Teoria typów

Właściwości chemiczne i fizyczne związków nieorganicznych są doskonale znane. Z wieloma z nich mamy codzienny kontakt (H₂O, CO₂), a o wielu słyszeliśmy i znamy ich właściwości (NH₃, H₂S). Właściwości związków organicznych sprawiają nam ogromną trudność. Wydaje się, że wszystkie reakcje jakim ulegają związki organiczne musimy opanować pamięciowo. Nic bardziej mylnego. Już pod koniec XIX wieku zauważono, że wiele związków organicznych można wyprowadzić z prostych związków nieorganicznych przez zastąpienie atomu wodoru w związku nieorganicznym grupą organiczną R. W ten prosty sposób możemy otrzymać następujące związki:*

• alkohole, fenole i etery (związki typu wody)

• aminy (związki typu amoniaku)

• tiole i tioetery (sulfidy) (związki typu siarkowodoru)

Okazuje się, że te związki oprócz właściwości przynależnych do swojej klasy "dziedziczą" właściwości od związku nieorganicznego z którego powstały. Jeżeli znamy właściwości chemiczne związku nieorganicznego, to również są nam znane właściwości związku organicznego.

• Związki typu wody i siarkowodoru

Organiczne związki reagują w identyczny sposób:

Siarkowodór jest silniejszym kwasem od wody, spodziewamy się, że tiole będą również posiadały silniejsze właściwości kwasowe od alkoholi (i tak jest w rzeczywistości)

Etery i tioetery (sulfidy) nie posiadają atomu wodoru związanego z tlenem (siarką), nie będą więc wykazywały właściwości kwasowych i reagować z metalami, nawet tymi bardzo aktywnymi:

• Związki typu amoniaku

Powszechnie znana jest reakcja amoniaku z chlorowodorem:

Identycznie będą reagowały związki organiczne wywodzące się od amoniaku:

Oczywiście teoria typów bardzo pomogła chemikom w początkowym okresie chemii organicznej w poznaniu właściwości chemicznych związków. Nie tłumaczyła jednakże innych typowych właściwości, dlatego obecnie wzmiankowana jest jedynie przy okazji omawiania historii chemii. Tym niemniej w początkowym etapie nauki, gdy nasza wiedza o chemii organicznej jest niewiele mniejsza od wiedzy XIX wiecznych chemików, warto ją poznać, by pewne reakcje nie były dla nas zaskoczeniem.

W oryginalnej teorii typów wyróżniano 3 (4) typy związków:
H-H, H-OH, H-NH₂, (H-Cl)