Dokonaj rozpoznania utworu. Wpisz rzeczywistego lub przypuszczalnego autora, tytuł utworu i czas jego powstania (połówkę wieku lub dokładną datę, jeśli ją znasz).

1. Świątości nizacz nie mieli, kapłany poranili.
   Zabiwszy rynną ji wlekli, na wschód nogi włożyli,
   Z tego mu gańbę czynili.

Anonim, Wiersz o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego, starosty krakowskiego, tekst na ostatniej stronie kroniki Galla Anonima, II.p XVw.

1. Książe, słysząc te rady i groźby
   Wielce strapił się i oszołomił.
   Długo stał patrząc w ziemię. Bo przecie
   Wzdragał się stargać związek braterski,
   Ale bał się także gniewu żony.

Tragedia Piotra Włostowica IIp. XIIw.

1. […] i wysłali na wszystkie kresy Izraela, i szukali Jezusa, a nie znaleźli Go: znaleźli natomiast Józefa z Arymatei, ale nikt nie ośmielił się go schwytać.
   I zawiadomili starszych, kapłanów i lewitów: "Obiegliśmy wszystkie kresy Izraela i nie znaleźliśmy Jezusa; znaleźliśmy natomiast Józefa z Arymatei". Gdy oni usłyszeli o Józefie, uradowali się, i oddali chwałę Bogu Izraela.

Ewangelia Nikodema, Ip. XVIw. (Wawrzyniec z Łaska - kopia)

1. Rysie są jej oczy
   Tej dziewczyny uroczej.
   Niechaj wszystkie narody
   Kłaniają się w zawody.
   
   Nosek mej panienki
   Foremny i cienki.
   Smukłe też ma biodra
   Córka pana Piotra.

List żaka do panienki, IIp. XVw.

1. A ty, ujęty słonecznej wsi czarem, rozleniwiały
   Z dala przebywasz, nie wzywa cię kierowanie owczarnią
   Ani chęć dalszej opieki nad powierzoną ci trzodą,
   Co do oddania czci światłu świętemu już się gotuje
   Szczęsna i wszystkie myśli ku tej radości obraca.
   Jednak, gdy wolno powiedzieć: czego wielkiego tak może
   Sama dokonać gromada w braku swojego pasterza?

Do Grzegorza z Sanoka, Kallimach, IIp. XVw.

1. Łodzi bukowa, któraś gładkiej
   Twarzy pasterza Pryjamczyka
   Mokrymi słonych wód ścieżkami
   Do przezroczystych Eurotowych
   Brodów nosiła!
   Coś to zołwicom za bratową,
   Córom szlachetnym Pryjamowym,
   Cnej Poliksenie i Kasandrze
   Wieszczej, przyniosła?

Jan Kochanowski, IIp. XVIw., Odprawa posłów greckich, 1577

1. W tym roku panowały w Polsce tak wielkie upały, że przed dniem św. Jana Chrzciciela zboża podochodziły i zupełnie były do użycia zdatne; wody powysychały i rzeki poopuszczały swoje łoża. Starzy ludzie nie pamiętali podobnego gorąca i posuchy, a stąd uważali je za jakieś dziwy.

Roczniki... Długosza, IIp. XVw.

1. Służebnica Boża,
   Żyjąc w wielkiej chwale
   W niebiosach przebywa, 
   Gdzie nie ma starości
   I myśli znużenia,
   Przed wrogiem obawy,
   Nie ma o strój troski,
   Nienawiści, zdrady
   Sekwencja o św. Jadwidze, IIp. XIIIw.

2. […] on to był uczynił, chcąc s miłym Krystem na wieki odpoczywać, jest on był z siebie swą skorę zdrzucił, iżci zaprawdę nasze ciało jest nieczyste odzienie, cożci ono nas barzo często je, mnogdy naszego ciała nieczystotą a teże mnogdy złą myślą. A przetoć by dobrze to było, iżbychom my to odzienie, toć jest nasze grzechy, z siebie zdrzucili, iżbychom my w nich nie zamarli

3. A na świecie zbożny pobyt,
   Po żywocie rajski przebyt.

Kyrie Eleison! Bogurodzica - red. Kcyńska z 1407 albo 8