Cele:
- Zaznajomienie dzieci z wielkanocnymi zwyczajami;
- Zachęcanie do wyrażania swojego zdania i pomysłów na tle grupy
- Rozbudzanie ciekawości i wyobraźni za pomocą ukrytych obrazków
- Ćwiczenia w wypowiadaniu się na tle grupy

Metody:
Słowna – rozmowa, opis, objaśnienie
Oglądowa – prezentacja

Środki dydaktyczne:
- kurczaczek na patyku
- obrazki: koszyk wielkanocny z pokarmem, pisanki, zajączek, bazie, jajka, śmigus dyngus, kościół, baranek, kurczaczek.
- janczary lub tamburyno
- wstążki w białym i żółtym kolorze 

Formy:
- indywidualna 
- grupowa

Przebieg zajęć:
1. Nauczyciel wchodząc do sali trzyma w ręku kurczątko na patyku, lub packę kruczka informując tym samym dzieci, że to właśnie ten mały gość poprowadzi zajęcia. Prowadzący prosi aby się z nim przywitać i porozmawiać.
K: Oj, oj witajcie. Ile tu dzieci? Gdzie jestem? (Nauczyciel wciela się w rolę przybysza).
Dz: Odpowiadają na  pytania i witają kurczaczka.
K: Acha jestem w przedszkolu. Hura! Wiecie, ja jestem świątecznym kurczaczkiem?
Kto zgadnie jakie święta się ze mną kojarzą?
K: To Święta Wielkanocne.

2. Nauczyciel układa obrazki na dywanie, tak aby nie było widać co na nic jest.
K: Proszę aby chętne dziecko odkryło jeden obrazek i pokazało grupie co na nim jest.
Dzieci odkrywają poszczególne obrazki.
Przykładowe pytania:
- Co może znajdować się w koszyczku wielkanocnym?
- Gdzie zanosi się koszyk do poświęcenia?
- Czy jaja są białe w koszyku, czy mogą być kolorowe?
- jak można nazwać kolorowe, ozdobione jajeczka?
- Czym możemy je ozdabiać?
- Czy ktoś wie co to jest śmigus dyngus?
- Kurczaczek podsumowuje wszystkie odpowiedzi.

Święta Wielkanocne są bardzo ważne dla wszystkich chrześcijan. Chrześcijanie to tacy ludzie, którzy wierzą w Pana Boga. I właśnie w te święta są wszystkie te zwyczaje, o których przed chwilką powiedzieliście. Idzie się do kościoła aby poświęcić pokarmy, to jest ten wypełniony koszyk. Tradycją tych świąt jest też robienie pisanek. Ozdabianie jajek w różny sposób, np. można je malować woskiem, lub pomalować specjalnymi farami, albo też wykleić. W poniedziałek Wielkanocy, wszyscy mogą polewać się wodą i nikt się wtedy nie powinien złościć, bo taka jest właśnie tradycja.

3. Zabawa ruchowa „Znajdź swoją parę”
K: Już dużo wiecie na temat wielkanocnych zwyczajów więc teraz się pobawimy. 
Nauczyciel dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna grupa to baranki na ręku zawiązaną białą kokardę, druga grupa to kurczaczki i kokardki są w kolorze żółtym.
Gdy nauczyciel gra na janczarach (tamburynie) kurczaczki i baranki  spacerują po łące. Po chwili milknie instrument, kurczak z owieczką dobierają się w pary. Za każdym razem inna para baranka z kurczakiem.

4. Zakończenie zajęć
K: Kochane dzieci jesteście bardzo mądre i bardzo dużo wiecie. Ja już muszę iść, bo chyba mnie mama woła, jeszcze nie pomalowałem pisanek. Dziękuję Wam za zajęcia. Do zobaczenia w koszyku.

Cele ogólne:
- określanie charakterystycznych cech wiosny na podstawie utworu L. Krzemienieckiej i na podstawie obserwacji przyrody,
- tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka.

Cele szczegółowe:
- rozpoznaje swoje imię wśród innych,
- rozpoznaje imiona kolegów,
- wie, jaką literą zaczyna się jego imię,
- wie, jaka pora roku się rozpoczyna,
- wypowiada się na temat oglądanego teatrzyku,
- potrafi przyporządkować odpowiednie nazwy: wiosna, krasnal, wiewiórka, zawilec do sylwet przedmiotów,

- potrafi wymienić 2-3 cechy charakterystyczne dla nowej pory roku,
- układa swoje imię z pamięci lub wg wzoru z rozsypanki literowej.
- potrafi odszukać brakującej litery swojego imienia.

Metoda:
- słowne:  rozmowa, objaśnienia, instrukcje
- czynne: ćwiczeń, zadań stawianych do wykonania
- percepcyjne: teatrzyk, pokaz, obserwacja
- „Odimienna metoda nauki czytania” dr I. Majchrzak

Środki dydaktyczne:
Sylwety z postaciami do teatrzyku, wizytówki z imionami dzieci, litery alfabetu, napisy: krasnal, wiewiórka, zawilec, wiosna, papierowe trawki dla każdego dziecka, kwiatki z imionami dzieci, paski z imionami i litery do złożenia imion.

Przebieg:

1. Zabawy z wizytówkami stałymi:
sprawdzenie obecności dzieci, nauczycielka czyta imiona dzieci a one ustawiają się w różnych miejscach sali w zależności od położenia wizytówki, ustalenie kogo brakuje, dzieci odczytują imiona z wizytówek pod którymi nie ma nikogo.

2. Powitanie dzieci:
Nauczycielka podnosi do góry litery alfabetu i wypowiada słowa: „Witam wszystkich, których imię zaczyna się na literę K, A, P, W, S, I, ....” Dzieci, których imię rozpoczyna się daną literą machają ręką.
     
3. Teatrzyk kukiełkowy na podstawie utworu L. Krzemienieckiej pt. „O wiośnie w lesie i wiewiórki ważnym interesie”

4. Rozmowa nt. oglądanego teatrzyku i zwiastunów wiosny.

5. Zabawa przy piosence pt. „Wiosna radosna”

6. „Nazywanie świata” – przyporządkowanie odpowiednich nazw: wiosna, krasnal, wiewiórka, zawilec do sylwet przedmiotów i obrazków wg metody I. Majchrzak.

7. Zabawa słuchowo – ruchowa „Wiosna czy zima?” (R. Sprawka, J. Graban „Logopedyczne zabawy grupowe str. 142”).

8. Ćwiczenia oddechowe „Wiosenny wiatr” – naśladowanie wiosennego wiatru.

9. „Zgubione literki” zabawa wg metody I. Majchrzak
Dzieci otrzymują koperty z literami składającymi na imię każdego z nich. Zadaniem dziecka jest ułożenie swojego imienia z pamięci, lub wg wzoru i odnalezienie brakującej litery wśród innych liter.

10. „Na wiosennej łące” -  zabawa taneczna, odszukanie kwiatka ze swoim imieniem i podarowanie gościom.

Grupa wiekowa:4-5 latki
Temat bloku: Wiosna tuż- tuż
Temat zajęcia: W marcu jak w garncu

Cele ogólne:
-rozwijanie umiejętności zabawy w grupie,
- zapoznanie z podstawowymi informacjami nt. zbliżającej się wiosny,
- wysłuchanie wiosennej piosenki
- rozwijanie zdolności plastycznych
- nauka krótkiego wiersza

Cele operacyjne:
-wysłucha piosenki Wkrótce wiosna
- opowiada o tekście piosenki
- wymienia informacje nt nadchodzącej wiosny i warunków pogodowych jej towarzyszących
- rozumie i tłumaczy sens powiedzenia W marcu jak w garncu
- wykona pracę plastyczną
- recytuje wiersz Deszcz i chmurki

Metody:
- podające,
- problemowe,
- praktyczne
Formy pracy:
- zespołowa,
- indywidualna
Środki dydaktyczne:
- Nagranie na CD- A.Vivaldi- Cztery pory roku cz.1 Wiosna; Nagranie na CD Wkrótce wiosna; tekst utworu Wkrótce wiosna, karta pracy „W marcu jak w garncu”, sylweta garnka i zjawisk atmosferycznych, szarfy, krążki gimnastyczne, tekst wiersza Wiatr i chmurki D.Gellnerowej

Przebieg zajęć

1. Powitanie "Karuzela min" - wspólne powitanie się w okręgu. Każda osoba przekazuje osobie stojącej po swej prawej stronie szczęśliwą minę.
2. Zabawa twórcza "Wiosenne narodziny" - dzieci poprzez ruch całego ciała pokazują budzącą się do życia przyrodę. Jako podkład muzyczny jest wykorzystany fragment utworu A. Vivaldiego pt. "Wiosna" ("Cztery pory roku").
3. Słuchanie piosenki „Wkrótce wiosna”
Pierwszy obudził się pierwiosnek.
Potem chochoły spadły z róż.
Skowronek śpiewem wołał wiosnę,
żeby na pole przyszła już!
Ref: Bo zima, bo zima każdemu obrzydła.
Niech słońce da jej pstryczka w nos!
Niech wiosnę, niech wiosnę przyniosą na skrzydłach
bociek, jaskółka, szpak i kos.
Złoto błysnęło na leszczynach.
Zapach rozbudził senny ul.
Wiosenną orkę chcą zaczynać
głodne gawrony z pustych pól. 
4. Rozmowa w kręgu nt. piosenki: Jaki nastrój ma piosenka? O czym opowiada?
5. Rozmowa w kręgu nt zbliżającej się wiosny (zmiana pogody, powrót ptaków, przebudzenie zwierząt ze snu zimowego, zmiany w przyrodzie), nawiązanie do przysłowia określającego marcową pogodę „W marcu jak w garncu”
6. Zilustrowanie treści przysłowia, próby wytłumaczenia sensu, ozdobienie sylwety garnka sylwetami zjawisk atmosferycznych, wspólne opisywanie zjawisk.
7. Opowieść ruchowa: Dzieci z przedszkola wyszły na spacer (marsz). Słonko mocna przygrzewało, więc dzieci podstawiały radośnie. Na spacer wyszły też kotki (czworakowanie). Przeciągnęły się leniwie, położyły na trawie i wygrzewają na słonku. Nagle zerwał się wietrzyk i pomknął po ogrodzie (lekkie bieg z szarfami). Rozpadał się deszcz, pada coraz mocniej, słychać grzmoty (podskoki). Dzieci chowają się w domku. Ulewa nie trwa długo, już zza chmury wygląda słońce (indywidualny taniec z szarfami). W ogrodzie powstały kałuże, dzieci przez nie przeskakują. A gdzie podziały się kotki? (chodzą rozglądają się, robią koci grzbiet). Przed powrotem do przedszkola dzieci zrywają kwiaty (chód ze skłonami). Prostują się i pokazują bukiety, siadają z bukietami na dywaniku. 
8. Ćwiczenia językowe- Dzieci siedzą w kole, nauczyciel mówi przysłowie w różnym tempie, głośno, cicho, nisko, wysoko, wesoło, smutno; dzieci powtarzają po nim.
9. Zabawa orientacyjno- porządkowa „Słonko świeci- deszcz pada” - Na hasło „Słonko świeci” dzieci biegają po sami, na zapowiedź „Pada deszcz” uciekają do domków (rozłożone krążki)
10. Wykonanie pracy plastycznej- karta pracy „W marcu jak w garncu”- wybór dowolnej techniki: malowanie, kolorowanie, wyklejanie papierem kolorowym lub plasteliną
11. Podsumowanie zajęć- nauka wierszyka „Wiatr i chmurki” D.Gellnerowa
Tam za lasem, tam za górką 
Wiatr dokuczał małym chmurkom.
Aż się chmurki rozpłakały
I deszcz padał przez dzień cały

Cel główny: Kształtowanie wyobraźni muzycznej, rozwijanie umiejętności wypowiadania się przez muzykę.

 

Cele operacyjne:

Dziecko:

8.1 śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;

8.2 dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku;

8.3 tworzy muzykę korzystając z instrumentów perkusyjnych.

 

 

Metody: pokazowa, słowna, czynnego działania

 

 

Formy pracy: indywidualna, z całą grupą

 

 

Środki dydaktyczne: utwór C. Saint – Seansa „Akwarium”; bazie; piosenka „Wiosenna wyliczanka”

Przebieg zajęć:

 

Czynności nauczyciela:	Czynności dzieci:	Uwagi:
1. Zabawa powitalna „Echo”. Nauczycielka woła każde dziecko po imieniu zmieniając za każdym razem głos (wysokość, rytm, dynamikę).	1. Próbują powtórzyć swoje imię w dokładnie taki sam sposób.	Dzieci siedzą na dywanie.
2. Zabawa muzyczno – ruchowa „Wiosna i krople wody”. Nauczycielka – Wiosna, prosi by dzieci – zamarznięte krople wody, przykucnęły, następnie budzi je dotykając każde z nich gałązką bazi.	2. „Odmrożone” czyli obudzone krople tańczą przy muzyce.	Dzieci ustawione są w rozsypce. Zabawa do utworu C. Saint – Seansa „Akwarium”. W późniejszym etapie zabawy rolę Wiosny może przejąć jedno z dzieci.
3. Zabawa „Jaki to instrument?”. Nauczycielka gromadzi na stoliku znane dzieciom instrumenty (np. bębenek, trójkąt, grzechotka, tamburyn, talerze, kołatka); następnie wybiera ze stolika jeden z instrumentów i na nim gra.	3. Wsłuchują się w grę na instrumencie. Następnie odwracają się w stronę stolika i wskazują oraz nazywają słyszany instrument.	Stoją w rzędzie tyłem do stolika. Dzieci mogą przejąć rolę nauczycielki.
4. Odtwarza piosenkę „Wiosenna wyliczanka”. Czyta na głos tekst pierwszej zwrotki piosenki. Prosi, by część grupy śpiewała pierwszą zwrotkę, a część wykonywała instrumentację. Potem następuje zamiana ról. Na zakończenie cała grupa wykonuje instrumentację do piosenki.	Dzieci wsłuchują się w melodię, a następnie powtarzają tekst piosenki za nauczycielką.   Wykonują polecenia nauczycielki.

„WIOSENNA WYLICZANKA”

 

1. Ene due rabe                                 Bo to wiosna właśnie idzie

 

bocian połknął żabę                            słońce świeci jasno

 

potem będzie zmiana                         od tej pory bociek z żabą

 

żaba zje bociana x2                            wcześnie już nie zasną

 

 

2. Ele mele dutki                               Lecz biedronka nie na darmo

 

gospodarz malutki                              skrzydła ma szerokie

 

wychodzi na łąkę                                poleciała wnet do nieba

 

złapać chce biedronkę x2                     macha zza obłoków

 

 

3. Deus kosmateus                            Bo motylom od kolorów

 

motyl z kwiatka spada                        aż się kręci w głowie

 

wprost na pana żuka                          ale tak to jest na wiosnę

 

swojego sąsiada x2                            każdy wam to powie

 

 

Zakończenie:

Ene due rabe

bocian połknął żabę

potem będzie zmiana

żaba zje bociana.

Ele mele dutki

gospodarz malutki

wychodzi na łąkę

złapać chce biedronkę.

Deus kosmateus

motyl z kwiatka spada

wprost na pana żuka

swojego sąsiada!

Wiosnę witamy, zimę żegnamy - scenariusz zajęcia

Grupa wiekowa: 4-latki.

Temat kompleksowy: Wiosna i święta wielkanocne tuż, tuż…

Temat tygodnia: Wiosną wszystko budzi się do życia.

Temat dnia: Żegnamy zimę…

 

Cele ogólne:

−        utrwalanie nazw czterech pór roku

−        wdrażanie dzieci do obserwacji przyrody

−        utrwalanie piosenki „Uciekaj zimo”

 

Cele operacyjne (dziecko):

−        wie, jaka jest aktualna pora roku

−        obserwuje zachodzące zmiany w przyrodzie

−        uważnie słucha czytanego wiersza

−        odpowiada całym zdaniem na pytania nauczycielki

−        chętnie bierze udział w zabawach ruchowych

−        chętnie śpiewa wspólnie piosenkę

−        zna cechy charakterystyczne pory roku - wiosny

 

Metody pracy: słowne, oglądowe, ruchowe

 

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, z całą grupą

 

Środki dydaktyczne: ilustracje przedstawiające cztery pory roku, wiersz H. Ożogowskiej „Czy już?”, płyta CD z piosenką „Uciekaj zimo”, tekst M. Kownackiej „Słonko po deszczu”, kartki z obrazkami różnych pór roku

 

 

Przebieg zajęć:

 

1. Dzieci siedzą na dywanie w kole. Trzymają się za ręce. Na przywitanie puszczają „iskierkę” – uścisk dłoni.

 

2. Oglądanie ilustracji przedstawiających cztery pory roku, nazywanie poszczególnych pór roku i omówienie ich charakterystycznych cech.

 

3. Wprowadzenie do tematu. Rozmowa kierowana na temat zbliżającej się wiosny i kończącej się zimy.

 

4. Zabawa ruchowa na podstawie utworu M. Kownackiej pt. „Słonko po deszczu”:

Przebieg zabawy:

 

Na słowa: „Pada deszczyk! Pada deszczyk! I po liściach tak szeleści…

Dzieci siedzą na dywanie, paluszkami stukają o podłogę – naśladują spadające kropelki deszczu, przy jednoczesnym powtarzaniu grup spółgłoskowych; szszszszsz, szszszsz.

Na słowa: Zatuliły kwiatki płatki, główki chylą do rabatki! Kap! Kap! Kap!

Dzieci chowają główki między kolana – nisko, jednocześnie powtarzają kap, kap, kap.

Na słowa: Deszcz ustaje – płyną chmury – kwiaty wznoszą się do góry! Ho! Ho! Ho!

Dzieci bardzo powoli wstają – wznoszą ręce do góry.

 

Na słowa: Wiatr tu pędzi na wyścigi. Wiatr kołysze nam łodygi! Wiuuu! Wiuuu! Wiuuu!

Dzieci stoją i kołyszą się, przy jednoczesnym powtarzaniu wiuuuu wiuuuu.

Na słowa: Biegną dzieci tu z ochotą: Uważajcie takie błoto! Hyc! Hyc! Hyc!

Dzieci na paluszkach biegają po Sali w różnych kierunkach.

Na słowa: Byle słonko nam nie zgasło – róbmy prędko z błota - masło! Ciap! Ciap! Ciap!

Dzieci swobodnie podskakują.

Na słowa: Teraz – baczność – kroki duże – przeskoczymy przez kałużę! Hop! Hop! Hop!

Dzieci idą robiąc duże kroki.

Na słowa: Już pogoda – słonko świeci, maszerują w pole dzieci – Raz – Dwa – Trzy!

Dzieci maszerują z wysokim unoszeniem kolan.

 

5. Śpiew piosenki „Uciekaj zimo”.

 

6. Wysłuchanie wiersza Hanny Ożogowskiej pt. „Czy już?”:

 

Skarżyła się młoda trawka:

-Śnieg mnie gniecie

i nic nie wiem, może wiosna

już na świecie?

Skarżyła się leśna struga:

-Lód mnie gniecie

i nic nie wiem, może wiosna

już na świecie?

Wstało rankiem złote słonko,

zaświeciło.

Lód na strudze, śnieg na łące rozpuściło.

 

7. Omówienie treści wiersz, pytania:

- Co skarżyło się w wierszu i dlaczego?

- Co się stało, gdy wzeszło słonko na niebie?

- Jaka pora roku nadeszła?

 

8. Rozdanie dzieciom obrazków przedstawiających cechy charakterystyczne czterech pór roku. Zadaniem dzieci jest wyszukanie obrazków kojarzących się z wiosną. Utrwalanie nazw pór roku.