Bezdomność: zwalczać czy wspierać bezdomnych?

Dlaczego wspierać bezdomnych? Nasze argumenty będą podzielone na kilka aspektów, m.in.: psychologiczny, religijny, prawny i moralny.

Definicja wg Powszechnej Encyklopedii PWN mówi, że: bezdomność jest to zjawisko społeczne polegające na braku domu lub miejsca stałego pobytu, gwarantującego jednostce lub rodzinie poczucie bezpieczeństwa, zapewniającego schronienie przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi oraz zaspokojenie podstawowych potrzeb na poziomie uznawanym w danym społeczeństwie za wystarczający

Zwróćmy uwagę na wyrażenie: gwarantującego jednostce lub rodzinie poczucie bezpieczeństwa.

Wg Piramidy Potrzeb Maslowa, potrzeba bezpieczeństwa znajduję się na drugim miejscu hierarchii potrzeb zaraz po potrzebach fizjologicznych.

Brak domu uniemożliwia normalny rozwój człowieka, wpływa negatywnie na stan zdrowia psychicznego i fizycznego, uniemożliwia rozwijanie aspiracji kulturowych, regenerację sił i wypoczynek. Deprywacji zatem podlegają nie tylko szeroko rozumiane potrzeby mieszkaniowe, ale właściwie wszystkie poziomy potrzeb, począwszy od najbardziej podstawowych potrzeb fizjologicznych, skończywszy zaś na potrzebie samorealizacji.

Więc jak nie pomagać bezdomnym skoro bez domu, miejsca zamieszkania, nie mogą zaspokajać swych podstawowych potrzeb?

Znowuż: czym jest potrzeba?

Wg Murray’a potrzeba, jest to siła występująca w mózgu o charakterze fizykochemicznym, która organizuje percepcję, myślenie i dążenie.

Więc jawi się tutaj kolejne pytanie: jak zwalczać ludzi, którym załamuje się życiowy program? Kiedy stają się oni ubodzy: materialnie, psychicznie i duchowo.

BRAK BEZPIECZEŃSTWA BRAK ZASPOKOJENIA POTRZEBY ZAŁAMANIE PROGRAMU ŻYCIOWEGO/ ZAŁAMANIE PSYCHICZNE/UBOGOŚĆ UMYSŁOWA.

Polska, to przecież państwo katolickie, większość z nas to katolicy… Co mówi nam religia?

-„Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego”

-„Głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich odziać”

Czyż nie tym jesteśmy obdarowani? Miłosierdziem wobec drugiego człowieka? Zdolnością niesienia pomocy innym?

Ludzie bezdomni potrzebują naszej pomocy. Trzeba ich uświadamiać i ratować ze „szponów” owej patologii.

Tak, tak… niektórzy z własnej głupoty trafiają na ulicę… Lecz jesteśmy tylko ludźmi, istotami niedoskonałymi, każdemu z nas może przytrafić się taki sam los. I czy wtedy też będziecie tego zdania, by zwalczać bezdomnych? Będąc jednymi z nich? W sumie macie rację, tak zwalczajmy, ale nie bezdomnych lecz BEZDOMNOŚĆ. Nieśmy innym pomoc, zwalczajmy – wspierając!

Następnie: Nasze polskie prawo. Na podstawie ustawy o Pomocy Społecznej z dnia 29 listopada 1990 roku (dz.u. z 1998r., nr 64, poz. 414 z późn.zm.)

Pomoc bezdomnym jest zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym. Oznacza to, że gmina na obowiązek wygospodarować środki finansowe na różnego rodzaju formy wsparcia osób bezdomnych.

Do kategorii bezdomnych zaliczają się także tzw. dzieci ulicy, tj. uciekinierzy, poszukiwacze przygód, galerianki, blokersi, włóczędzy i buntownicy. Ludzi młodych i niedoświadczonych życiowo też chcecie zwalczać? Biorąc pod uwagę uciekinierów… Ojciec alkoholik, matka histeryczka, czym biedne dziecko zawiniło? Czy