DYSOCJACJA (H^+) ODCZYN	ROZPU- SZCZALNOŚĆ	METALICZNY SÓD	WODA BROMOWA (BEZ KAT.)	REAKCJA Z MIESZANINĄ NITRUJĄCĄ	REAKCJA Z NaOH (aq)	REAKCJA Z FeCl3 (żółty roztwór)	REAKCJA Z Cu(OH)2 (błękitny osad)
ETANOL (ciecz (1x -OH)	NIE OBOJĘTNY	BARDZO DOBRZE	TAK	NIE	NIE	NIE	NIE	NIE
GLICEROL (ciecz) (3x -OH)	NIE OBOJĘTNY	BARDZO DOBRZE	TAK	NIE	NIE	NIE	NIE	TAK
FENOL (c. stałe) (-OH na pierścieniu)	TAK KWAŚNY	SŁABO	TAK	TAK	TAK	TAK	TAK	NIE
OBSERWACJE JEŚLI ZACHODZI	Papierek uniwersalny zmienia barwę z żółtej na czerwoną	-	Wydzielił się gaz bezbarwny i bezwonny	Żółto-brązowy roztwór odbarwił się	Żółty produkt	Ciało stałe rozpuszcza się całkowicie	Roztwór zmienił barwę z żółtej na fioletową	Osad rozpuścił się. Zmiana barwy z błękitnej na szafirową.

ALKOHOLE I FENOLE
ALDEHYDY I KETONY

	ODCZYN	ROZPUSZCZALNOŚĆ	PRÓBA TOLLENSA (Ag2O w NH3(aq) )	PRÓBA TROMMERA (błękitna zawiesina Cu(OH)2 )	WŁAŚCIWOŚCI REDUKUJĄCE
ALDEHYDY	OBOJĘTNY	TAK	TAK	TAK	TAK
KETONY	OBOJĘTNY	TAK (po rozmieszaniu) Lżejszy od wody, pływa po jej powierzchni	NIE	NIE	NIE
OBSERWACJE JEŚLI ZACHODZI	Żółty papierek wskaźnikowy nie zmienił barwy	-	Na ścianach probówki wytrącił się srebrzysty metaliczny osad.	Jeśli tak- wytrącił się ceglasto-czerwony osad. Jeśli nie- czarny osad	-