Umieralność

Wprowadzenie

Potencjał, aby żyć długo i zdrowo jest zasadniczym elementem rozwoju człowieka. W ostatnich dziesięcioleciach ogromny postęp osiągnięto na całym świecie w dziedzinie ochrony. Długość życia dla ludności na świecie wzrosła z 47 lat w 1950-1955 do 68 lat w latach 2005-2010. Jednak w różnych krajach nadal występują znaczne różnice w poziomach śmiertelności. Odzwierciedlają je różnice w dostępie do żywności, wody pitnej, urządzeń sanitarnych, opieki medycznej i innych podstawowych potrzeb człowieka. One również odzwierciedlają czynniki ryzyka, wyborów i zachowań społecznych, które mają wpływ na czas życia. Zmniejszenie śmiertelności, zwłaszcza śmiertelności matek i dzieci, to podstawowy cel międzynarodowych celów rozwoju, takich jak te zawarte w programie działania Międzynarodowej Konferencji na rzecz Ludności i Rozwoju oraz w Deklaracji Milenijnej Narodów Zjednoczonych.

Slajd 2

Najpierw postanowiłyśmy zagłębić się w samo pojęcie.

• Umieralność, współczynnik umieralności – liczba zgonów w stosunku do liczby mieszkańców, np. wskaźnik umieralności niemowląt jest to liczba zgonów niemowląt w stosunku do 1000 żywo urodzonych.

• Surowy współczynnik umieralności = liczba zgonów w określonym czasie / średnia liczba ludności w tym okresie * 10(n).

Slajd 3

Dane wskazują, że w 2009 zmarło 381 tys. osób, czyli o 4 tys. więcej niż w 2007 roku.

Surowy współczynnik umieralności wynosił 10.

Roczne zgony.

Na całym świecie, 56,8 milionów ofiar śmiertelnych szacuje się przeciętnie każdego roku w latach 2005-2010. W tym szacuje się, że 12,3 mln występuje w regionach lepiej rozwiniętych, a 44,5 milionów w regionach mniej rozwiniętych. Indie mają najwyższą średnią roczną liczbę zgonów (10,0 mln). Drugim krajem z najwyższą liczbą zgonów są Chiny (około 9,3 milionów zgonów rocznie)

Surowy wskaźnik umieralności

jest miarą ogólnej częstości zgonów w populacji i jest wyrażony jako średnią roczną liczbę zgonów na 1000 osób. Na całym świecie, CDR w 2005-2010 szacuje się na poziomie 8,5 zgonów na 1000 osób. Afganistan ma najwyższy na świecie CDR (19,7 zgonów na 1000 os.), podczas gdy Polska ma najniższy, wynosi 1,5 zgonów na 1000 os. W krajach bardziej rozwiniętych gospodarczo wskaźnik wynosi do 10,1 zgonów na 1000 mieszkańców, natomiast krajach nisko rozwiniętych gospodarczo do 8,1 zgonów na 1000 osób. CDR jest wyższy w krajach rozwiniętych regionów, ponieważ, pomimo niższych wskaźników śmiertelności, liczba ich mieszkańców ma wyższy odsetek osób starszych niż w mniej rozwiniętych regionach.

długość życia.

Jest równa średniej liczbie lat życia, jaka pozostała osobnikowi w danym wieku i z danej grupy. W szczególnym przypadku przy wieku równym 0 (czyli dla noworodka) oczekiwana dalsza długość trwania życia jest równa średniej długości życia w danej populacji. W 2005-2010, globalna długość życia wynosi 68 lat. Ludność krajów najmniej rozwiniętych, których średnia długość życia wynosi 56 lat jest w najbardziej niekorzystnej sytuacji pod względem perspektyw przeżycia. Ludność innych krajów rozwijających się średnia długość życia to 68 lat,ba osób żyjących w regionach lepiej rozwiniętych wynosi do 77 lat. Średnia długość życia waha się od 44 lat w Afganistanie i Zimbabwe do 83 lat w Japonii. Niemal we wszystkich krajach, kobiety żyją dłużej niż mężczyźni, i na poziomie globalnym, oczekiwana długość życia kobiet przekracza mężczyzn o 5 lat (70 lat do 65 lat)

Umieralność niemowląt i dzieci do pięciu lat

Deklaracja Milenijna Narodów Zjednoczonych określiła zmniejszenie śmiertelności dzieci jako krytyczne wyzwanie dla XXI wieku. Co roku miliony małych dzieci umiera z przyczyn, których nie da się zapobiec. Śmiertelność w dzieciństwie jest najwyższa w krajach najmniej rozwiniętych, w których średnia śmiertelność niemowląt na 1000 urodzeń żywych wynosi 82 zgony i 132 dzieci na każde 1000 żywo urodzonych umrze przed osiągnięciem wieku 5. Wśród największych na świecie obszarów, Afryka ma najwyższy poziom śmiertelności dzieci poniżej piątego roku, 136 zgonów na 1000 urodzeń. Różnice w przeżywalności noworodków i dzieci determinują różnice między krajami pod względem Służby Zdrowia. W Śmiertelność małych dzieci jest największa w Afganistanie, gdzie wynosi obecnie 235 na 1000 żywo urodzonych dzieci. W krajach takich jak Finlandia, Grecja, Islandia, Japonia, Singapur, Szwecja możemy zaobserwować najniższą umieralność dzieci do lat 5. Są to tylko 4 na każde 1000 żywo urodzonych dzieci.

Prawdopodobieństwo zgonu.

Innym przydatnym wskaźnikiem śmiertelności w różnych częściach wieku jest prawdopodobieństwo zgonu pomiędzy konkretnym latami życia, wyrażona na 1000 osób . Prawdopodobieństwo śmierci od urodzenia do 15 roku życia odzwierciedla prawdopodobieństwo zgonu w ciągu całego okresu dzieciństwa. W Europie Zachodniej, tylko 6 na każde 1000 żywo urodzonych dzieci umiera przed wieku 15 lat przy obecnym tempie śmiertelności, natomiast w środkowej Afryce wartość ta wynosi 235 na 1000 żywo urodzonych dzieci. Prawdopodobieństwo śmierci w wieku 15 do 60 jest wskaźnikiem umieralności w wieku roboczym. Prawdopodobieństwo to jest szczególnie wysokie w Federacji Rosyjskiej, gdzie 286 na 1000 osób w tym wieku. Takie wysokie prawdopodobieństwo zgonu w wieku dorosłych kontrastuje z niskim prawdopodobieństwem śmierci od urodzenia do wieku 15 lat w Federacji Rosyjskiej, która wyróżnia się na poziomie 19 osób na każde 1000 żywo urodzonych. W krajach rozwiniętych gospodarczo, prawdopodobieństwo śmierci w wieku 15 do 60 jest 116 na 1000, podczas gdy w krajach rozwijających się wskaźnik ten jest o ponad 60 procent wyższy, czyli wynosi 188 na 1.000. Prawdopodobieństwo zgonu w okresie dorosłości jest szczególnie wysokie w populacjach, które są dotknięte epidemią HIV / AIDS, ponieważ choroba dotyka dorosłych nieproporcjonalnie. W Zimbabwe na przykład prawdopodobieństwo śmierci w wieku między 15, a 60 rokiem życia wznosi się do 700 na 1000. W krajach o niskiej umieralności, większość ludzi żyje do sześćdziesiątego roku życia. W Islandii, gdzie prawdopodobieństwo śmierci w wieku 60 lat jest najniższe, i wynosi tylko 54 na każde 1000 żywo urodzonych dzieci . Natomiast w Afryce Subsaharyjskiej prawdopodobieństwo zgonu przed 60 roku życia jest bardzo wysokie - 498 na 1000.

Przyczyny zgonów

W krajach przejścia od najwyższej do najniższej śmiertelności, odczuwają zmiany w podziale według głównych przyczyn zgonów. Gdy śmiertelność jest wysoka, duży odsetek zgonów spowodowany jest przez choroby zakaźne, jak również przez matki, warunki żywieniowe i okołoporodowe (Grupa I), natomiast niższy odsetek zgonów spowodowanych przez choroby niezakaźne, w tym chorób układu krążenia i nowotworów (Grupa II). W populacji o niskiej śmiertelność, większość zgonów dotyczy Grupa II. W krajach rozwiniętych, których populacje na ogół charakteryzują się niską śmiertelnością, zaledwie 6 procent zgonów nastąpiło w 2004 r. były one spowodowane przyczynami z Grupy I, natomiast 86 procent można było przypisać do Grupy II . W najmniej rozwiniętych krajach, w których choroby zakaźne przyczyniają się do wzrostu zachorowalności i śmiertelności, 63 procent wszystkich zgonów w 2004 r. dotyczą grupy I, podczas gdy 30 można było przypisać grupie II. Urazy są trzecią z głównych kategorii przyczyn zgonów , a także zabójstwo i samobójstwo. Obrażenia stanowiły 10 procent zgonów na świecie w 2004 r., ich udział od niskiej 3 procent w wielu krajach na wysokim 40 procent w Sri Lance w wyniku tsunami, które nawiedziło ten kraj w końcu rok.