Pojęcia podstawowe
Geologia- nauka o budowie i historii Ziemi.
materiał, struktura zmiany w czasie
Procesy geologiczne- „rzeźbiarz Ziemi” w czasie geologicznym kształtują zapis geologiczny, wywołują na powierzchni Ziemi lub w jej wnętrzu przeobrażenia chemiczne lub fizyczne.
Zapis geologiczny- skały, ich cechy, układ przestrzenny
Czas geologiczny: zwykły czas, ale w bardzo dużych ilościach
W czasie geologicznym:
- niezmienne jest zmienne
- nieprawdopodobne jest nieuniknione.
Substancje mineralne: substancje niekrystaliczne, powstałe w przyrodzie w wyniku procesów geologicznych.
Kryształ: ciało o prawidłowej budowie wewnętrznej tj. takie, w którym atomy i jony są rozmieszczone prawidłowo, tworząc sieć przestrzenną.
nagromadzenie skał lub osadów o wspólnych cechach litologicznych (np. skład mineralny, sposób warstwowania, barwa), powstałe w wyniku określonego procesu geologicznego na danym obszarze
np. piasek osadzony w delcie, nagromadzenie skał wulkanicznych jako rezultat wylewu lawy.
Dyscypliny nauk geologicznych:
a) podstawowe dyscypliny:
- geologia dynamiczna
- mineralogia, petrografia (skały)
- sedymentologia (skały osadowe)
- tektonika, geologia strukturalna
- stratygrafia [bio-, lito-] (opis warstw), geologia historyczna, paleontologia, paleobiologia
- geofizyka
b) dyscypliny stosowane:
- geologia złożowa
- geologia inżynierska
- hydrogeologia
- geologia środowiska
- kartografia geologiczna
- geofizyka poszukiwawcza
Skały i minerały
a) Minerał: najmniejsza jednostka z jakiej zbudowana jest skorupa ziemska, pierwiastek lub związek chemiczny, posiadający stały stan skupienia, powstały w wyniku procesów geologicznych
b) skała: duże skupisko minerałów jednorodnych lub różnorodnych
Minerały:
cechy fizyczne:
a) formy wykształcenia kryształów: narosłe, wrosłe, ciała drobnokrystaliczne
b) pokrój kryształów: izometryczny, słupkowy, igiełkowy, włóknisty, tabliczkowy, blaszkowy
c) właściwości mechaniczne: łupliwość: doskonała, bardzo dobra, wyraźna niewyraźna; przełam: nierówny- haczykowaty, muszlowy, zadziorowy, ziarnisty
d) własności optyczne:
- barwa: barwne, bezbarwne, zabarwione
- rysa: biała lub kolorowa
- przeźroczystość: przeźroczyste, półprzeźroczyste, prześwitujące, nieprzezroczyste
- połysk: szklisty, perłowy, muszlowy, jedwabisty, metaliczny, półmetaliczny, diamentowy, żywiczny
e) twardość
1-talk, 2- gips, 3- kalcyt, 4- fluoryt, 5-apatyt, 6- ortoklaz, 7- kwarc, 8- topaz, 9- korund, 10-diament
Układy krystalograficzne
Układ regularny- trzy czterokrotne osie symetrii (diament, granit, piryt)
Układ heksagonalny- sześciokrotna oś symetrii (apatyt)
Układ tetragonalny- czterokrotna oś symetrii (cyrkon, leucyt, kasyteryt)
Układ trygonalny- trzykrotna oś symetrii (kalcyt, rubin)
Układ rombowy- dwie osie dwukrotne (anhydryt, aragonit)
Układ jednoskośny- jedna oś dwukrotna (aguit, hornblenda, muskowit, ortoklaz)
Układ trójskośny- brak elementów symetrii (labrador, oligoklaz, andezyt)
Polimorfizm
a) minerały o tym samym składzie chemicznym, ale różnej struktury
C: diament i grafit
CaCO3: kalcyt- aragonit
SiO2: kwarc α, kwarc β, trydymit,
ZnS wurecyt, sfaleryt
b) w graficie atomy węgla są połączone w jednej płaszczyźnie, pomiędzy tymi płaszczyznami istnieją słabe siły przyciągania, „ślizgają się” względem siebie
c) w diamencie każdy atom węgla jest związany z czterema innymi atomami węgla w strukturę 3-D, najtwardsza substancja na Ziemi.
Klasyfikacja (systematyka wg. Dana) minerałów (zasady i przykłady minerałów w głównych grupach).
Pierwiastki rodzime i stopy
- metale rodzime: Cu, Ag, Au, Pt, Fe
- stopy np. elektrum Ag/Au
- metale kruche np. arsen, antymon, bizmut
- metaloidy- niemetale np. siarka, grafit, diament
Azotki, fosforki, węgliki, krzemki
Siarczki i kruszce (arsenki, antymonki, tellerki, selenki)
- piryt i markasyt FeS2
- sfaleryt i wurcyt ZnS
- galena PbS
- kowelin CuS
- bornit CuFeS4
- chalkopiryt CuFeS2
- argentyt AgS2
- cynober HgS (czerwona barwa, barwnik ruda rtęci)
Halogenki
- halit NaCl
- sylwin KCl
- fluoryt CaF2
Tlenki i wodorotlenki
- lód H2O
- magnetyt Fe3O4
- chromit FeCrO4
- korund Al2O3
- hematyt Fe2O3
Sole kwasów tlenowych azotany
Sole kwasów tlenowych węglany
Sole kwasów tlenowych siarczany
Sole kwasów tlenowych fosforany
Sole kwasów tlenowych borany
Minerały uranylu
Krzemiany i glinokrzemiany
Minerały skałotwórcze- minerały stanowiące główne składniki w budowie skały, od ich nazw pochodzi nazwa skały np. kwarc (odmiana α i β), amfibole, pirokseny, miki, skalenie, kalcyt, dolomit, oliwiny, minerały ilaste.
Metody rozpoznawania minerałów:
Identyfikacja makroskopowa
Identyfikacja mikroskopowa
Analiza rentgenowska
Analiza absorpcyjna w podczerwieni
Analiza chemiczna
Główne typy skał:
Magmowe- skały powstają przez zastygnięcie magmy w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni np. granitoidy, sjenitoidy, azaltoidy, gabroidy, riolitoidy.
Osadowe- skały powstają w wyniku nagromadzenia i osadzenia się produktów wietrzenia skał starszych, jak również resztek roślinnych i zwierzęcych o różnym stopniu rozkładu. Mogą też tworzyć się w wyniku wytrącania osadów wodnych np. zlepieńce, brekcje, piaskowce, dolomity, diatomity, wapienie
Metamorficzne- skały przeobrażone, powstają w głębi skorupy ziemskiej w wyniku oddziaływania wysokiego ciśnienia i temperatury, a nawet czynników chemicznych np. fyllit, marmur, zieleniec, granulit, gnejs, kwarcyt, łupki metamorficzne.
Budowa wnętrza Ziemi:
Skorupa ziemska
- kontynentalna: [Sial] zbudowana ze skał o składzie zbliżonym do granitu, głównie ze związków glinu i krzemu
- oceaniczna [sima] zbudowana ze skał i magm zasadowych zbliżonych do bazaltów, głównie ze związków krzemu i magnezu.
Powierzchnia nieciągłości Moho
- 50-400 km
Płaszcz ziemi
- astenosfera plastyczna
- mezosfera stan stały
Powierzchnia nieciągłości Wiechrta- Gutenberga
- 2900 km
Jądro zewnętrzne
- stan ciekły
Powierzchnia Lehmana
- 5100-5300 km
Jądro wewnętrzne
- stan stały
Głębokość 6370 km.
Magmatyzm, przykłady ciał magmowych (formy ich występowania)
Magmatyzm- ogół procesów przemieszczania się magmy w litosferze oraz zastygania magmy w skorupie ziemskiej (powstawanie skał magmowych). Jest to zbiorcze pojęcie zawierające również procesy plutoniczne jak i wulkaniczne.
Przykłady ciał magmowych:
-sill- intruzje magmy tworzące płyty ze skał magmowych ułożone zgodnie z płytowym rozmieszczeniem skał osadowych
- dajki- pionowe żyły skał magmowych biegnące w przeciwnym kierunku niż skały starsze
- lakolit- lawa wciska się pomiędzy warstwy skalne i zastyga w postaci soczew; forma ułożenia zgodnie z uwarstwowieniem otaczających skał.
- batolit- nieregularne bloki granitowe o znacznych rozmiarach pod powierzchnią ziemi, powstałe z zastygłej magmy
- lapolit- intruzje magmy w postaci spodka, ułożenie zgodne z uwarstwowieniem otaczających do skał.
- fakolit- drobne intruzje magmy pomiędzy warstwami skał sfałdowanych, zgodnie z ich położeniem.- żyła kominowa- intruzja o kształcie walca, przecinająca prawie pionowo warstwy skalne; do żył kominowych podobne są pnie wulkaniczne, powstałe na skutek zastygnięcia magmy w kominie wulkanicznym.
Podział skał magmowych ( typy ich klasyfikacji)
Plutoniczne- magmy stygną wolno, powstają skały holokrystaliczne, grubo- i średniokrystaliczne, tekstury bezładne.
Temperatura magm (ok 700̊ C dla nasyconych wodą magm granitowych do 1200 ̊C dla magm pośrednich i bazaltowych) stygną wolno i pięknie się krystalizują.
Wulkaniczne- lawy szybko stygną, skały drobno- i niekrystaliczne, szkliwo wulkaniczne, częste tekstury kierunkowe.
Temperatura wylewu law bazaltowych 1190-1120̊C; ale pozostają ruchliwe w temperaturze do 800̊C.
Temperatura wylewu law ryolitowych
730-890̊C , podczas krystalizacji nie ma wody, stygną szybko i są drobnokrystaliczne (np. na dnie oceanu- szkliwa wulkaniczne) mogą mieć tekstury kierunkowe.
Hipoabysalne- warunki pośrednie między powyższym , zostają płytko pod powierzchnią Ziemi np. w pobliżu stożka wulkanicznego, tworzą żyłowe skały magmowe.
Struktury i tekstury skał magmowych:
Struktury (sposób wykształcenia składników w skale)
- rodzaje struktur pod względem stopnia krystaliczności:
Holokrystaliczna- pełnokrystaliczna
Szklista- hialinowa, niekrystakiczna
Hipokrystaliczna- częściowo krystaliczna
- rodzaje struktur pod względem wielkości składników:
Fanerokrystaliczna: równoziarnista (gruboziarniste, średnioziarniste, drobnoziarniste); nierównoziarnista (porfirowata, fenerokrystaliczno-porfirowa)
Afanitowa (niewidocznokrystaliczna
Porfirowa
Tekstury (sposób ułożenia i rozmieszczenia składników w skale)
- rodzaje tekstur ze względu na sposób rozmieszczenia składników w skale:
Tekstura bezładna
Tekstura uporządkowana- kierunkowa ( równoległa: linijna, płaska; kulista: sferolityczna, sferoidalna)
- rodzaje tekstur ze względu na stopień wypełnienia przestrzeni skalnej:
Tekstura zbita
Tekstura porowata (miarolityczna, pęcherzykowata- gąbczasta, migdałowcowa)
Przyczyny powstawania magmy:
a) wzrost temperatury
b) obniżenie się ciśnienia litostatycznego
c) wzbogacenie w składniki lotne
Zjawiska te mogą zachodzić w wyjątkowych miejscach Ziemi, stąd tworzenie się magmy wiąże się z określonym reżimem tektonicznym (diapir płaszcza, strefy ryftowe, pasma orogeniczne)
Lokalizacja stref wulkanicznych na Ziemi:
Miejscami o szczególnym nasileniu zjawisk wulkanicznych są obszary związane z krawędziami płyt litosfery. Są to strefy ryftów i strefy subdukcji. Z analizy geograficznego rozmieszczenia tych miejsc wynika, ze obszary aktywności wulkanicznej pokrywają się bardzo często z terenami sejsmicznymi. Warto także dostrzec, że ze strefami ryftów wiąże się przede wszystkim podwodny wulkanizm, a ze strefami subdukcji głównie wulkanizm na obszarach płyt kontynentalnych.
Wulkanizm: typy wulkanizmu i wulkanów. Typy erupcji (czym spowodowana różnorodność).
Typy wulkanizmu:
- efuzywny- wydobywa się lawa i gazy
- eksplozywny- wydobywają się materiały piroklastyczne- efuzywno-eksplozywny – wydobywają się materiały piroklastyczne i lawa
Typy wulkanów:
- hawajski (od czynnych wulkanów na Hawajach) - wulkan efuzywny; częste wylewy ciekłych law przy spokojnym wydzielaniu się gazów, niesione z wiatrem kropelki law zastygają w powietrzu w postaci szklistych włosków.
- strombolijski (od wulkanu Strommboli) – efuzywno- eksplozywny; którkie, częste eksplozje gazów połączone z wyrzucaniem bomb wulkanicznych oraz wylewaniem się lawy; w czasie gwałtowniejszych wybuchów nad wulkanem unoszą się świecące chmury
- wulkaniański (od nazwy wulkanu Volcano) – eksplozywno- efuzywny; rzadsze, ale gwałtowniejsze wybuchy gazów z materiałem piroklastycznym, którym towarzyszą wylewy lepkich, szybko zastygających law ; ponad wulkanem unosi się ciemna, kalafiorowata chmura wulkaniczna.
- wezuwiański lub pliniański (od wulkanu Wezuwiusz, wybuch opisany przez Pliniusza) - eksplozywny; gwałtowne wybuchy głównie gazów i materiałów piroklastycznych, poprzedzane dużymi okresami spokoju lub słabej aktywności; znaczne ilości gazów i pary wodnej tworzą nad wulkanem chmurę wysokości kilku kilometrów.
- peleński lub peleański (od wulkanu Peleng w Indonezji lub wulkanu Pelee na Martynice) – eksplozywny; długie okresy spokoju i rzadkie ale katastroficzne wybuchy gazów i materiału piroklastycznego; pozostające pod wielkim ciśnieniem na skutek zatkania krateru wulkanu przez lepkie lawy, w trakcie erupcji wydzielają się duże ilości gazów o wysokiej temperaturze, niekiedy powstają gorące chmury staczające się z wielką prędkością i niszczące wszystko po drodze.
Tefra (kiedy powstaje) i jej frakcje. Skały piroklastyczne (tufy). Spływy piroklastyczne i lahary
Tefra- materiał plastyczny powstający podczas wybuchu eksplozywnego.
Frakcje tefry:
- popiół wulkaniczny i piaski wulkaniczne
- lapilli
- bomby wulkaniczne
Tufy wulkaniczne- skała piroklastyczna (zwięzła) powstała z nagromadzenia stałych składników pochodzących z wybuchu wulkanu (głównie piasków i popiołów).
Spływy piroklastyczne- zjawisko towarzyszące erupcjom wulkanicznym, mieszanina gorących gazów i materiału piroklastycznego, które przemieszczają się z dużą prędkością w dół stoku wulkanu.
Lahar- błoto spływające ze stratowulkanu, bardzo gęste (porównywalne go gęstości betonu), o podwyższonej temperaturze; może nieść bloki skalne o masie kilkunastu ton np. Nevade del Ruiz, Columbia (60 km/h do 50 m głębokości; 23 tys. osób zginęło)
Kaldery- dziury powstałe w miejscu stratowulkanu, potężne jeziora gdzie może później pojawić się nowy stożek wulkanu, dochodzą do kilku kilometrów.
Maary, diatremy, kimberlity, diamenty.
Maary- stożki żużlowe, obniżone jest dno krateru, spowodowane jest ubytkiem masy skalnej poniżej wierzchołka krateru.
Diatremy- kanały doprowadzające magmę do krateru wulkanu.
Kimberlity- skały metamorficzne, zawierające diamenty, tworzące pnie wulkaniczne w obrębie prekambryjskich kratonów.
Diament- najtwardszy minerał na Ziemi, składający się z atomów węgla połączonych ze sobą w sposób przestrzenny.
Tektonika płyt litosfery, typy kontaktu płyt, główne płyty.
Tektonika płyt litosfery: teoria, zakładająca, że litosfera podzielona jest na kilka dużych i kilkanaście małych płyt . W teorii tej przyjmuje się, że przemieszczanie się płyt litosfery spowodowane jest istnieniem w astenosferze prądów konwekcyjnych
Typy kontaktu płyt:
- zjawisko subdukcji,
- zjawisko spreadingu
- strefy kolizji płyt
Główne płyty Atlas
Wiek skorupy oceanicznej, a kontynentalnej.
Skorupa oceaniczna jest bardzo młoda w porównaniu do kontynentalnej (3,5 mld lat). Najstarsza skorupa oceaniczna ma 180 mln lat (jura) znajduje się w pobliżu zatoki Meksykańskiej)
Orogeneza, gdzie powstają góry, przykłady typów orogenów (np. Andy, a Himalaje)
Orogeneza- proces powstawania gór w strefach kolizji płyt litosfery, wzdłuż aktywnych krawędzi kontynentów.
Andy:
- aktywna krawędź kontynentalna,
- ewolucja od Paleozoiku, obecna historia od Mezozoiku,
-migracja kontynentalnego łuku wyspowego, pogrubienie płyt Ameryki Południowej przez skały magmowe do 70 km.
- obecność łuku od rowu obecnie 200 km.
Himalaje:
- kolizja Gondwany z Euroazją
- wspólna droga Indii i Austalii
- powstanie szelfu Tetydy
Wiek orogenezy, a wiek gór. Wiek wielkich orogenez
wiek orogenezy- czas kolizji doprowadzającej do powstania stref fałdowych.
Wiek gór- wszystkie wyniesione góry są młode jeżeli chodzi o wiek ruchów górotwórczych. Góry są nie starsze niż 10-15 mln lat.
Orogeneza alpejska (kreda- trzeciorzęd) np.: Kordyliery, Andy, Atlas, Karpaty
Orogeneza kimeryjska- jenszańska, newadyjska (jura- kreda) np.: Góry Wierchojańskie, Góry Czerskiego
Orogeneza hercyńska waryscyjska (karbon-perm) np.: Masyw Centralny, Góry Świętokrzyskie, Góry Ural
Orogeneza kaledońska (sylur- dewon) np.: Góry Skandynawskie, Góry Kaledońskie, Podgórze Kazaskie
Orogeneza południowoaustralijska (kambr- ordowik) np.: Góry Flindersa
Orogeneza Bajkalska (prekambr- kambr) np.: Góry Bajkalskie, Góry Stanowe, Góry Jabłonowe.
Flisz i molasa
Flisz- przekładające się warstwy piaskowca i łupków
Molasa- kompleks skał osadowych wypełniających zapadliska powstające na przedpolu wypiętrzonego górotworu fałdowego w schyłkowym stadium orogenezy, zwykle o grubości wielu kilometrów. Jego głównym składnikiem są skały okruchowe pochodzące z niszczenia gór.
Tektonika, przykłady deformacji ciągłych i nieciągłych
Tektonika- nauka o budowie skorupy ziemskiej i procesach wpływających na nią. Bada przyczyny, przebieg i skutki tych procesów.
Deformacje ciągłe – bez utraty spójności odkształconego ośrodka.
- fałd
- fleksura
- nasunięcie
- płaszczowina
Deformacje nieciągłe- przerwanie warstwy
- uskoki ( normalny, uniwersyjny, przesuwczy)
Przykłady skał powstałych w strefie deformacji kruchych i plastycznych.
Deformacja krucha:
- zniszczenie powstaje w sposób gwałtowny (powstaje u końca odkształcenia sprężystego gdy przekroczona jest wytrzymałość skały na ścinanie); duży kąt tarcia wewnętrznego
- zwykle rozwija się jeden uskok z zespołu spękań komplementarnych
- duża ilość produktów kataklazy - brekcji, mączki uskokowej, kataklazytów
- najczęściej szerokie szczeliny uskokowe
- najczęściej powstają strome uskoki normalne
Diastrofizm/ denudacja
Diastrofizm- ogół procesów wywołanych przez czynniki endogeniczne (mające swe źródło w głębi Ziemi), prowadzących do deformacji, przemieszczeń lub pionowych ruchów skorupy ziemskiej. Do procesów tych zalicza się ruchy orogeniczne i epejrogeniczne, które powodują zmiany w rozkładzie kontynentów, basenów oceanicznych i łańcuchów górskich na Ziemi. Obecnie za główną przyczynę diastrofizmu uważa się wzajemne przemieszczenia płyt litosfery na powierzchni globu
Denudacja- ogół procesów niszczących powierzchnię Ziemi poprzez usuwanie materiału skalnego lub gleby, obejmujący wietrzenie i erozję.
Skały osadowe, typy. Złoża związane ze skałami osadowymi.
Typy skał osadowych:
- okruchowe
- chemiczne
- organogeniczne
Złoża osadowe:
- chemogeniczne - powstające w wyniku nagromadzenia rozpuszczonych w wodzie substancji mineralnych przyniesionych z lądu lub pochodzących z podmorskich ekshalacji magmowych (rudy żelaza i manganu, fosforyty)
- ewaporacyjne - powstające w wyniku odparowywania wody w słonych jeziorach lub wysychających częściach mórz i wytrącania się rozpuszczonych w niej substancji mineralnych (sól kamienna, gips)
- mechanogeniczne - powstające wskutek nagromadzenia materiału okruchowego (będącego produktem wietrzenia mechanicznego), przemytego przez wody w rzekach, w jeziorach lub na morskich wybrzeżach (piaski, żwiry).
Frakcje materiału klastycznego, przykłady skał luźnych i zwięzłych.
Frakcje materiału
- psefitowa, czyli żwirowa – ziarna powyżej 2 mm,
- psamitowa, czyli piaskowa – ziarna od 2 do 0,05 mm,
- aleurytowa, czyli mułowa – ziarna od 0,05 do 0,002 mm,
- pelitowa, czyli iłowa – ziarna poniżej 0,002 mm.
Skały luźne np.: żwir, piasek
Skały zwięzłe.: zlepieniec, piaskowiec,
Rodzaje transportu:
Grawitacyjny
Wodny
Powierzchniowy
Lodowcowy
Eksplozywny
Biologiczny
Sedymentacja- nagromadzanie się osadu na powierzchni skorupy ziemskiej.
Sedymentacja morska:
- równi abysalnych
- skłonu
- litoralne ( plażowe, lagunowe, deltowe)
Sedymentacja lądowa:
- jeziorna
- rzeczna
- pustynna
Geologia…
Geologia historyczna- dział geologii obejmujący naukę o rozwoju Ziemi (a zwłaszcza skorupy ziemskiej) i świata organicznego w przeszłości geologicznej.
Paleontologia- nauka badająca kopalne organizmy roślinne i zwierzęce zachowane w skorupie ziemskiej; bada historię życia na Ziemi.
Geochronologia- dyscyplina naukowa zajmująca się ustalaniem wieku skał i skamieniałości skorupy ziemskiej oraz umieszczaniem w czasie pewnych wydarzeń geologicznych i biologicznych
Stratygrafia- nauka zajmująca się ustalaniem kolejności ułożenia warstw skalnych (następstwo stratygraficzne) oraz określaniem ich wieku (bezwzględnego lub względnego).
Tabela stratygraficzna, znajomość tabeli z dokładnością do okresów i wiek przełomowych zdarzeń (np. pojawienie się atmosfery tlenowej, wiek wielkich wymierań, orogenez).
Patrz Podstawy geografii fizycznej wykład o Litosferze
…