Sprawozdanie z laboratorium mechaniki płynów
Pomiar stosunku prędkości średniej do maksymalnej
Wykonali:
Michał Burtan
Przemysław Bochenek
Zespół 4
Gr.2
GiG II
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest eksperymentalne określenie stosunku prędkości średniej do maksymalnej przy przepływie powietrza przez przewód o przekroju kołowym.
Wprowadzenie:
Rozważmy ustalony przepływ nieściśliwego lepkiego płynu przez przewód
kołowy o stałej średnicy D = 2R . Pomijamy siły masowe (G = 0). Do rozważań
wybieramy cylindryczny układ współrzędnych (r, φ, z).
Przyjmując, że ruch jest laminarny, możemy taki przepływ opisać równaniem
Naviera-Stokesa w postaci:
$$\frac{1}{\rho}\frac{\text{dp}}{\text{dz}} = v\left( \frac{d^{2}v}{dr^{2}} + \frac{1}{r}\frac{\text{dv}}{\text{dr}} \right)$$
gdzie: ρ – gęstość płynu (ρ = const),
p– ciśnienie,
ν – kinematyczny współczynnik lepkości (ν = const).
Poszukiwana funkcja v(r) może być zapisana w postaci:
gdzie - dynamiczny współczynnik lepkości
Funkcja w osi przewodu ma maksimum równe:
Całkując prędkość po powierzchni przekroju przewodu, oblicza się strumień objętości
Prędkość średnią można wyznaczyć z definicyjnej zależności:
Z tego widać, że w ruchu laminarnym prędkość średnia równa jest połowie prędkości maksymalnej.
W przepływie turbulentnym profil prędkości różni się znacznie od rozkładu prędkości odpowiadającego ruchowi laminarnemu. Prędkość nieznacznie zmienia się w podstawowym rdzeniu strumienia płynu i szybko maleje w pobliżu ścianek. Bezpośrednio przy ściance przewodu znajduje się laminarna warstwa przyścienna o grubości ρ, w której prędkość jest liniową funkcją zmiennej r.
gdzie - naprężenia styczne na ściance.
Natomiast w pozostałej części przekroju profil prędkości w ruchu turbulentnym wyraża funkcja:
Z zależności przy założeniu, że ρ << R określa się średnią prędkość przepływu
Schemat stanowiska pomiarowego:
Stanowisko do pomiaru stosunku prędkości średniej do maksymalnej składa się z wentylatora wywołującego przepływ powietrza przez odcinek rurowy,gazomierza turbinowego(2) z korektorem objętości(1) oraz z rurki Prandtla (3) połączonej z mikromanometrem z rurką pochyłą typu MPR-4 . Pomiar temperatury wykonuje się za pomocą termometra
Obliczenia i wyniki:
Dane z kart pomiarowej:
Temperatura otoczenia: 21°C
Ciśnienie otoczenia: 999hPa = 99900Pa = 749,31mmHg
Rodzaj gazu przepływającego przez przewód rurowy: powietrze
Temperatura gazu: 24,4°C
Średnica wewnętrzna przewodu rurowego: 54,25mm = 0,05425 m
Rodzaj cieczy manometrycznej w mikromanometrze: alkohol etylowy
Gęstość cieczy manometrycznej: ρ=$808\frac{\text{kg}}{m^{3}}$
Przyśpieszenie ziemskie: $\ g = 9,81\frac{m}{s^{2}}$
Gęstość powietrza $\rho_{\text{powietrza}} = 1,293\frac{\text{kg}}{m^{3}}$
Obliczenia
Obliczamy pole przekroju rurowego ze wzoru
Pp = πr2
Pp = π(0, 027125)2 ≈ 0, 0023 m2
Następnie liczymy prędkość średnią
gdzie:
Q – wydatek
Pp – pole powierzchni przekroju
Wartości te wpisujemy do tabeli
Obliczamy wartość ciśnienia dynamicznego pd [Pa] ∖ n
pd = ρ * g * l
pd = 808 * 9, 81 * l
Liczymy prędkość maksymalną przepływu $V_{\text{m\ }}\ \left\lbrack \frac{m}{s} \right\rbrack$
Uzyskane dane wpisaliśmy do tabeli
Następnie dzielimy prędkość średnią przez prędkość maksymalną, wyniki tych ilorazów wpisujemy do tabeli.
Liczymy liczbę Reynoldsa ze wzoru $Re = \frac{V_{\text{sr}} \bullet D\ }{v}\backslash n$
gdzie:
Vsr= Prędkość średnia
D = średnica wewnętrzna rurociągu
v = kinematyczny współczynnik lepkości który odczytaliśmy
z wykresu i wynosi 0,05425 $\ \frac{m^{2}}{s}$
Objętość natężenia przepływu | Prędkość średnia | Wysokość ciśnienia dynamicznego | Ciśnienie dynamiczne | Prędkość maksymalna | Stosu nek |
Liczba Reynoldsa | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Numer pomiaru |
$$\mathbf{\text{Q\ }}\left\lbrack \frac{\mathbf{m}^{\mathbf{3}}}{\mathbf{s}} \right\rbrack$$ |
$$\mathbf{V}_{\mathbf{\text{sr}}}\mathbf{\ }\left\lbrack \frac{\mathbf{m}}{\mathbf{s}} \right\rbrack$$ |
l [m] |
pd [Pa] |
$$\mathbf{V}_{\mathbf{\text{m\ }}}\mathbf{\ }\left\lbrack \frac{\mathbf{m}}{\mathbf{s}} \right\rbrack$$ |
$$\frac{\mathbf{V}_{\mathbf{\text{sr}}}}{\mathbf{V}_{\mathbf{\text{m\ }}}}$$ |
Re |
1 | 0,0343 | 14,9155 | 0,0139 | 110 | 13,0440 | 1,1435 | 5,12453E-08 |
2 | 0,0330 | 14,3599 | 0,0126 | 100 | 12,4370 | 1,1546 | 4,93366E-08 |
3 | 0,0296 | 12,8865 | 0,0102 | 81 | 11,1933 | 1,1513 | 4,42743E-08 |
4 | 0,0242 | 10,5314 | 0,0069 | 55 | 9,2235 | 1,1418 | 3,61829E-08 |
5 | 0,0163 | 7,1014 | 0,0032 | 25 | 6,2185 | 1,1420 | 2,43986E-08 |
6 | 0,0114 | 4,9638 | 0,0016 | 13 | 4,4842 | 1,1069 | 1,70541E-08 |
7 | 0,0091 | 3,9372 | 0,0010 | 8 | 3,5177 | 1,1192 | 1,35271E-08 |
8 | 0,0063 | 2,7536 | 0,0005 | 4 | 2,4874 | 1,1070 | 9,46067E-09 |
9 | 0,0339 | 14,7343 | 0,0131 | 104 | 12,6833 | 1,1617 | 5,06229E-08 |
10 | 0,0326 | 14,1787 | 0,0122 | 97 | 12,2490 | 1,1575 | 4,87142E-08 |
Wykres:
Wnioski:
Analizując wykres powyższej funkcji można stwierdzić że mamy do czynienia z przepływem turbulentnym.Wykonane pomiary uzyskaliśmy w rurze okrągłej, co pozwala nam stwierdzić, że są one precyzyjne oraz to, że mamy do czynienia z przepływem burzliwym.