Krwawienie z przewodu pokarmowego
Krwawienie z przewodu pokarmowego – (łac. haemorrhagia e tractu digestivo, ang. gastrointestinal hemorrage) krwawienie, w wyniku którego krew przedostaje się do światła przewodu pokarmowego.
Krwawienia z przewodu pokarmowego dzieli się na:
krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, gdy źródło krwawienia zlokalizowane jest powyżej więzadła Treitza dwunastnicy
krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego w przypadkach niższej lokalizacji źródła krwawienia
Inny podział krwawień w zależności od intensywności krwawienia:
krwawienie ostre, gdy jednorazowa utrata krwi przekracza 500 ml
krwawienie przewlekłe – utrata dzienna krwi wynosi około 50 ml
krwawienia utajone – wykrywalne tylko metodami laboratoryjnymi
Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego[edytuj]
Krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego[edytuj]
stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub preparatów potasu doustnie
infekcyjne i nieinfekcyjne zapalenia jelit (np. colitis ulcerosa)
polip dolnego odcinka przewodu pokarmowego
Objawy[edytuj]
Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego[edytuj]
wymioty fusowate (łac.melaenemesis) czyli wymiotów zawierających fusowatą ("jak fusy z kawy") treść, powstałą w wyniku oddziaływania soku żołądkowego na krew
wymioty krwiste (łac. haematemesis)
stolec smolisty (łac.melaena), występują, gdy ilość krwi w świetle przekracza 100ml
stolec zmieszany z krwią (łac.haematocheza) w przypadku masywnych krwawień
Krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego[edytuj]
stolec zmieszany z krwią, stopień zmieszania jest tym większy, im wyżej znajduje się miejsce krwawienia. W przypadkach krwawień z żylaków odbytu, krew jedynie pokrywa powierzchnię stolca
Diagnostyka[edytuj]
Diagnostyka opiera się na stwierdzeniu powyższych objawów. W przypadku podejrzenia krwawienia z przewodu pokarmowego, należy wykonać badanie kału na krew utajoną, gdyż może być jedynym potwierdzeniem tego faktu. W każdym przypadku należy także wykonać morfologię krwi obwodowej, na podstawie której można określić w sposób przybliżony objętość utraconej krwi.
Celem lokalizacji i rozpoznania przyczyny krwawienia konieczne jest wykonanie badania endoskopowego przewodu pokarmowego. W przypadkach diagnostyki górnego odcinka przewodu pokarmowego wykonywana jest gastroskopia, w przypadkach dolnego – kolonoskopia. Konieczne jest też bezwzględnie wykonanie badania palcem przez odbyt, które pozwala wykryć najczęstszą przyczynę krwawienia z dolnego odcinka czyli żylaki odbytu. Niewykrycie przyczyny powyższymi metodami stanowi wskazanie do dalszej diagnostyki z zastosowaniem: enteroskopii, endoskopii kapsułkowej, angiografia, scyntygrafia z użyciem znakowanych erytrocytów.
Narzędziem do klasyfikowania pacjentów z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego pod względem ryzyka zgonu jest skala Forresta.
Leczenie[edytuj]
Leczenie jest uzależnione od przyczyny.
Uwagi[edytuj]
Stwierdzenie obecności krwi w wydzielinach bądź wydalinach przewodu pokarmowego, zarówno sposobem mikro- (krew utajona) jak i makroskopowym, stwierdzenie niedokrwistości zwłaszcza niedobarwliwej (z niedoboru żelaza), zawsze powinno być przyczyną zgłoszenia się do lekarza i wnikliwej diagnostyki.
Bibliografia[edytuj]
Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne : podręcznik multimedialny oparty na zasadach EB. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006, ss. 708–710. ISBN 83-7430-069-8.