Doświadczenie 1: Badanie barwy wskaźnika w roztworach słabego kwasu i słabej zasady
Przebieg doświadczenia: Do pięciu probówek 1-5 wlać po 1/5 objętości kwasu octowego CH3COOH, do następnych pięciu taką samą ilość roztworu wodorotlenku amonu NH4OH. Ustawić probówki w statywie w taki sposób, aby za probówką z kwasem octowym umieszczona została probówka zawierająca roztwór wodorotlenku amonu. Następnie do każdej pary probówek (z kwasem i zasadą) dodawać kolejno po 3 krople wskaźników wymienionych w tabeli 1
Nr probówki | Wskaźnik | Obserwowane barwy wskaźników w probówkach |
---|---|---|
z kwasem | ||
1. 2. 3. 4. 5. |
Oranż metylowy Czerwień metylowa Lakmus Fenoloftaleina Uniwersalny |
Czerwony Ciemnoczerwona Czerwony Bezbarwna Pomarańczowa/Czerwona |
Doświadczenie 2: Badanie pH roztworów wodnych soli
Przebieg doświadczenia: Przebieg doświadczenia: Osiem probówek napełnić do 1/5 objętości wodą destylowaną i dodać po 5 kropli wskaźnika uniwersalnego. Jedną probówkę zostawić jako próbę kontrolną. Do następnych dodawać kolejno po 1/3 mikrołopatki soli podanych w tabeli 2. Powtórzyć doświadczenie używając jako wskaźnika fenoloftaleiny.
Nr Probówki |
Wzór Soli |
Barwa Wskaźnik | Odczyn Roztworu |
pH Roztworu |
---|---|---|---|---|
Uniwersalny | Fenoloftalina | |||
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. |
Kontrolna NH4Cl KNO3 BaCO3 ZnCl2 Na2SO4 Na2S NH4NO3 |
Zielony niebieski ciemno-żółty seledynowy niebieski jasno-czerwony ciemno-zielony fiolet ciemno-żółty |
Różowy Różowy Różowy |
Zasadowy Kwasowy Obojętny Zasadowy Kwasowy Obojętny Zasadowy Kwasowy |
Doświadczenie 3 : Badanie wpływu temperatury na reakcję hydrolizy soli
Przebieg doświadczenia: Do probówki wlać 1/5 objętości octanu sodowego, dodać 2÷3 krople fenoloftaleiny, roztwór ogrzać do wrzenia, a następnie ochłodzić. Zanotować zachodzące zmiany barw.
Obserwacje: Po podgrzaniu, roztwór zmienił barwę na malinową. Wrócił do bezbarwnego roztworu po ponownym ochłodzeniu.
Wnioski: temperatura wpływa na proces hydrolizy. Im wyższa temperatura, tym większy stopień hydrolizy, a tym samym więcej jonów OH- w roztworze. Fenoloftaleina reaguje z zasadami barwiąc roztwór na kolor malinowy, dlatego też po ogrzaniu obserwujemy taką a nie inną barwę.
Doświadczenie 4 : Badanie pH roztworów buforowych
Przebieg doświadczenia: Do zlewki 1 o pojemności 100cm3 prowadzącego i 8 cm3 octowego. Następnie w obu zlewkach określić pH otrzymanych roztworów za pomocą wskaźników podanych w tabeli 3 oraz zmierzyć za pomocą pH-metru. Wlać 4 cm3 chlorku amonu o stężeniu podanym przez wodorotlenku amonu. Do zlewki 2 wlać 4 cm3
Obserwacje i wnioski: brak widocznych objawów reakcji po zmieszaniu substancji w zlewkach. Dopiero po badaniu odczynu papierkami wskaźnikowymi, obserwujemy zmiany zabarwienia papierków, na podstawie których odczytujemy wartość pH roztworów.
1 zlewka:
CH3COOH : CH3COONa
10 cm3 : 5 cm3
2 : 1
2 zlewka:
NH4OH : NH4Cl
10cm3 : 5cm3
2 : 1
L.p | Metoda | Zlewka 1 | Zlewka 2 |
---|---|---|---|
Roztwór buforowy zasadowy |
Roztwór buforowy kwasowy |
||
1. 2. 3. 4. |
Papierek uniwersalny o zakresie pH od 1-7, oraz od 7-14 pH Papierek uniwersalny Pomiar pH-metru |
4,8 5 5,2 5 |
8,6 10 10,2 9,6 |
5. Obliczyć pH roztworu otrzymanego po rozpuszczeniu 0,05 g NaOH w 0,5dm3 wody.
1 mol ---- 40 g .
X mol ------ 0,05 g
X = 0,00125 mola. Ta ilość NaOH po rozpuszczeniu w wodzie dała 0,5dm3 roztworu.
Obliczam stężenie molowe tego roztworu :
Cmol = n/V
Cmol = 0,00125 mol / 0,5 dm3
Cmol = 0,0025 mol /dm3
Wodorotlenek sodowy dysocjuje w wodzie całkowicie (mocna
zasada):
NaOH < ----> Na^+ + OH^-
Stężenie jonow OH^- jest takie samo jak Cmol NaOH
[OH^-] = 0,0025 mol /dm3 = 2,5 x 10 ^ -3 mol /dm3
pOH = - log [OH^-]
pOH = - log [2,5 x 10^-3]
pOH = 3 – log [ 2,5 ]
pOH = 3 – 0,39 = 2,61
pH + pOH = 14
pH = 14 – pOH
pH = 14 – 2,61 = 11,39pH