalny; jest to wzrost kosztów całkowitych wywołany wzrostem produkcji o jednostkę.

Wzór:

Kk = delta Kc / delta Q gdzie: delta Kc – zmiana kosztów całkowitych, delta Q – przyrost produkcji

Utarg całkowity

Łączny przychód przedsiębiorstwa uzyskany ze sprzedaży towarów w określonym czasie. Tak więc przy stałej cenie sprzedaży, utarg całkowity będzie wzrastał wraz ze wzrostem sprzedaży.

Utarg całkowity jest to iloczyn sumy sztuk sprzedanego produktu (towaru) (p) na rynku i ceny (c) jednej sztuki tego produktu (towaru)

p – towar c – cena towaru

Utarg przeciętny

utarg przypadający na określoną jednostkę. Utarg ten występuje wówczas, gdy dane przedsiębiorstwo ma niewielki udział w ogólnej podaży danego produktu na rynku, nie jest w stanie wpływać na jego cenę. To przedsiębiorstwo musi zaakceptować cenę będącą wynikiem popytu oraz podaży. Żadna zmiana wielkości produkcji tego przedsiębiorstwa nie jest na tyle znacząca, aby mogła wpłynąć na cenę rynkową. Popyt na produkty po określonej cenie rynkowej jest stały i nie wpływa na ogólny poziom cen.

Utarg przeciętny jest to iloraz utargu całkowitego (U_c) i sumy sprzedanego produktu (towaru) (p), czyli jest to cena (c) jednostkowa produktu:

U_p – utarg przeciętny

U_c – utarg całkowity p – suma ilości sprzedanego towaru c – cena jednej sztuki towaru

Utarg krańcowy

Przyrost utargu osiągnięty ze wzrostu sprzedaży produktów w określonym czasie po stałej cenie.

U_k – utarg krańcowy

ΔU_c – zmiana utargu całkowitego

Δp – suma wzrostu ilości sprzedanego towaru o jedną sztukę

Zysk całkowity

Zc = Uc – Kc gdzie: Uc – utarg całkowity Kc – koszt całkowity

Koszt całkowity

Jest to suma wynagrodzeń wszystkich czynników wytwórczych. To suma całkowitych kosztów stałych i całkowitych kosztów zmiennych.

Wzór:

Kc = Kcs + Kcz gdzie: Kc-koszt całkowity, Kcs – koszt całkowity stały , Kcz – koszt całkowity zmienny

Koszt stały

Koszty, które firma ponosi nawet w okresie , w którym produkcja jest równa zero. Pozostają niezmienne (constans) dla szerokiego zakresu działalności w pewnym okresie czasu,w długim okresie czasu mogą ulegać zmianom, np. ze względu na zmianę warunków makroekonomicznych). Należy pamiętać, że określenie "koszty stałe", nie jest równoznaczne z określeniem "koszty które nigdy się nie zmieniają". Koszty stałe mogą się zmieniać, ale ich zmiany nie są spowodowane zmianami poziomu działalności, lecz innymi czynnikami. Do typowych czynników wpływających na zmianę poziomu kosztów stałych należą choćby: zmiany organizacji przedsiębiorstwa, zmiany stosowanej technologii, sprzedaż maszyn i urządzeń produkcyjnych, podjęcie decyzji przez zarząd o przeprowadzeniu kampanii promocyjnej itd.

Do kosztów stałych należą takie nakłady jak: czynsz, procenty od kredytów, koszty konserwacji, płace strażników i służb administracyjnych, często pensie pracownicze (w przypadku sztywnego rynku pracy). Koszty te narastają w miarę upływu czasu.

Koszt zmienny

Jest to koszt, który zmienia się wraz ze zmianami wolumenu produkcji. Jest zależny od tego po prostu jaką wielkość danego dobra produkujemy, na przykład koszt zużycia energii, surowców i bezpośredniej robocizny jest zdecydowanie większy, kiedy się więcej produkuje, wynoszą zero jeśli się nic nie produkuje. Do tego rodzaju kosztów zaliczyć możemy koszty powiązane z wynajęciem zmiennych czynników produkcji, na przykład pracy lub surowców. W praktyce wygląda to tak, że przedsiębiorstwa mają podpisane umowy z pracownikami i dostawcami surowców, ale można zastosować tu dość dużą elastyczność polegająca na tym, że można zastosować: prace w nadgodzinach albo w niepełnym wymiarze godzin, Wynajmowanie bądź też nie pracowników sezonowych, zakup surowców na giełdzie .

Wzór:

Kz = Kc - Ks gdzie: Kz - koszt zmienny, Kc – koszt całkowity, Ks – koszt stały

Koszt przeciętny całkowity

Niekiedy po prostu koszt przeciętny , to pojęcie ekonomiczne oznaczające całkowity koszt produkcji przypadający na jednostkę produktu. Oblicza się go jako koszt całkowity podzielony przez wielkość produkcji:

Wzór:

Kpc = Kc/Q gdzie Kc – koszt całkowity, Q – wielkość produkcji

Koszt przeciętny stały

Wzór:

Kps = Ks/Q gdzie: Ks – koszt stały Q – wielkość produkcji

Koszt przeciętny zmienny

Wzór:

Kpz = Kz/Q gdzie: Kz – koszt zmienny Q – wielkość produkcji

Koszt krańcowy

Inaczej koszt marginalny; jest to wzrost kosztów całkowitych wywołany wzrostem produkcji o jednostkę.

Wzór:

Kk = delta Kc / delta Q gdzie: delta Kc – zmiana kosztów całkowitych, delta Q – przyrost produkcji

Utarg całkowity

Łączny przychód przedsiębiorstwa uzyskany ze sprzedaży towarów w określonym czasie. Tak więc przy stałej cenie sprzedaży, utarg całkowity będzie wzrastał wraz ze wzrostem sprzedaży.

Utarg całkowity jest to iloczyn sumy sztuk sprzedanego produktu (towaru) (p) na rynku i ceny (c) jednej sztuki tego produktu (towaru)

p – towar c – cena towaru

Utarg przeciętny

utarg przypadający na określoną jednostkę. Utarg ten występuje wówczas, gdy dane przedsiębiorstwo ma niewielki udział w ogólnej podaży danego produktu na rynku, nie jest w stanie wpływać na jego cenę. To przedsiębiorstwo musi zaakceptować cenę będącą wynikiem popytu oraz podaży. Żadna zmiana wielkości produkcji tego przedsiębiorstwa nie jest na tyle znacząca, aby mogła wpłynąć na cenę rynkową. Popyt na produkty po określonej cenie rynkowej jest stały i nie wpływa na ogólny poziom cen.

Utarg przeciętny jest to iloraz utargu całkowitego (U_c) i sumy sprzedanego produktu (towaru) (p), czyli jest to cena (c) jednostkowa produktu:

U_p – utarg przeciętny

U_c – utarg całkowity p – suma ilości sprzedanego towaru c – cena jednej sztuki towaru

Utarg krańcowy

Przyrost utargu osiągnięty ze wzrostu sprzedaży produktów w określonym czasie po stałej cenie.

U_k – utarg krańcowy

ΔU_c – zmiana utargu całkowitego

Δp – suma wzrostu ilości sprzedanego towaru o jedną sztukę

Zysk całkowity

Zc = Uc – Kc gdzie: Uc – utarg całkowity Kc – koszt całkowity

Koszt całkowity

Jest to suma wynagrodzeń wszystkich czynników wytwórczych. To suma całkowitych kosztów stałych i całkowitych kosztów zmiennych.

Wzór:

Kc = Kcs + Kcz gdzie: Kc-koszt całkowity, Kcs – koszt całkowity stały , Kcz – koszt całkowity zmienny

Koszt stały

Koszty, które firma ponosi nawet w okresie , w którym produkcja jest równa zero. Pozostają niezmienne (constans) dla szerokiego zakresu działalności w pewnym okresie czasu,w długim okresie czasu mogą ulegać zmianom, np. ze względu na zmianę warunków makroekonomicznych). Należy pamiętać, że określenie "koszty stałe", nie jest równoznaczne z określeniem "koszty które nigdy się nie zmieniają". Koszty stałe mogą się zmieniać, ale ich zmiany nie są spowodowane zmianami poziomu działalności, lecz innymi czynnikami. Do typowych czynników wpływających na zmianę poziomu kosztów stałych należą choćby: zmiany organizacji przedsiębiorstwa, zmiany stosowanej technologii, sprzedaż maszyn i urządzeń produkcyjnych, podjęcie decyzji przez zarząd o przeprowadzeniu kampanii promocyjnej itd.

Do kosztów stałych należą takie nakłady jak: czynsz, procenty od kredytów, koszty konserwacji, płace strażników i służb administracyjnych, często pensie pracownicze (w przypadku sztywnego rynku pracy). Koszty te narastają w miarę upływu czasu.

Koszt zmienny

Jest to koszt, który zmienia się wraz ze zmianami wolumenu produkcji. Jest zależny od tego po prostu jaką wielkość danego dobra produkujemy, na przykład koszt zużycia energii, surowców i bezpośredniej robocizny jest zdecydowanie większy, kiedy się więcej produkuje, wynoszą zero jeśli się nic nie produkuje. Do tego rodzaju kosztów zaliczyć możemy koszty powiązane z wynajęciem zmiennych czynników produkcji, na przykład pracy lub surowców. W praktyce wygląda to tak, że przedsiębiorstwa mają podpisane umowy z pracownikami i dostawcami surowców, ale można zastosować tu dość dużą elastyczność polegająca na tym, że można zastosować: prace w nadgodzinach albo w niepełnym wymiarze godzin, Wynajmowanie bądź też nie pracowników sezonowych, zakup surowców na giełdzie .

Wzór:

Kz = Kc - Ks gdzie: Kz - koszt zmienny, Kc – koszt całkowity, Ks – koszt stały

Koszt przeciętny całkowity

Niekiedy po prostu koszt przeciętny , to pojęcie ekonomiczne oznaczające całkowity koszt produkcji przypadający na jednostkę produktu. Oblicza się go jako koszt całkowity podzielony przez wielkość produkcji:

Wzór:

Kpc = Kc/Q gdzie Kc – koszt całkowity, Q – wielkość produkcji

Koszt przeciętny stały

Wzór:

Kps = Ks/Q gdzie: Ks – koszt stały Q – wielkość produkcji

Koszt przeciętny zmienny

Wzór:

Kpz = Kz/Q gdzie: Kz – koszt zmienny Q – wielkość produkcji

Koszt krańcowy

Inaczej koszt marginalny; jest to wzrost kosztów całkowitych wywołany wzrostem produkcji o jednostkę.

Wzór:

Kk = delta Kc / delta Q gdzie: delta Kc – zmiana kosztów całkowitych, delta Q – przyrost produkcji

Utarg całkowity

Łączny przychód przedsiębiorstwa uzyskany ze sprzedaży towarów w określonym czasie. Tak więc przy stałej cenie sprzedaży, utarg całkowity będzie wzrastał wraz ze wzrostem sprzedaży.

Utarg całkowity jest to iloczyn sumy sztuk sprzedanego produktu (towaru) (p) na rynku i ceny (c) jednej sztuki tego produktu (towaru)

p – towar c – cena towaru

Utarg przeciętny

utarg przypadający na określoną jednostkę. Utarg ten występuje wówczas, gdy dane przedsiębiorstwo ma niewielki udział w ogólnej podaży danego produktu na rynku, nie jest w stanie wpływać na jego cenę. To przedsiębiorstwo musi zaakceptować cenę będącą wynikiem popytu oraz podaży. Żadna zmiana wielkości produkcji tego przedsiębiorstwa nie jest na tyle znacząca, aby mogła wpłynąć na cenę rynkową. Popyt na produkty po określonej cenie rynkowej jest stały i nie wpływa na ogólny poziom cen.

Utarg przeciętny jest to iloraz utargu całkowitego (U_c) i sumy sprzedanego produktu (towaru) (p), czyli jest to cena (c) jednostkowa produktu:

U_p – utarg przeciętny

U_c – utarg całkowity p – suma ilości sprzedanego towaru c – cena jednej sztuki towaru

Utarg krańcowy

Przyrost utargu osiągnięty ze wzrostu sprzedaży produktów w określonym czasie po stałej cenie.

U_k – utarg krańcowy

ΔU_c – zmiana utargu całkowitego

Δp – suma wzrostu ilości sprzedanego towaru o jedną sztukę

Zysk całkowity

Zc = Uc – Kc gdzie: Uc – utarg całkowity Kc – koszt całkowity