Zestaw 1
1. Recepcja prawa rzymskiego w średniowiecznym procesie
◦ z prawa rzymskiego i kanonicznego
◦ wprowadzenie pisemności postępowania (zamiast procesu ustnego)
◦ wymiana pism między stronami
◦ utrzymanie skargowości → zasada dyspozytywności
◦ wola stron do rozpoczęcia, zakończenia procesu
◦ kontradyktoryjność → strony: inicjatywa, gromadzenie, i przedstawienie materiału procesowego
◦ prawda formalna
◦ legalna teoria dowodowa - quod non est in actis non est in mundo
◦ litis contestatio (wdanie się w spór) podział na dwie fazy: pozew i odpowiedź - ekscepcja
▪ deklinatoryjne – zwalniają od wdania się w spór – rei iudicate, ugoda – przed lc.
▪ peremptoryjne – zakończenie, ale udowodnione po lc. Przedstawienie, zaspokojenie roszczeń
▪ dylatoryjne – odroczenie – niewłaściwy sąd, wady formalne pozwu
◦ replika, duplika, następuje lc. Umocnienie sporu, nie można zmienić treści skargi, merytoryczne badanie faktów
◦ artykuły dowodowe – ustalenie co należy udowodnić ei incubit probatio qui dicit [non qui negat] ciężar dowodu na pozywającym, nie pozwanym.
◦ Hierarchia → przyznanie strony → przysięga → świadkowie → dokumenty
◦ wyrok stanowczy
◦ apelacja
egzekucja majątkowa:
▪ ruchomości → nieruchomości → areszt za długi
2. Prawa obywatelskie we Francji między 1789 a 1848
absolutyzm klasyczny – pełna ingerencja władzy w życie jednostki – brak praw
DPCiO 1789r. Suwerenność narodu – ustawy osobiście lub przez przedstawicieli
równość obywateli wobec prawa, wolność, opór przeciwko uciskowi, wolność słowa, przekonań, domniemanie niewinności, nullum crimen sine lege, nienaruszalna własność
prawa socjalne: prawo do pracy, opieki, oświaty
zawieszenie praw w czasie terroru jakobińskiego
powszechne prawa wyborcze obwarowane cenzusami
karta konstytucyjna LXIV 1814 wybory pluralne, pozostawienie wolności, suwerenność monarchy, ograniczanie praw – cenzura
1848 republika, przewrócenie suwerenności narodu
3. Rozwój prawa karnego w średniowieczu
początkowo przestępstwa dochodzone prywatnie - samopomoc, mir (zapewnienie szczególnej ochrony osobom/miejscom), potem podział prywatne/publiczne, ograniczanie samopomocy – wojen prywatnych, rozszerzanie przestępstw publicznych, aż do teorii publicznoprawnej przestępstwa.
odpowiedzialność obiektywna – za skutek, bezkarność usiłowania,
stopniowa kazuistyczna subiektywizacja, aż do odpowiedzialności na zasadzie winny
odpowiedzialność zbiorowa, rodzinna terytorialna, stopniowe ograniczanie poprzez czerpanie z prawa rzymskiego i kanonicznego, aż do pełnej indywidualizacji
kary: brak ustaleń, potem zasada odstraszenia - talion, odzwierciedlenie (publiczne),główszczyzna - nawiązka (prywatne) + mulkta, możliwość wykupienia się od kary -system kompozycyjny, stopniowe ograniczanie, uzależnienie poszkodowanego od woli władcy/sędziego, zakaz jednania przy mężobójstwie
Zestaw 2
1. Zobowiązania w Średniowieczu
z kontraktu, z deliktu, brak rozróżnienia skutków cywilnych i karnych
umowy – formalne i realne, formalizm przy zawieraniu
odpowiedzialność - rozdział długu i odpowiedzialności, odpowiada ten co utwierdził →przysięga, ręczyciel, odpowiedzialności osobowa, cielesna, niewola, zastąpiona majątkową – ruchomości → nieruchomości, pozostałość areszt za długi
Zabezpieczenie wierzytelności → zakładnictwo → rękojemstwo → zastaw → wadium (zastrzeżone pieniądze)
→ załoga → łajanie → litkup (uczta)
rodzaje zastawu – na rzeczy/na prawie
nacisk na majątkowe zabezpieczenie umów → wadium → kary konwencjonalne (umowne)
uproszczenie formy kontrakty konsensualne, gołe umowy (komentatorzy?)
upowszechnianie pisemnej formy
wierzytelności jako podmiot obrotu → skrypty dłużne (dowód zobowiązania) → weksle
dopuszczenie lichwy na handlowe, przemysłowe
pojawienie się spółek (jawne, komandytowe, z o.o.)
2. Kodeksy karne austriackie
Theresiana 1768
◦ na bazie Karoliny, analogia przy karach arbitralnych (nadzwyczajnych), kary śmierci kwalifikowane, tortury, odpowiedzialność subiektywna, indywidualizacji, rozróżnienie przestępstw publicznych i prywatnych, cel kary: odstraszanie, bluźnierców palimy żywcem J, publicznoprawny charakter przestępstw, uwzględniała różnice stanowe
◦ technika → kazuistyczna, rozległa, niejednolita pojęciowo, trudny język
Leopoldina 1786 (Leopold Habsburg)
◦ W duchu oświeceniowym, dla Toskanii, niepełny, technicznie ubogi, pierwszy pod wpływem Beccarii i szkoły humanitarnej, zniósł kary hańbiące/cielesne/śmierci
◦ podstawowa kara więzienie/pozbawienie wolności
Josephina (Powszechny kodeks karny o zbrodniach i karach) 1787
◦ W krajach monarchii habsburskiej
◦ Jedynie prawo karne materialne (bez procesowego!)
◦ wpływ humanitarnej doktryny
◦ NULLUM CRIMEN SINE LEGE (bez ustawy nie ma przestępstwa) ZAKAZ ANALOGII W SPRAWACH KARNYCH!
◦ podział I – o przestępstwach i karach kryminalnych, II – o przestępstwach i karach politycznych
◦ technika jasny, zwięzły, zrozumiały, definicje, język prawniczy
◦ zrównanie usiłowania z popełnieniem przestępstwa (instytucja zamiaru pośredniego)
◦ zasada legalizmu → formalna definicja przestępstwa, zasada formalnej równości wobec prawa, subiektywizacja i indywidualizacji odpowiedzialności.
◦ Zmiany w katalogu przestępstw: racjonalizacja przeciw religii, zniesienie karalności czarów, karalność samobójstwa.
◦ Rozróżnienie przestępstw na kryminalne i polityczne (też nieumyślne)
◦ Arbitralność kar
◦ zniesienie kary śmierci (postępowanie zwyczajne, w postępowaniu doraźnym została – bunt, rozruchy, powstania narodowe) podstawa - pozbawienie wolności, idea poprawy przestępcy
Ustawa karna dla Galicji Zachodniej 1797
Franciscana 1803 (Księgi ustaw na zbrodnie i ciężkie polityczne przestępstwa)
◦ księga ustaw: na I – zbrodnie (karzą władze sądowe) i II - ciężkie przestępstwa policyjne (każą władze administracyjne; taki też podział) III – z zaniechania i obyczajowe
◦ do każdej części ogólna i szczególna i procedura, sformułowania abstrakcyjne i elastyczne
◦ powrót kary śmierci za najcięższe przestępstwa, zniesienie konfiskaty majątku, przywrócenieprzedawnienia, nadzwyczajnego złagodzenia kary i zwolnienia przedterminowego
◦ przestępstwa przeciw religii -> zbrodnie
Kodeks karny z 1852
◦ na bazie Franciscany, ale trójpodział przestępstw z Code Penal, wyrzucenie procedury, ograniczenie zdrady głównej
3. Konstytucyjna francuska 1791
Monarchia konstytucyjna, suwerenność narodu
Władza ustawodawcza: Ciało Ustawodawcze, jednoizbowe 2 lata król nie może rozwiązać wybory pośrednie, czynne 25 lat, mężczyźni podatek, dekrety w 3 czytaniach podpis króla,inicjatywa tylko CU (król nie ma i.u., sankcji)
Władza wykonawcza: król dziedziczność tronu, prawo salickie, nietykalny, święty związany prawem, kontrasygnata ministra (odp konst, przed Najwyższym Trybunałem Narodowym) powołuje i odwołuje ministrów, spoza CU
Sądownicza: wybierani przez ludność, pełna niezawisłość niezależność od władzy państwowej
Zestaw 3
1. Zasady konstytucji konsularnej 1799 i konstytucji cesarskiej 1852
Utrzymanie formalnie suwerenności ludu, konstytucja wprowadzona plebiscytem, systempowszechny: listy zaufania 1/10 uprawnionych okręgowa 1/10 departamentalna 1/10 narodowa, silna władza I konsula umacniana dożywotni (1802) cesarz (1804)
Państwo republikańskie
ustawodawstwo: cesarz → rada stanu → trybunat → ciało ustawodawcze → senat → cesarz
inicjatywa → opracowanie projektu → dyskusja → głosowanie → TK, mianowani dożywotnio przez I konsula, ustawy zasadnicze przez poparcie plebiscytu → sankcja cesarska
wykonawcza: przewaga, 3 konsulów przez Senat na 10 lat nieusuwalni, I konsul: mianuje senatorów, ministrów, członków rady stanu, ambasadorów, oficerów, władze lokalne, sędziów (nieusuwalni), odpowiedzialność ministrów przed I konsulem → konstytucyjna Najwyższy Trybunał, nie tworzą rady.
Zmiany cesarskiej z 1852, najpierw LNB prezydentem, potem cesarzem, usunięcie trybunatu, dyskusja w CU, Senat dodatkowo możliwość poprawek, cesarz prawo do wydawania własnych aktów prawnych
2. Recepcja prawa rzymskiego w I Rzeszy
dwa etapy, recepcja wczesna (naukowa) i właściwa (pełna)
przyczyny materialne: rozwój gospodarki, wymogi obrotu prawnego
formalne: transcriptio imperii, kontynuacja, prawo cesarskie
Sąd Kameralny Rzeszy – uznanie prawa rzymskiego za prawo powszechnie obowiązujące przy wyrokowaniu (1495), sąd właściwy dla całej Rzeszy poza Szwajcarią
fakultety prawne – odpowiedzi uczonych prawników, profesorów, zwraca się sąd, uniwersytety na bazie prawa rzymskiego i kanonicznego
przedmiotem recepcji zainteresowania glosatorów
recepcja - wykorzystywanie siatki pojęć rzymskich
stworzenie usus modernus pandectarum
3. Szkoła antropologiczna w prawie karnym
założyciel Cesare Lombroso, człowiek-zbrodniarz
rozpatrywanie przestępstwa jako aspektu czysto biologicznego, zbrodnia (wrodzona) w naturze człowieka, objawia się szczególnie przez zmiany anatomiczne i fizjologiczne: deformacje czaszki, odstające uszy, niskie czoło, mańkuctwo.
Urodzony przestępca (delinquente nato) biologicznie predestynowany do łamania prawa (ekstremalny determinizm)
Odejście od odpowiedzialności opartej na winie i karze – jednostka upośledzona
Głównym celem kary izolacja od społeczeństwa (leczenie w zamkniętych ośrodkach/kastrację/pozbawienie życia)
upada ze względu na krytykę nauk przyrodniczo-antropologicznych, ale podstawa dla systemów totalitarnych
Zestaw 5
1. Władza ustawodawcza w III Republice francuskiej
‘parlamentaryzm absolutny’ – system całkowitej dominacji władzy ustawodawczej nad wykonawczą.
Senat – Izba Deputowanych (razem ZN), równoprawne, nie tworzą formalnie parlamentu
Zgromadzenie Narodowe – wybór prezydenta, dożywotnich senatorów, zmiana konstytucji,
Senat – 300, 75 dożywotnich, uzupełnianych w drodze kooptacji, reszta: wybory departamentalne, 9 lat co 3 lata 1/3 bierne: 40 równorzędna pozycja w legislacji, funkcje sądowe: impeachment, Zgoda senatu przy rozwiązaniu izby deputowanych przez prezydenta(desuetudo) 1884 – usunięcie dożywotnich
izba deputowanych – 600, 4 lata, powszechne, równe, tajne bezpośrednie, czynny 21, wybory albo jednomandatowe, albo okręgi wielo (d'Hondta) z wykluczeniem kobiet i wojskowych w służbie czynnej
inicjatywa – Senat, izba deputowanych, Prezydent, obie muszą uchwalić, jak rozbieżności tonavette, budżetowe do niższej najpierw, prezydent – słabe weto zawieszające
2. Kodeksy karne XIX/XX wiecznej Rosji
Zwód praw 1832
◦ tom XV, rozróżnienie przepisów ogólnych i szczególnych, kodeks przejściowy, przestarzałe w momencie wejścia, kazuistyczne, rozległe. Michał Sperański
Kodeks kar głównych i poprawczych 1845/6 R.Hube
◦ Kazuistyka, przejściowy, pewna nowoczesność, ale ogólnie absolutystyczny-policyjny, dopuszczenie analogii, usiłowanie, ale karanie za oddalone, rozbudowanie katalogu przestępstw przeciw władzy państwowej, przestępstwo apostazji (ochrona religii panującej)
◦ podział kar na główne – pozbawienie wszelkich praw (śmierć, zesłanie) i poprawcze – więzienie tymczasowe, zesłanie, stanowy charakter kar, pozbawienie praw stanu (jak francuska śmierć cywilna), konfiskaty, kary cielesne, kary kościelne
◦ rezygnacja z trójpodziału przestępstw
◦ brak formalnej i materialnej równości wobec prawa
Ustawa o karach wymierzanych przez sędziów pokoju – dot. wykroczeń
liczne ustawodawstwo szczegółowe (o buntach i tajnych związkach, o środkach wybuchowych)
kodeks Tangcewa 1903
◦ zwięzły podział ogólne/szczególne, założenia szkoły klasycznej, trójpodział przestępstw – zbrodnie/przestępstwa/wykroczenia, formalna definicja przestępstwa, odpowiedzialność subiektywna i indywidualna, część szczególna skłonność do kazuistyki
◦ nie wchodzi w całości – moc przepisy o przestępstwach politycznych i religijnych oraz część ogólna, obowiązują 3 zbiory KKGiP, ustawa o karach i Tangecew
3. Ewolucja prawa osobowego w okresie feudalnym
Zdolność prawna - zależna od: wolność, stan, przynależność państwowa, wyznanie
Zdolność do czynności prawnej - zależna od wieku (oględziny, walka), płci, zdrowia fizycznego i psychicznego zmiany, trzy okresy: małoletniość (<12/15 tylko z.p), lata sprawne(<21,25, + ograniczona z.d.c.p. z opiekunem prawnym), roztropne (+21/25, pełna z.d.c.p.) ustalenie sztywnej granicy
wprowadzenie pojęcia osób prawnych – fundacje, korporacje
małżeństwo - początkowo instytucja świecka – zmówiny (umowa przedślubna), zdawiny (oddanie pod władzę męża), dziewosłęb, możliwość rozwodu → obopólna zgoda, odesłanie żony z domu, ograniczenia ponownego zamążpójścia u wdów, od Soboru Trydenckiego nakaz kościelnej formy, zapowiedzi od Laterańskiego, jak inna forma to nieważne (utajone). Rozwój przeszkód zrywających i wzbraniających, np. o pokrewieństwo duchowne
instytucja opieki, rodowa, przyrodzona, ojcowska, urzędowa
Zestaw 6
1. Władza wykonawcza III Republiki Francuskiej (na podst. Konstytucji z 1875)
Prezydent i ministrowie,
prezydent 7 lat dwie kadencje max, przez ZN, kompetencje: mianuje ministrów, innych urzędników, Siły zbrojne, łaska, weto zawieszające, odpowiedzialność konstytucyjna za zdradę główną→ impeachment, później charakter czysto reprezentacyjny
ministrowie - przez prezydenta, kontrasygnują akty prezydenta, solidarnie i indywidualnie odpowiedzialni przed 2 izbami, odpowiedzialność parlamentarna, wotum nieufności, interpelacje, konstytucyjna impeachment
◦ po kryzysie 1877 i 1884 – nowelizacja konstytucji – funkcje prezydenta stały się czysto reprezentacyjne, na plan pierwszy wysunęły się obie izby, faktyczne rządy – rada ministrów uzależniona od izby deputowanych
2. Kodeksy karne państw niemieckich i II Rzeszy
codex maksimilianus bavarici civilis
Landrecht pruski (Pruskie prawo krajowe) 1794
◦ Sporządzony przez Svareza na polecenie Fryderyka II
◦ Rozległy, kazuistyczny, brak rozróżnienia normy prawne/wskazówki moralne, połączenie idei absolutystycznych z ideologią Oświecenia, regulacja rozwiązań feudalnych (pruska droga)
◦ Zawiły, terminologicznie niewprawny
◦ Przestępstwa publiczne/prywatne, kwalifikowana kara śmierci, nullum crimen sine lege, kara bezwzględnie określona, pojęcie stanu wyższej konieczności, zasada akcesoryjności, kara – prewencja ogólna, funkcja odstraszająca
◦ przyjęcie zasady legalizmu ale zachowanie stanowości kary
◦ teorie odstraszania, przeważa więzienie ale utrzymanie kwalifikowanej śmierci, karcenie domowe
kodeks karny pruski z 1851
◦ z code penal, trójpodział przestępstw, zasady legalizmu i formalnej równości wobec prawa
◦ pozostałości absolutystyczne, ochrona władzy
◦ szczególna ochrona własności
kodeks karny bawarski 1813
◦ założenia humanitarystów, Anzelm Feuerbach, twórca teorii przymusu psychologicznego, część ogólna i szczególna, normy syntetyczne, wolne od kazuistyki, wyrobiony prawniczo język, jednolita terminologia,
◦ sankcje bezwzględnie oznaczone, zakaz komentarzy pozaustawowych, bardzo surowe sankcje karne
◦ system kar → okrutne odstraszenie, instytucja śmierci cywilnej, kary śmierci
◦ trójpodział z code penal, formalna definicja przestępstwa
Kodeks karny ogólno-niemiecki 1871
◦ oparty na pruskim 1851, I o karaniu za zbrodnie, występki i wykroczenia w ogólności II o poszczególnych zbrodniach, występkach i wykroczeniach, zasady z humanitaryzmu
◦ ograniczenie kary śmierci, zwolnienie przedterminowe
◦ zmiany ustawami szczególnymi
Kodeks karny 1930
▪ nowela 1935 – dopuszczenie analogii
3. Feudalne prawo spadkowe
podział ab intestato (beztestamentowe), ex testamento (z testamentu), początkowo brak swobody testowania
ograniczenie kobiet w testowaniu i spadkobraniu – system z nowel justyniańskichrównouprawnienie, ale nie w przypadku nieruchomości (czwarcizna węgierska)
porządek dziedziczenia, zawsze najpierw synowie – konieczni, równe części rozszerzanie kręgu dziedziców by uciec przed kadukiem, różne systemy np. paranteli (związków pokrewieństwa)
upośledzenie współmałżonka w dziedziczeniu – potem dożywocie?
nabycie spadku ze śmiercią spadkodawcy, z mocy prawa potem sądowe wywiązanie
testament, najpierw przez fikcyjną adopcje, potem adoptio christi, potem rzymska forma
pojawienie się zachowku
zasada dziedziczenia lenn, w linii męskiej, nie idzie w górę, niepodzielność potem odstępowanie ale pojawienie się fideikomisów i ordynacji
Zestaw 7
1. Proces inkwizycyjny
rozpowszechniony we Włoszech w okresie recepcji praw rzymskiego → z procesu kościelnego
początek - postępowanie z doniesienia (proces rugowy)
zasady: postępowanie z urzędu, funkcje dochodzeniowe, oskarżenia, i wyrokującego skupione w jednym ręku oskarżony podmiotem w procesie, proces tajny, pisemny, dowody formalne i dopuszczenie tortur
trzy stadia: inkwizycja generalna – postępowanie informacyjne, inkwizycja specjalna – właściwe śledztwo, osądzenie
legalna teoria dowodów, confesio est regina probationem [przyznanie się jest królową dowodów]
rozwój wraz z rządami absolutystycznymi
wyrok skazujący potrzeba pełnego dowodu, ale instytucje uwolnienia od sądu (możliwość powołania z powrotem) kara z podejrzenia, stopniowe zanikanie rozprawy końcowej bo dostosowywanie się do oceny sędziego inkwizytora
specjalny proces o czary – wyrok o podejrzenia czy poszlaki, powrót ordaliów – pławienie
2. Władza ustawodawcza z KK 1814 i 1830
Na podstawie KK LXVIII
wybory pluralne, wzorowana na Anglii
władza ustawodawcza Król (nadrzędna władza) i Parlament (Izba Parów – Izba Deputowanych)
Król w parlamencie: wyłączna inicjatywa, sankcja ustaw i ich ogłaszanie, mógł rozwiązać parlament, obowiązek powołania izby w ciągu 3 miesięcy od jej rozwiązania, ordonansy i rozporządzenia niezbędne dla wykonania ustaw i zapewnienia bezpieczeństwa, możliwość rozwiązywania izby
Izba Parów skład arystokratyczny, mianowani przez króla dożywotni lub dziedziczni prawo głosowania od 30 lat przewodniczy kanclerz
Izba Deputowanych – wybory pośrednie cenzusowe 5 lat czynne 30 + wysoki dochód bierne 40 + cenzus majątkowy,
legislacja obie izby równorzędne procedura navette, podatkowe najpierw do izby Deputowanych.
◦ Zmiany w KK Ludwika Filipa (1830)
▪ Obniżenie cenzusów majątkowego i wieku w wyborach do Izby Deputowanych
▪ Członkowie Izby parów tylko i wyłącznie dożywotnio mianowani przez króla (niedziedziczne)
▪ Przyznanie obu izbom inicjatywy ustawodawczej
▪ Zniesienie uprawnień ustawodawczych króla w zakresie wydawania ordonansów i rozporządzeń
3. Szwajcarski Kodeks cywilny ZGB (uchwalony 1907) 1912
kodeks czerpiący z trzech systemów: pandektystyka, Francja, Austria.
Zwięzły, jasny, abstrakcyjny, krótki, zrozumiały, podział z mieszanych instytucji i pandektów, I – o osobach, II – rodzinne, III – spadkowe, IV – rzeczowe, jako V – kodeks zobowiązań z 1881r.
Eugen Huber – szkoła wolnego prawa możliwość uzupełniania luk przez sędziego wg własnego uznania
zachowanie dwóch tendencji egalitarna i liberalna, ale w połączeniu z solidaryzmem społecznym
Zestaw 8
1. Izba lordów (geneza kompetencje, skład)
Geneza: z rady królewskiej + zgromadzenia wasali czyli kurii królewskiej, jako izba wyższa parlamentu Magna Carta Libertatum i 1265r powołanie, XIV w ostateczny skład: z Wielkiej Rady; mianowani lordowie dziedziczni, dożywotni, duchowni (biskupi kościoła anglikańskiego), parowie prawa, przewodniczy kanclerz, charakter arystokratyczny, ponad tysiąc członków
kompetencje: najwyższa instancja sądowa (wyroki – walor prawa powszechnie obowiązującego), sąd parów (do 1948 – potem zaczęli podlegać sądownictwu powszechnemu), po 1948 – 9 lordów prawa dożywotnio, w imieniu całej izby lordów + impeachment +uprawnienia ustawodawcze – od XV w. nowe prawo za zgodą obu izb i króla, uprawnienia podatkowe, ograniczenie przez Parlament Act – zostaje prawo wnoszenia poprawek, weto zawieszające (bez finansowych), impeachment wychodzi z użycia
2. Proces karny w postulatach humanitarystów
oskarżony jako podmiot a nie przedmiot procesu ->
◦ gwarancje przeciw samowolnemu uwięzieniu
◦ prawo do obrony
◦ zapewnienie ochrony prawnej
◦ postulat przyjęcia zasady domniemania niewinności
postulaty przeciwko nieprawości i okrucieństwu sądownictwa inkwizycyjnego
zniesienie tortur – zawodny środek dochodzenia prawdy w procesie
odrzucenie zasady, że najlepszym dowodem przyznanie się do winy
celem postępowania: dochodzenie do prawdy materialnej/obiektywnej
wprowadzenie elementu społecznego do procesu
gwarancja nietykalności osobistej jednostki
3. Zmiany w prawie zobowiązań w XIX/XX w
początek liberalizm, koniec interwencjonizm
liberalizm: swoboda umów, autonomia woli, volenti non fit iniuria [chcącemu nie dzieje się krzywda]
dowolne traktowanie treści umowy o ile nie naruszają porządku publicznego albo dobrych obyczajów, znoszenie zakazów – lichwa, duże ograniczenie dla zerwania umów, dopuszczenie, w wypadku nadmiernego pokrzywdzenia, błędu faktycznego
interwencjonizm: ograniczanie swobody umów → na zasadzie dobra ogólnego, ochrony „małych ludzi” badanie umów przez sądy ze względu na ich społeczne oddziaływanie – z użyciem klauzul generalnych, wprowadzenie zasad słuszności nieważność umów zawartych z pokrzywdzeniem strony
rozwój ograniczeń w zakresie pracy, wprowadzanie odrębnych przepisów prawa pracy, początkowo na zasadzie najmu, pokrzywdzenie słabszej strony, wprowadzeniepublicznoprawnej ochrony pracowników, zmiana umów indywidualnych na zbiorowe
wykształcenie się podstaw odpowiedzialności cywilnej na zasadzie winy – zasada domniemania braku winy.
odpowiedzialność za cudze czyny: wina w braku dozoru, lub wina doborze zleceniobiorcy
powrót winy obiektywnej przy pracy z maszynami siłami przyrody, ryzyko na zasadzie cuius commodum eius periculum [czyje korzyści, tego ryzyko], wykształcenie się ubezpieczeń
Zestaw 9
1. Izba Gmin – geneza, skład
·z kurii królewskiej – wielka karta swobód, 1265 – powołanie parlamentu, wielka rada w stanowy organ
·skład – przedstawiciele rycerstwa (po 2 z hrabstwa) i uprzywilejowanych miast – przewaga ale przewodniczący z rycerstwa, wybory hrabstwa – czynne posiadacze ziemscy + wysoki cenzus majątkowy, bierne – to samo + tytuł szlachecki, wybory miasta: wysoki census majątkowy, posłowie początkowo związani instrukcjami od XVI w mandat poselski
·reformy systemu wyborczego -> patrz zestaw 12
2. Charakterystyka XVIII w. kodyfikacji
podstawa ideologiczna prawo natury etap absolutystyczny i względny, Hugo Grocjusz – niezmienne prawidła, deklaratoryjny charakter prawodawcy
prawo prywatne- indywidualizm i liberalizm; karne – bezpieczeństwo prawne jednostki i humanitaryzm
kodyfikacja – J. Bentham – nowy, jednolity, wyłącznie obowiązujący, pewny, zupełny, jasny powszechnie zrozumiały, sprawiedliwy, dąrzący do dobra powszechnego
3. Prawa własności w XIX kodeksach
·liberalizm a solidaryzm społecznym
·liberalizm – święta własność nienaruszalna, najszersze prawo do rzeczy, definiowanie w najpierw w sposób pozytywny potem negatywy
·w praktyce łączenie własności nowożytnej z feudalną np. Landrecht
·jedynym ograniczeniem prawo i dopuszczenie wywłaszczenia
·solidaryzm społeczny – teoria własności jaki funkcji społecznej – Leon Duguit – poza prawami obowiązki właściciela, instytucja nadużycia prawa, potrzeba działania właściciela dla dobra społeczeństwa – zmiany zapewniane orzecznictwem o słuszność
·BGB - ustawowe sformułowanie obok praw obowiązków właściciela – granice wykonywania prawa własności, zakaz szykany (wykonywanie prawa w celu szkodzenia innemu) prawa sąsiedzkie, przepisy administracyjne
Zestaw 10
1. Konstytucja Angielska
Brak konstytucji w znaczeniu formalnym
konstytucja w znaczeniu materialnym – system podstawowych urządzeń społeczno gospodarczych
wszystkie normy dotyczące wykonywania władzy suwerennej w państwie
Wielka Karta Wolności 1215r, Petycja o Prawa 1628, ustawy parlamentu z 1641,ustawa sukcesyjna 1701 Habeas Corpus Act 1679, Bill of Rights 1689 → akty prawne o charakterze konstytucyjnym + konwenanse
brak nadrzędności w stosunku do innych ustaw, zmiana konstytucji poprzez normalną legislacje, większość zwykła – elastyczność konstytucji (konstytucja elastyczna, miękka)
Zasady parlamentaryzmu z konstytucji angielskiej: zasada reprezentacji narodowej, system dwuizbowy, odpowiedzialność konstytucyjna ministrów, rządy parlamentarne(odp. polityczna) rządy gabinetowe(odp. solidarna) równość wobec prawa i osobiste prawa wolnościowe (Habeas Corpus Act)
2. Reforma sądownictwa we Francji 1789-1814
Jednolity system sądownictwa powszechnego: wyodrębnienie sądów cywilnych (postępowanie dwuinstancyjne, sądy pokoju -> trybunały w dystryktach) i karnych (trzy instancje: sąd policji municypalnej, sąd policji poprawczej na szczeblu kantonu, trybunał w dystrykcie; w sprawach karnych - udział ławy przysięgłych, nie ma apelacji); wnioski kasacyjne – Sąd Kasacyjny; oddzielenie sądownictwa od administracji (sądownictwo administracyjne – rady prefekturalne i rada stanu); sędziowie wybierani w wyborach – Konstytuanta
reforma Napoleona - dostosowanie sieci sądowej do administracyjnej, zniesienie obieralności sędziów na rzecz nominacji, nieusuwalność sędziów – zapewnia niezawisłość,
struktura sądownictwa do nowego podziału terytorialnego: kanton – sędziowie pokoju, okręg – trybunał dla spraw cywilnych, odwołanie do trybunałów apelacyjnych,najwyższy trybunał kasacyjny (karne i cywilne),
zredukowanie zakresu sądu ludowego → utrzymanie się tylko ławy orzekającej dla spraw karnych, zniesienie ławy oskarżającej
3. Szkoła klasyczna w prawie karnym
Zasada przymusu psychologicznego – kara nieuchronna+ f. odstraszająca surowością (długie pozbawienie wolności)
wdrażanie w życie postulatów humanitarystów, opracowywanie w sposób formalny
formalna równość wobec prawa mimo faktycznej nierówności (ustawodawstwo pro burżuazyjne)
formalna definicja przestępstwa – zapewniająca legalizm, nullum crimen sine lege, nullum poena sine lege
traktowanie przestępstwa wyłącznie jako zjawiska prawnego – wykluczanie aspektów społecznych
teoria odpowiedzialności na zasadzie winy, zasada indeterminizmu i woluntaryzmu– jednostka ma wolną wolę, przestępstwo – wyraz złej woli, zasługujący na naganę, wina subiektywna, kara proporcjonalna (sprawiedliwa odpłata za czyn)
teoria kary – absolutne, słuszność kary, sprawiedliwy odwet – odwet moralny, odwet dialektyczny, druga teoria użyteczność
twórca Anzelm Feuerbach, oparty na Kancie i Heglu
Zestaw 11
1. Geneza i rozwój systemu parlamentarno-gabinetowego w Wielkiej Brytanii
1660 – parlament przywrócił monarchię – na tron Karol II Stewart – monarchia PARLAMENTARNA
król uznał uprawnienia parlamentu:
◦ wyłączność na stanowienie podatków
◦ władza ustawodawcza z królem – King In parlament
Król:
◦ king In Council: pełnia władzy wykonawczej – król w radzie
◦ King In parlament
▪ ma prawo sankcji – żadna ustawa nie przejdzie bez jego zgody
▪ weto króla niemożliwe do odrzucenia przez parlament
◦ prawo suspensy – zawieszenie mocy obowiązywania ustawy w każdej sytuacji dla każdego
◦ prawo dyspensy – zwieszenie mocy obowiązywania ustawy w określonych sytuacjach lub dla konkretnych osób
z okresu chwalebnej rewolucji (koniec XVII w.), król przestaje być nienaruszalny, można było go zmienić, początek odsuwania króla od władzy, można zwołać parlament bez króla (nieodpowiedzialny, wcześniej bill o prawach)
▪ 1715 – ustawa o siedmioleciu
▪ parlament kadencyjny (permanentny), co 7 lat
▪ przyjęta zasada konstytucyjna -> król desygnuje na premiera lidera zwycięskiej partii w parlamencie i na jego wniosek mianuje ministrów/skład gabinetu (zależy od wyników wyborów, nie od króla)
geneza gabinetu z Tajnej Rady → wykształconej z rady królewskiej, Wilhelm III (Orański) zapoczątkowuje zwyczaj - do gabinetu trafiają tylko z jednej, zwycięskiej partii w parlamencie, wykształcenie się premiera jako przewodniczącego zamiast króla (początkowo pierwszy minister skarbu)
zasada nieodpowiedzialności monarchy, kontrasygnata ministrów
zasada solidarnej odpowiedzialności, wotum nieufności (odp. polityczna), król powołuje na premiera lidera partii która ma możliwość uzyskania większości w parlamencie
przekształcenie się gabinetu z rady królewskiej w organ zależny od izby gmin
sankcja królewska wygasa poprzez desuetudo
2. Rozwój własności w średniowieczu
początkowo brak rozróżnienia pomiędzy posiadaniem a własnością, początkowo jako najwyższy stopień posiadania, dopiero wykształcenie się procesu posesoryjnego i oddzielenia do od petytoryjnego rozróżnia, potem działalność glosatorów, posiadanie rzymskie (corpus, animus) własność jako najszersze prawo do rzeczy
wyróżnienie posiadania praw
wykształcenie się instytucji własności podzielonej – feudalnej – wytłumaczona przez glosatorów własność zwierzchnia (przysługująca panu feudalnemu) i użytkowa (chłopu)
typowe niedziały ojcowskie, braterskie
związanie własności ograniczenia dla rozporządzeń, prawo bliższości (retrakt? pierwokup) stopniowe uwalnianie, swoboda dyspozycji
św. Tomasz - teoria obowiązków właściciela
nabycie własności – formalny akt, zdanie(wydanie) potem także sądowe przenoszenie własności, księgi sądowe wpisy konstytutywne(inskrypcja), deklaratoryjne (transkrypcja)
zaczerpnięcie z Rzymu przesłanek do przeniesienia: tytuł i tradycja
3. Szkoła socjologiczna w prawie karnym
Franz v. Liszt
kompromisowy między klasyczną a antropologiczną, badanie aspektów prawnych i przyrodniczo-społecznych przestępstwa
przestępstwo jako zjawisko społeczne, nie jako przejaw wolnej woli ale jakonieuniknione następstwo uwarunkowań społecznych, rezultat oddziaływania środowiska kryminogennego
środowisko marginesu społecznego generuje przestępców (środowiskowo społeczne determinanty przestępcze)
potrzeba środków zabezpieczających, Kara – funkcja głównie prewencyjna indywidualna (główny cel – dobro społeczne, ochrona dóbr prawnych)
polityka kryminalna – badania nad przyczynami przestępstw i środkami zwalczania
podział przestępców na : z nawyknienia: kara – eliminacja ze społeczeństwa, niereformowalni, nadających się do poprawy: kara – ma wywołać poprawę, przypadkowi: kara – funkcja ostrzegawcza
wpływ: rozpowszechnienie instytucji – warunkowe zawieszenie wykonywania kary, warunkowe przedterminowe zwolnienie, ostrzejsze kary dla recydywistów/przestępców z nawyknienia (długotrwałe środki izolacyjne)
Zestaw 12
1. Ustrój po chwalebnej rewolucji (1688-9)
po glorious revolution, potrzeba ugruntowania nowego ładu, Bill of Rights, wylicza zasady mające zapobiec nadużyciom, zlikwidowanie suspensy i ograniczenie dyspensy - wymagana zgoda parlamentu, zakaz podatków bez zgody parlamentu, częste zwoływanie parlamentu
ustalenie kadencji na 3 potem na 7 lat
1694 – zwoływanie parlamentu bez zgody króla (nieodpowiedzialnego, obowiązek spada na kanclerza)
ustawa sukcesyjna – zabezpieczenie Anglii przed absolutyzmem, na tron osoba z dynastii Welfów, linii hanowerskiej, monarcha związany prawem, traci prawo łaski wobec skazanych w procedurze impeachmentu, niezawisłość sędziów, dymisja tylko za zgodą obu izb, konstytucyjna odpowiedzialność ministrów za króla, instytucja kontrasygnaty, anglikanizm religią państwową
królem Jerzy I hanoverski
Parlament nadal dwuizbowy, źródłem władzy król z radą, król w parlamencie – sankcja, zwoływanie, prawo rozwiązania izby gmin
sądownictwo nadal w imieniu króla
pierwszy lord skarbu przewodniczy obradom gabinetu pod nieobecność króla -> pojawia się premier, premier + gabinet przejmują realną władzę wykonawczą
początek XVIII w. -> parlament kadencyjny (permanentny), co 7 lat
przyjęta zasada konstytucyjna -> król desygnuje na premiera lidera zwycięskiej partii w parlamencie i na jego wniosek mianuje ministrów/skład gabinetu (zależy od wyników wyborów, nie od króla)
2. Proces inkwizycyjny
ñ patrz zestaw 7
3. ABGB 1811
jeden z kodeksów doby oświecenia realizował zasady liberalizmu i egalitaryzmu, abstrakcyjne założenia, równość wobec prawa, wolna własność, swoboda umów
wyłączenie z ustawodawstwa części społeczeństwa poprzez przepisy polityczne
technicznie – krótkie, proste sformułowania, zasady zdrowego rozsądku i słuszności
podział zaczerpnięty z Instytucji Gaiusa, I - o prawie osobowym II – o prawie rzeczowym, III – o przepisach wspólnym prawom osobowym i rzeczowym
koniec XIX w zmiany w nurcie solidaryzmu społecznego
Nowele: 1914 – osobowe, rzeczowe, spadkowe, 1915 – sprostowanie i odnowienie granic, 1916 – zobowiązania
Zestaw 13
1. Reformy prawa wyborczego w UK w XIX i XX w
Pierwsza połowa XIXw.
1829 – katolicy uzyskują prawa wyborcze
1858 – Żydzi uzyskują prawa wyborcze
1832 - Reforma Greya – odebranie prawa „zgniłym miastom” i przyznanie dużym ośrodkom przemysłowym
Druga połowa XIXw.
1867 – reforma Disraelego → obniżenie cenzusu majątkowego → dopuszczenie klasy średniej
1872 – wprowadzenie wyborów tajnych
1885 – Reforma Gladstone – prawo wyborcze staje się powszechnym przywilejem obywateli, 600 okręgów, obniżenie cenzusu majątkowego nawet robotnicy
Wiek XX
1911 – skrócenie kadencji izby gmin do 5 lat (wcześniej 7)
1918 – Reforma Loyd Georga – powszechne wyborcze dla mężczyzn, cenzus wieku 21, kobiety 30 + niski cenzus wyborczy
1928 – zrównanie praw wyborczych mężczyzn i kobiet – wybory tajne, powszechne, bezpośrednie, nierówne
1948 – zniesienie systemu pluralnego
2. Kodeksy karne we Francji doby rewolucji i czasów Napoleona
podstawa DPCiO (1789) – zasada legalizmu i równość wobec prawa, postulaty doktryny humanitarnej, gwarancje nietykalności osobistej, zasada domniemania niewinności, oskarżony – podmiot procesu
Dekrety Konstytuanty z 1789: zniesienie tortur, wprowadzenie jawności drugiej fazy postępowania, przyznanie oskarżonemu prawa do obrony wraz z prawem do wyboru obrońcy.
kodeks karny 1791
część ogólna i szczególna (katalog przestępstw i kar – podział publiczne/prywatne), nie obejmuje całości, głównie katalog kar i zasady wymiaru kary, wdrąża postanowieniahumanitaryzmu ekonomia kar, likwiduje kwalifikowaną śmierci, kary mutylacyjne, konfiskatę mienia, jako karę główną więzienie – ale surowe, systemsankcji bezwzględnie oznaczonych, (formalnie*) postępowanie jawne i ustne, swobodna ocena dowodów, ława przysięgłych w sprawach karnych
Kodeks o przestępstwach i karach 1795
głównie procedura, w zakresie materialnego zaostrzenie działań antypaństwowych
(formalnie*)trzy stadia procesu: postępowanie wstępne – tajne i pisemne, postawienie w stan oskarżenia, rozprawę właściwą – jawną, ustną, na zasadzie kontradyktoryjności
Code penal 1810
Reguluje wyłącznie prawo karne materialne
technika legislacyjna: tylko przepisy materialne, wstęp, 2 księgi ogólne, 2 szczególne, jasny, precyzyjny, pierwszy wprowadził – trójpodział przestępstw: zbrodnie (kary kryminalne, sądy przysięgłych), występki (kary poprawcze, trybunały policyjne), wykroczenia (kary policyjne, sądy policji prostej), kryterium kary i właściwość sądu
treść feudalne kary pręgierza i piętnowania, kary śmierci + kwalifikowane za ojcobójstwo, konfiskata majątku, mutylacyjne, śmierć cywilna, szczególna ochrona własności(połowa XIX w. Nowelizacje - Likwidacja kwalifikowanej kary śmierci, pręgierza, instytucji śmierci cywilnej)
równość wobec prawa! Nullum crimen sine lege, nullum poena sine lege - materialno-formalna definicja przestępstwa
▪ zmiany, łagodzenie kar, uwzględnienie okoliczności, elementy poprawcze, środki wychowawcze dla nieletnich po II WŚ ruch obrony społecznej
3. Zasady procesu cywilnego rzymsko-kanonicznego
ñ patrz Zestaw 1
Zestaw 14
1. Władza ustawodawcza wg konstytucji USA
Izba Reprezentantów + Senat (=kongres)
IR – 2 lata, bierne cenzus wieku 25, domicylu 7, obywatelstwo, pierwotnie majątkowy, (1870-czarni, 1920 – kobiety), czynne zależne od stanu, wybierani przez ludność stanu
Senat – po 2 z każdego stanu, kadencja senatora 6 lat co 2 1/3 zmiana, początkowo wybierają organy przedstawicielskie, od 1913 ludność stanu, bierne 30+domicyl- uprawnienia: 2/3 zatwierdzanie traktatów międzynarodowych, zwykła większość ambasadorowie i nominacje prezydenckie na wyższe stanowiska federalne
Kompetencje kongresu: sprawy wspólne, tj.
▪ Sprawy zagraniczne
▪ Handel zagraniczny
▪ Sprawy skarbowe (w tym podatki, daniny, cła) – wyjątek od równouprawnienia – inicjatywa ustawodawcza w tej kwestii zastrzeżona dla Izby Reprezentantów
▪ Organizacja sądownictwa (sądy niższe od SN)
Inicjatywa - obie izby, projekt ustaw podatkowych IR, równa pozycja w toku ustawodawczym, zgoda obu do prezydenta, veto zawieszające, kieszonkowe, Impeachment
2. Prawo spadkowe epoki feudalnej
ñ patrz zestaw 6
3. Koncepcje kary w XVIII w.
Hugo Grocjusz, nowożytna teoria kary: dwa uzasadnienia kary – słuszność, użyteczność
ze słuszności – uzasadnienie z faktu popełnienia przestępstwa i stopnia winy sprawcy, koncepcja absolutna, odwetowa, bezwzględna, kara celem sama w sobie, bezwzględne (odwetowe) teorie kary:
odwet moralny Kanta – kara – obowiązek państwa/kategoryczny nakaz bezwzględnej powinności
odwet dialektyczny Hegla - przestępstwo to łamanie prawa, kara jako negacja popełnionego bezprawia, afirmacja porządku prawnego
z użyteczności – kara: narzędzie do uzyskania korzyści, względna, uzależniona od celów, odstraszenie (funkcja prewencyjna
teoria odstraszenia (Feuerbach) – kara uzasadniona, kiedy skutecznie odstrasza od popełnienia czynu
prewencja szczególna i ogólna (J. Bentham) – zagrożenie karą – prewencja ogólna, zastosowanie kary – prewencja szczególna
teoria poprawy – kara użyteczna – kiedy powoduje moralne odrodzenie przestępcy
Zestaw 16
1. Władza sądownicza w konstytucji USA i w praktyce w XIX i XX w
ñ Sądownictwo federalne:
▪ zakres należących do niego spraw został uregulowany w konstytucji, też wynikające z ustaw federalnych i traktatów międzynarodowych
▪ spory między stanami i między stanem i obywatelem, między obywatelami różnych stanów i obywatelami różnych państw
▪ 1797 - trójszczeblowa struktura sądów federalnych: sądy obwodowe, sady apelacyjne, sąd najwyższy (9 sędziów, przewodniczący, urząd dożywotni usuwalni jedynie przez impeachment)
▪ sądy przysięgłych karne i cywilne
▪ Struktura sądów stanowych podobnie do federalnych z najwyższym sądem stanowym, suwerenne rozstrzyga wszystkie sprawy poza zastrzeżonym sądom federalnym, sędziowie, obieralni
▪ sędziowie mają prawo badać zgodność ustaw z konstytucją – poprzez precedens Marshalla (?)
Sądownictwo stanowe
regulowane w konstytucjach i ustawach stanowych.
Sędziowie stanowi są w większości wybierani (niekiedy przez stanowe legislatywy), i (z nielicznymi wyjątkami) nie wymaga się od nich znajomości prawa.
Jest z reguły dwu- lub trzyinstancyjne, ze stanowym Sądem Najwyższym na czele.
Sędziowie pokoju, Sądy obwodowe, Sądy apelacyjne.
Wszystkie sprawy karne powinny się toczyć przy udziale ławy przysięgłych; może ona występować także we wszystkich sprawach cywilnych, w których wartość przedmiotu sporu przekracza 20 dolarów.
2. Prawo karne w Italii u schyłku Średniowiecza
recepcja prawa rzymskiego
Zwycięstwo zasady publicznoprawnej, wyłączność represji karnej w rękach państwa
Kary cielesne (ograniczona/wyłączona możliwość wykupu), publiczne egzekucje
Subiektywizacja odpowiedzialności - odpowiedzialność za winę (recepcja p. rzymskiego i kościół), strona podmiotem przestępstwa, czynniki subiektywne, wola popełnienia czynu, wina kazuistycznie - umyślna (dolus), wina nieumyślna/brak świadomości przestępstwa (culpa), przypadek (casus, wyłączający odp. karną)
indywidualizacja kary
zrównanie odpowiedzialności kobiet/mężczyzn/nieletnich
warunki bezkarności, brak podziału na wyłączające winę lub bezprawie, obrona konieczna(rzeczywista obrona, reakcja natychmiast, środki odpowiadające), pomoc konieczna, zakaz pomocy własnej, bezkarność w afekcie, kradzież z nędzy (św. Tomasz)
Usiłowanie oddalone/zamysł, bliskie/czynności przygotowawcze do przestępstwa, najbliższe/niedoprowadzenie do skutku
odpowiedzialność za udział w przestępstwie, mandat – nakaz popełnienia przestępstwawspółsprawstwo – mieszane poglądy jak karać, Consiliom (rada/pomoc intelektualnaJ), auxilium (pomoc fizyczna), poplecznictwo (utrudnianie) jako odrębne przestępstwo, spisek
dopuszczenie ANALOGII
system kar, kompozycja i grzywna, wypierane przez obligatoryjne kary cielesne, możliwość zastosowania kary z ius commune przy ciężkich, stopniowo cielesne stają się podstawowe
wymiar kary: albo ściśle oznaczony, wtedy ustawowe okoliczności łagodzące, obciążające, albo arbitralność sędziego + kary nadzwyczajne, za nieprzewidziane w statucie przestępstwo
3. Kodeksy procesu cywilnego XIX i XX w
początek liberalizm i indywidualizm, zapewnienie realizowania przez jednostki ich praw indywidualnych, zgodnie z jej wolą (jednostka autonomiczna) w związku z jej prawami podmiotowymi
autonomia jednostki → dyspozycyjność i kontradyktoryjność
równa pozycja w procesie – równouprawnienie stron!
jawność, ustność, bezpośredniość – gwarancje legalizmu i ograniczenie nadużyć
koncentracja materiału procesowego, swobodna ocena dowodów
nadal zasada prawdy formalnej
wady: przewlekłość, wysokie koszty
nurt socjalny → spełnienie pewnych celów społecznych – zasada instrukcyjna a nawet oficjalno śledcza, upublicznienie procesu cywilnego – podporządkowanie pod interes państwa
po I WŚ wzrost znaczenia rozwiązań polubownych
Zestaw 17
1. Cechy konstytucji USA
ñ konstytucja w sensie formalnym, pisana, sztywna, forma państwa federacyjna, trójpodział władzy, suwerenność narodu, silna władza wykonawcza, wzajemna kontrola/hamowanie się władz, kongres, impeachment, prezydent veto, sądy zgodność ustaw z konstytucją, równowaga władz, zapewnienie praw obywatelskich
2. Prawo osobowe XIX w
regulacja na zasadzie praw podmiotowych
powszechność praw cywilnych i równość podmiotów
zdolność prawna dla każdego z chwilą urodzenia + nasciturus (kuratela ventris nomie), wygasa ze śmiercią, cywilną lub zwykłą
zdolność do czynności prawnych zależna tylko od wieku (21 lat, Szwajcaria 20) i stanu psychicznego (trybu życia*)
odstępstwa od zasady równości - ograniczenia praw kobiet w małżeństwie i stosunkach rodzinnych (Code Civil, ABGB)
upośledzenie dzieci nieślubnych (prawo francuskie), ograniczenia jednostek z przyczyn wyznaniowych (np. małżeństwa Żydowskie w ABGB)
osoby prawne – teoria fikcji (osoba prawna fikcyjnie tożsama z osobą fizyczną, zbiorowość nie posiada realnego bytu) i teoria organiczna, teoria interesu („prawo podmiotowe to po prostu prawnie chroniony interes jednostki”. Każdy podmiot prawa ma określone interesy i zmierza do ich realizacji, a prawo określa które z nich zyskują ochronę prawną.), klasyfikacja publiczne-prywatne, korporacje-fundacje, majątkowe-niezarobkowe
nabywanie podmiotowości: tryb koncesyjny (konieczne zezwolenie władz) – Francja do 1901 i BGB normatywny (spełnienie wymogów formalnych)- 1901 Francja (Waldeck-Rousseau) i ZGB,
3. Recepcja prawa rzymskiego we Francji przed rewolucją
odrodzenie prawa rzymskiego ale brak recepcji właściwej, kwestie polityczne,
prawo rzymskie jako pisana racja, poparcie kościoła
zakaz nauki prawa rzymskiego na uniwersytecie w Paryżu XIII w
zainteresowanie czysto naukowe, rozkwit = francuskie Odrodzenie
mos galicus – nowy kierunek badań - teoretyczne podejście, szkoła w Bourges
osiągnięcia: rozszerzenie znajomości źródeł, krytyczna analiza, naukowa systematyzacja
Zestaw 18
1. Przemiany kar w Średniowieczu
ñ początkowo kary wymierzane na zasadzie samopomocy, potem podział na kary publiczne i prywatne
publiczne - odzwierciedlające, śmierci i mutylacyjne, możliwość wykupienia się od kary
Prywatne - system kar kompozycyjnych + mulkta (opłata na rzecz władcy), ograniczenie wykupu od kary aż do wprowadzenia obowiązkowych kar cielesnych
Carolina 1532,- zanikanie kar prywatnych, Italia kary publiczne, idea odzwierciedlenia, odpłaty za wyrządzoną krzywdę potem odstraszenie
2. Absolutyzm Oświecony
Najwybitniejsi przedstawiciele absolutyzmu oświeconego to Fryderyk II Wielki król Prus, arcyksiężna Maria Teresa i Józef II, władcy Austrii oraz Katarzyna II Wielka - caryca Rosji.
władza absolutna króla, infiltracja wszelkich dziedzin życia społecznego, posługiwanie się ideologią oświecenia w celu nadania nowoczesnego wyglądu, reformy w duchu Oświeconym przez organy absolutystyczne w celu ograniczenia wad feudalnego ustroju, rozwój oświaty, kultury, ograniczenie poddaństwa wsi, monopolu cechów, kompromis a nawet wewnętrzna sprzeczność, rozkwit administracji i biurokracji, racja stanu, wszechwładza dla dobra poddanych (nawiązanie do idei umowy społeczną – monarcha – pierwszym, najważniejszym sługą państwa, nie narodu), rozwój państwa policyjnego: Austria Prusy Rosja
3. Prawa handlowe XIX i XX
XIX w. – rozróżnienie w ramach prawa prywatnego: prawo cywilne i prawo handlowe (oprócz Anglii)
Code de commerce (Francja Napoleońska) 1807
◦ cztery księgi I – prawo handlowe i wekslowe II – prawo morskie III – prawo upadłościowe IV – przepisy o jurysdykcji i organizacji sądów handlowych
◦ zasada przedmiotowa – czynności prawne handlowe, do prawa handlowego zaliczało się wszystkie normy regulujące obrót handlowy, bez znaczenia, kto był ich adresatem
◦ wywodził się z ordonansów L XIV
Niemcy
◦ Ustawa wekslowa parlamentu frankfurckiego Obowiązuje w Związku Niemieckim 1848
◦ Projekt Norymberski kodyfikacji prawa handlowego 1861
◦ przyjęty przez Austrię w 1861, bez prawa morskiego
◦ Związek Północnoniemiecki w 1871
◦ Jako kodeks handlowy w cesarstwie niemieckim
◦ zasada przedmiotowa
◦ HGB – kodeks handlowy niemiecki z 1897
◦ cztery księgi I – sytuacja prawna kupca II – spółki handlowe III – czynności handlowe IV – handel morski
◦ zasada podmiotowa : prawo handlowe: prawo kupców (tj. osób zajmujących się zawodowo kupiectwem) – ochrona ekonomicznie słabszych stron obrotu gospodarczego
◦ funkcjonuje w Niemczech do dziś
▪ funkcjonowanie spółek handlowych i giełd
▪ działy prawa handlowego np. prawo wekslowe + prawo czekowe
Zestaw 19
Ustrój Francji doby absolutyzmu (Ludwik XIV)
„państwo to ja”, władza absolutna w rękach monarchy, nieograniczony żadną kontrolą
skupienie trzech władz w ręku króla, rozszerzenie działań administracji, państwo policyjne,
zarząd państwa centralizm i biurokracja, decyzyjność króla, organy tylko doradcze
nowe urzędy obsadzane dowolnie przez króla komisaryczne (sekretarze stanu, generalny kontroler finansów, intendenci)
monarcha ograniczony tylko prawem boskim, sprawujący władzę dei gratia
fundamentalne prawa monarchii absolutnej, król nie może zmienić: zasad sukcesji, niepodzielność domeny królewskiej, król katolik, władza królewska niezawisła od władzy duchownej – na straży najwyższy sad Parlament
Parlament – prawo rejestracji ustaw, remonstracja do ordonansów, doradczo
rozbudowa aparatu państwowego – Kanclerz pieczęć, zwierzchnictwo sądów, nadzór nad radami królewskimi, Sekretarze Stanu, podporządkowani królowi, urząd ministerialny, Generalny kontroler finansów, centralna administracja finansów. Tworzą ministeriat ale nie radę, bezpośrednio z królem, czasem pierwszy minister olbrzymia władza, dordczy charakter odpowiedzialni tylko przed królem, rady królewskie – kolegialny organ doradczy,
4 sekcje: Rada stron procesowych – sad kasacyjny, sąd administracyjny, trybunał kompetencyjny, Rada Stanu – najważniejsze sprawy państwowe, Rada Depesz – zarząd wewnętrzny, Rada Finansowa.
Upadek Stanów Generalnych, utrzymanie niewiele znaczących stanów prowincjonalnych
organizacja terytorialna: Gubernatorzy – zamiast Baliwów, i Intendenci w okręgach generalnych
sądownictwo – pełnia władzy dla króla, główne sądownictwo królewskie, pozostałości miejskie, duchowne, patrymonialne
sądownictwo delegowane sady patrymonialne, prewotalne, baliwialne, prezydialne, parlamenty, kasacja rady stanu, zastrzeżone – król osobiście lub rada królewska – placety → petycje o sprawiedliwość, listy pieczętne – wyroki skazujące bez sądu
2. Constitucio Criminalis Carolina (CCC) 1532
Pierwsza nowożytna kodyfikacja karna - Niemcy
na wniosek Karola V
klauzula salwatoryjna – moc posiłkowa, ale i tak pierwszy ogólny zbiór niemiecki
zasada publicznoprawna w ściganiu przestępstw
odpowiedzialność na zasadzie winy – wina umyślna, nieumyślna, przypadek jako podstawa odpowiedzialności karnej
rozbudowa okoliczności wyłączających: błąd, przymus, niedojrzałość psychiczna, obrona konieczna, stan wyższej konieczności
zasada prawdy materialnej i zasada racjonalnych środków dowodowych w procesie karnym
kary publiczne, obowiązkowo cielesne – niemożność wykupienia się od kary, odstraszające, powrót do odzwierciedlających, więzienie jako środek zapobiegawczy, kary – prewencja ogólna,
zniesienie systemu kar kompozycyjnych
wymiar - arbitralne, analogia, kary nadzwyczajne, kwalifikowane kary śmierci, zwyczajne tylko jak pewny co do sprawcy i brak okoliczności łagodzących.
3. Zobowiązania XIX i XX w
ñ patrz zestaw 8
Zestaw 20
1. Reformy ustroju Rosji od początku XIX do początku XX w
reformy Aleksandra II 1861, zniesienie poddaństwa chłopów - wolność osobista, zniesienie sądownictwa panów → poddanie sądownictwu powszechnemu, uwłaszczenie chłopów
plany Sperańskiego, m.in. Duma jako przedstawicielstwo, wchodzi w życie tylko Rada Państwa
powstanie dekabrystów, postulaty reform, ale stłumione
reforma ziemska – powołanie organów samorządu
reforma sądowa - stworzono sądownictwo powszechne, niezależność sądownictwa do administracji. Sądy pokoju → sądy okręgowe → izby sądowe → sąd kasacyjny
reforma miejska - samorząd w miastach
konstytucja 1906 – monarchia konstytucyjna,
wykonawcza – cesarz i ministrowie, cesarz nieodpowiedzialny, ministrowie odpowiedzialni przed cesarzem
ustawodawcza – Duma państwowa → pośrednie kurialne, wysoki cenzus, Rada państwa → połowa powoływana przez cesarza połowa kolegia samorządowe, Cesarz, Inicjatywa obie izby + cesarz, równorzędność izb, sankcja cesarska, interpelacje
2. Charakterystyka BGB – kodeks cywilny niemiecki 1896
dzieło jurysprudencji pojęciowej, w duchu pozytywizmu prawniczego
recypowane prawo rzymskie – np. zasada słuszności
zerwanie z feudalizmem
zasada autonomii stron, swoboda umów, swoboda rozporządzania własnością, swoboda testowania
ogólnie liberalny i egalitarny, ale w związku z solidaryzmem społecznym, akcenty anty,
dużo klauzul generalnych
wzorowany na pandektystyce uniwersyteckiej
systematyka pandektowa:
część ogólna, prawo rodzinne, spadkowe, rzeczowe i zobowiązań
technicznie trudny do zrozumienia, ale rozbudowane pojęcia precyzyjnie skonstruowane.
Charakterystyka procesu inkwizycyjnego
ñ patrz zestaw 7
Zestaw 21
1. Formy ustrojowe państw niemieckich w XIX w
Związek Reński 1806-1813
konfederacja 16 państw suwerennych, Sejm Związkowy we Frankfurcie – nie zostaje nawet zwołany, protektorat Napoleona – ograniczenia polityki zagranicznej swoboda w wewnętrznej, nie wchodzą Austria i Prusy, mediatyzacja terytoriów (scalanie), powstanie większych księstw, oddziaływanie prawa Francuskiego na niektóre państewka
Związek Niemiecki 1815-1866
powołany do życia na kongresie wiedeńskim, zrzesza wszystkie państwa niemieckie, konfederacja, wzajemna pomoc w razie napaści, Sejm Związkowy przedstawiciele państewek, sprawy bieżące w Radzie Ściślejszej
Związek Północnoniemiecki 1866/67-1871
rozwiązanie związku po bitwie pod sadową, oktrojowanakonstytucja z 1867 państwo związkowe - federacja, król pruskiprzewodniczącym, mianuje kanclerza związku – ten władza wykonawcza, parlament – Reichstag, Rada Związkowa – Bundesrat → zatwierdza ustawy Reichstagu, izba wyższa, osiągnięcia kodeks karny 1870r.
II Rzesza Niemiecka 1871-1918 – patrz zestaw 22
2. Kodyfikacje prawa karnego doby rewolucji i Napoleona
ñ patrz zestaw 13
3. Zasady prawa zobowiązań w średniowieczu
ñ patrz zestaw 2
Zestaw 22
1. Ustrój II Rzeszy Niemieckiej
Federacja: konstytucja 1871 nadana przez sejm (cesarstwo pruskie narodu niemieckiego)
zakres wspólny: polityka zagraniczna,cła, wojsko, marynarka wojenna, podatki na wspólne cele, ustawodawstwo w zakresie prawa sądowego, poczta, transport
22 państwa członkowskie i 3 wolne miasta, nie wyróżnia suwerenna
główna władza: Cesarz: król pruski mianuje kanclerza i wszystkich urzędników federacji, siły zbrojne, zwołuje Sejm Rzeszy i Radę Związkową, traktaty międzynarodowe, projekty ustaw w jego imieniu (ale nie ma prawa sankcji), nieodpowiedzialny, kontrasygnata kanclerza
ustawodawcza: Sejm→3 lata wybory powszechne, równe bezpośrednie i tajne, czynne: mężczyźni 25 lat, wydłużenie kadencji do 5 lat, ratyfikowanie umów międzynarodowych + budżet
Rada Związkowa: Przedstawiciele krajów członkowskich, formalnie oddzielny organ nie izba parlamentu, rozstrzyga spory między państwami członkowskimi, współdecyduje z cesarzem o rozwiązaniu Sejmu, rozporządzenia wykonawcze do ustaw, przewodniczy kanclerz
wykonawcza: Kanclerz w imieniu cesarza nieodpowiedzialny przed sejmem, funkcje wykonuje samodzielnie, tworzenie się urzędów pseudo-ministerialnych, najczęściej premier pruski, odpowiedzialność kanclerza wyłącznie przed cesarzem
Sądownictwo: Sąd Rzeszy rewizyjny od orzeczeń sądów krajowych, wykładnia prawa związkowego i krajowego
2. Code penal 1810
ñ patrz zestaw 13
3. Zmiany w prawie małżeńskim w okresie feudalnym
ñ patrz zestaw 5
Zestaw 23
1. Ustrój I Rzeszy Niemieckiej
większość stosunków oparta na prawie lennym, ale wykształcenie się państwa jako rzeczy publicznej, osoby prawnej, związek państwowy, regulacje publiczno prawne
cesarz elekcyjny na zasadach ze Złotej Bulli
ñ cesarz: uprawnienia polityczne o znaczeniu drugorzędnym: reprezentacja, zwoływanie Sejmu Rzeszy, inicjatywa, zatwierdzanie ustaw sejmu i Deputacji, zrzeka się praw sądowych na rzecz Sądu Kameralnego Rzeszy, kapitulacje wyborcze (pacta conventa)
Sejm Rzeszy: ze zjazdu nadwornego, ze zwierzchników terytoriów, organ federalny, kompetencje: ustawodawstwo, wojna pokój, traktaty międzynarodowe, uchwały podatkowe, sprawy wojska
Deputacja – komisja sejmowa funkcjonująca między sesjami,
1663 – sejm nieustający w Ratyzbonie → posłowie zamiast władców → kolegium książąt elektorów, kolegium książąt Rzeszy i kolegium miast – 3 kolegia + zgoda cesarza → ustawa
Sąd Kameralny Rzeszy – 1495r trybunał dla całej Rzeszy: Sąd pierwszej instancji między władcami, poddanymi różnych władców, sąd odwoławczy w sprawach cywilnych powyżej kwoty 400 talarów, niewłaściwy dla terytoriów elektoralnych, recepcja prawa rzymskiego
2. Kodeks Napoleona (Kodeks cywilny francuzów) 1804
spełnia założenia Oświeceniowej kodyfikacji, liberalizm i egalitaryzm
arcydzieło sztuki legislacyjnej – wyważenie pomiędzy kazuistyką a abstrakcją, krótki, zwięzły zrozumiały,
podział z instytucji Gaiusa I o osobach II o majątkach i różnych rodzajach własności III o różnych sposobach nabycia własności → przedstawia trzy najważniejsze wolności osób, własności i obrotu
elementy antyliberalne i antyfeudalne w prawie rodzinnym – słabsza pozycja kobiety i władza ojcowska (patriarchalny model rodziny), ograniczenia dla dzieci pozamałżeńskich
utrzymywał karę śmierci cywilnej
równość i powszechność praw prywatnych
nowelizacje w duchu solidaryzmu społecznego, i głównie dotyczą prawa osobowego
zdolność prawna od urodzenia do śmierci (mężatka – niezdolna do samodzielnego podejmowania czynności prawnych, wieczyście małoletnia)
małżeństwo – instytucja cywilna, możliwy rozwód (wiek 15/18)
Zmiany w Średniowiecznym systemie kar
ñ patrz zestaw 18
Zestaw 25
1. Powszechność praw wyborczych i jego ograniczenia w dobie konstytucjonalizmu
ograniczenia prawa w postaci cenzusów
cenzus majątkowy – stopniowe ograniczanie w XIX w Anglia reformy, Francja 1848 (wcześniej 1793) po I WŚ właściwie nie znany
cenzus wieku – im wyższy wiek tym bardziej konserwatywne rezultaty wyborów – wyższy do izb wyższych
cenzus domicylu – wprowadzany w celu pozbawienia praw rzesz robotników bez stałego zamieszkania
cenzus płci – pozbawienie kobiet prawa wyborczego, najwcześniej niektóre stany USA początek XX w Anglia, Polska, po I WŚ większość nowych republik znosi ten cenzus
cenzus wykształcenia – Ameryka w celu odsunięcia ludności Murzyńskiej, dzisiaj w 17 krajach
cenzus rasowy – w Niemczech Hitlerowskich
Pozbawienie praw wyborczych osób wojskowych – w służbie czynnej Francja do 1945 i Polska międzywojenna
Stany Zjednoczone do lat 60. XX w.
Domicyl – obowiązek zamieszkiwania w określonym miejscu przez określony czas
Taksa – opłata wyborcza
Test ze znajomości konstytucji
Znajomość języka
▪ Wybory pluralne – Francja, Anglia – zaprzeczenie idei równych wyborów – jedna osoba dysponowała więcej niż jednym głosem (mogła głosować ze wzgl. na miejsce pracy/zamieszkania/studiów na wyższej uczelni) do 1948
▪ Wybory kurialne – wytyczanie okręgów wyborczych, które powodowało, że tę samą liczbę posłów wybierała różna liczba wyborców (przynależność do okręgu zależna od wysokości opłacanego podatku bezpośredniego)
2. Źródła prawa kanonicznego w Europie
Prawo boskie
Naturalne
Pozytywne
◦ stary testament
◦ nowy testament
prawo stanowione przez kościół, pisma ojców kościoła
papieskie, synodalne (przez kolegium biskupów)
statuty synodalne, księgi kościelne
prywatne zbiory Coletio Tripartitia i Pseudo-Izydora
Dekret Gracjana – XII wiek
Dekrety Grzegorza IX
Liber Sextus
Extravagantes
wszystkie wcięte Corpus Iuris Canonici
potrzeba kodyfikacji I sobór watykański nieudana
1917 – Kodeks Prawa Kanonicznego – wyłączna autentyczna pełna kodyfikacja, zrywa z kazuistyczną formą, podział I normy ogólne II o osobach III o rzeczach IV o procesach V o przestępstwach i karach, pod wpływem jurysprudencji pojęciowej
Kodeks Prawa Kanonicznego dla Kościoła Łacińskiego 1983
3. Instytucje prawa handlowego XIX i XX w
kryterium podmiotowe – prawo handlowe – czynności prawne handlowe, do prawa handlowego zaliczało się wszystkie normy regulujące obrót handlowy, bez znaczenia, kto był ich adresatem (BGB)
kryterium przedmiotowe – prawo handlowe – dot. Czynności Osób zajmujących się zawodowo kupiectwem (Kodeks Napoleona)
kryterium mieszane – wyjątki dot. Kupców w obrocie handlowym (ABGB)
spółki handlowe – najbardziej typowe dla komasacji kapitału, spółki akcyjne
giełda – początkowo miejsce zebrań kupców → transakcje, ogólne sprawy handlu, potem obrót wartościami pieniężnymi i towarowymi, i ustalanie cen i kursów wartości dopuszczonych do obrotu na giełdzie (notowania)
prawo wekslowe, wyodrębnione z handlowego, weksel → papier wartościowy zawierający przyrzeczenie zapłaty
czek → dokument zawierający polecenie zapłaty
Zestaw 4
1. Ustrój III Republiki Francuskiej
od 1870, prezydentem Adolf Thiers, pełnia władzy wykonawczej, wybierany przez ZN na 7 lat, reelekcja
władza ustawodawcza – zgromadzenie narodowe, senat i izba deputowanych (równoprawne, nie tworzą formalnie parlamentu)
Senat
300 senatorów, w tym do 1884 r. 75 - dożywotnio, uzupełniani w drodze kooptacji, 225 - wybierani na 9 lat, co 3 lata zmiana 1/3 składu, wybory pośrednie - w kolegiach departamentalnych elektorów(członkowie Izby deputowanych + urzędnicy organów samorządu terytorialnego), powszechne, równe, spośród obywateli >40 lat
Izba Deputowanych
600 deputowanych, na 4 lata, wybory bezpośrednie, tajne, powszechne, równe, z wykluczeniem kobiet i wojskowych służby czynnej
Czynne prawo wyborcze >21 lat, bierne >25 lat
występowały razem, jako Zgromadzenie Narodowe w 3 przypadkach (przewidziane konstytucyjnie):
wybór prezydenta na 7 lat bezwzględną większością głosów
wybór dożywotnich senatorów za pierwszym razem
zmiany konstytucji
Inicjatywa ustawodawcza - obie izby i prezydent,
każda ustawa musiała być uchwalona przez obie izby: procedura navette
prezydent słabe weto zawieszające
ustawy budżetowe - najpierw do Izby Deputowanych
model republiki parlamentarnej z zasadami monarchicznej konstytucji angielskiej
‘parlamentaryzm absolutny’ – system całkowitej dominacji władzy ustawodawczej nad wykonawczą.
Odstąpienie od zasady równoważenia się władz
Konstytucja - Uchwalona w formie trzech odrębnych ustaw, w roku 1875:
O organizacji władz publicznych
O organizacji senatu
O stosunkach między władzami publicznymi
Brak jednolitej ustawy konstytucyjnej
Bez deklaracji praw
po kryzysie 1877 i 1884 – nowelizacja konstytucji – funkcje prezydenta stały się czysto reprezentacyjne, na plan pierwszy wysunęły się obie izby, faktyczne rządy – rada ministrów uzależniona od izby deputowanych
Formalnie pracą ministrów powinien kierować prezydent, w praktyce na czoło wysuną się premier, czyli jeden z ministrów (od 1934 prezes Rady Ministrów).
Ministrowie:
Tworzyli radę ministrów pod przewodnictwem prezydenta
odpowiedzialni parlamentarnie solidarnie oraz indywidualnie przed obiema! Izbami
odpowiedzialni prawnie – impeachment, w tym samym trybie, co prezydent
W latach trzydziestych rząd został wyposażony w prawo wydawani dekretów z mocą ustawy: w drodze ustawowego upoważnienia, w określonym czasowo i przedmiotowo zakresie, rząd uzyskiwał możliwość stanowienia prawa i zmieniania obowiązujących ustaw.
Teoretycznie dekrety rządowe powinny być zatwierdzone przez parlament.
2. Kodeksy handlowe
Patrz zestaw 18, pyt. 3
3. Zasady wczesnośredniowiecznego procesu sądowego
skargowość (postępowanie mogło toczyć się tylko, jeżeli ktoś wystąpił ze skargą, która wnoszona była przed sędziego wraz z wezwaniem przeciwnika do stawienia się w sądzie (pozwem).
Pozew - początkowo charakter prywatny, z czasem został zastąpiony pozwem sądowym.
Strona początkowo zobowiązana była występować w procesie osobiście, choć istniały kategorie osób pozbawionych zdolności procesowej
Jawność i ustność
Ścisły formalizm: konieczność przestrzegania określonych rytuałów, gestów, formuł (-> instytucja pomocników, rzeczników procesowych -> zastępcy procesowi)
Oparcie na zasadzie kontradyktoryjności (sporności, czyli wolnej rozprawy stron – sąd był jedynie biernym obserwatorem sporu między dwiema stronami, jego zadaniem było orzec, która ze stron przedstawiła więcej argumentów, czyli orzec po czyjej stronie stoi prawo, bez dociekania prawdy materialnej) – bierna pozycja sędziego.
Sąd wydawał wyrok merytoryczny, albo najpierw warunkowy/dowodowy, w którym orzekał która ze stron ma „bliższość w dowodzie”.
Zestaw 15
1. Władza wykonawcza w USA
władza wykonawcza należy do prezydenta (wybieranego na 4 lata w wyborach pośrednich)
kompetencje prezydenta:
naczelne dowództwo sił zbrojnych
zawieranie traktatów międzynarodowych (za zgodą 2/3 senatu)
mianuje ambasadorów, konsulów, sędziów SN, urzędników federalnych (za zgodą senatu)
prawo łaski (wyjątek: skazani w procedurze impeachmentu)
Środki kontrolne władzy wykonawczej i sądowej nadane Kongresowi:
Procedura Impeachmentu – odpowiedzialność konstytucyjna (wszczęcie procedury – Izba reprezentantów, rozpatrzenie/wyrok – senat przy 2/3 głosów)
Senat – udzielanie zgody na zawieranie traktatów międzynarodowych, potwierdzanie nominacji urzędników
Związki prezydenta z władzą ustawodawczą
Prawo weta wobec projektów ustaw uchwalonych przez kongres (oddalane w przypadku przegłosowania w obu izbach kongresu 2/3 ilości głosów)
W nadzwyczajnych okolicznościach prezydent mógł zwoływać na obrady izby, Ew. odłożyć obrady
2) Postulaty humanitarystów, reformy prawa karnego w Oświeceniu
Związani - Voltaire oraz Cesare Beccaria (O przestępstwach i karach z 1764 r. nazywana kodeksem ludzkich uczuć.).
Za prekursora szkoły humanitarnej uważa się Monteskiusza.
sprawy religijne mogą mieć wpływ jedynie na ocenę moralną, a nie stosowanie do norm religijnych nie jest przestępstwem.
Głównym celem - resocjalizacja przestępcy, w związku z czym nie akceptowano kary śmierci (wyjątkowo - w przypadku najcięższych zbrodni).
Krytyka dotknęła również karę konfiskaty majątku - absolutnie zakazana, dotyka całą rodzinę ukaranego i poprzez to staje się niedopuszczalną karą zbiorową. Podobnie odnoszono się do kar mutylacyjnych czy wygnania.
najskuteczniejszy sposób oddziaływania na - kara pozbawienia wolności, zwłaszcza jeśli była połączona z obowiązkiem pracy. Beccaria pisał: "Nie surowość, lecz długotrwałość kary wywiera największe wrażenie na duszę człowieka".
zasada domniemania niewinności oraz prawo do kłamstwa we własnej obronie. Przestępca ma prawo do obrony tak materialnej (dowody, przesłuchania), jak i formalnej (prawo do adwokata).
zasada, że tylko ustawa może określić, jakie czyny podlegają represji karnej i jaki powinien być rodzaj kary: nie ma przestępstwa bez ustawy, nie ma kary bez ustawy.
W obliczu prawa karnego wszyscy być równi.
Kara - szybka i nieuchronna, ale zarazem najmniejsza spośród wszystkich możliwych w danych okolicznościach.
Opowiadano się za zniesieniem kar cielesnych ( wśród nich przede wszystkim tortur ) oraz kar mutylacyjnych;
Idee te przenikały m.in. do Józefiny ( 1787 ) i Franciscany ( 1803 ) , a nawet do Landrechtu Pruskiego z 1794 r.
4. Władza sądownicza w Anglii do XV wieku
Sądownictwo w Anglii zachowało charakter sądów królewskich.
Na szczeblu centralnym:
Izba Lordów, jako sąd apelacyjny i sąd dla parów Anglii
Sąd Kanclerski: orzekał na podstawie zasady słuszności (equity), korygując sztywne normy prawa powszechnego
3 sądy westminsterskie, które wyodrębniły się z Curia Regis; Sąd Spraw Pospolitych (dla spraw cywilnych), Sąd Ławy Królewskiej (sprawy karne) oraz Sąd Exchequeru (sprawy skarbowe).
Na szczeblu lokalnym:
wymiar sprawiedliwości sprawowali delegowani sędziowie koronni (Courts of Assize), z których każdy
działał w określonym okręgu sądowym. W sprawach karnych konkurowali z sędziami pokoju, w sprawach bieżących sądzili również sędziowie miejscy.
Cechą charakterystyczną sądownictwa angielskiego - pojawienie się w nim przedstawicieli ludu - sędziów przysięgłych (ława orzekająca do spraw karnych – orzekała o winie oskarżonego, ława do spraw cywilnych – ustalała stan faktyczny, wielka ława – decydowała o postawieniu w stan oskarżenia)
Zestaw 24
1. Zasady Konstytucji Weimarskiej z 1919 r.
obalenie monarchii i wprowadzenie republiki parlamentarnej
Zasada suwerenności ludu
szeroki katalog praw obywatelskich, w tym socjalnych i ekonomicznych
Odwołanie się do elementów demokracji bezpośredniej
Federalny charakter:
21 krajów, w tym 3 wolne miasta.
Prymat prawa federalnego nad prawem krajowym. Kompetencje federacji: Sprawy zagraniczne, sił zbrojnych, systemu monetarnego, ceł, poczty, budżetu federacji.
Władza wykonawcza - prezydent i ministrowie.
Kompetencje głowy państwa:
Mianowanie i odwoływanie kanclerza, ministrów, innych urzędników
Zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi
Zawieranie umów międzynarodowych
Brak prawa weta zawieszającego, mógł poddać każdą ustawę pod referendum ludowe.
w określonych przypadkach mógł rozwiązać Sejm Rzeszy
wydawał rozporządzenia, które wymagały kontrasygnaty kanclerza/ministra
w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa publicznego mógł wydawać rozporządzenia zmieniające ustawy.
Na wniosek Sejmu mógł być pociągnięty do odpowiedzialności prawnej przed NTPR, ponadto, w przypadku utraty zaufania Sejmu, przegłosowanej większością dwóch trzecich, rozstrzygnięcie sprawy odwołania prezydenta przekazywano ogółowi obywateli w drodze referendum.
è Wyłączne uprawnienia kanclerza:
ustalanie wytycznych polityki Rzeszy
zastępowanie prezydenta w przypadku wystąpienia przeszkód uniemożliwiających mu sprawowanie urzędu.
Kanclerz i ministrowie ponosili odpowiedzialność parlamentarną i prawną (NTPR).
Władza ustawodawcza:
Sejm Rzeszy
demokratyczne wybory: powszechne, równe, bezpośrednie, tajne, proporcjonalne, na 4 lata, prawa wyborcze kobiet, cenzus wieku: 20 lat
w pewnym zakresie Rada Rzeszy - wyraz federalnej struktury Rzeszy, przedstawiciele poszczególnych krajów
Inicjatywa ustawodawcza: Sejm i rząd, nie miała jej Rada Rzeszy
Rada Rzeszy miała tylko prawo weta zawieszającego wobec uchwalonych przez Sejm ustaw, które Sejm mógł odrzucić większością 2/3
Jeżeli brakowało większości do ogłoszenia ustawy, prezydent mógł z niej zrezygnować, albo ogłosić referendum
musiał to z kolei zrobić, jeżeli żądała tego co najmniej 1/3 posłów, lub 1/20 ogółu obywateli uprawnionych do głosowania)
Władza sądownicza:
na szczeblu federalnym
Sąd Rzeszy (apelacyjny)
Najwyższy Trybunał Państwowy Rzeszy
Sąd Administracyjny Rzeszy
2. Przesłanki odpowiedzialności w kodyfikacjach karnych XVIII - XIX w.
Subiektywne przesłanki odpowiedzialności - wina
zasada subiektywizmu – uzależnienie odpowiedzialności od subiektywnego stosunku sprawcy do czynu, od indywidualnej winy – nullum crimen sine culpa
podstawowy: podział na winę umyślną i nieumyślną
Wina umyślna
wyrażana w różnych postaciach złego zamiaru – cechy świadomości i woli, oba czynniki skierowane na osiągnięcie skutku przestępnego
zamiar bezpośredni (dolus directus)
zamiar ewentualny (dolus eventualis) – gdy świadomość sprawcy i jego wola nie są nastawione bezpośrednio na popełnienie przestępstwa, ale przewiduje on możliwość i godzi się z ewentualnością jego popełnienia
zamiar pośredni (dolus indirectus) – zasada, że sprawcy działający w złym zamiarze przypisuje się wszystkie, nawet niezamierzone następstwa czynu; wola sprawcy skierowana na osiągnięcie skutku mniej przestępnego
Wina nieumyślna
gdy sprawca działał bez złego zamiaru, mając świadomość, że działanie jego wywoła skutek przestępny – bezpodstawnie przypuszczał, że go uniknie lub w ogóle nie miał świadomości przestępności skutków działania (choć mógł i powinien wiedzę takową posiadać)
lekkomyślność (luxuria) – wina nieumyślna, świadoma – sprawca przewiduje możliwość popełnienia przestępstwa, ale przypuszcza lekkomyślnie, że go uniknie
niedbalstwo (negligentia) – wina nieumyślna, nieświadoma – nie przewiduje możliwości popełnienia czynu zabronionego, choć mógł i powinien to przewidzieć
w systemie angielskim: wyróżnienie form winy: zamiar, lekkomyślność, niedbalstwo – płynne granice, interpretacja – umowna; operowanie domniemaniem złego zamiaru
koncepcja oparta na odpowiedzialności obiektywnej
Czynniki wyłączające lub ograniczające odpowiedzialność - niepoczytalność
poczytalność uzależniona od stopnia dojrzałości psychicznej, nabywanej z wiekiem
okolicznością wyłączającą winę – nieletniość (nie uświadamia sobie z pełni znaczenia swoich czynów, nie ma dostatecznie rozwiniętej woli) – konieczność stosowania innych środków karnych (zmierzających do wychowania i poprawy)
system trzech okresów: okres dzieciństwa – bezwarunkowa odpowiedzialność;niedojrzałość – odpowiedzialność warunkowa, o ile działał z rozeznaniem (miał możliwość rozpoznania znaczenia czynu i kierowania swym postępowaniem); dojrzałość – pełna odpowiedzialność, bezwarunkowa (kodeksy: niemieckie, rosyjski z 1903, polski z 1932
nieletni, jeżeli nie działali z rozeznaniem – środki wychowawcze; z rozeznaniem – łagodniejsze kary bądź specyficzne środki poprawcze
system pośredni trzech okresów – (kodeks austriacki) – w fazie środkowej sprawca podlegał odpowiedzialności bezwarunkowej, ale częściowej
system dwóch okresów – (francuski Code penal) – do 16 roku życia nieletni odpowiada warunkowo, o ile działał z rozeznaniem; zreformowane w 1912 w kierunku trzech okresów
przesłanka obiektywna - bezprawność czynu (może wyłączyć bezprawność - stan wyższej konieczności, obrona konieczna)?
3. Źródła prawa w Anglii do XIX w.
Specyficzną cechą ustroju Wielkiej Brytanii jest brak konstytucji w znaczeniu formalnym (konstytucji spisanej). Zamiast tego, o ustroju państwa informuje konstytucja w sensie materialnym, to znaczy ogół norm i zasad dotyczących wykonywania władzy. Wymienione akty prawne wliczające się w konstytucję patrz wyżej.)
Ponadto, źródła prawa:
prawo stanowione
prawo precedensowe
konwenanse konstytucyjne
dzieła, traktaty i podręczniki prawnicze.
Zestaw 26
1) Ustrój państwa wg konstytucji III republiki Francji
Patrz zestaw 4, pyt. 1
2. Landrecht pruski (jeszcze więcejJ)
- pruskie prawo krajowe,1794-1900
Prawo karne:
Jako pierwsza kodyfikacja szeroko zarysował granicę nieumyślności.
Obrona konieczna traktowana subsydiarnie – można ją było zastosować, o ile nie dało się uciec albo powiadomić władz.
Definiował stan wyższej konieczności jako przymus nie do odparcia.
Przyjmował zasadę akcesoryjności – zależności odpowiedzialności podżegacza i pomocnika od odpowiedzialności sprawcy głównego.
Występowała w nim prewencja ogólna i oparta na niej teoria odstraszania potencjalnych przestępców od popełnienia przestępstwa.
Kara była bezwzględnie określona (około 60 przestępstw było zagrożonych wyłącznie karą śmierci).
Przewidywał kwalifikowaną karę śmierci.
Przewidywał środki zabezpieczające.
Zastosowano w nim tradycyjny podział przestępstw na publiczne i prywatne,
Przyjmował zasadę "nullum crimen sine lege".
Prawo cywilne
Wyodrębniał spółki: otwarte (cywilne), komandytowe (ciche oraz anonimowe),
Dziedziczenie umowne (przewidywał trojakiego rodzaju umowy tj. małżeńskie o zrzeczenie się spadku, między rodzicami i dziećmi w przedmiocie zaspokojenia roszczeń spadkowych).
Dziedziczenie ustawowe [rozróżniał spadkobranie zwyczajne i nadzwyczajne].
Dziedziczenie testamentowe [przewidywał swobodę wskazania spadkobiercy, obejmując dowolną liczbę osób; testament mógł zawierać zapisy (legaty), dające legatariuszowi roszczenia prawne wobec spadkobiercy],
Posiadanie jest zdefiniowane na wzór rzymski jako faktyczne władztwo nad rzeczą z równoznaczną wolą osoby nią władającej, zatrzymanie jej jako własnej.
Dopuszczał adopcje na podstawie umowy pisemnej zatwierdzonej przez władze państwowe (adoptujący musiał mieć 50 lat, być bezdzietnym mężczyzną).
Źródłami zobowiązań były czynności prawne i ustawa.
3) Proces skargowy w średniowieczu - charakterystyka
Wszczęcie i przebieg procesu
postępowanie rugowe
zasada skargowości
zasada kontradyktoryjności i formalizmu
zasada jawności i ustności
prawo azylu
Zasady i środki dowodowe
ordalia
przysięga
Środki odwoławcze
Więcej: patrz zestaw 1 pyt. 1, zestaw 13
Zestaw 27
1) Izba Gmin i Izba Lordów w Anglii - skład, kompetencje, zmiany
Władza ustawodawcza należy do:
2-izbowego parlamentu = Izba gmin + izba lordów
Izba Gmin
niższa izba parlamentu (właściwe ciało ustawodawcze), 659 posłów pochodzących z wyborów bezpośrednich i powszechnych, posłowie są wybierani w okręgach jednomandatowych, według systemu większościowego.
Izba Lordów
wyższa izba parlamentu, ponad tysiąc członków: arystokracja brytyjska - parowie dziedziczni mianowani dożywotnio (od 1958) oraz parowie duchowni (biskupi Kościoła anglikańskiego) i parowie prawa - wybitni profesorowie prawa).
znikome uprawnienia sądowe oraz ustawodawcze
XX w. – sąd parów do 1948 (później zaczęli podlegać sądownictwu powszechnemu)
Sąd najwyższej instancji (wyroki – walor prawa powszechnie obowiązującego)
Po 1948 – 9 lordów sądowych działających w imieniu izby lordów (f. dożywotnia)
Projekty ustaw mogą być wnoszone do każdej izby, w praktyce jednak wszystkie najważniejsze inicjatywy rozpatrywane są najpierw w Izbie Gmin a Izba Lordów ma tylko głos doradczy.
Prawo inicjatywy ustawodawczej przysługuje wyłącznie członkom parlamentu.
2) Program kodyfikacji prawa w XVIII w.
Patrz zestaw 9, pyt. 2
3. Proces karny - inkwizycyjny
Patrz zestaw 7 pyt. 1
1. Wszczęcie I przebieg procesu
postępowanie z urzędu
śledztwo (inkwizycja)
- zasada pisemności
- zasada tajności
2. Zasady i środki dowodowe
legalna teoria dowodowa
przyznanie sie do winy
- tortury
- kara za nieposłuszeństwo
świadkowie
3. Pozycja oskarżonego
4. Wyrok
5. Środki odwoławcze