WYKŁAD I
Wykład I : Podstawowe definicje Ekologii 2.10.2012
Środowisko - ogół elementów przyrodniczych ożywionych i nieożywionych a także krajobraz użytkowany i zmieniany przez człowieka.
Ochrona Środowiska- ma na celu ochronę wszystkich elementów otoczenia przed niekorzystnym wpływem człowieka
Sozologia- dziedzina wiedzy opisująca zmiany w środowisku przyrodniczym (zanieczyszczenia) zmiany zachodzące pod wpływem czynników postępu technicznego sposoby zapewnienia trwałości ich użytkowania
(termin Polskiego geologa W.Goetel 1965)
Ekologia- nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody padająca wzajemnie zależności między organizmami oraz ich zespołami a środowiskiem [Oikos-dom, Logos-nauka]
- zajmuje sie badaniem się badaniem czynników rządzących rozmieszaniem i częstością występowania organizmów w środowisku naturalnym
Populacja- jest to zespół organizmów należących do jednego gatunku i zamieszkujących ten sam obszar.
Biocenoza- zespół ekologiczny- zespół populacji różnych gatunków żyjących w określonej przestrzeni środowiska powiązanych różnymi zależnościami biologicznymi.
Biotop- obszar o określonych warunkach ekologicznych będący siedliskiem dla biocenozy.
Ekosystem- zespół ekologiczny czyli biocenoza wraz z biotopem (jego środowiskiem które zajmuje)
Biom- zespół ekosystemów
Biosfera- strefa w której może istnieć życie wszystkich występujących na ziemi ekosystemów.
Łańcuch troficzny- szereg organizmów ułożonych w takiej kolejności że każda poprzedzająca grupa (ogniwo) jest podstawą pożywienie następnej grupy.
np. wydra -> okoń -> samogłowy -> poczwar -> glony
Poziom troficzny- organizmy zajmujących taką samą pozycję w łańcuchu pokarmowego.
Sieci troficznych- systemy w których poszczególne poziomy reprezentatywne są przez wiele gatunków.
Producenci -organizmy samożywne- autotroficzne zdolne do produkowania materii organicznej w procesie (fotosyntezy i chemosyntezy) [rośliny zielone, bakterie]
Konsumenci- organizmy cudzożywne- heterograficzne zwierzęta przystosowane do pobierania gotowej materii
[zwierzęta roślinożerne -> fitofagi
zwierzęta mięsożerne -> zoofagi
pasożyty]
konsumenci 1 rzędu
organizmy odżywiające się pokarmem roślin
konsumenci 2 rzędu
organizmy odżywiające się kosztem organizmów roślinożernych - pasożyty, mięsożerne
konsumenci 3 rzędu
organizmy odżywiające się konsumentami z rzędu 2
Destruenci- reducenci – cudzożywne rozkładają i redukują substancje ograniczą i produkują jej mineralizację
[bakterie, grzyby]
Ekosystemy autotrofoniczne - podstawą jego funkcjonowania jest obecność światła i materia organiczna zwana autochtoniczną wytwarzaną w procesie fotosyntezy(las, łąka, staw)
Ekosystem heterotroficzny - brak producentów, znajduje się w nim materia z zewnątrz zwana materią Allochtoniczną. (jaskinia)
każdy organizm żyje w określonym środowisku czyli niszy ekologicznej.
Nisza ekologiczna-> zespół relacji po między organizmami a środowiskiem.
Wymagania organizmu zajmującego określoną nisze obejmują zasoby pokarmowe oraz zestaw określonych warunków fizycznych, chemicznych środowiska.
Czynniki abiotyczne-> oddziaływanie nieożywionych elementów środowiska:
klimat (ciśnienie, światło, temp.)
Edoficzna (gleba jej struktura i jej skład chemiczny)
czynniki biotyczne - żywe składniki środowiska (roślinnym, zwierzęta, człowiek)
Tolerancja ekologiczna - zdolność organizmu do przystosowania się do zmiany danego czynnika
Zakres tolerancji - podział wartości danego czynnika (siły jego oddziaływania) w obrębie którego organizm bytuje i utrzymuje swoje funkcje życiowe.
Wskaźnik tolerancji - wyznaczają 2 punkty krytyczne minimum i maksimum.
Optimum życiowe wartości w których organizm ma najlepsze warunki bytowania i najlepiej wzrasta.
Prawo minimum Liebiga -mówi że możliwość rozwoju, wzrostu organicznemu określa ten składnik którego jest najmniej w stosunku do zapotrzebowania.
Prawo tolerancji Shelforda- jest to rozszerzeniem prawa minimum.
*tolerancja w stosunku do jednego czynnika w zależności do sumy czynników działających w tym samym czasie.
* organizmy mogą umieć szeroki zakres tolerancji do jednego czynnika a wąski do innego
*organizmy o szerokim zakresie tolerancji w stosunku do wszystkich czynników są najszerzej rozprzestrzenione.
*kiedy warunki środowiska nie są optymalne ze względu na jeden z czynników to granice tolerancji wobec innych czynników mogą być zawężone.
Steno - wąski euro- szeroki
WYKŁAD II
Wykład II: Cykle geochemiczne 9.10.2012
Podstawową funkcjonowania ekosystemu jest przepływ energii i obieg materii
Obieg materii - krążenie pierwiastków chemicznych przemieszczających się ze środków abiotycznego do organizmów i organizmów do środowiska.
Rezerwuary - to zbiory składników chemicznych zajmujących określone przestrzenie. Zmiany tempa odpływu chemicznych powodują iż poszczególne rezerwuary rozszerzają się lub kurczą.
Mówiąc o cyklu globalnych, tego typu zmiany określają mianem przepływu.
Fotosyntezy - oddychanie- ten cykl prowadzi do przemiany energii słonecznej w energię które może być wykorzystywana w procesach metabolicznych.
Oddychanie jest procesem wymiany gazowej z otoczeniem. W trakcie wydechu wydalamy CO2 w trakcie wdechu zużywamy O2 zwierzęta wykorzystują oddychanie do uwalniania energii z węglowodorów roślin którymi się odżywiają.
Cykl fotosyntezy -oddychanie rośliny i zwierzęta.
podwójne biomasy roślin i zwierząt podwaja tempo przepływu zarówno do jak iż poszczególnych rezerwuarów.
Chemizm Atmosfery -pogrzebanie szczątków roślin
Pogrzebana substancja ograniczą łącznie z substancją ograniczą z węgla stanowi rezerwa węgla . węgiel potrzebny w procesie sedymentacji dostaje się ponowienie pod wpływ działania atmosfery w wyniku erozji utrzymuje się w równowadze poziom stężenia CO2 i O2 w atmosferze jest względnie stały. W okresach gwałtownego pogrzebania dużych materii organicznych nie ma żadnego mechanizmu wzmagającego procesu erozji. rezultatem jest redukcja ilości CO2 w atmosferze ziemskiej i odpowiadającemu wzrost stężenia tlenu.
Obieg Azotu
Azot w atmosferze jest trudno dostępny dla roślin. Rośliny czerpią Azot z gleby. ten azot w roślinach jest wykorzystywany przez konsumentów. Produkty przemian związków azotowych sa wydalane w postaci amoniaku.
Amonifikacja-uwalnianie amoniaku ze związku organicznych wywoływanie przez bakterie. Dzięki temu azot staje się pozyskiwany dla roślin.
Nitryfikacja- zachodzący w glebie proces utleniania amoniaku i soli amonowych do azotynu, dokonywanych przez samożywne bakterie tlenowe. Za pośrednictwem roślin pobierają ją zwierzęta.
Denitryfikacja-redukcja azotanów do amoniaku lub do azotu, wyłącznie przez bakterie. ten proces wzbogaca glebę.
Produktywność ekosystemu-> jest to ilość substancji organicznej wytwarzanej w jednostce czasu lub wytwarzanej magazynowania w związkach organicznych energii.
Produktywność pierwotna-> szybkość z jaką producenci przetwarzają energie promieniowania słonecznego w procesie fotosyntezy na energię związków chemicznych
Produktywność brutto-> jest mieszona szybkością fotosyntezy jest to ilość wytwarzanych przez producentów materii organicznej łącznie z tą energią którą producenci wykorzystują w procesie oddychania.
Produktywność netto-> mierzona tempem magazynowania materii organicznej w tkankach roślin bez materii wykorzystywanej na oddychanie.
Produktywność wtórna-> jest to tempo wiązania energii przez konsumentów czyli proces przyjmowania i magazynowania energii przez konsumentów. Jednostka :ilość biomasy wyprodukowanej przez konsumentów(w czasie)/na powierzchnie
Sukcesja Ekologiczna-> jest to uporządkowany stopniowy proces kierunkowych przeobrażenia się prostych ekosystemów na bardziej złożone w warunkach naturalnych zmiany te łączą się ze zmianami środowiskowymi prowadzące do rozwinięcia się nowej biocenozy gdzie panują równo-waga zwanych klimaksem.
Pierwotna-> dotyczy terenów nie zmienionych przez organizmy żywe czyli terenem niekorzystnym dla życia [hałdy, pustynie]
Wtórne-> zachodzi na obszarach wcześniejszych zajętych czyli tam gdzie są warunki sprzyjające rozwojowi innych organizmów.
Ekologiczna->
pionierska-wkraczanie roślin pionierskich
migracyjne- liczące gatunki roślin i zwierząt wypełniającą zajmowania przestrzeń
zasiedlające- pomyślne rozprzestrzenianie i rozmieszczenie organizmów zap. wolne przestrzeni.
konkurencyjne- dotyczy zdobywania nisz ekologicznych przez organizmy.
stabilizacji
Sukcecja autogenetyczna
to zmiany w środowisku zapoczątkowane przez czynniki wewnętrzne czyli zachodzące między biocenozą a czynnikami abiotycznymi i zależy wyłącznie od organizmów biorących w niej udział.
Pio
-krótkowieczne
-szybki wzrost
-duża zdolność rozprzestrzeniania się
Sukcejsa allogeniczna -przemiany zapoczątkowane przez czynniki zewnętrzne środowiskowe (np. zmiany poziomo wód klimatu)
Modele sukcesji:
-klasyczny->wymianie gatunków ułatwiania przez gatunki żyjące we wcześniejszych latach
-zastępcza-> lokalne odnawianie składu gatunkowego spowodowane zmianami środowiska
-hamowania-> wymiana gatunków jest hamowanie przez wcześniejszych kolonizatorów
-tolerancji-> na wymianie gatunków nie maja wpływu kolonizatorzy- sukcesie zaczyna każdy gatunek.
-kolonizacja-> proces losowy ,be z udziału oddziaływania międzygatunkowych
Znaczenie sukcesji
-tworzenie gleb
- udostępnianie nowych obszarów dla organizmów
-badania biocenozy
-zmiany składu biocenozy
-ilościowa zmiana biocenozy
-redukcja obszarów przemysłowych
Tempo wymierania -ilość gatunków ginących w jednostce czasu
Środowisko –ogół elementów przyrodniczych znajdujących się zarówno w stanie naturalnym jak i przekształconym w wyniku działalności człowieka
WYKŁAD III
Wykład III 16.10.2012
Środowisko –zespół otaczających nas wzajemnie powiązanych ze sobą elementów takich jak warunki przyrodnicze, atmosferyczne, hydrologiczne ,litologiczne, wynikające z działalności człowieka.
Zasoby przyrody to bogactwa naturalne: woda, powietrze gleba, energia itd.
Zasoby przyrody dzielimy na :
Zasoby niewyczerpywalne
Eksploracji, która nie zagraża wyczerpaniem :
- energia słoneczna
- geotermia
- wiatr
b) Zasoby wyczerpywalne
W wyniku eksploracji mogą ulec całkowitemu wyczerpaniu i zniszczeniu
Inny podział zasobów:
Zasoby nieodnawialne –wykorzystanie powoduje stałe ubywanie prowadzące do całkowitego wyczerpania
-węgiel kamienny, brunatny
-rudy metali
-sól kamienna
-ropa naftowa
-gaz ziemny
-wody mineralne
Zasoby odnawialne – mimo użytkowania ulegają samo odnawialne w toku naturalnych procesów zachodzących w ziemi.(powietrze, atmosfera, wady, gleby, lasy)
Krajobraz:
a) Zewnętrzny obraz środowiska naturalnego i kulturowego człowieka
b) wynik oddziaływania sił przyrody – terenu na których zachodzą procesy geologiczne i ekologiczne.
c)zespół powiązanych ze sobą elementów środowiska biocenozy i biotopu.
d)w znaczeniu ekologicznym- oblicze powierzchni Ziemi lub jej części o charakterystycznym wyglądzie i strukturze będące sumą wszystkich elementów przyrodniczych i aktopogenicznych które pozostawiają we wzajemnych zależnościach jako wkład ekologiczny.
Wyróżniamy krajobraz:
Krajobraz pierwotny –brak śladów działalności człowieka przyroda nie została w niczym niezmieniona.
-krater wulkanu
-eskalacje wulkaniczne
-kanion rzeki
Krajobraz naturalny- użytkowany i nieznacznie zmieniony przez człowieka, procesy równowagi biologicznej nie zostały zakłócone
-parki narodowe
Krajobraz kulturowy- obejmuje tereny znacznie zmienione przez człowieka w wyniku intensywnej gospodarki wprowadzenie nowych elementów przestrzennych, które naruszają równowagę biologiczną
-obszary rolnicze
-obiekty turystyczno- architektoniczne
-drogi
-uregulowane rzeki
Krajobraz zdewastowany- teren całkowicie przeobrażony przez człowieka w wyniku rozwoju przemysłu, urbanizacji, komunikacji i silnie zakłócających równowagę biologiczna -> całkowite lub częściowe zniszczenie składników naturalnych krajobrazów: roślinności zwierząt wód powietrza
-jałowa ziemia
-hałdy – zwałowiska
-wysypiska śmieci
-zatruty wody
CZYSTOŚĆ ŚRODOWISKA
ZANIECZYSZCZENIA
Według małego słownika j. polskiego to co zanieczyszcza , brud odpadki śmieci domieszka innych substancji
W inżynierii ochrony środowiska- składniki obce w jakimś elemencie systemu które do niego nienależną i zniekształcają jego cechy i właściwości
Przykłady zanieczyszczeń:
-emitowane do atmosfery przez przemysł gazy
-wypuszczenie do rzek, nieczyszczone ścieki bytowo-gospodarcze lub przemysłowe spływy z upraw rolnych
-odpady stale
Skażenie- zanieczyszczenie prowadzące do całkowitego zniszczenia normalnej struktury danego układu
PODSTAWOWE ZAGROŻENIA CZŁOWIEKA
-metale ciężkie i inne związki chemiczne które przenikają do środowiska i zagrażaja żywym organizmom
-środki ochrony roślin
-substancje nawozowe
-lekarstwa i związki o specjalnym działaniu
-substancje pomocnicze i dodatki do środków spożywczych
Substancje które występują w inżynierii środowiska dziela się na:
-znane i analizowane
-znane ale nie analizowane
-nieznane
SYSTEMATYKA SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNYCH
klasyfikacja substancji niebezpiecznych dzieli się na 6 klas
1 substancje eksploracyjne
2 substancje wspomagające palenie
3 substancje łatwopalne
4 substancje trujące i niebezpieczne dla zdrowia
5 substancje drażniące i żrące
6 substancje promieniotwórcze
Aby chronić żywe organizmy przed niebezpiecznymi substancjami ważne są zalecenia dotyczące sposobu używania tych substancji, zanalizowania ich opakowan opis ich zasadniczych cech. Zalecenia ich dotyczą:
-warunki ich przechowywania
-rodzaje stosowanych naczyń
-środki ostrożności
-składowania
-ochrony dróg oddechowych
-ostrożności w bezpośrednim kontakcie
-środki ochrony indywidualnej
-zasady oczyszczenia
-zachwiania się podczas pożarów
-udzielanie pierwszej pomocy
Substancje toksyczne dzielą się umownie na 4 grupy oznaczone wskaźnikami toksyczności od 0-3:
Substancje nietoksyczne- wskaźnik toksycznosci 0
Są to substancje i związki które w normalnych warunkach nie powodują zagrożenia, a w pływ toksyczny przejawia się w nietypowych granicznych warunkach przy bardzo duzym przedawkowaniu
Substancje lekko toksyczne -wskaźnik toksyczności 1
Wywołuja w organizmie zmianę które zanikają po usunięciu przyczyny w wyniku zastosowania środków medycznych i leczenia
Substancje umiarkowane toksycznie – wskaźnik toksyczności 2
Wywołuja w organizmie ludzkim zarówno zmiany odwracalne.
Substancje bardzo toksyczne – wskaźnik toksycznoci 3
Dostają się do organizmu w skutek oddychania drogą pokarmową lub przez skórę. Mogą powodować rany choroby zagrażające życiu wywołując przewlekłe schorzenia lub trwałe kalectwa
Hydrosfera- wodna powłoka Ziemi przenikającą skorupę Ziemską i atmosferę obejmująca wody występująca w przyrodzie w stanie stałym ciekłym i gazowym (ok. 70% ziemi wody otwarte 3% lodowce)
Atmosfera Ziemska – powłoka gazowa otaczająca Ziemię i składa się z mieszaninach gazów nazywanym powietrzem. Atmosfera Ziemska nie ma wyraźnie zaznaczonej górnej granicy lecz przechodzi stopniowo w przestrzeń między planetarną jest układem dynamicznym w którym przechodzi przemieszanie mas powietrza.
Litosfera- zewnętrzna warstwa kuli Ziemskiej, grubość od 10-200km obejmująca skorupę Ziemską obejmująca górną część płaszcza Ziemi.
Biosfera – sfera w której może istnieć życie. Obejmująca wody powierzchniowe, dolne warstwy atmosfery i powierzchni
Zanieczyszczenie i ochrona wód
Wody naturalne ze względu na zawartość soli mineralnych (zasolenie) oraz wielkość zbiorników
W zależności od pochodzenia wody dzieli się na
-opadowe (atmosferyczne)
-powierzchniowe
-podziemne
Wody z opadów i cieków mogą przesycasz się wypełniając pory i szczeliny. Woda przesącza się ku dołowi a do osiągniecia zwierciadła wody gruntowej. Pory i szczeliny poniżej zwierciadła są wypełnione wodą
powyżej zwierciadła – strefa nienasycona – strefa wody zawieszonej górna część tej strefy wchłania wode podczas opadów. Grunty i strefa nienasycona nie zawierają zasobów wody.
Dorzecze- obszar odwodniony przez rzekę i jej dopływy
Dział wodny – granica obszaru wody spływającej po powierzchni wyznaczony dla dowolnego miejsca w terenie
Zlewnia rzeczna – system w obrębie którego dokonuje się obiekt wody – obiek materi i energii. Jest to całość obszaru z którego spływają do danej rzeki lub jej fragmentu.
Zlewnia dotyczy zarówno wad powierzchniowych jak i podziemnych zlewnia jest (może byc) częścią dorzecza białej rzeki. Gdy zlewnia obejmuje cały system rzeczny to znaczy system skałdający się z rzeki głównej i jej dopływów wówczas pojęcie zlewni jest równoznaczne z pojęciem dorzecza.
OBIEG WODY W PRZYRODZIE
Cykl hydrologiczny
Całkowita ilość wody w przyrodzie jest stała. Woda występuje w 3 stanach skupienia polega więc ciągłemu krążeniu.
WYKŁAD V
Wykład V 30.10.2012
Fosfor (P)
Występuje w czterech formach:
*Nierozpuszczalnych związków mineralnych
*Związków organicznych wybudowanych w biomasę
*Związków organicznych uwalniających z biomasy
*Fotos forów rozpuszczalnych w wodzie
Detergenty i nawozy sztuczne są źródłem związków fosforowych w wodzie.
Żelaza (Fe)
Występuje w niewielkich ilościach.
Pochodzenie:
Mineralne (biotyt, magnetyt) organiczne (na obszarach podmokłych występuje w związku humusowych)
Wody dobrze natlenione są pozbawione żelaza.
Żelaza pogarsza walory smakowe wody. Wytrącanie – osad w przewodach i filarach.
Mangan (Mn)
Jest go ok. 10 razy mniej niż żelaza
Wytrącenia mają ciemna barwę.
Zawartość ponad 0,1mg/dm3 jest przyczyną gorzkiego smaku wody.
Znaczne ilości w wodach odrowych z kopalń i zakładów metalurgicznych.
Większe zawartość w wodach zakwaszonych.
Glin (Al)
Powszechnych składnik skał, minerałów, gleb roślin, tkanek zwierzęcych w wodzie pochodzi z rozpuszczania tych składników
Fluorki (F)
Niesie stężenie w warunkach naturalnych. Pochodzą z rozpuszczania fluoru apatyty miki.
Dostarczają go gazy (HF) towarzyszące zjawiskom wulkanicznym.
Źródła antropogeniczne:
Gazowo- pyłowe emisje z fabryk nawozów fosforowych cegielni przemysłu szklanego.
Metale ciężkie
Metale ciężkie to metale których liczba atomowa jest większa od 20 (z wyjątkiem metali ziem alkalicznych, lantanowców, aktynowców)
Należą do nich:
Arsen bar chrom miedz ołów rtęć nikiel selen srebro cynk
Występują w wodzie w postaci jonowe w niewielkich stężeniach.
Są toksyczne dla organizmów
Nie ulegają rozkładowi, ulegają bioakumulacji w organizmach.
W kolejnych ogniwach łańcucha pokarmowego może następować zwiększenie zawartości biomagnifikacji
Najbardziej szkodliwe ołów rtęć i kadm
Ołów (Pb)
W środowisku naturalnym może pochodzić z wietrzenia minerałów zawierających Pb np. galena.
Jest silnie sorbowany przez minerały ilaste i materie organiczną- słabo migruje w środowisku glebowym większość jest akumulowana w glebie.
W wodzie nie jest wykrywany organoleptycznie. Wody zakwaszone sprzyjają rozpuszczalności tego pierwiastka. Zawartość we krwi <250-300ug/100cm3 interwencji medycznej.
Rtęć (Hg)
Naturalne źródło występowania to wietrzenie skały – ruda rtęci cynober HgS oraz gazy uwalnianie w procesach wulkanicznych
Sztuczne źródła rtęci
*paleniska paliw kopalnych
*przemysłowe
* środki grzybobójcze stosowane w rolnictwie
Zawartość we krwi >200-500ug/100cm3 –szkodliwe dla ludzi.
W łańcuchu pokarmowym następuje biomagnifikacja tego pierwiastka. Dopuszczalnie stężenie w wodzach pitnych 1ugHg/dm3
Kadm(Cd)
W warunkach naturalnych nie występuje w wodzie.
Sztuczne źródła kadmu to :
=Elektroenergetyka
=Kopalnictwo
=Przemysł tworzyw sztucznych, oświetleniowy lakierniczy
=Nawozy fosforowe stosowane w rolnictwie
Największe stężenie Cd stwierdza się w rzekach odwadniających obszary przemysłowe.
Substancje radioaktywne
Radioizotopy wykrywane w wodach mogą być pochodzenia naturalnego lub sztucznego
Źródła naturalne - skały
Położenia geologicznego emisja promieniowania alfa granitody zawierające U-234
Produkty rozkładu uranu to…
Rad (Ra -226)
Występują w postaci rozpuszczonej w wodzie lub wytrąca się w postaci siarczanów radu.
Radon (Rn-222)
jest to gaz szlachetny
w postaci gazowej migruje w skałach podłoża ku powierzchni ziemi i ulatnia się do atmosfery.
Ulega łatwemu rozpuszczanie w wodach podziemnych
Wg danych agencji ochrony środowiska ekspozycja na radon nagrodzonych w pomieszczeniach jest przyczyną raka płuc
Radioizotopy sztuczne –emisja promieniowania Beta
Związki organiczne
Związki organiczne w wodach pitnych dzieli się dwie kategorie: związki organiczne naturalne i syntetyczne.
Związki organiczne naturalne – ich występowanie w owdzie wiąże się z procesami rozkładu organizmów i przedostawaniem się do wody substancji lotnych uwalnianych do atmosfery w trakcie spalania.
Do wód podziemnych przedostają się opady żywności w wysypisk.
Syntetyczne związki organiczne – substancje stosowane w działalności przemysłowej i rolnictwie.
Biologiczne własności wody.
Organizmy zasiedlające wodę określają jej wartości biologiczne. Mogą być przyczyną chorób ludzi i zwierząt.
Patogeny
=bakterie wirusy pierwotniaki
=zanieczyszczenie feralne
->zachorowania gastryczne, gruźlica płuc.
Glony
Jednokomórkowe organizmy o różnych rozmiarach unoszą się w wodzie tworząc fitoplankton.
Skażenie wody!
Oznacz że ma ona w skaldzie substancje które nie występują w warunkach naturalnych.
Jeśli substancje te są rozpuszczone w wodzie – skażenie chemiczne
Jeśli zmienia się temp. Wody – skażenie termiczne
Obecność w wodzie organizmów nie występujących w danym ekosystemie świadczy o skażeniu biologicznym (np. skażenie bakteriologiczne).
Zanieczyszczenie wody
Oznacza że woda ma właściwości które powodują że nie nadaje się ona do użytku lub jej użyteczność jest ograniczona .
Zanieczyszczanie mogą być:
-naturalne – pochodzące z domieszek zawartych w wodach powierzchniowych i podziemnych (np. zasolenie )
- sztuczne – antropogeniczne związane z działalnością człowieka pochodzą głównie ze ścieków z powierzchniowych i gruntowych spływów z terenu przemysłowych rolniczych wysypisk śmieci.
Sztuczne dzielą się na biologiczne i chemiczne
Biologiczne – spowodowane są obecnością drobnoustrojów patogennych jak: bakterie wirusy pierwotniaki
Chemiczne – związane ze zmianą składu chemicznego i odczynu pH
Źródła zanieczyszczone wody:
Źródło obszarowe to takie źródła które dostarczają zanieczyszczenia na dużym obszarze.
-zanieczyszczone opady atmosferyczne (np. kwaśne deszcze, pyły)
- rolnictwo(np. nawozy)
-wysypiska i składowiska odpadów
-obszary zurbanizowane
Źródła punktowe to takie z których dostawa zanieczyszczeń do środowiska dokonuje się w jednym miejscu (punkcie)
-zrzuty ścieków
-wycieki z różnych rodzaju przewodów rurociągów i zbiorników
Źródła liniowe zanieczyszczają środowisko wzdłuż pewnej linii.
-uszkodzony w wielu miejscach rurociąg
-drogi
-linie kolejowe
-rzeki i kanały
Zatrucie wody – oznacza że jest ona w takim stopniu zanieczyszczona że radykalnemu pogorszeniu ulega zdolność podtrzymywania życia organicznego właściwego danemu ekosystemowi.
Przyczyny zatrucia wody – występujące w wodzie substancje toksyczne w postaci mineralnej lub organicznej.
Wskaźniki zanieczyszczeń – jakości wód
Wskaźniki jakości wód dzieli się na trzy grupy
-wskaźniki fizykochemiczne
-tlenowe
-biologiczne
Do wskaźników fizyko chemicznych należą
-temperatura w granicach 0 -25 stopni
-Zapach
-Odczyn pH – 6,5-8,5
-Twardość
-mętność
Do wskaźników terenowcy należą:
Utlenialność –ilości tlenu potrzebna do utleniania substancji organicznych zwartych w wodzie.
Do wskaźników tlenowych należą:
BZT – biologiczne zapotrzebowanie na tlen.
Wskaźnik określający ilości tlenu zużytego do rozkładu (utlenianie) związków organicznych zawartych w wodzie w temp. 20 stopni C
Do wskaźników tlenowych należą
ChZT – chemiczne zapotrzebowanie na tlen
-wskaźnik ten wyraża ilości tlenu na procesy utleniania związków organicznych ulegających utlenianiu w warunkach otoczenia.
Do wskaźników biologicznych należą:
Miano Coli – oznaczenie określające mniejszą ilość wody wyrażone w cm3 w która znajduje się jedna bakteria z grupy Coli np. pałeczki okrężnicy.
Woda czysta – 1 bakteria na 100 cm3
Woda brudna 1 bakteria na 1 cm3
Indeks saprobowości:
Saprobowość – zanieczyszczenie wody martwą materią organiczną lub produktami jej gnilnego rozkładu.
Określa się do na podstawie występowania w wodzie tzw.
Gatunków wskaźnikowych – określonych zespołów organizmów roślinnych zwierzęcych charakterystycznych dla danego stopnia czystości wód.
Klasy czystości wód
Klasa I – wody czyste nadające się do picia do korzystania przez przemysł spożywczy farmaceutyczny do hodowli ryb łososiowatych.
Klasa II – przeznaczenie do bytowania w warunkach naturalnych ryb inne niż łososiowate chowu i hodowli zwierząt gospodarczych celów rekreacyjnych , uprawiania sportów wodnych.
Klasa III – Wody przeznaczone do zaopatrzenia zakładów innych niż zakłady wymagające wody o jakości wody do picia oraz wody do nawadniania terenów rolniczych ogrodniczych oraz upraw pod szkłem.
Wody nie odpowiadające normom – nadmiernie zanieczyszczone – wody pozaklasowe
Eutrofizacja – przeżyźnianie wód – proces stopniowego wzbogacanie zbiornika wodnego w substancje pokarmowe wskutek wzmożonego ich dopływu.
WYKŁAD VI
Wykład VI 6.11.2012
Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 11 lutego 2004r.
Stan ekologiczny – odnosi się nie tylko do stanu jakościowego lub ilościowego wód w zbiorniku wodnym ale przede wszystkim uwzględnia jego funkcjonowanie jako ekosystemu.
Wykorzystywanie kryteria biologiczne w ocenie stanu ekologicznego
Kryteria fizyko-chemiczne i hydrom orficzne mają jedynie znaczenie wspomagające
Klasyfikacja stanu ekologicznego jest miarą odchylenia ocenianego ekosystemu od stanu referencyjnego (stanu odniesienia)
Stan referencyjny – stan naturalny lub zbliżony do naturalnego w warunkach braku lub jedynie bardzo niewielkiej presji antropogenicznej.
Stan ten wynika z naturalnych uwarunkowań zbiornika wodnego oraz jego zlewni jest specyficzny dla danego tylu wód w obrębie różnych kategorii wód (rzek, jezior oraz wód przejściowych i przybrzeżnych).
Dyrektywa wyróżnia 5 klas stanu ekologicznego :
Bardzo dobry – dla wód niezmienionych warunkach przyrodniczych lub nieco zmienionych tylko w bardzo niewielkim stopniu (stan referencyjny)
Dobry – gdy zmiany warunków przyrodniczych w porównaniu do warunków niezakłóconych działalności człowieka są niewielkie
Umiarkowany – obejmuje wody przekształcone w średnim stopniu
Słaby – wody o zaznaczenie zmienionych warunkach przyrodniczych (biologicznych fizykochemicznych morfologicznych) gdzie gatunki roślin i zwierząt znacznie różnią się od tych które zwykle towarzyszą danemu typowi jednolitej części wód
Zły wody o poważnie zmienionych warunkach przyrodniczych w których nie występują typowe dla danego rodzaju wód gatunki.
Podobnie ustawia się kryteria dla stanu chemicznego :
Im bardziej skład chemicznych wody jest do naturalnego dla danego typu jednolitych części wód.
Jedynym zasadniczych celów RDW jest stymulowanie działań zmierzających do utrzymania bądź osiągnięcia do roku 2015 co najmniej dobrego ekologicznego wszystkich wód w krajach UE.
Wskaźniki defilujące podatność zbiornika na degradację
Trzy grupy czynników określających podatność jezior na degradacje:
Czynniki zlewniowe – elementy charakteryzujące dla zlewni zbiornika
Czynniki morfometryczne – elementy opisujące kształt wielkość i budowę zbiornika
Czynniki hydrologiczne – zasoby i stosunki wodne panujące na interesującym nas obszarze
Średnia głębokość – będącą stosunkiem objętości jeziora do jego powierzchni wyrażona w metrach.
Stosunek objętości jeziora do jego długości linii brzegowej mówi o możliwości dostania się do wód jeziora biogenów czyli innych zanieczyszczeń ze zlewni.
Procent stratyfikacji wód – oblicz się mnożąc stosunek objętości wód przydennych do całkowitej objętości jeziora przez 100%.
Stosunek powierzchni dna czynnego która jest w kontakcie z warstwa przydenną do objętości warstwy przydennej.
Stosunek ilości wódy jaka w naturalnych sposób odpłynie z jeziora w ciągu roku do objętości całkowitej misy jeziorowej przemnożony przez 100% daje nam procent wymiany wody w jeziorze w ciągu jednego roku.
Współczynnik Shidlera – to stosunek sumy : powierzchni zlewni bezpośredniej i powierzchni jeziora do objętości jeziora.
Współczynnik Ollego – jest stosunkiem powierzchni zlewni do powierzchni jeziora i informuje nas o tym samym co współczynnik Shindlera
Współczynnik rybacki – to stosunek linii brzegowej do powierzchni jeziora.
Zagospodarowanie zlewni – jest bardzo istotnym wskaźnikiem.
Parszywa dwunastka – wytworzenie przez człowieka substancje określone skrótem POP stałe zanieczyszczenie organiczne
Pestycydy – DDT aldryna dieldryna endryna chlordan heptachlor mireks heksachlorobenzen toksafen
Związki zwane chlorowanymi bifenylami (PCB)
Odpady: Dioksyny i furany.
Ścieki – mieszanina zużytej wody oraz rożnego rodzaju substancji płynnych stałych gazowych radioaktywnych oraz ciepła usuwanych z terenu miast i zakładów przemysłowych.
W zależności od pochodzenia ścieki dzielą się na :
Bytowo-gospodarcze (komunalne ) – pochodzącą z bezpośredniego otoczenia człowieka:
Z domów mieszkalnych
Budynków gospodarczych
Miejsc użyteczności publicznej
Zakładów pracy
Przemysłowe – powstają w zakładach produkcyjnych i usługowych podczas różnych procesów technologicznych.
Najwięcej zanieczyszczeń powoduje przemysł
Górniczy
Metalurgiczny
Elektromaszynowy
Włókienniczy
Chemiczny
Celulozowy
Spożywczy
Paliwowo-energetyczny
Grabarski i spożywczy.
W skład ścieków przemysłowych wchodzą zanieczyszczenia:
Organiczne
Nieorganiczne
Oraz różnego rodzaju pyły
Nieorganiczne zanieczyszczenia rozpuszczalne – sole mineralne wpływające na właściwości chemiczne wody, toksyczne sole metali ciężkich działających zabójczo na organizmy żywe
Zanieczyszczenie organiczne powstają w trakcie produkcji mas plastycznych w wytwórniach barwników i tworzyw sztucznych w przemyśle gumowym.
Zanieczyszczenia termiczne – związek ze spieszczeniem do zbiorników wodnych wód ciepłych i gorących. Wody te podnoszą temperaturę naturalnych lub sztucznych zbiorników wodnych i prowadzą do poważnych zmian w florze i fałunie
Zanieczyszczenia opadowe – powstają w wyniku spływów deszczowych topnienia śniegu a także przy myciu i polewaniu ulic miast.
Zanieczyszczenia rolne – nawozy mineralne i środki ochrony roślin są zmieszane wodami opadowymi i SA spłukiwane do zbiorników wodnych oraz ścieki z intensywnej hodowli zwierząt.
WYKŁAD VII
Wykład VII 13.11.2012
Metody oczyszczania ścieków:
Mechanicznie – polegający na usuwaniu zanieczyszczeń rozpuszczalnych tj ciał stałych i tłuszczów ulegających sedymentacji lub flotacji przy użyciu urządzeń rozdrabniających cedzących.
Chemicznie – polegają na wytrącaniu niektórych związków rozpuszczalnych lub ich neutralizacji za pomocą takich procesów jak : koagulacja sorpcja na węglu aktywnym
Biologiczne – polegają na zmineralizowaniu zanieczyszczeń dzięki dzianiu mikroorganizmów prowadzi
Z podwyższonym usuwaniem biogenów – metoda oczyszczania ścieków oczyszczalniach o wysoko efektywnych oczyszczenia umożliwiających zwiększoną redukcje azotu i fosforu
Oczyszczanie ścieków komunalnych się zazwyczaj mechanicznie bądź mechanicznie i biologicznie
Żadna z przyjętych w praktyce metod nie przekształca ścieków w wodę w I klasę czystości.
Oczyszczanie ścieków (wody) – przywracanie wodzie takiej jakości aby mogła wrócić do środowiska bez pogorszenia jakości środowiska.
Uzdatnianie wody – przywracanie wody walorów pozwalających na jej spożycie lub użytkowanie
Podstawowym celem uzdatniania wody jest usunięcie z niej organizmów chorobotwórczych oraz nadanie wodzie odpowiednich walorów smakowych.
Podstawowe procesy uzdatniania wody:
Filtracja
Sedymentacja zawiesin
Dezynfekcja
Filtracja wstępna
Kratownice – metalowe pręty (oczka około 25-30 mm)
Filar siatkowy – o niewielkich oczkach (oczka 4-5 mm)
Mikrosita – tkaniny o rozmiarach oczek 20-70 µm
I Sedymentacja zawiesin
Sedymentacja w specjalnych basenach
Koagulacja – z udziałem koagulacji np. siarczanu glinu lub siarczanu żelaza
Proces flokulacji – tworzy się tzw. Kłaczków
II Filtracja przez złoże piaskowe
Filtracja przez złoże filtracyjne – drobnoziarnisty piasek (0,45-0,55mm) podścielony żwirem(5-60mm) umieszony w specjalnym basenie
Filtracja przez złoże węglowe
Węgiel aktywny – efektywny ośrodek filtracyjny i sorpcyjny
III dezynfekcja – ostatni etap uzdatniania wody
Likwidacja organizmów chorobotwórczych (patogenów)
Chlorowanie
Ozonowanie
Naświetlenie promieniami ultrafioletowymi
Ochrona zasobów wodnych
Stosowaniu bezściekowych technologii w produkcji przemysłowej
Napowietrzaniu wód stojących
Zamykaniu obiegów wodnych w cyklu produkcyjnych i odzysk wody ze ścieków
Utylizacji wód kopalnianych oraz powtórnym wtłaczaniu tych wód do górotworu
Zabezpieczeniu hałd i wysypisk
Na oczyszczaniu ścieków i unieszkodliwianiu osadów ściekowych
WYKŁAD VIII 20.11.2012
Zanieczyszczenia powietrza
Atmosfera ziemska - Powłoka gazowa otaczająca Ziemię składa się z mieszaniny gazów zw. Powietrzem. Atmosfera Ziemka Anie ma wyrażenie zaznaczonej górnej granicy, lecz przychodzi stopniowo w przestrzeń międzyplanetarną.
Podział atmosfery ziemskiej wg. Rozkładu temperatury w zależności od wysokości:
Troposfera
Tropopauza 50 -200
Stratosfera 15 -50
Strato pauza 0-15
Mezosfera
Menopauza
Termosfera 200-1000
Warstwa graniczna atmosfery – warstwa w dolnej części troposfery, która szybko reaguje termicznie na zmiany temperatury powierzchni Ziemi (cykl dobowy)
Troposfera - Do wysokości około 10 -12km temperatura spada z wysokością w zasadzie monotoniczne o ok. 0,6C stopnia na 100km
Stratosfera - Temperatura rośnie z wysokością Az do temperatury ok. 0C stopni do wysokości ok. 50km
Mezosfera -Temperatura ponownie spada z wysokością
Termosfera -Temperatura ponownie rośnie ze wzrostem wysokości
Jonosfera – warstwa w termosferze gdzie występuje najwyższe stężenie jonów
Wysoka średnia energia kinetyczna cząsteczek jest w tych warstwach winkiem pochłaniania nadfioletu z promieniowaniami słonecznego, które prowadzi do fotodysocjacji i jonizacji molekuł powietrza. Ponieważ fotodysocjacja i wzrost temperatury na tych wysokościach są bezpośrednim skutkiem oddziaływania promieniowanie słonecznego obserwując się tym silnym cykl dobowy
Ozonosfera – to warstwa o podwyższonej koncentracji ozonu maksymalna koncentracja ozonu wstępuje średnio na wys. 23km.]
Ozon zawarty w ozonosferze powstaje z tlenu w wyniku reakcji fotochemicznych zachodzących pod wpływem nadfioletowego promieniowania słonecznego jednocześnie wskutek pochłaniania przez ozon bardziej długotrwałego promieniowania słonecznego zachodzi proces odwrotny
Dziura ozonowa - Znaczy spadek koncentracji ozonu w atmosferze ziemskiej (90% średniej koncentracji)
Stratosferyczna warstwa ozonowa zawiera 97% ozonu atmosferycznego. Ilość ozonu zależy od bilansu jego produkcji i rozpadu
Antropogeniczne przyczyny spadku zwartości ozonu:
Chlor- gazy zwane freonami używane w urządzeniach chłodniczych i aerozolach
Związki azotu – nawożenie gleby procesy spalania paliw (silniki spalinowe)
Powietrze – mieszanina jednorodna gazów stanowią atmosferę ziemską
Składniki Stałe – skład niezmienny do wysokości 80km.
Azot 78,09%
Tlen 20,91%
Argon neon hel metan krypton wodór i inne 1%
Składniki zmienne – różne w zależności od położenia geograficznego lub też sytuacji np. erupcji wulkanu
Zanieczyszczenia powietrza
- gazy i pary związków chemicznych
Tlenki węgla
Tlenki siarki
Tlenki azotu
Amoniaki
Fluor
Węglowodory i ich chlorowe pochodne fenole
- pyły i aerozole
Popiół lotny
Sadza
Pyły i produkcji cementu
Związki ołowiu miedzi chromu kadmu i innych metali ciężkich
Kropelki cieczy np. Kwasów zadasz i rozpuszczalników
-mikroorganizmy
Wirusy
Bakterie
Grzyby, których rodzaj lub ilość odbiega od składu naturalnych mikroflory powietrza
Naturalne źródła zanieczyszczeń powietrza
Wulkany z których wydobywają się m.in. popioły wulkaniczne i gazy
Pożary lasów sawann i stepów
Bagna wydzielające
Powierzchnie mórz i oceanów, z których unoszą się duże ilości soli
Gleby i skały ulęgające erozji
Burze piaskowe
Tereny zielone, z których pochodzą pyłki roślinne
Źródła antropogeniczne
Energetyka – spalanie paliw –tlenki węgla
Tlenki siarki
Tlenki azotu metale ciężkie
Przemysł – procesy technologiczne w zakładach chemicznych rafineriach hutach kopalniach cementowniach (wszystkie rodzaje zanieczyszczeń)
Komunikacja – transport samochodowy lotniczy kolejowy wodny
Tlenki węgla siarki węglowodory metale ciężkie
Źródła komunalne – gospodarstwa domowe gromadzenie i utylizacja odpadów i ścieków (wysypiska oczyszczanie ścieków mikroorgaznimy metan)
Rolnictwo – m.in. metan (intensywna hodowla zwierząt lub upraw ryżu)
Źródła emisji zanieczyszczeń mogą być:
Punktowe
Liniowe
Powierzchniowe
Wartość zanieczyszczeń to ilość zanieczyszczeń wydalana do atmosfery w jednostce czasu wyrażana w g/s kg/h lub t/rok.
Smog
Utrzymuje się nad terenami wielkich miast i okręgów przemysłowych zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego
Zanieczyszczenia pierwotne – pyły gazy i parę emitowane przez zakłady przem. silniki paliwowe itp.
Wtórne – produkty ich fotochemicznych i chemicznych przemian między składnikami atmosfery i zanieczyszczeniami oraz pyłami uniesionymi ponownie do atmosfery po wcześniejszym osadzeniu na pow. Ziemi
Smog to nienaturalne zjawisko atmosferyczne polegające na współdziałaniu zanieczyszczeń powietrza spowodowanych działalnością człowieka oraz niekorzystnych zjawisk atmosferycznych znacznych wilgotności powietrza braku wiatru.
Czynniki sprzyjające powstawaniu smogu
Inwersja temperatury
Braku powietrza
Smog kwaśny (mgła przemysłowa)
Powstaje wilgotnym powietrzu silnym zanieczyszczonym gazami np. dwutlenek siarki dwutlenek węgla innym zanieczyszczaniem, który też sprzyja powstawaniu jest pył weglowy. Najczęściej występuje gdzie ogrzewanie domów jest przez spalanie węgla i In. Paliw stałych
Smog fotochemiczny (utleniający)
Ten rodzaj smogu powstaje w czasie silnego nasłonecznienia w wyniku przemian fotogenicznych występujących w dużym stężeniu tlenków azotu węglowodorów zwłaszcza nienasyconych innych składników spalin.
Gzy cieplarnianie – to składniki atmosfery ziemskiej, które dzięki swoim własnościom fizykochemicznym mają zdolność zatrzymywania energii słonczej w obrębie atmosfery ziemskiej
Efekt cieplarniany – polega na tym, że promieniowanie cieplne Ziemi nie wydostaje się swobodnie w przestrzeni kosmiczną, ale jest pochłanianie przez niektóre składniki atmosfery, atmosfera ogrzewa się sama staje się źródłem promieniowania emitując je zarówno w przestrzeni kosmiczną jak i w kierunku powierzchni Ziemi.
Globalne ocieplenie co na to nauka?
Wzrost stężenia niektórych gazów w atmosferze – to skutek aktywnośc człowieka
Przez prawie 10 tys. Lat poziom ditlenku węgla metanu i tlenku azotu w atmosferze był stabilny, po czym podniósł się szybko w ciągu ostatnich 200 lat
W powietrzu obecnie o 35% więcej di tlenku węgla niż w początku ery przemysłowej. Ilość metanu wzrosła w tym samym czasie dwuipółkrotnie a tlenek azotu o około 20%
Inne czynniki modyfikujące klimat:
Naturalne – aktywność słońca oraz wybuchy wulkanów
Antropogeniczne – cząstki aerozoli ozon troposferyczny i stratosferyczny albedo powierzchni Ziemi
Dowody na ocieplenie klimatu
Podniesienie temperatury
Globalne ocieplenie!!!!
WYKŁAD IX 27.11.2012
KWAŚNE DESZCZE – opady atmosferyczne o odczynie kwaśnym zawierający kwasy wytworzone w reakcji wody z pochłoniętymi z powietrza gazy takim jak:
Tlenek węgla
Tlenek siarki
Tlenek azotu
Siarkowodór
Wyeliminowanymi do atmosfery w procesach spalania paliw produkcji przemysłowej wybuchów wulkanów i innych czynników.
Depozycja mokre – proces, w którym substancje chemiczne są usuwane z atmosfery i osadzie na powierzchni ziemi wraz z deszczem mżawka śniegiem wodą chmurową i mgłą.
Depozycja sucha – osiadanie na powierzchni ziemi kwaśnych gazów i cząstek stałych znajdujących się w powietrzu.
Opadanie atmosferyczne jest zazwyczaj nieco kwaśny, gdyż dwutlenek węgla, (CO2) występujący w sposób naturalny w powietrzu, rozpuszcza się w opadzie tworząc roztwór kwasu węglowego (H2CO3).
Reakcje tlenków azotu w atmosferze.
Skutki kwaśnych deszczy
Roślinność
Skutki bezpośrednie – uszkodzenie liści i igieł
Skutki pośrednie – zakłócenie w systemie odżywiania i bilansie wodnym spowodowane zakwaszeniem gleby zmniejszenie odporności na choroby i szkodniki.
Gleby
Zakwaszenie powoduje zmierzenie dostępności składników odżywczych i zwiększeniu zawartości szkodliwych dla drzew metali rozpuszczonych w roztworze glebowym jak np. aluminium
Budynki
Uszkodzenia budynków pomników i zabytków poprzez wymywają wapnia będącego składnikiem materiałów budowlanych.
Wiatr powoduje, że zanieczyszczenie powietrza może być przenoszone na tereny sąsiednich państw ujawniając niekorzystne skutki wpływu przemysłu na środowisko w znacznej odległości od źródła emisji. Przykładem tego jest obszar tzw. Czarnego Trójkąta położony u zbiegu granic Polskich niemieckich i czeskich. Zajmują się w nim trzy duże zagłębia węgla brunatnego: Turoszowskie, łużyckie i północno czeskie oraz siedem dużych elektrowni o łącznej mocy 16000MW.
Wpływ kwaśnych opadów na gleby
Kiedy gleba ulega zakwaszeniu to składniki odżywcze są z niej wypłukiwane zanim drzewa i inne rośliny je pobiorą, co zmniejsza żyzność gleby? Ponadto glin, który w pewnych warunkach może stać się bardzo toksycznym i groźnym metalem jest wtedy uwalniany i gromadzi się w glebie, co prowadzi do jej degradacji. Glin niszczy korzenie roślin i zmniejsza porób fosforu i innych składników odżywczych.
Oczyszczenie gazów z zanieczyszczeń pyłowych i gazów.
Urządzenie odpylające składa się z:
Odpylacza, w którym następuje wydzielenie ziaren pyłu z gazu
Urządzenia pomocnicze (przewody ssące i tłoki wentylatory dmuchawy silniki pompy zbiorniki na pył itp.)
Podstawowe rodzaje odpylaczy:
Osadniki (komory uspokajające) – oddzielenie pyłu lub aerozolu następuje wskutek różnicy gęstości i działania siły grawitacji
Odpylacze cyklonowe – separacja następuje wskutek różnicy gęstości i działanie siły odśrodkowej w ruchu wirowym
Odpylacze elektrostatyczne
Odpylacze filtracyjne – cząsteczki pyłu są przechwytywane przez dużą powierzchnie materiału filtrującego.
Odpylacze tzw. Mokre oprócz pyłu usuwają z gazów odlotowych części zanieczyszczeń gazowych i toksycznych par zwł. O dużym współczynniku absorbcji w wodzie
Oczyszczenie gazów z zanieczyszczeń gazowych
Procesy fizyczne
Absorpcja
Adsorpcje
Kondensacje
Procesy chemiczne
Procesy spalania bezpośredniego
Metody katalityczne
Spalanie katalityczne
Redukcja katalityczna
Rozkład katalityczny
Absorpcja - jest to dyfuzyjne przenoszenie substancji z jednej fazy gazowej przez granice faz w objętość drugiej fazy cieczy wywołane gradientem stężenia w obu fazach.
Absorpcja polega na pochłanianiu zanieczyszczeń gazowych przez ciecz.
Szybkość absorpcji zwiększa się przez:
Zwiększenie powierzchni międzyfazowej
Rozproszenie fazy gazowej w cieczy przez zastosowanie mieszania
Zwiększenie szybkości dyfuzji
Długi czas zetknięcia faz oraz przez zwiększenie burzliwości przepływu w obu fazach np. gwałtowne mieszanie
Absorbentami są: woda roztwory kwasów zasad soli o właściwościach utleniających lub redukujących. Przy oczyszczeniu gazów odlotowych absorpcja z redukcją chemiczną jest jedną z zasadniczych metod usuwanie zanieczyszczeń kwaśnych.
Adsorpcja
To wydzielanie i zatrzymywanie składników gazu na powierzchni zewnętrznej i wewnętrznej (w porach) działa stałego zwanego adsorbentem.
Zatrzymywanie cząsteczek na powierzchni zachodzi w wyniku dziabania sił fizycznych i chemicznych bliskiego zasięgu.
Adsorpcja umożliwia oczyszczenie dużych strumieni gazów o małym stężeniu do poziomu ppm. Podczas adsorpcyjnego oczyszczania gazów zanieczyszczenia o małym stężeniu nawet 20 pom są zatężenie Cop w dalszym etapie umożliwia ich spalanie lub regeneracje.
Kondensacja jest to metoda usuwania z gazów odlotowych węglowodorów i pochodnych poprzez chłodzenie wodą lub powietrzą w wymiennikach ciepła.
W przypadku lotnych rozpuszczalników znajduje ona zastosowanie gdy nie jest wymagane bardzo dokładne oczyszczenie gazu do stężeń kilku ppm.
Oczyszczenie gazów z zaniecz4yszczen gazów:
Procesy chemiczne:
Proces spalania bezpośredniego
Metody katalityczne
Spalanie bezpośrednie jest stosowane wtedy, gdy stężenie węglowodoru poprzez ich utlenianie.
Spalanie termiczne – bardzo energochłonne i kosztowne. Przeprowadza się je wysokich temperaturach 800 – 1200C0
W przypadku niskich stężeń węglowodorów w gazach odlotowych stosuje się spalanie katalityczne.
Redukcja katalityczna stosowana w procesach usuwania tlenków azotu z gazów odlotowych polega na redukcji tlenków azotu za pomocą amoniaku tlenku węgla lub węglowodorów w obecności katalizatorów.
Katalizatorami tej reakcji są metale szlachetne jak platyna pallad rod itd.
Odsiarczanie spalin
Najpoważniejszymi źródłami emisji SO2 są
Zakłady energetyczne
Ciepłownicze
Metalurgiczne
Przemysł chemiczny
Siarkę można usunąć:
Na etapie przygotowania węgla do spalania
Podczas spalania
Ze spalin odlotowych
Odsiarczanie w procesach spalania
Usuwanie siarki podczas spalania paliwa jest związane ze spalaniem węgla w kotłach energetyczno-ciepłowniczych, przeznaczenie ogólnego i przemysłowego
Klasyczna techniką spalania paliw stałych jest spalanie w warstwie lub zaiwiesinie pyłu (fluidalnej).
Odsiarczania gazów odlotowych
Oczyszczanie spalin z elektrowni elektrociepłowni gazów odlotowych z przeróbki metalu i ropy naftowej.
Metody odsiarczanie dzieli się na
Odpadowe
Regeneracyjne
Mokre
Suche
Metoda wapienno-wapienna
Metoda wapienno- wapienna jest procesem nie regeneracyjnym z punktu widzenia odzysku siarki oraz roztworu reakcyjnego.
Metoda oparta jest na absorpcji reakcji chemicznej w zawiesinie wapna lub kamienna wapiennego.
Powstające w wyniku reakcji siarczany wapnia w postaci szlamu lub wilgotnego ciała stałego w większości przypadków stanową odpad.
Metoda magnezowa (regeneracyjna)
Dwutlenek siarki absorbowany jest w wodnym roztworze soli magnezu. Produktem jest mieszania siarczanów magnezu.
Metody suche:
Metody suche odsiarczania charakteryzują się tym, że procesy wiązania chemicznego przebiegają w stanie suchym tj. w układnie gaz-ciało stałe lub produkty odsiarczania użytkowe lub odpadowe są utylizowane w stanie suchym.
Metody suche odsiarczania oparte są przede wszystkim na adsorpcji na sorbentach stałych takich jak tlenki metali lub węgla aktywowany oraz absorpcji z reakcji chemiczną z jednoczesnym suszeniem produktów odsiarczania.
Przegląd metod odsiarczanie spalin:
Proste odpadowe
Produkt odsiarczania wydajny jest w całości składowiska do wypełnienia górniczych lub do morza stanowisko wymaga rekultywacji.
Półodpadowe
Produktem jest gips, który można wykorzystać w budownictwie, ale często jest składowany
Bezodpadowe
Absorbent zostaje zregenerowany do wydzielenia SO2 wykorzystuje się do produkcji H2SO4 siarki elementarnej lub w innych gałęziach przemysłu.
Ozon troposfery – gaz utrzymujący się przy powierzchni zmieni powstający w wyniku reakcji fotochemicznych.
Pył zawieszony – jest mieszaniną bardzo drobnych cząstek stałych i ciekłych.
W pyle zawieszonym całkowitym [TSP] wyróżnia się frakcje o ziarnach:
Powyżej 10µm
Itd.