Wiedza o historii języka polskiego - konwersatorium - Anetta Ceglińska-Gajda
Temat: Staropolskie początki ortografii
Walczak B.: rozdz. 3 Przyjęcie chrześcijaństwa, rozdz. 8 Początki i rozwój pisowni polskiej
Klemensiewicz Z.: rozdz. Staropolskie początki ortografii
Przyjęcie alfabetu łacińskiego zw. było z przyjęciem religii chrześcijańskiej;
alfabet łaciński: a, b, c (czyt. k), d, e, f, g, h, i, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, x
dyftongi (dwuznaki): oe, ae; k, dz (F), y
W alfabecie łacińskim brak jest dźwięków z j. pol.:
oznaczeń głosek miękkich (ć, ś, ź - głoski ciszące, środkowojęzykowe)
oznaczeń głosek nosowych (ą, ę)
cz, sz, ż (F) - głoski szumiące, dziąsłowe
dz, c - głoski syczące, zwartoszczelinowe, ł
w, j
Podczas powstawania pierwszych polskich tekstów pisanych problem nie dot. tylko ortografii, czyli zapisu, ale także:
rozwój i zmiany języka - system fonologiczny polszczyzny podlegał istotnym zmianom
polszczyzna była zróżnicowana regionalnie (cechy dialektalne), np.
chwała // fała
śrzoda // środa
wężowi // wężewi
kupiec // kupc
jabłko // jebłko
bać się // bojać się
mię, cię, się // mnie, cie, sie
Twórcami pierwszych tekstów nierzadko byli cudzoziemcy. W okresie staropolskim nie można mówić o ortografii ze wzgl na brak normy ogólnej dla całego kraju. Mówimy o adaptacji alfabetu, grafii = zapisu.
Etapy rozwoju polskiej ortografii
I. etap pisowni prostej, niezłożonej
użycie jednego znaku dla kilku różnych głosek, np.
Bulla gnieźnieńska
s - s sluga
- ś costol (kościół)
- sz (F) Calis (Kalisz)
brak użycia dwuznaków
brak oznaczenia miękkości
głoski nosowe tylko w bulli gnieźnieńskiej, np: Gamba (Gęba); w innych tekstach
oo-rogate, o z wypustkami, o przekreślone
zabytki: Bulla gnieźnieńska, Kazania Świętokrzyskie
"day ut ja pobrusa a ti poziwai" - z Księgi henrykowskiej
II. etap pisowni złożonej
połączenie znaków łacińskich
w większości tekstów występuje grafia mieszana: prosta i złożona pisownia
1o Psałterz Florjański
stosowanie dwuznaków bez oznaczeń miękkości
nadal pisownia prosta
brak oznaczeń głosek nosowych, jeden znak dla dwóch głosek nosowych, np. b
odo
2o Psałterz Puławski, Biblia Królowej Zofii, Żywot św. Błażeja
dwuznaki, np. b
odz
miękkość, np. zyemye
rozróżnienie dwóch nosówek (
o= ą, ę = ę)
III. etap stworzenia pisowni diakrytycznej