MYŚL WOJSKOWA W POLSCE W XVI WIEKU
Paweł Włodkowic
podzielił wojny na sprawiedliwe (sprawiedliwa przyczyna, walka o otrzymanie lub odzyskanie rzeczy nam tylko należnej, walka w obronie własnej) i niesprawiedliwe (walka prowadzona z nienawiści)
każdy naród ma prawo do wojny obronnej
Jan Ostroróg
widział słabość siły obronnej Rzeczypospolitej przejawiającą się w złym uzbrojeniu wojska, niewystarczającym zaopatrzeniu zamków, zwłaszcza pogranicznych oraz braku odpowiednich środków finansowych na potrzeby wojska i obronności kraju
dostrzegał głęboki kryzys, jaki przechodziło pospolite ruszenie (siła obronna kraju)
wystąpił z projektem gruntownej reformy, zakładającym wprowadzenie powszechnego obowiązku służby wojskowej, obejmującego wszystkich obywateli państwa
proponował opodatkowanie kleru, miast oraz zwiększenie dochodów z myt i ceł
Stanisław Łaski
odwoływał się do: dorobku starożytnej myśli wojskowej (zwłaszcza Wegecjusz), spostrzeżenia płynące ze współczesnej i zachodnioeuropejskiej myśl wojskowej, rodzinne doświadczenia.
widział konieczność uwzględnienia topografii terenu, postulował by hetmani używali map
od Wegecjusza przejął sposoby przepraw rzek
z zachodnioeuropejskiej myśli przejął sposoby obrony zamków oraz użycia artylerii.
szkolenie żołnierzy: indywidualna nauka władania bronią oraz ćwiczenia zbiorowe, fizyczne i psychiczne szkolenie żołnierzy. Kazał organizować zajęcia w obozie, żeby żołnierze nie siedzieli bezczynnie. Zalecał wybranie odpowiedniego terenu do walki. Teren i sytuacja miały wpływ na wybór szyku bojowego
doceniał rolę sprytu, forteli, przebiegłości i doświadczenia wodza
warunki skutecznej obrony twierdz: położenie obronne, wyposażenie załogi w żywność i broń, możliwość odsieczy, oraz liczna i wyszkolona załoga. Opowiadał się za zapewnieniem jednolitego dowodzenia artylerią. Był autorem pierwszego traktatu teoretycznego
Jan Tarnowski- hetman, najwybitniejszy polski teoretyk wojskowy XVIw.
autor „Rady sprawy wojennej”
dostrzegał wielkie zagrożenie ze strony Turków dlatego też zalecał:
Zabezpieczenie wschodniej i południowo- wschodniej granicy Polski
Osłonę za pomocą specjalnie wykonanych pasów fortyfikacji stolicy państwa – Krakowa
Utworzenie silnej i stałej armii polskiej odpowiednio zorganizowanej, wyszkolonej oraz wyposażonej
Przyjęcie przez wojsko polskie odpowiedniej taktyki walki z Turkami i Tatarami
kazał znieść pospolite ruszenie, ale w zamian opodatkować szlachtę
chciał stworzyć wojsko zaciężne
opowiadał się za utworzeniem silnej piechoty
naczelne dowództwo nad wojskami powinien sprawować hetman, nad artylerią powinien czuwać hetman polny
przedstawiał projekt utworzenia sztabu, usytuowanego przy hetmanie. Skład: pisarz polny jako podskarbi, oboźny, szancmajster, kwatermistrz, szpitalny, profos (szef żandarmerii) i kaznodzieja
dużą wagę przywiązywał do wyszkolenie żołnierzy
przedstawił sposób prowadzenia walki ogniowej przez wyposażoną w bron piechotę. (tzn. walili rzędami, po oddaniu strzału rząd klękał, strzelał drugi, a ten klękający ładował broń)
walka z Turkami: strzelanie z pocisków zapalających do wielbłądów, i lekka jazda do walki z jazdą turecką
walka z tatarami: atakowanie koszy prowadzone siłami rozczłonkowanymi zapobiegającymi ponoszeniu dużych strat
Marcin Bielski
opisał legiony Rzymskie, Falangę Macedońską, organizacje wojska tureckiego, średniowieczne machiny oblężnicze, sposoby zdobywania twierdz, scharakteryzował wojska Księstwa Moskiewskiego, które uważał za dobrze wyszkolone i uzbrojone.
dużo pisał o tatarskiej sztuce wojennej. Niespodziewane napady na tatarskie kosze zwłaszcza gdy wyjadą z nich zagony.
naszkicował szyk bojowy „stare urządzenie polskie”.
przedstawił opis sposobu sporządzania różnych gatunków prochu strzelniczego i pocisków zapalających.
jego celem było by Polacy z większą ochotą ćwiczyli się w rzemiośle rycerskim i myśleli o wojnie- w obronie ojczyzny i całego chrześcijaństwa
Jakub Przyłuski
podział wojen na sprawiedliwe i niesprawiedliwe
Florian Zebrzydowski
starał się on analizować sytuację istniejącą we współczesnej mu wojskowości w sposób samodzielny, nie korzystając z prac już napisanych. Fakt ten podnosił znacząco wartość jego dorobku
zwraca szczególną uwagę na zachowanie dyscypliny w marszu oraz wystawienie odpowiednich zabezpieczeń i prowadzenie rozpoznania
wyciągnął praktyczne wnioski z doświadczeń jakie nabył w toku walk toczonych w Inflantach. Miał też na uwadze brak niezbędnej ilości wojsk w Polsce
postulował skupienie wysiłku na obronie zamków jak i ufortyfikowanych miast
przedstawił analizę przygotowywania skutecznej obrony miejsc warownych. Jej warunkiem powinno być wcześniejsze zgromadzenie niezbędnej liczebnie załogi oraz zaopatrzenie bronionych twierdz w uzbrojenie i w środki żywności
warunkiem, który decyduje o skutecznej obronie twierdz jest ustawiczna czujność załóg, a także zdyscyplinowanie
wysoką gotowości załóg broniących twierdz można osiągnąć poprzez odpowiednie wyszkolenie oraz zaopatrzenie broniących twierdz w niezbędne zapasy i uzbrojenie
proponował prowadzenie prowizorycznych modernizacji, polegających przede wszystkim na budowie szańców ziemnych. Miało to duże praktyczne znaczenie ( stanowiły one znaczną ochronę przed ogniem artyleryjskim)
nie przewidywał możliwości poddania bronionych twierdz (obrona za wszelką cenę)
szczególnie wysokie wymagania stawiał on przed dowódcami twierdz
Stanisław Sarnicki
autor traktatu teoretycznego pt. „Księgi hetmańskie”, które do chwili obecnej znajdują się w rękopisie
zamierzał przedstawić wszechstronny podręcznik przydatny do praktycznego wykorzystania w różnych sytuacjach walki
kandydaci na stanowiska wojskowe: duże poczucie godności, prawość i męstwo, odpowiednio wykształceni, zwłaszcza ci do najwyższych godności wojskowych
opowiadał się za zwiększeniem liczebności piechoty w wojsku polskim
przeciwnik pospolitego ruszenia szlacheckiego
starał się poszukiwać źródeł finansowania stałej armii zaciężnej
jako jedyny pośród polskich teoretyków XVIw. przedstawił opisy i rysunki różnego rodzaju mostów, machin oblężniczych, opisy techniczne produkcji dział, pocisków, prochu strzelniczego i innego sprzętu wojennego
duże znaczenie przywiązywał do technicznego wyposażenia wojsk oraz ich zaopatrzenia
dostrzegł rosnącą rolę artylerii i popularyzował ten rodzaj broni
dokonał podziału artylerii na trzy typy: kolubryny (działa o długich lufach), smoki (działa burzące) i falkonety (działa polowe mniejszego kalibru)
jako pierwszy z polskich teoretyków postulował potrzebę obecności w wojsku specjalnie wyszkolonych nurków
potrzebę wszechstronnego wyszkolenia piechoty a żołnierzy uczyć pływać i pokonywać przeszkody wodne
uważał, że hetman już w czasie pokoju powinien troszczyć się o należyty stan bojowy wojska, jego wyżywienie i umundurowanie, dyscyplinę a przede wszystkim wyszkolenie
opisał bitwę Polaków z Wołochami pod Obertynem (1531r.), przedstawiając wielowariantowy szyk zwany starym urządzeniem polskim
za szczególnie ważne przy obronie jak i zdobywaniu tego typu fortyfikacji, Sarnicki uważał wykorzystanie ognia artyleryjskiego
wyróżniał trzy podstawowe sposoby zdobywania twierdz: wdarcie się do nich wierzchem (przez mury i obwarowania), środkiem (przez dokonywanie wyłomów) i dołem (przez podkopy)
postulował zwiększenie ilości rejestrowanych Kozaków i wykorzystywanie ich do walki z Tatarami
traktat nie mógł zostać wykorzystany w praktycznej działalności wojska, gdyż nie został wydrukowany
Andrzej Frycz- Modrzewski
badał wojnę jako zjawisko społeczne, podkreślał antyhumanitarny charakter i konieczność zapobiegania.
wojna przynosi wiele zła, cierpienie społeczeństwa, straty
był zwolennikiem pokojowego rozwiązywania wszelkich sporów
plan obrony kraju przed Tatarami i Turkami zakładał budowę nowych oraz wzmocnienie istniejących zamków, a także ufortyfikowanie miast
autor projektu stworzenia pasa pogranicznych osad, zamieszkałych przez ubogą szlachtę, które spełniać miały role pierwszej linii obrony.
podzielił wojny na sprawiedliwe i niesprawiedliwe. Sprawiedliwe w obronie własnego kraju, niesprawiedliwe to zaborcze i wywołane przez chęć grabieży czy podbojów.
postulował o podniesienie poziomu szkolnictwa wojskowego
szkolenie żołnierzy miało odbywać się:
w specjalnie utworzonych szkołach
poprzez wcielanie żołnierzy do oddziałów pełniących służbę graniczną na kresach wschodnich
poprzez coroczne sprawdziany stopnia opanowania umiejętności żołnierskich
duża wagę przywiązywał do szkolenia hetmanów
krytykował pospolite ruszenie
proponował utworzenie skarbu w Krakowie na potrzeby wojskowe państwa
Europejska myśl wojskowa XVIII wieku
Immanuel Kant (1724-1804)
- problematyka praw rządzących wojnami.
- ideą wieczystego pokoju (6 praw)
- Nieuznawanie za prawomocne tych traktatów międzynarodowych które nosiły w sobie zarodki przyszłych wojen
- Zabranianie wszystkim państwom pod jakimkolwiek pozorem zagarnięcia części innego państwa
- zniesienie armii stałych
- zakaz uchwalania pożyczek na wszelką działalność prowadzoną za granicą
- niemieszanie się państw do wewnętrznego ustroju i rządów innych państw
- w czasie wojny wystrzeganie się przez państwa wszystkiego co podczas pokoju mogłoby zmniejszyć pokładane w nim zaufanie
- Wnioski jakie zdaniem Kanta:
- cywilny ustrój każdego państwa powinien być republikański
- prawa narodów powinny opierać się opierać na związku państw niezależnych
- prawa obywatelstwa wszechświatowego powinny się ograniczać do prawa gościnności tzn zakazu osiedlania się na stałe w innych krajach
Poglądy głoszone przez Kanta nie cieszyły się aprobatą i nie doczekały realizacji w praktyce.
Anglik Henry Humphrey Evans Lloyd (1720-1783)
- wydał pracę na temat zasad bezpieczeństwa Wysp Brytyjskich
- wojna składa się z dwóch stron: pierwsza materialna, druga polegała na dostosowaniu zasad do różnorodnych sytuacji
- Napisał traktat składający się z 5 części;
1 zagdanienia taktyki i administracji,
2 czynnik moralnemu
3 formy dowodzenia,
4 problematyka strategiczna
5 problemom geografii
Armię należy szkolić w tym, co jest niezbędne na wojnie, poza tym uważał, że każdy oficer powinien znać matematykę, aby kalkulować przestrzeń i czas
Antoine’a Marasse’a de Pas, markiza de Feuqquieres
Wyróżniał 5 rodzajów wojen: obronne, zaczepne, prowadzone różnymi siłami posiłkowe prowadzone poza granicami państwa i domowe
Najwybitniejsze jego dzieło Memoires sur la guerre składa się z dwóch części teoretycznej (armia, jej skład, uzbrojenie i zaopatrzenie, plan operacyjny, marsz i rozmieszczenie armii oraz działanie bojowe w różnych warunkach) i hitorycznej (część teoretyczna była uzasadniona wydarzeniami historycznymi)
dwa rodzaje planów operacyjnych: ogólny plan wojny i plan operacyjny, dla poszczególnych wypraw.
. Omawiał działalność patroli piechoty, kawalerii i patroli mieszanych; zwracał uwagę na organizację zasadzek i niespodziewane napady na twierdze
Zalecał proste umundurowanie żołnierza, aby nie utrudniało wykonywania obowiązków służbowych
Jean Charles de Folard (1669-1752)
- Był zwolennikiem wojny kolumnowej, podkreślał rolę ruchliwości kolumn umiejętnie wykorzystujących teren
- Przeceniał znaczenie broni białej, przy lekceważeniu broni palnej
- Twierdził, że głównym celem operacji wojskowej powinno być zniszczenie sił przeciwnika
- opowiadał się za koncepcjami wojny manewrowej, których założeniem było minimalizowanie strat osobowych przeciwnika.
Jacques Francois de Chastenet, markiz de Puysegur (1656-1743).
- Proponował wojny defensywne
- kładł duży nacisk na prowadzenie walki ogniowej
- Dużą wagę przywiązywał do znaczenia manewru w wojnie, uważał, że przeciwnika należy zaskoczyć i pokonać
- Sformułował teorię zastosowania szyku skośnego w warunkach taktyki linearnej. Oryginalnym pomysłem było przytwierdzenie bagnetu do broni palnej.
Maurycy Saski (1696-1750)
- Żądał, aby utworzyć biblioteki i szkoły wyższe w garnizonach
- Twierdził, że o wygraniu batalii decyduje często zaskoczenie, a także był zwolennikiem manewrowego charakteru prowadzenia działań wojennych
Alvaro Navia Osorio y Vigil, markiz de Santa Cruz de Marcenado
Był autorem traktatu Reflexiones militares, w którym przedstawił swoje poglądy na sposoby prowadzenia działań wojennych oraz zajał się problemami pojawiającymi się wraz z masowym wejściem broni palnej do uzbrojenia wojsk.
Fryderyk II Wielki (1712-1786)
- Napisał prace w zakresie historii wojskowej, traktaty teoretyczne, regulaminy i katechizmy oraz instrukcje i rozkazy
- Zwyciężył wojny śląskie
- preferował używanie ognia podczas jazdy konnej
- poemat L’art de la guerre składającysię z 6 pieśni:
1 porusza kwestie wyszkolenia i dyscypliny
2 znaczenia terenu
3-walory wodza
4 zasad wojny oblężenia
5 przygotowanie kwater wojskowych
6 rola bitwy
- Opracował również wiele regulaminów, rozkazów i instrukcji przeznaczonych dla armii
- Werbował cudzoziemców do armii.
- Przestrzegał dyscypliny
- Szyk bojowy jazdy pruskiej składał się z dwóch szeregów. Zbliżanie do linii wroga rozpoczynało się kłusem, który następnie przechodził w galop
Jacques Antoine Hippolyte de Guibert
Powoływał armię narodową
Był zwolennikiem wojny manewrowej
Krytykował on brak koordynacji zamierzeń i poczynań w dziedzinie obronności między rządem a armią.
Był przeciwnikiem wojska najemnego i wojen zaborczych
Opowiadał się za powszechnym uzbrojeniem ludu, tworzącym milicję ludową
Był zwolennikiem manewru Bonapartego wyprowadzającego wroga na tyły.
Detrich Heinrich von Bulow
- Stworzył on nową teorię tłumaczącą genezę powstania wojen-teorię geopolityczną
- Twierdził, że w świecie zakończył się już wiek małych państw i że przyszłość mają jedynie państwa wielkie. Zdanie Bulowa w Europie powinno znajdować się 12 państw: Wyspy Brytyjskie, Francja, Niemcy Północne, Niemcy Południowe, Włochy, Zjednoczony Półwysep Iberyjski, Szwajcaria, Turcja, Rosja i Szwecja oraz ewentualnie Holandia i Dania.
- Podał on definicję takich terminów jak: strategia, operacja, taktyka, podstawa działań i nauka wojenna
- Według Bulowa głównym zadaniem dowódcy jest nie tyle opracowanie planu bitwy, ile raczej troska o właściwe zabezpieczenie własnych baz zaopatrzeniowych
- Dowódca po zwycięskiej bitwie powinien powstrzymać swe wojska przed wykorzystaniem zdobytej przewagi
Karol Emanuel de Warnery
- Warnery kawalerię uznawał za główną siłę uderzeniową wojsk
- Był przeciwnikiem stosowania bezdusznej i bezwzględnej dyscypliny preferowanej przez pruskiego króla
- Wysoko oceniał waleczność Polaków
- De Warnery zajmował się problematyką wojny górskiej. Szczególnie studiował dorobek teoretyczny Juliusza Cezara
- Za warunek podstawowy uważał działanie w tajemnicy i z zaskoczenia, a także umiejętne zastosowanie odwrotu po wykonanej akcji.
Jan Kampenhausen.
- Wystąpił on z projektem odrodzenia polskich instytucji wojskowych oraz uzdrowienia ich w duchu narodowym
- Chciał reaktywować następujące rodzaje polskiej jazdy: husarii, pancernej i jazdy lekkiej.
- Opowiadał się za zreformowaniem polskich instytucji wojskowych
- przeprowadził zaciąg narodowy.