Diagnostyka kardiologiczna małych zwierząt
Schemat diagnostyki klinicznej
Wywiad
Przedmiotowe badanie kliniczne
Oglądanie
Omacywanie
Osłuchiwanie
Badania dodatkowe – EKG, ETG, echo serca
Badania laboratoryjne ze specjalnymi markerami (np. enzymy – peptydy diuretyczne)
WYWIAD
Duszność
Kaszel – w szczególności rano
Niewydolność wysiłkowa
Omdlenia
Niedowłady (koty) najczęściej kończyn tylnych lub całkowita paraplegia
OGLĄDANIE
Ilość oddechów (norma 10-30/min)
Duszność
Wdechowa – górne drogi oddechowe
Wydechowa – dolne drogi oddechowe
Oddychanie z otwartą jamą ustną – dolne drogi oddechowe, choroby serca! (charakterystyczne dla KOTÓW – postawa sfinksa)
Błony śluzowe (bladość = zapaść krążeniowa, wstrząs, niedokrwistość, sinica = zmniejszenie rzutu serca)
Zwiększenie obrysu brzucha (niewydolność prawo komorowa)
Trzeszczenie podobne do gniecenia torby foliowej przy osłuchiwaniu płuc – obrzęk płuc, który może być kardiogenny obrzękiem płuc (niewydolność lewokomorowa) – ŚLINOTOK (zbita, ciągliwa, zabarwiona krwistymi pasemkami)
KASZEL
Poranny lub podczas wzmożonego wysiłku
Najczęściej suchy
Upośledzona funkcja komór powoduje kiepskie utlenienie narządów
Czas włośniczkowy – paluch na przyzębiu – patrzymy kiedy się odbarwi błona śluzowa
ATE – zatorowe zapalenie aorty, choroba zatorowa-zakrzepowa aorty brzusznej w wyniku HCM
Różnica w zabarwieniu łap u kota, postawić łapy na grzbietowej stronie dłoni i patrzymy na ciepłotę; z tyłu zimne – próba ambulatoryjna (ucinanie pazura aby poleciała krew – jeśli leci nie ma zatoru, jeśli nie – operujemy bo ma zator)
Wyniszczenie sercowe – zbiera się w przestrzeniach ciała duża ilość białka – odbija się to na stanie kondycyjnym zwierzęcia
OMACYWANIE
Odruch wątrobowo-jarzmowy – gdy jest zastój krwi to powiększa się wątroba; ucisnąć w okolicy wyrostka mieczykowatego ku górze – jeśli jest niewydolność prawo komorowa wypełni się żyła jarzmowa
Omacywanie tarczycy – dysfunkcja, przerost, zanik wpływa na motorykę pracy serca, kardiomiopatię roztrzeniową
Badanie uderzenia koniuszkowego serca (IV-V P.M. przy mostku) – drugą ręką łapiemy za tętnicę udową czy uderzenia serca są synchroniczne z tętnem na obwodzie
Badanie dna oka
Zapalenie siatkówki = krwawe wylewy na siatkówce (nadciśnienie tętnicze)
Zwyrodnienie (strzałki) siatkówki oka z niedoborem tauryny (na pistacjowym kolorze przejaśnienia dna oka w kształcie wełny) – obniżone ciśnienie, kardmiomiopatia przerostowa
Przekrwienie i wybroczyny na siatkówce oka – nadciśnienie tętnicze
Plamki Roth’a wodojasne plamki na dnie oka – bakteryjne, infekcyjne zapalenie wsierdzia (potwierdzić echem – pofalowana struktura wsierdzia w komorze)
POMIAR CIŚNIENIA METODĄ MANOMETRYCZNĄ
Typowy kardiomonitor, apteczny przyrząd do mierzenia ciśnienia z odpowiednimi mankietami – zakłada się na kończynę piersiową/miedniczną, czujnik po grzbietowej stronie (miejsce przebiegu naczynia) – pomiar automatyczny
Przyrząd dopplerowski (jak ręczny + fonendoskop u ludzi) – przykładanie sondy do opuszki, w momencie nacisku przestaje płynąć krew, popuszczając ucisk krew zaczyna płynąć (manometr piszczy kiedy krew zacznie krążyć)
Pomiar inwazyjny – wchodzi się kateterem do tętnicy, następnie czujnik ciśnienia wypełniony roztworem fizjologicznym, ciśnienie wypycha przez czujnik płyn, otrzymujemy wynik pomiaru ciśnienia
10-12mmHg różnicy w pomiarach może wystąpić
OSŁUCHIWANIE SERCA
Zaburzenia rytmu EKG, szmer skurczowy, rzadko rozkurczowy ECHO
Fonendoskop pediatryczny, neonatalny
Zastawka mitralna – wypadanie płatka, niedomykalność (bu-pszzzzzzz)
Zastawka aorty – zwężenie ujścia zastawki (bu-pffff)
Zastawka pnia płucnego – zwężenie ujścia (podobne do mitralnej ale z wydmuchem)
Zastawka trójdzielna – zwężenie (trzeszcząca)
RTG – radiografia bezpośrednia – dokonuje badania na stole, bez kaset
Rozwidlenie tchawicy na wysokości lewego przedsionka
TOZ płucny – tętnica, oskrzele, żyła
Projekcja strzałkowa – pokazuje guzy i deformacje serca
VHS (vetrebral heart scale) – kręgosłupowy pomiar wielkości serca (wskaźnik Buchanana) suma dwóch linii (długa i poprzeczna)
5 ¾ kręgu od Th4 = L
4,5 od Th4 = S (odpowiada szerokości serca na wysokości żyły czczej tylnej)
U psa średnio 10,5, koty 6,7-8,1 (średnio 7,5)
Boksery do 12,5, labradory do 11
Małe psy – wada mitralna – tchawica biegnie równolegle do kręgosłupa, serce w kształcie odwróconej litery D, zatarta talia LK, powiększony przedsionek
Duże psy – kardiomiopatia roztrzeniowa
Szczury – często odma
Naprzemienność elektryczna (balet serca) – jeden QRS wyższy, jeden niższy
Koronarografia – kontrast naczyń wieńcowych
ECHO SERCA – ultrasonograficzna diagnostyka kardiologiczna
Na wysokości mm. brodawkowatych w miejscu odejścia strun ścięgnistych – wszystkie pomiary!
Norma pojemność minutowa serca 100-200ml/min/kg m.c
Frakcja wyrzutowa – powyżej 60%
Frakcja skracania (kurczliwość włókien) – 28-40
Stosunek szerokości LP i aorty powinien wynosić 1
Doppler fali ciągłej/pulsacyjny – napływ do komór, przepływ krwi przez naczynia
PG – średni gradient ciśnienia (zastawka mitralna 5-6mmHg)
Pomiar lewej komory (skurcz/rozkurcz) – przydatność zwierzęcia do terapii nowotworowej (doksorubicyna wpływa na czynność serca)
Rozstrzeń – powiększenie jamy serca, robi się bardzo cienka ściana serca
Zapis EKG służy do obiektywnego pomiaru – na początku fazy rozkurczowej i na końcu fazy skurczowej (początek QRS i koniec T)
Wodoosierdzie – zbieranie płynu w worku osierdziowym, leczy się farmakologicznie; w przypadku tamponady trzeba wykonać punkcję do worka;
Perikardiocenteza– ze strony prawej w VI P.M. na wysokości chrząstkozrostu pod kontrolą USG = sondy (płyn koloru barszczu ukraińskiego ); zasysanie krwi – jeśli jesteśmy w komorze, to krew krzepnie, jeśli w worku nie
EKG
Odprowadzenia podstawowe - kończynowe (Einthoven), 4 elektrody kończynowe:
Żółta – kończyna piersiowa L
Czerwona – kończyna piersiowa P
Czarna – kończyna miedniczna P
Zielona – kończyna miedniczna L
Odprowadzenie wzmocnione aVR, aVL, aVF (Goldberger) a - augumentum, V – voltage, R,L,F – right, left, foot
Odprowadzenia przedsercowe V1, V2, V3, (V4, V5, V6 odprowadzenia dublujące) (Wilson) V-VI P.M.
V1 – elektroda czerwona – strona prawa, przy rękojeści mostka
V2 – elektroda żółta – strona lewa, rękojeść mostka
V3 – elektroda zielona – po lewej na wysokości lewej komory, na wysokości chrząstozrostów
*Anglicy – na grzbiecie (małe zwierzęta, np. Yorki), na VII kręgu żebrowym
Typy elektrod
przełykowa – przy zabiegu ortopedycznym (zwierzę się przekłada podczas zabiegu, dlatego zwykłe EKG się nie sprawdza)
HOLTER – ambulatoryjny 24h zapis EKG – czy gromadnie/pojedynczo zaburzenia, czy omdlenia/tachykardie związane ze stanami emocjonalnymi/wysiłkiem fizycznym, elektrody samoprzylepne jednorazowe, właściciel zwierzęcia prowadzi dziennik (zapisuje kiedy zwierzę wyszło na dwór, spało, jadło)
Podłączenia
W pozycji siedzącej (na sfinksa)
W pozycji pionowa (nie do końca prawidłowa, bo nie jest zachowany trójkąt Einthovena)
Dla zwierząt egzotycznych – pojemnik (4 izolowane podstawy na kończyny)
Aparat z szerokim miejscem do zapisu, bo jeśli wystąpi przerost mięśnia sercowego – nakładają się odprowadzenia i zapis jest nieczytelny
Taśma milimetrowa posuwa się z szybkością 25mm/s lub 50mm/s
25mm/s – mały kwadracik 0,04s
50mm/s – mały kwadracik 0,2s
Ustawienie cechy – wartość amplitudy; standardowo 10mm = 1mV; przy zmianie cechy należy przemnożyć/podzielić
Linijka Novartis FORTEKOR
określenie częstotliwości pracy serca (tętno) – 4 cykle pracy serca
skala cechy + zwiększona o połowę/zmniejszona o połowę
skala czasu trwania odstępów, załamków, zespołu QRS (25 lub 50mm/s)
Oś elektryczna serca – dla weterynarzy ważne jest czy występuje normogram, lewogram czy prawogram (powiększone serce w lewo, prawo, czy jest normalne) – sprawdzamy powiększenie mięśnia sercowego
oś oznaczana w V1 i V3 ! normogram 1 i 3 pik do góry, lewogram piki od siebie, prawogram piki do siebie
normorgam u psa 40-110, kota 0-160
V2 – średnia z odprowadzeń V1 i V3 – wszelkie obliczenia właśnie na V2
P - Jest wyrazem depolaryzacji węzła zatokowego i przedsionków na jego podstawie oznaczamy rytm zatokowy (załamek P poprzedza zespół QRS i jest zawsze dodatni w odprowadzeniu V2 = rytm zatokowy wiodący)
Zmienny kształt załamka P
wędrujący ośrodek pobudzeń w obrębie węzła zatokowego
często, ale nie zawsze, zmiany kształtu załamka P są zgodne z niemiarowością oddechową
prawidłowy odstęp PQ i kształt kompleksu QRS
PQ – nadkomorowe zaburzenia rytmu
Wydłużone – blok przedsionkowo-komorowy 1stopnoa (wydłużony, więcej niż 0,13s)
Skrócony – pobudzenie złącza AV, pobudzenie zsumowane (poniżej 0,08s)
Zmienny, różnokształtny – bloki nadkomorowe, nadkomorowe wędrowanie rozrusznika (rozrusznik serca, ognisko ektopowe – pobudzenie w węźle zatokowym), rozkojarzenie przedsionkowe; migotanie przedsionków (wiele pobudzeń w wielu miejscach)
QRS – depolaryzacja mięśni komór
Zmiany zespołu QRS (Rs, ...) – ujemne – mała literka, dodanie – duża literka
niskie zespoły QRS
rozległe uszkodzenia mięśnia sercowego
niedoczynność tarczycy
płyn w worku osierdziowym
płyn w jamie opłucnej
poszerzone zespoły QRS
znaczny przerost komór
blok odnogi pęczka Hissa
pobudzenie ektopowe
zespół preekscytacji
obecny załamek R
całkowity lub niezupełny blok pęczka Hissa
zazębienie na ramieniu wstępującym załamka R
zespół preekscytacji – WPW – zespół Wolfa Parkinsona White’a – występuje fala delta – załamanie załamka R
głęboki załamek Q
kardiomiopatia przerostowa
pełnościenny zawał serca
Odcinek ST – 0,04-0,06s
Jest wyrazem okresu wczesnej repolaryzacji komór. Istotny jest wyłącznie przebieg tego odcinka w stosunku do linii izoelektrycznej
uniesienie ST (o więcej niż 0,15mV; 1,5 krateczki)
wklęsłe – zespół wczesnej repolaryzacji
pionowe
ostre zapalenie osierdzia
niedotlenienie mięśnia sercowego
obniżenie ST (o więcej niż 0,2mV)
niedokrwienie i niedotlenienie mięśnia sercowego
wgłębienie miseczkowate - zespół chochli, połowa wąsów Salvadora Dali
wpływ niektórych leków np. digitalis (naparstnica)
zaburzenia elektrolitowe (potas - hipokaliemia)
Zamiast naparstnicy PIMOBENDAN
Odstęp QT
wydłużony
zaburzenia elektrolitowe (hypomagnezemia, hypokaliemia)
niedotlenienie mięśnia sercowego
wpływ leków
naczyniopochodne choroby OUN
skrócony
tachykardia
zaburzenia elektrolitowe
wpływ leków (glikozydy naparstnicy)
T – załamek wieńcowy, u ludzi istotny, u zwierząt:
u psa może być dodatni, dwufazowy, ujemny – wszystkie są prawidłowe
pogłębiony (głębokie, ujemne T) – podobne znaczenie jak u ludzi – niedotlenienie m. sercowego
wysoki, szpiczasty, załamek T, brak załamka P – bardzo wysoki poziom potasu hyperkalemia (choroby nerek) - obraz namiotu na pustyni
RYTM SERCA I JEGO ZABURZENIA
rytm zatokowy
zaburzenia w wytwarzaniu bodźca zatokowego
nadkomorowe zaburzenie w wytwarzania bodźca
komorowe zaburzenia w wytwarzaniu bodźca
zaburzenia w przewodzeniu bodźca
Normalny rytm zatokowy
załamek P w odprowadzeniu II zawsze dodatni
odstęp QRS posiada stałą wartość, kształt QRS prawidłowy
ARYTMIA ZATOKOWA
powstaje w wyniku pobudzeń nieregularnych w węźle zatokowym
fizjologiczna niemiarowość oddechowa u psa polega na odruchowym przyspieszeniu rytmu w okresie wdechu, a zwolnieniu w wydechu
brak synchronizacji przyspieszenia/zwolnienia z oddechami – arytmia oddechowa bezładna
Zaburzenia w wytwarzaniu bodźca zatokowego
zahamowanie zatokowe (pausa sinualis) = przerwa w czynności węzła
RYTMY NADKOMOROWE
bradykardia zatokowa (rzadkoskurcz)
normalny rytm zatokowy zwolniony
załamek P wydłużony
odstęp PQ prawidłowy lub nieco wydłużony
bradykardia – przedwczesne pobudzenie przedsionkowe
ujemny kierunek załamka P pobudzeń przedwczesnych w odprowadzeniu II i III wskazuje ognisko ektopowe w lewym przedsionku
tachykardia - częstoskurcz z cechami przerostu lewej komory z wiąskimi/szerokimi zespołami QRS
rytm przedsionkowy częstotliwość 95-100/min
amplituda QRS bardzo wysoka
Nadkomorowe zaburzenie w wytwarzania bodźca
Ekstrasystole przedsionkowe – powstają przy wstecznym przewodzeniu pobudzenia, co powoduje powstanie przerwy postsystolicznej
migotanie przedsionków
brak fali P we wszystkich odprowadzeniach, poszerzone zespoły QRS
występowanie fali f?
regularny rytm pracy komór
trzepotanie przedsionków
fala F w postaci „zębów piły”
uszkodzenie układu bodźcoprzewodzącego – ekstrasystole, jednokształtne/różnokształtne
przerwa postystoliczna – kompensacyjna
Komorowe zaburzenia w wytwarzaniu bodźca
powstają w obrębie komory i rozchodzą się z jednej do drugiej, dlatego występuje przerwa wyrównawcza
przedwczesne pobudzenia komorowe (extrasystolia ventricularis)
jednokształtne
wielokształtne
pary pobudzeń komorowych – dwa kolejne (występujące bezpośrednio po sobie) pobudzenia komorowe zakłócające rytm podstawowy = bigemina komorowa – pobudzenie komorowe przedwczesne występuje po każdym pobudzeniu rytmu podstawowego; w mięśniu sercowym ogniska ektopowe – problemy z umiarowieniem
trigemina – rytm trojaczy
quadrigemina – rytm czworaczy
salwa komorowa – częstoskurcz, który ustąpił (nieutrwalony częstoskurcz)
częstoskurcz utrwalony komorowy – charakterystyczny lewogram
zjawisko R nad T ? – ekstrasystolie, nad R występuje załamek T, poplątanie polaryzacji grożące śmiercią
migotanie komór – mięśnie komór kurczą się niezależnie od siebie – liczne ogniska ektopowe; niemożliwa identyfikacja zespołu QRS
wielokształtny częstoskurcz komorowy – torsade de pointes, tzw. balet serca, sprawa agonalna, przechodzi często w trzepotanie komór
Zaburzenia w wewnątrzkomorowym przewodzeniu bodźca
utrudnienie przewodzenia w okolicy węzła zatokowego, w rutynowym EKG można rozpoznać tylko blok SA II˚
blok przedsionkowo-komorowy I ˚ (dissociatio sinuatrialis)
blok przedsionkowo-komorowy II˚ (dissociatio sinuatrialis secundi gradus) – wymagają interwencji farmakologicznej/rozrusznika
typ I Wenckebacha (Mobitz I)
stopniowe wydłużanie odstępów PQ
okresowe wypadanie zespołu QRS
najkrótszy odstęp PQ po wypadnięciu zespołu QRS
najdłuższy odstęp PG przed wypadnięciem zespołu QRS
typ Mobitz II – najczęściej u psów
stały odstęp PQ
okresowe wypadanie zespołu QRS
blok przedsionkowo-komorowy III˚ (dissociatio sinuatrialis terti gradus), całkowity
zupełnie niezależna czynność przedsionków i komór
częstość załamków P większa od częstości zespołów QRS
częstość i kształt QRS zależy od położenia rozrusznika zastępczego
Gdy nie ma S – wysoki poziom potasu
Bradykardia – owczarki niemieckie – często zab. Tarczycy
PRZEROST MIĘŚNIA SERCOWEGO U PSA
P mitrale – przerost i przeciążenie lewego przedsionka
poszerzenie i rozdwojenie (zazębienie) załamka P w odprowadzeniu I i II
głęboki, często dwufazowy V1
P pulmonale – przerost i przeciążenie prawego przedsionka
wysoki, ostry załamek P w II, III i aVF
u psów ciężko pracujących (służbowe, policyjne)
przerost obu przedsionków
szerokie, wysokie i zazębione załamki P
przewlekła niewydolność zastawki trójdzielnej i dwudzielnej
wada mitralna z wtórnym nadciśnieniem płucnym – powiększenie prawego przedsionka
różne wrodzone wady serca
przerost lewej komory
wysokie załamki, duża amplituda R w II, III i aVF oraz w V1
czas trwania QRS powiększony do 0,06s; normogram
przerost prawej komory
powiększenie prawej komory z tetralogią Fallota
odchylenie osi serca w prawo
załamki S są pogłębione, duża amplituda w odprowadzeniach I, II i aVF
KARDIOMIOPATIE – w stosunku do zdrowego serca ściany mogą być przerośnięte, ścieńczone
rozstrzeniowa
objawy kliniczne: duszność, bladość błon śluzowych, tony serca głuche, nieregularne, tętno szybkie niesynchroniczne z tętnem na obwodzie
ekstrasystolie, wysokie załamki
przerostowa
grube ściany komory, mała jama komory
wybrzuszenie serca (powiększenie przedsionków) – serce walentynkowe
Przetrwały przewód tętniczy (Botalla) - ciągły szmer (maszynowy)TBA, diagnozuje się przy pomocy echa
Zapalenie mięśnia sercowego
Choroba zatorowo-zakrzepowa u kotów ATE (arterial thromboembolism)
Wodoosierdzie - hydropericardium
naprzemienność elektryczna – zespół serca tańczącego
zespół QRS naprzemiennie wzrasta i maleje na skutek wahania się serca w worku osierdziowym
serce przesuwa się w kierunku lewej ściany klatki piersiowej w worku osierdziowym wypełnionym płynem = pik R zaczyna wzrastać
kiedy serce oddala się od ściany klatki piersiowej R zaczyna skracać się (maleje)
Wodopiersie i przerost mięśnia sercowego – niskie zespoły QRS wynikiem obecności płynu w worku osierdziowym oraz słabym napełnianiem się krwią komór
Drobny, wewnątrzścienny zawał mięśnia sercowego MIMI (microscopic intramural myocardial infartians) – na ramieniu zstępującym zazębienia
Zawał przegrodowy – częsty u ludzi, rzadko u zwierząt