Sprawozdanie z ćwiczenia nr.9 „Wzmacniacz mocy”.
Charakterystyki dynamiczne wzmacniacza Uwy=f(Uwe) przy f = 1 kHz i określenie wzmocnienia napięciowego ku.
Charakterystyka dynamiczna wzmacniacza Uwy=f(Uwe) przy f=1 kHz i R0=4,7 Ω |
---|
Uwe |
Uwy |
ku |
Charakterystyka dynamiczna wzmacniacza Uwy=f(Uwe) przy f=1 kHz i R0=10 Ω |
---|
Uwe |
Uwy |
ku |
Charakterystyki częstotliwościowe (pasmo przenoszenia) Uwy = f(f) przy Uwe = const.
Charakterystyka częstotliwościowa wzmacniacza Uwy = f(f) przy Uwe = 500 mV i R0 = 10 Ω |
---|
f |
Uwy |
f |
Uwy |
Charakterystyka częstotliwościowa wzmacniacza Uwy = f(f) przy Uwe = 500 mV i R0 = 4,7 Ω |
---|
f |
Uwy |
f |
Uwy |
Wyznaczenie częstotliwości granicznych i pasma przenoszenia:
Częstotliwości graniczne i pasmo przenoszenia ustaliłem na podstawie charakterystyki częstotliwościowej wzmacniacza Uwy = f(f).
Najpierw wartości napięcia wyjściowego przeliczyłem na wartości wzmocnienia w decybelach, zgodnie ze wzorem:
$$k_{u}\left\lbrack \text{dB} \right\rbrack = \ 20\ {\text{lo}g}_{10}\frac{U_{\text{wy}}}{U_{\text{we}}}$$
Wzmocnienie policzyłem dla wartości napięcia Uwy równych 1 [V], 1,5 [V] i 2 [V], dla których wartości ku wyszły kolejno 6 [dB], 9 [dB] i 12 [dB]. Dzięki temu mogłem stwierdzić, że spadkowi wzmocnienia o 3 [dB] odpowiada spadek napięcia wyjściowego o 0,5 [V]. Od najwyższej wartości napięcia wyjściowego odjąłem wartość odpowiadającą 3 [dB] i otrzymałem wartości napięć wyjściowych dla których wartości częstotliwości są wartościami granicznymi.
Dla R0=10 [Ω] :
Dolna granica częstotliwości:
fd1=240 [Hz]
Górna granica częstotliwości:
fg1=6200 [Hz]
Pasmo przenoszenia:
∆f = fg1-fd1= 5960 [Hz]
Dla R0=4,7 [Ω] :
Dolna granica częstotliwości:
fd1=300 [Hz]
Górna granica częstotliwości:
fg1=8500 [Hz]
Pasmo przenoszenia:
∆f = fg1-fd1= 8200 [Hz]
Pomiar zniekształceń nieliniowych w funkcji mocy h[%] = f(P0)
Dla R0=10 Ω
Uwe | [V] | 0,1 | 0,15 | 0,3 | 0,5 | 0,6 | 0,7 | 1 | 1,3 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Uwy | [V] | 0,42 | 0,58 | 1,17 | 1,99 | 2,37 | 2,91 | 3,81 | 4,65 |
h | [%] | 0,48 | 0,51 | 0,72 | 0,98 | 1,1 | 1,55 | 7 | 13 |
Uz | [V] | 18 | 18 | 18 | 18 | 18 | 18 | 18 | 18 |
Iz | [A] | 0,046 | 0,054 | 0,091 | 0,11 | 0,15 | 0,18 | 0,23 | 0,26 |
Pz | [W] | 0,83 | 0,97 | 1,64 | 1,98 | 2,70 | 3,24 | 4,14 | 4,68 |
P0 | [W] | 0,02 | 0,03 | 0,14 | 0,40 | 0,56 | 0,85 | 1,45 | 2,16 |
Dla R0=4,7 Ω
Uwe | [V] | 0,1 | 0,15 | 0,3 | 0,5 | 0,6 | 0,7 | 1 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Uwy | [V] | 0,366 | 0,534 | 1,04 | 1,76 | 2,14 | 2,51 | 3,36 |
h | [%] | 0,7 | 1,1 | 1,5 | 1,5 | 1,6 | 1,8 | 6,8 |
Uz | [V] | 18 | 18 | 18 | 18 | 18 | 18 | 18 |
Iz | [A] | 0,07 | 0,09 | 0,15 | 0,22 | 0,28 | 0,30 | 0,44 |
Pz | [W] | 1,26 | 1,62 | 2,7 | 3,96 | 5,04 | 5,4 | 7,92 |
P0 | [W] | 0,03 | 0,06 | 0,23 | 0,66 | 0,97 | 1,34 | 2,40 |
Sprawność wzmacniacza w funkcji mocy wydzielonej na obciążeniu η=f(P0)
dla f=1 kHz
Wartość η wyliczona zgodnie ze wzorem η= P0/Pz:
η= f(P0) przy f=1000 Hz dla R0=10 Ω |
---|
Pz |
P0 |
η |
η= f(P0) przy f=1000 Hz dla R0=4,7 Ω |
---|
Pz |
P0 |
η |
Wnioski:
Przy stałej częstotliwości wzmacniacza, napięcie wyjściowe zależy liniowo od napięcia wejściowego.
Każdy wzmacniacz charakteryzuje się pewnymi granicznymi wartościami częstotliwości, które określają jego pasmo przenoszenia. Dla jednego wzmacniacza, wartości tych częstotliwości są różne w zależności od wartość rezystancji obciążenia.
Odczytu zniekształceń dokonuje się za pomocą miernika zniekształceń. Zniekształcenia przy badanym wzmacniaczu początkowo miały charakter nieliniowy, lecz po osiągnięciu mocy na obciążeniu ok. 1 [W], postać funkcji zniekształceń przybrała postać liniową.
Sprawność wzmacniacza można wyliczyć znając wartości mocy wydzielanej na obciążeniu i dostarczanej z zasilacza. Wraz ze wzrostem tych wartości, sprawność wzmacniacza była wyższa.
Parametrami wzmacniacza mocy są: wzmocnienie napięciowe, częstotliwości graniczne, pasmo przenoszonych częstotliwości, współczynnik zniekształceń, sprawność wzmacniacza.