Sąd I Instancji

SPI został powołany decyzją RUE z 24 października 1988 roku na postawie srt.225 TWE. Powodem jego utworzenia było odciążenie ETS od spraw mniejszej wagi, głównie pracowniczych. Początkowo SPI było traktowane jako część ETS, od Traktatu Nicejskiego stał się dopiero odrębną instytucją.

W skład SPI wchodzi co najmniej jeden sędzia z każdego państwa członkowskiego. Obecnie SPI liczy 25 sędziów. Sędziowie są mianowani przez rządy państw członkowskich za wspólnym porozumieniem na okres 6 lat; co 3 lata następuje wymian połowy składu, ustępujący sędziowie mogą być minowani na to stanowisko ponownie. Istotną różnicą między ETS a SPI jest to że ten ostatni nie posiada rzeczników generalnych. Jednak sędziowie SPI mogą być powołani do wykonywania zadań rzeczników generalnych w ETS. Sędziowie SPI spośród siebie na okres 3 lat wybierają przewodniczącego , jego kadencja może być przedłużona . Prezes kieruje pracami sądowymi i administracyjnymi, przewodniczy także przesłuchaniom i naradom. SPI może obradować w następującym składzie:

• izbie trzyosobowej

• izbie pięcioosobowej

• izba jednoosobowa

• pełny skład

• Wielka Izba( 13 sędziów)

SPI mianuje swojego sekretarza na 6 letnią kadencję, Wspiera on prace SPI. Kieruje sekretariatem. Odpowiedzialny jest za przyjmowanie, przesyłanie i czuwanie nad pismami procesowymi i pieczęcią SPI. Odpowiada również za protokoły i publikacje SPI, ma obowiązek uczestniczenia w posiedzeniach SPI. Pod kontrolą prezesa zarządza finansami księgowością. Administrację SPI tworzy 5 dyrektoriatów:

1. Wydział biblioteczny i Wydział badań i dokumentacji

2. Dyrektoriat tłumaczeń

3. Dyrektoriat tłumaczenia symultanicznego

4. Dyrektoriat informacyjny

5. Dyrektoriat administracyjny

SPI obraduje w ciągu całego roku z wyłączenie ferii i wakacji świątecznych. Do kompetencji SPI możemy zaliczyć:

• spory pracownicze

• spory osób fizycznych i prawnych ze Wspólnotami z wyjątkiem spraw antydumpingowych i spraw antysubwencyjnych

• spory między KE a przedsiębiorcami w sprawie stwierdzenie nieważności decyzji

• skargi wnoszone przez państwa członkowskie przeciwko aktom lub zaniechaniu działania Komisji ( z wyjątkiem art.11a TWE)

• sprawy wnoszone przez państwo członkowskie przeciwko:

  1. decyzją RUE dotyczącym, uznania za zgodą ze wspólnym rynkiem pomocy państwa członkowskiego

  2. aktom RUE dotyczącym środków ochrony handlowej(art.133 TWE)

  3. aktom RUE na mocy których Rada przyznaje Komisji uprawnienia do wykonywania norm, ustanawianych przez RUE

• skargi na decyzje Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego i Wspólnego Urzędu Odmiany Roślin

• orzekanie w sprawach o wydanie orzeczenia wstępnego

• rozpatrywanie odwołań od orzeczeń izb sądowych

Sąd do spraw Służby Publicznej

Sąd do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej rozstrzyga spory między Unią Europejską a urzędnikami jej służby publicznej. Powołany decyzją Rady 2004/752/WE, Euratom z dnia 2 listopada 2004 r. Ustanowiony 2 grudnia 2005 roku. Funkcjonuje przy Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Skład

Sąd ds. Służby Publicznej liczy siedmiu sędziów mianowanych przez Radę na okres sześciu lat (z możliwością ponownego mianowania). Sędziowie wybierają spośród siebie na okres trzech lat prezesa, którego mandat jest odnawialny.

Procedura

Postępowanie przed Sądem jest uregulowane postanowieniami statutu Trybunału, w szczególności postanowieniami zawartymi w załączniku I do statutu oraz regulaminem postępowania, który wszedł w życie w dniu 1 listopada 2007 r. Od niektórych orzeczeń Sądu ds. Służby Publicznej przysługuje odwołanie do Sądu Pierwszej Instancji, jest ono jednakże ograniczone do kwestii prawnych. Odwołanie nie może dotyczyć wyłącznie ustalenia wysokości kosztów postępowania i wskazania strony je ponoszącej. Postępowanie przed sądami składa się z części pisemnej i ustnej. Postępowanie przed Sądem jest wolne od opłat.