Kolos Nr 2 chemia

Pytanie 1: Wiązania chemiczne

1.WIĄZANIE JONOWE

Wiązanie jonowe powstaje między dwoma atomami, których wzajemna różnica elektroujemności jest bardzo duża (Δeu≥1,7). Elektrony "przeskakują" na stałe do jednego z atomów. W wyniku tego jeden z atomów ma nadmiar ładunku ujemnego i staje się ujemnie naładowanym jonem (anionem) a drugi ma nadmiar ładunku dodatniego i staje się kationem. Oba atomy tworzą parę jonową (+)(-),

2.WIĄZANE KOWALENCYJNE

WIĄZANIE KOWALENCYJNE (atomowe) - polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów (wiązanie pojedyncze), dwóch wspólnych par elektronów (wiązanie podwójne) lub trzech wspólnych par elektronów (wiązanie potrójne), przez dwa atomy, z których każdy dostarcza do wytworzenia wspólnego dubletu (lub dubletów) taką samą liczbę niesparowanych elektronów.
Wiązania kowalencyjne występują pomiędzy pierwiastkami, w których różnica elektroujemności jest równa 0. 

3.WIĄZANIE KOORDYNACYJNE

WIĄZANIE KOORDYNACYJNE (semipolarne) - Polega na utworzeniu wspólnej pary elektronowej z elektronów dostarczonych przez jeden atom (tzw. donor). drugi atom (tzw. akceptor) uzupełnia własną powłokę walencyjną elektronami donora. 

4.KOWALENCYJNE SPOLARYZOWANE

KOWALENCYJNE SPOLARYZOWANE - polega na uwspólnieniu pary elektronów, ale wspólna para nie należy w jednakowym stopniu do obu atomów, lecz jest przesunięta w kierunku atomu bardziej elektroujemnego.
Zjawisko przesunięcia uwspólnionej pary elektronów w kierunku jednego z atomów, nosi nazwę polaryzacji wiązania. Ma to miejsce w przypadku, kiedy atomy pierwiastków różnią się elektroujemnością, ale różnica nie przekracza 1,7 w skali Paulinga.
Polarność wiązania rośnie w miarę jak zwiększa się różnica miedzy elektroujemnościami pierwiastków.

5.WIĄZANIE METALICZNE

WIĄZANIE METALICZNE - powstanie wiązania metalicznego polega na przekształceniu atomów tego samego metalu lub atomów różnych metali w zbiór kationów i swobodnie poruszających się między nimi elektronów.

WIĄZANIE WODOROWE - jest to oddziaływanie (zwykle słabe) między kowalencyjnie związanym atomem wodoru i należącym do innej cząsteczki atomem silnie elektroujemnym, dysponującym wolną parą elektronową.
Atom wodoru (proton) może byś związany równocześnie z dwoma atomami, jeśli mają one małe wymiary i dużą elektroujemność. Wiązanie wodorowe występuje najczęściej w związkach wodoru z fluorem, chlorem, tlenem, azotem.

2.Pytanie 2: KWASY I ZASADY-DEFINICJE

kwas to każdy związek chemiczny, który w warunkach danej reakcji jest donorem, czyli inaczej dostarczycielem jonu wodorowego H+.

Zasada według definicji Brønsteda-Lowry'ego to każdy związek chemiczny, który w warunkach danej reakcji jest akceptorem (czyli inaczej przyjmującym) kationu wodorowego (H+) czyli protonu.

kwas to związek chemiczny, który jest akceptorem (przyjmującym) w warunkach danej reakcji parę elektronową (więc zasada jest donorem pary elektronowej).

Zasada to związek, który jest donorem (dostarczycielem) w warunkach danej reakcji pary elektronowej (więc kwas jest akceptorem pary elektronowej).

Każdy związek, który w roztworze wodnym zwiększa stężenie jonów hydroniowych H3OH+

Według klasycznej, jonowej teorii Arrheniusa, zasada to związek chemiczny, który po wprowadzeniu do roztworu wodnego, na skutek dysocjacji z wydzieleniem anionów wodorotlenowych, zwiększa stężenie jonów OH- i zmniejsza stężenie jonów oksoniowych H3O+

Pytanie 3: Dysocjacja elektrolityczna, PH

Dysocjacja elektrolityczna – proces rozpadu cząsteczek związków chemicznych na jony pod wpływem rozpuszczalnika, np.

NaHCO3 → Na+ + HCO−3

Do dysocjacji są zdolne związki, w których występują wiązania jonowe lub bardzo

silnie spolaryzowane kowalencyjne. Zdysocjowany roztwór związku chemicznego nazywa się elektrolitem. Dysocjacji elektrolitycznej w wodzie ulegają prawie wszystkie rozpuszczalne sole, wszystkie kwasy i zasady. Ujemny logarytm stałej dysocjacji jest miarą ich mocy chemicznej.

W roztworach dysocjacja jest zawsze procesem odwracalnym.

Dysocjacja: termiczna,fotochemiczna,elektrolityczna,

PH

Skala pH – ilościowa skala kwasowości i zasadowości roztworów wodnych związków chemicznych. Skala ta jest oparta naaktywności jonów hydroniowych [H3O+] w roztworach wodnych.

Tradycyjnie pH definiuje się jako:

pH = -log10[H3O+]

pH<7 – odczyn kwasny

pH=7 – odczyn obojenty

Ph>7 – odczyn zasadowy

Pytanie 4: Hydroliza Soli

Hydroliza soli – reakcja chemiczna zachodząca zaraz po dysocjacji elektrolitycznej soli w trakcie rozpuszczania ich w wodzie. Reakcja ta powoduje, że roztwory wielu soli nie mają obojętnego pH lecz są bardziej lub mniej kwaśne lub zasadowe.

Jony powstające w wyniku dysocjacji soli, są z punktu widzenia teorii Lewisa kwasami (kationy) lub zasadami (aniony), mogą więc one reagować z wodą tak, jakby były kwasami i zasadami w tradycyjnym rozumieniu (zgodnie z teorią Arrheniusa). To właśnie ta reakcja jest zwana hydrolizą elektrolityczną soli. Przebiega podobnie do reakcji innych słabych elektrolitów, a więc w przybliżeniu zgodnie z prawem rozcieńczeń Ostwalda.

Warto pamiętać, iż w przypadku soli mocnego kwasu i mocnej zasady hydroliza nie zachodzi. Nie zachodzi także w przypadku soli, które są nierozpuszczalne w wodzie.

Pytanie 5: Woda-dysocjacja, iloczyn jonowy

Dysocjacja elektrolityczna wody – rozpad cząsteczki wody na kilka części prostych.

Cząsteczki wody, ze względu na znaczny udział wiązania atomowego pomiędzy atomami tlenu i wodoru, tylko w niewielkim stopniu ulegają dysocjacji. Cząsteczka wody ulega dysocjacji zgodnie ze schematem:

H2O ↔ H+ OH-

iloczyn jonowy wody, iloczyn stężenia protonów (H+) i jonów wodorotlenkowych (OH) powstających w wyniku autodysocjacji wody;

Pytanie 6: Hydroliza, Hydratacja (jony,sole)

Hydratacja – uwodnienie – jest to proces, w wyniku którego woda zostaje chemicznie związana. Wyróżnia się hydratację soli i hydratację jonów. Procesy hydratacji odgrywają ważną rolę podczas wiązania mineralnych spoiw budowlanych, a niekiedy są utożsamiane z wiązaniem spoiwa, np. hydratacja cementu.

Podczas hydratacji soli cząsteczki wody – jako woda krystalizacyjna mogą zostać wbudowane w strukturę kryształu: - - bezpośrednio – jako woda sieciowa

- jako woda konstytucyjna – po rozbiciu cząsteczki wody w postaci grup wodorotlenowych

HYDRATACJA JONÓW
Proces ten polega na otaczaniu się jonów cząsteczkami wody w taki sposób, że na jonach dodatnich (kationach) dipole wody ukierunkowują się swoim biegunem ujemnym w kierunku jonu dodatniego a na jonach ujemnych biegunem dodatnim.

Hydroliza- reakcja podwójnej wymiany, która przebiega miedzy wodą i substancją w niej rozpuszczoną. W jej wyniku powstają co najmniej 2 inne czasteczki.

Pytanie 7: Spoiwa powietrzne

Wapnospoiwo mineralne powietrzne (suchowiążące).

W budownictwie używane jest pod różnymi postaciami, choć postacią końcową jest mleko wapienne.

Występuje pod następującymi postaciami:

Proces gaszenia może być przeprowadzony metodą:

Proces wiązania i twardnienia wapna zachodzi w wyniku następujących procesów:

GIPS

. Nazwa ta obejmuje dwa pokrewne pojęcia:

  1. minerał z grupy siarczanówuwodniony siarczan wapnia

  2. monomineralna skała osadowa (siarczanowa), zbudowana niemal wyłącznie z minerału o tej samej nazwie, z domieszkami anhydrytu, kalcytu i halitu.

Kamień gipsowy stosowany w budownictwie przed użyciem należy wypalić w temperaturze 150−190 °C. Otrzymany produkt to przede wszystkim tzw. gips półwodny (CaSO4·0,5 H2O), resztę tworzy gips bezwodny – anhydryt (CaSO4) i zanieczyszczenia ze złoża. Produkt wypalania w zmielonej postaci to gips budowlany. Podczas wypalania następują reakcje zbliżone do poniższej, a podczas późniejszego wiązania wody reakcje odwrotne:

2(CaSO4·2H2O) → 2CaSO4·H2O + 2H2O↑

W zależności od zawartości składu i sposobu produkcji otrzymuje się różniące właściwościami odmiany gipsu, z których najczęściej spotyka się: gips budowlany (zwykły), gips szpachlowy (gips wolniej wiążący) i gips tynkarski.

W praktyce różnią się między sobą przede wszystkim czasem wiązania i stopniem zmielenia.

SPOIWO MAGNEZOWE

Spoiwo magnezjowe – materiał budowlany należący do spoiw mineralnych powietrznych. Otrzymywane jest z wapieni dolomitowych poddanych wypalaniu w temperaturze od 800 °C do 900 °C z dodatkiem chlorku lub siarczku magnezowego. W wyniku wypalania otrzymywany jest tlenek magnezu MgO. Tlenek magnezu w połączeniu z rozpuszczonym w wodzie chlorkiem magnezu MgCl2 nazywany jest cementem Sorela.

Wada: korozja stali
Zastosowanie: posadzki (z trocinami) i tynki

SPOIWO KRZEMIANOWE

spoiwo krzemianowe ze szkłem wodnym, uzyskiwane przez zmieszanie szkła wodnego (roztwór krzemianów sodowych lub potasowych otrzymywany przez stopienie piasku z węglanem sodowym lub potasowym i rozpuszczenie stopu w wodzie pod ciśnieniem) z wypełniaczem mineralnym o uziarnieniu do 0,2 mm. Jako wypełniacza używa się np. mączki kwarcowej.

Pytanie 8: Cement + NORMA PN-EN 197-2012

Cement – to hydrauliczne spoiwo mineralne, otrzymywane z surowców mineralnych (margiel lub wapień i glina) wypalonych na klinkier w piecu cementowym a następnie zmielenie otrzymanego spieku z gipsem, spełniającym rolę regulatora czasu wiązania.

W zależności od składu klinkieru, sposobu produkcji, cementy dzielą się na:

oraz cementy specjalne, np. cement kwasoodporny (otrzymywany z piasku kwarcowego z aktywną domieszką krzemionkową) – obecnie nie stosowany, cement wiertniczy, ekspansywny.

Ze względu na sposób i szybkość wiązania i twardnienia wyróżnia się:

Są także inne spoiwa, które w swojej nazwie mają słowo cement:

Produkcja klinkieru portlandzkiego: Zeszyt !!!!!!!

Dehydratacja

Kalcynacja

Klinkieryzacja

Chłodzenie

Pytanie 10 Korozja materiałów budowlanych

Korozja –mechanizm

Procesy fizyczne -rozpuszczania i wymywania rozpuszczonych składników,

Reakcje chemiczne

–powstają łatwo rozpuszczalne związkiniemające właściwości adhezyjnych

-powstają trudno rozpuszczalne sole, które podczas krystalizacji zwiększają swoją objętość

Korozja betonu i żelbetu

Ze względu na rodzaj środowiska agresywnego rozróżnia się korozję:

ługowania-rozpuszczanie i wymywanie z betonu jego rozpuszczalnych składników

kwasową -kwaśne środowisko

węglanową -reakcja z CO2

magnezową -środowisko zawiera jony Mg2+

amonową -spowodowaną jonami NH4+

siarczanową -jonami SO42-

zasadową-zasadowe środowisko

korozja wewnętrzna (reakcja alkalicznego spoiwa cementowego z niewłaściwie dobranym kruszywem) -szczególny przypadek

•zwykle występuje korozja złożona, spowodowana różnymi składnikami środowiska agresywnego.

WYKWITY

Powstaja,gdy woda wynosi na powierzchnię rozpuszczone sole, które się krystalizują. Najczęstsze wykwity to: CACO3, CASO4 i ettryngit

KOROZJA ŻELBETU
Trwałość zbrojenia zależy od szczelności betonu, a także od grubości otuliny wokół zbrojenia. Korozja betonu prowadzi do zwiększenia porowatości i pęknięć. Rysy skurczowe także prowadzą do korozji zbrojenia.

Korozja drewna

Czynniki:
czynniki klimatyczne,biologiczne, wilgotność 5-40stopni Celsjusza,

Drewno suche i całkowicie zalane wodą nie ulega korozji biologicznej

Drewno jest odporne na wiele czynników chemicznych

Wyjątki: silne kwasy i zasady, silne utleniacze

Najodporniejsza jest celuloza

Korozja tworzyw sztucznych

1.Polimery = są odporne na większość czynników chemicznych, Żywice epoksydowe są nieodporne na silne kwasy

2.czynniki starzeniowe to światło słoneczne, tlen,ozon,spaliny, opady atmosferyczne. Starzenie polega na rozerwaniu łancucha polimeru pod promieniowania UV, utleniania i hydrolizy.

3.Woda wymywa antyutleniacze i przyśpiesza starzenie niektórych tworzyw.

4.na wodę i wodne roztwory SA odporne zwłaszcza termoplasty

5.styropian jest nieodporny na wiele rozpuszczalników organicznych

6.Odporność na światło słoneczne UV zależy od stosowanych stabilizatorów i przezroczystości tworzywa

Korozja metali

Korozja chemiczna- zachodzi bez przepływu elektronów

Fe+2HCl = FeCl2 + H2

Al.+3NaOH + 3H2O=Na3[Al(OH)6] + 1,5H2

Reakcja metali z tlenem

Korozja elektrochemiczna. Miedzy dwoma metalami tworzy się ogniwo galwaryczne, następuje przepływ elektronów. Metal o niższym potencjale jest anodą i ulega korozji.

Korozja Asfaltów

1. Są odporne na większość wodnych środowisk agresywnych z wyjątkiem bardzo silnych utleniaczy

2. rozpuszczają się w rozpuszczalnikach organicznych,olejach, tłuszczach

3.tlen w powietrza i światło powodują starzenie-utlenianie z utworzeniem rozpuszczalnych i nierozpuszczalnych produktów

4.produkty rozpuszczalne mają często odczyn kwaśny i powodują korozję metali

5.cykliczne zamarzanie w obecności wody prowadzi do degradacji mechanicznej,

6.smoły,paki i podobne produkty reagują podobnie, lecz szybcież niż asfalty

7. bitumiczne pokrycia dachów narażone są przez światło uv, uszkodzenia mechaniczne

Pytanie 11: Koloidy, roztwory

KOLOIDY
Właściwości układów koloidalnych:
ruchy Browna,dyfuzja,sedymentacja,

Metody oczyszczania koloidów

Dializa,filtracja,wymiana jonowa

Metoda zmiany rozpuszczalnika,

Metody oparte na reakcjach chemicznych

Metody kondensacyjne

Koloidy (zole) są to układy o dużym stopniu rozdrobnienia. Są stanem pośrednim pomiędzy roztworami rzeczywistymi, które są układami fizycznie jednorodnymi o rozdrobnieniu cząsteczkowym a zawiesinami i mieszaninami niejednorodnymi.

Do koloidów należą zarówno :
¬ układy fizycznie jednorodne
¬ roztwory substancji wielkocząsteczkowych
¬ układy fizycznie niejednorodne o dużym stopniu rozdrobnienia - koloidy fazowe.

Podział koloidów:
koloidy czasteczkowe

Koloidy fazowe

Gaz aerozole
GAZ Ciecz mgła , chmury aerozole ciekłe
Ciało stałe dym, kurz aerozole stałe
Gaz zole piana piany
CIECZ Ciecz mleko , białko lizole , emulsje
Ciało stałe zawiesiny koloidalne
Gaz dirozole pumeks piany stałe
CIAŁO STAŁE Ciecz kwarc mleczny piany stałe
Ciało stałe szkło rubinowe zole stałe

ROZTWÓR

Jest mieszaniną, ponieważ zawsze z tego roztworu jesteśmy w stanie wydobyć substancję z których został sporządzony. Np. Sól kuchenna po odparowaniu wody

Mieszaniny dzielimy na:
Jednorodne i niejednorodne

a)niejednorodne = są to układy, w których fazy poszczególnych składników zachowują swoje cechy makroskopowe:,

b)jednorodne = są to układy, w których małe czastki jednej substancji – fazy rozproszonej – są równomiernie rozmieszczone w innej substancji – fazie rozpraszającej

W zależności od stopnia rozdrobnienia rozróżniamy: zawiesiny,koloidy i roztwory właściwe.

ZAWIESINY

Czastki o rozmiarach 10-6m – 10-7m, drobiny fazy rozpraszanej mają wymiary powyżej 200 nm widocznych pod mikroskopem.

KOLOIDY

Czastki o rozmiarach czyli od 10-7 do 10-5 cm. Drobiny o wymiarach od 1nm do 200nm.

ROZTWORY WŁAŚCIWE

Czatki lub jony o rozmiarach mniejszych niż 10-9m, drobiny o wymiarach poniżej 1nm.

Powstają one w wyniku:

1) rozproszenia subst., która dązy do osiągnięcia stany o maksymalnym uporządkowaniu,

2)w wyniku reakcji chemicznej danej subst. Z rozpuszczalnikiem

Roztwór jest jednorodną mieszaniną składającą się z rozpuszczalnika i jednej lub większej ilości substancji rozpuszczonej.

Rozpuszczalność zależy od temperatury, ciesnienia

ZE WZGLĘDU NA STĘŻENIE SUBST. ROZPUSZCZONEJ MAMY 3 TYPY ROZTWORÓW:

NASYCONY,NIENASYCONY,PRZESYCONY


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawozdanie damiana nr 1, chemia w nauce i gospodarce Uł, semestr V, sprawozdania chemia fizyczna i
SPRAWOZDANIE NR 2 CHEMIA BUDOWLANA SPOIWA WAPIENNE MAJ 2012, Studia budownictwo pierwszy rok, Chemia
napiecie pow nr 2, Chemia fizyczna AGH laborki, lab 2
Kolokwium nr 2-1(1), z jej wartođ_KOLOKWIUM Nr 2 - CHEMIA
Sprawozdanie NR 2 chemia
BIOCHEMIA KOLOS nr 3
KOLOS NR I metrolka- pytania, KOLOS NR I
KOLOS NR I metrolka- pytania, KOLOS NR I
kolos nr 2, odpowiedzi ogarniete
Grenich kolos nr 1 opracowanie
Zestaw nr 1 chemia
ćwiczenia, Zagadnienia z wykładów do kolokwium nr 1, Chemia ćwiczenia, semestr letni 2009/2010
pytania-na-kolokwium-cwiczen-nr-4, Chemia
kolos nr 1 sem II
materialy-do-kolokwium-do-cwiczenia-laboratoryjnego-nr-4, Chemia
Wyklad nr 3 chemia kosmetyczna

więcej podobnych podstron